drukuj    zapisz    Powrót do listy

6119 Inne o symbolu podstawowym 611, Przywrócenie terminu, Dyrektor Izby Skarbowej, Oddalono skargę, I SA/Lu 606/07 - Wyrok WSA w Lublinie z 2007-10-24, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Lu 606/07 - Wyrok WSA w Lublinie

Data orzeczenia
2007-10-24 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2007-08-17
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Sędziowie
Bogusław Wiśniewski
Halina Chitrosz-Roicka /przewodniczący/
Jerzy Drwal /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Hasła tematyczne
Przywrócenie terminu
Sygn. powiązane
I FSK 373/08 - Wyrok NSA z 2009-06-16
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 1997 nr 137 poz 926 art. 162 par. 1-3
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 października 2007 r. sprawy ze skargi A. spółki z o.o. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania - oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], wydanym na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 162 § 1, § 2, § 3 i art. 163 § 1, § 2, § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu wniosku spółki A o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego z dnia [...], określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień 2005 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ten miesiąc – odmówił przywrócenia terminu.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że wyżej wymienioną decyzję Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego doręczono tej spółce w trybie art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej, dniu 17 stycznia 2007 r., to jest z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu przechowywania jej w Urzędzie Pocztowym Nr [...] w L.. Z akt sprawy wynikało, że z powodu niemożności doręczenia przesyłki (zawierającej tę decyzję) w dniu 3 stycznia 2007 r. pozostawiono ją na okres 14 dni do dyspozycji adresata (spółki) w wyżej wymienionej placówce pocztowej. Zawiadomienie o pozostawieniu pisma w tej placówce umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej. W dniu 10 stycznia 2007 r. przesyłkę awizowano ponownie. Przesyłki nie podjęto w terminie i zwrócono ją nadawcy w dniu 18 stycznia 2007 r. Od tego dnia – stosownie do art. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej – rozpoczął bieg 14 – dniowy termin do wniesienia odwołania od tej decyzji. Termin ten upłynął w dniu 31 stycznia 2007 r. Odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia zostało złożone w dniu 23 marca 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił również, że uzasadniając powyższy wniosek spółka podniosła, iż prokurent spółki dopiero w dniu 19 marca 2007 r. powziął wiadomość o istnieniu decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług, bowiem tego dnia otrzymał od H. P. zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego firmy wraz z tytułem wykonawczym i do tego dnia osoby wchodzące w skład zarządu spółki nie miały wiedzy, że organ podatkowy zakończył postępowanie podatkowe i wydał decyzję. Wskazał też, że spółka podnosiła po pierwsze, że nikt z osób reprezentujących spółkę, czy będących jej pracownikami lub współpracownikami nie otrzymał , ani nie odnalazł zawiadomienia o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej, a po drugie, że moment doręczenia decyzji przypadł na okres strajku pracowników poczty i doręczyciel, który od dłuższego czasu zajmował się dostarczaniem spółce korespondencji nie pracował w tym czasie, a po okresie strajków inny listonosz, działający w zastępstwie mógł pozostawić awizo "w widocznym miejscu" od strony ul. B. ( tuż przy ulicy), gdzie w każdej chwili każda osoba postronna mogła usunąć zawiadomienie, lub gdzieś w okolicach bramy wjazdowej, gdzie również mogło ono zostać usunięte przez każda postronną osobę lub wiatr. Kłopoty z doręczaniem korespondencji mogły potwierdzić wskazane przez spółkę osoby. Odnosząc się do powyższego wniosku, Dyrektor Izby skarbowej wskazał, że stosownie do art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej, przedmiotowa decyzja została doręczona spółce dniu 17 stycznia 2007 r., to jest z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu przechowywania jej w Urzędzie Pocztowym Nr [...]. Od dnia 18 stycznia 2007 r. rozpoczął bieg 14 – dniowy termin do wniesienia odwołania od tej decyzji. Termin ten upłynął w dniu 31 stycznia 2007 r. W tym terminie odwołania nie wniesiono. Stosownie do art. 162 § 1 – 3 Ordynacji podatkowej, w razie uchybienia terminu należy termin przywrócić na wniosek zainteresowanego jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin. Przywrócenie terminu do złożenia podania jest niedopuszczalne. Zatem przywrócenie terminu uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez zainteresowanego, że uchybienie nastąpiło bez jego winy, wniesienia podania o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu oraz dopełnienia czynności, dla której był o kreślony termin. Oceniając dowody zgromadzone w sprawie Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że przedmiotowy wniosek został złożony z uchybieniem 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia odwołania. Wskazał, że w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że datą początkową biegu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu może być dzień, w który strona powzięła wiadomość o uchybieniu terminu. Dotyczy to przypadków kiedy strona dokonując czynności działała w subiektywnym przeświadczeniu , iż robi to w terminie ( wyrok NSA sygn. akt I SA / Gd 1664/98 z dnia 24 marca 1999 r. - LEX nr 38681). Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego skierował do spółki upomnienie wzywające do zapłaty sankcji z tytułu VAT za wrzesień 2005 r. w kwocie 9 197 zł . Odbiór tej przesyłki pokwitował w dniu 6 marca 2007 r. W. P., pełniący w tym czasie funkcję Prezesa Zarządu . Zatem tego dnia spółka powzięła wiadomość o decyzji dotyczącej wymiaru podatku VAT i z tym dnie powzięła wiadomość o uchybieniu terminowi do wniesienia odwołania od decyzji. Wobec tego 7 – dniowy termin , o którym mowa w art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej do wniesienia podania o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania upłynął w dniu 13 marca 2007 r. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu złożono w dniu 23 marca 2007 r., a więc z uchybieniem terminu do jego złożenia. Za nieprawdziwy należy uznać fakt, iż S. P. ( prokurent spółki) powziął w dniu 19 marca 2007 r. wiadomość o istnieniu decyzji w przedmiocie podatku VAT, bowiem jak wykazano taka wiadomość spółka powzięła w dniu 6 marca 2007 r., w którym Prezesowi Zarządu W. P. skutecznie doręczono upomnienie z dnia [...] nr [...] wzywające do zapłaty sankcji z tytułu VAT za wrzesień w kwocie 9 197 zł wraz z odsetkami liczonymi od dnia 1 lutego 2007 r. oraz kosztami upomnienia w wysokości 8, 8 zł. W tej sytuacji wniosek o przesłuchanie wskazanych osób na okoliczność uprawdopodobnienia trudności z doręczaniem korespondencji spółce był bezzasadny gdyż zeznania świadków nie mogą mieć wpływu na uchybienie przez spółkę terminowi do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej.

W skardze do Sądu spółka zarzuciła naruszenie następujących przepisów Ordynacji podatkowej :

- art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów wyrażające się w błędnym przyjęciu przez organ, że spółka już od dnia 6 marca 2007 r. wiedziała o istnieniu decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług, podczas gdy informację taką spółka powzięła dopiero w dniu 19 marca 2007 r.;

- art. 121 § 1 oraz art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 poprzez przyjęcie domniemania faktycznego, iż spółka powzięła wiadomość o istnieniu w obrocie prawnym decyzji z treści doręczonego jej upomnienia nr [...] to jest z pozycji 1 zawierającej określenie rodzaju należności;

- art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 poprzez pominięcie w ocenie materiału dowodowego pisma spółki z dnia 10 marca 2007 r., które jednoznacznie wskazuje na brak wiedzy spółki o decyzji;

- art. 162 § 2 poprzez uznanie, że spółka złożyła wniosek o przywrócenie terminu z uchybieniem 7 – dniowego terminu od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi, podczas gdy spółka nie uchybiła takiemu terminowi;

- art. 228 § 1 pkt 2 poprzez stwierdzenie uchybienia terminowi do wniesienia odwołania, podczas gdy termin ten wadliwie nie został przywrócony.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wnosił o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Tytułem wstępu należy przypomnieć, że kryterium sądowej kontroli zaskarżonego postanowienia wyznacza dyspozycja zawarta w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ) - zwanej dalej p.p.s.a. Wyniki tej kontroli wskazują, że skarga nie jest zasadna, bowiem zaskarżone postanowienie zostało wydane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa .

Dyrektor Izby Skarbowej zasadnie argumentuje, że stosownie do art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej, przedmiotowa decyzja została doręczona spółce dniu 17 stycznia 2007 r., to jest z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu przechowywania jej w Urzędzie Pocztowym Nr [...]i od dnia 18 stycznia 2007 r. rozpoczął bieg 14 – dniowy termin do wniesienia odwołania od tej decyzji. Termin ten upłynął w dniu 31 stycznia 2007 r. W tym terminie spółka nie wniosła odwołania. Wniesiono je wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu w dniu 23 marca 2007 r.. Zgodnie z art. 162 § 1 – 3 Ordynacji podatkowej, w razie uchybienia terminu należy termin przywrócić na wniosek zainteresowanego jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy, a podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągi 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi z jednoczesnym dopełnieniem czynności, dla której był określony termin. Przywrócenie terminu do złożenia podania jest niedopuszczalne. Zatem organ ma rację, że przywrócenie terminu uzależnione jest od uprawdopodobnienia przez zainteresowanego, że uchybienie nastąpiło bez jego winy, wniesienia podania o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu oraz dopełnienia czynności, dla której był określony termin. Słusznie też ocenił dowody zgromadzone w sprawie i wyjaśnił, że przedmiotowy wniosek został złożony z uchybieniem 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi do wniesienia odwołania. Zasadnie wykazał, że datą początkową biegu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu jest dzień 6 marca 2007 r., w którym strona skarżąca powzięła wiadomość o uchybieniu terminu. Tego dnia doręczono spółce upomnienie wzywające ją do zapłaty sankcji z tytułu VAT za wrzesień 2005 r. w kwocie 9 197 zł. Odbiór upomnienia pokwitował w dniu 6 marca 2007 r. W. P., pełniący w tym czasie funkcję Prezesa Zarządu . Zatem tego dnia spółka powzięła wiadomość o decyzji dotyczącej wymiaru podatku VAT i z tym dniem powzięła wiadomość o uchybieniu terminowi do wniesienia odwołania od decyzji. Zatem 7 – dniowy termin , o którym mowa w art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej do wniesienia podania o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania upłynął w dniu 13 marca 2007 r.. Tymczasem jak wykazano wniosek o przywrócenie terminu złożono dopiero w dniu 23 marca 2007 r., a więc z uchybieniem terminu do jego złożenia. Spółka nie może skutecznie wywodzić, że S. P. ( prokurent spółki) powziął w dniu 19 marca 2007 r. wiadomość o istnieniu decyzji w przedmiocie podatku VAT. O jej istnieniu świadczy treść upomnienia ( k. 84 akt adm.). W tej sytuacji organ zasadnie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od tejże decyzji z uwagi na uchybienie terminowi określonemu w art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi łącznie z dopełnieniem czynności, dla której był określony termin. Zatem wydanie zaskarżonego postanowienia było w pełni usprawiedliwione w świetle zarówno powołanego przepisu, jak również w świetle art. 163 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, czego nie można powiedzieć o sformułowanych w tym zakresie zarzutach sformułowanych w skardze.

Z tych też względów i na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt