Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 marca 2014 r. sprawy ze skargi A.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 18 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj, czerwiec, lipiec 2011 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 1 780 (tysiąc siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

DECYZJĄ Z DNIA 14 CZERWCA 2013 R. WYDANĄ DLA PANA A. R. PROWADZĄCEGO FIRMĘ POD NAZWĄ "A" A. R. NACZELNIK TRZECIEGO URZĘDU SKARBOWEGO ORZEKŁ NA PODSTAWIE ART. 108 USTAWY O PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG:

• OBOWIĄZEK ZAPŁATY PODATKU ZA MAJ 2011 R. W WYSOKOŚCI: 40.894 ZŁ,

• obowiązek zapłaty podatku za czerwiec 2011 r. w wysokości: 12.495 zł,

• obowiązek zapłaty podatku za lipiec 2011 r. w wysokości: 35.577 zł.

Powyższą decyzję Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego wydał w następstwie:

• przeprowadzonej kontroli (upoważnienie z dnia 6 grudnia 2011 r.) na wniosek Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 25 października 2011 r. w zakresie transakcji dokonanych w 2011 r. z firmą "J" Sp. j., NIP [...] z siedzibą w S. Kontrolę zakończono w dniu 16 marca 2012 r. podpisaniem protokołu kontroli,

• ponownie przeprowadzonej kontroli (upoważnienie z dnia 12 lipca 2012 r. w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do lipca 2011 r. w celu weryfikacji dokonanego za te miesiące rozliczenia,

• postępowania podatkowego wszczętego na podstawie postanowienia z dnia 23 października 2012 r. w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do lipca 2011 r.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że w okresie maj - lipiec 2011 r. podatnik dokonywał na rzecz firmy "J" Sp. j. dostaw złomu biżuterii srebrnej. Transakcje zostały udokumentowane 8 fakturami VAT, na których podano wartość netto towaru oraz należny podatek od towarów i usług wg 23% stawki podatku.

FAKTURY ZOSTAŁY UWZGLĘDNIONE W ROZLICZENIU PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG ZA POSZCZEGÓLNE OKRESY ROZLICZENIOWE.

W TRAKCIE KONTROLI, PISMEM Z DNIA 30 STYCZNIA 2012 R. PAN A. R. WYSTĄPIŁ DO URZĘDU STATYSTYCZNEGO Z WNIOSKIEM O PRZYPORZĄDKOWANIE NUMERU PKWIU DLA WYKONYWANYCH CZYNNOŚCI. W ODPOWIEDZI URZĄD STATYSTYCZNY W PIŚMIE Z DNIA 9 LUTEGO 2012 R. NR [...] WSKAZAŁ, ŻE WYMIENIONY W PIŚMIE ZŁOM SREBRA MIEŚCI SIĘ W GRUPOWANIU PKWIU 38.11.58.0 "ODPADY INNE NIŻ NIEBEZPIECZNE ZAWIERAJĄCE METAL".

Przeprowadzona kontrola wykazała, że podatnik w okresie od maja do lipca 2011 r. nieprawidłowo rozliczał dostawy złomu biżuterii srebrnej, tj. z naruszeniem art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym podatnikami podatku od towarów i usług są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w zał. nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W załączniku nr 11 do ustawy wymienia się m.in. odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal PKWiU 38.11.58.0.

Kolejno organ pierwszej instancji wskazał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli transakcji podatnik w dniu 10 kwietnia 2012 r., złożył za pośrednictwem poczty korekty deklaracji VAT-7 za miesiące maj, czerwiec i lipiec 2011 r. wraz z uzasadnieniem, że korekty wynikają ze złego rozliczenia nabycia i sprzedaży złomu srebra. W korektach deklaracji VAT-7 podatnik zastosował się do dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do dostawy dokonanej na rzecz "J" Sp. j., tj. obniżył obrót i kwotę podatku należnego z faktur VAT wystawionych na rzecz tego podmiotu. Jednocześnie podatnik dokonał korekty z tytułu wykazanego uprzednio zakupu złomu biżuterii srebrnej od firmy "M" D. F. W tym zakresie podatnik jako nabywca złomu wystawił faktury wewnętrzne dokumentujące powyższą transakcję oraz rozliczył te faktury zarówno po stronie podatku należnego jak i naliczonego (za maj 2011 r. w wysokości 40.617 zł, za czerwiec 2011 r. w wysokości 12.075 zł, za lipiec 2011 r. w wysokości 37.345 zł).

W toku ponownie przeprowadzonej kontroli stwierdzono m.in., że podatnik wystawił w dniu 26 marca 2012 r., na rzecz nabywcy "J" Sp. j. fakturę korygującą nr 1/2012 r., która została odebrana przez kontrahenta w dniu 30 marca 2012 r. Jako powód korekty wskazano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatek rozlicza nabywca. W treści faktury korygującej po korekcie zapisano: złom srebrny cena netto 386.805 zł, stawka VAT: nie podlega, cena brutto 386.805 zł. Zmianie uległa wartość dostawy złomu srebrnego z kwoty 475.770,15 na kwotę 386.805 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajduje przepis art. 108 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego stwierdził, że Pan A. R., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą PHU "A" zobowiązany jest do zapłaty podatku należnego w łącznej wysokości 88.965 zł z tytułu faktur VAT wystawionych na rzecz Zakładu Produkcyjnego "J" Sp. j. z siedzibą w S., ul. M., NIP [...], dokumentujących sprzedaż złomu biżuterii srebrnej, wprowadzonych do obrotu gospodarczego.

W odwołaniu przedmiotowej decyzji podatnik zarzucając naruszenie:

• prawa materialnego polegające na błędnym zastosowaniu art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług;

• § 13 i § 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu odwołania wskazano, że w okresie maj, czerwiec lipiec 2011 r. podatnik dokonywał dostaw złomu biżuterii srebrnej na rzecz firmy "J" Spółka Jawna, którą to sprzedaż opodatkowywał 23% stawką podatku od towarów i usług.

W trakcie przeprowadzonej u podatnika kontroli powstała wątpliwość, czy złom biżuterii srebrnej podlega ogólnym zasadom opodatkowania, czy też zasadom szczególnym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnikami są nabywcy towarów wymienionych w zał. nr 11 do ww. ustawy.

W dniu 10 kwietnia 2012 r. po zakończeniu kontroli podatnik złożył korekty deklaracji VAT-7 za miesiące maj, czerwiec i lipiec 2011 r. wraz z uzasadnieniem, że korekty wynikały ze złego rozliczenia nabycia i sprzedaży złomu srebra.

Podnosi, że złożone korekty deklaracji i dokumenty źródłowe (korekty faktur sprzedaży na rzecz "J" Spółka Jawna) zostały zweryfikowane w ramach kontroli wszczętej na podstawie upoważnienia nr [...] z dnia 12 lipca 2012 r., która nie wykazała żadnych nieprawidłowości. W trakcie kontroli dodatkowo zweryfikowano źródło pochodzenia towaru oraz jego sprzedaż - wykluczając pozorność transakcji. Jednakże, organ podatkowy, zdaniem podatnika bez żadnej podstawy oraz w sprzeczności z intencją ustawodawcy, powołując się na art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług, orzekł o obowiązku zapłaty podatku za maj czerwiec i lipiec 2011 r. w odpowiedniej wysokości.

Nawiązuje do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-454/98 (Schmeink&Cofreth AG&Co.KD v. Finanzamt Borkeni Manfred Strobę v. Finanzamt Esslingen), jeżeli wystawca wadliwej faktury w wystarczającym czasie całkowicie wyeliminował ryzyko jakichkolwiek strat we wpływach podatkowych, zasada neutralności podatku od wartości dodanej wymaga, by podatek, który został nieprawidłowo zafakturowany, mógł być skorygowany.

Podatnik podnosi, że polskie przepisy dodatkowo uzależniają korektę podatku należnego u wystawcy faktury od uzyskania potwierdzenia odbioru tej faktury przez nabywcę, która to sytuacja miała miejsce w rozpatrywanej sprawie, co skutecznie wyeliminowało ryzyko strat we wpływach podatkowych.

W ocenie podatnika, organ pierwszej instancji orzekając o obowiązku zapłaty podatku od błędnie wystawionych faktur, które to faktury zostały skutecznie skorygowane, bezprawnie pomija brzmienie § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r.

Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił zarzutów odwołania i utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ stwierdza, że wprawdzie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują możliwość skorygowania zarówno błędnego rozliczenia jak również błędów w fakturze VAT, w trybie przewidzianym w przepisach dotyczących korekt, faktur, jednakże dla skutków prawnopodatkowych istotne są okoliczności faktyczne i prawne.

Z niespornych ustaleń wynika, że podatnik:

• w miesiącach od maja do lipca 2011 r. wprowadził do obrotu prawnego sporne faktury VAT wystawione na rzecz "J" Sp. j. (łącznie: wartość netto 386.805 zł, VAT (23%) 88.965,15 zł.);

• w dniu 26 marca 2012 r. wystawił zbiorczą fakturę korygującą nr 1/2012 in minus VAT (23%) 88.965 zł, (do faktur VAT wystawionych na rzecz "J" Sp. j. w okresie od maja do lipca 2011 r.), której odbiór kontrahent potwierdził w dniu 30 marca 2012 r.;

• w dniu 10 kwietnia 2012 r. dokonał korekty sprzedaży in minus VAT (23%) 88.965 zł, poprzez złożenie deklaracji korygujących za maj, czerwiec i lipiec 2011 r. - w uzasadnieniu których wskazał, że powodem korekty jest m.in. złe rozliczenie sprzedaży złomu srebra z faktur wystawionych na rzecz "J" Sp. j. wymienionych szczegółowo na str. 3 zaskarżonej decyzji) w łącznej kwocie 88.965,15 zł.

W opinii organu podatnik dokonując korekty deklaracji za maj, czerwiec i lipiec 2011 r. na podstawie art. 81 Ordynacji podatkowej oraz wystawiając fakturę korygującą na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług - dwukrotnie in minus 88.964,15 zł, w odniesieniu do tych samych faktur VAT - uprawdopodobnił ryzyko uszczuplenia podatku o kwotę 88.965,15 zł.

Z uwagi na powyższe okoliczności stanu faktycznego a także mając na uwadze regulacje prawne w zakresie zasad korygowania faktur oraz ich rozliczania w deklaracji VAT-7, organ odwoławczy nie podzielił zarzutu naruszenia § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania (...).

Analizując art.108 ustawy o VAT na tle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE - dalej zw. "TSUE" organ odwoławczy stwierdza, że celem tego przepisu jest w szczególności zapewnienie dokładnego poboru podatku i uniknięcie oszustwa (por. wyrok TSUE z dnia 17 września 1997 r. w sprawie C-141/96). Przepis ten ma na celu wyeliminowanie ryzyka uszczuplenia dochodów podatkowych w związku z niepoprawnymi lub fikcyjnymi fakturami (por. wyrok TSUE z dnia 15 października 2002 r. w sprawie C-427/98).

Ten kierunek wykładni ww. przepisu VI Dyrektywy (art. 21 ust. 1 lit. d) i Dyrektywy Rady 2006/112/WE (art. 203) potwierdza też m.in. cytowane przez stronę w odwołaniu orzeczenie TSUE z dnia 19 września 2000 r. w sprawie C-454/98. Przy czym, zdaniem organu, podatnik bezpodstawnie przyjął, w oparciu o powyższy wyrok, iż przysługuje mu prawo do korekty faktur VAT wystawionych w trybie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie wziął pod uwagę okoliczności stanu faktycznego, które miały miejsce w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do przywołanego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 września 2000 r. w sprawie C-454/98 organ wskazał, iż w przedmiotowym orzeczeniu wyraźnie wskazano, że wówczas gdy wystawca faktury w wystarczającym czasie całkowicie wyeliminował ryzyko straty dochodów podatkowych, zasada neutralności VAT wymaga, aby VAT, który został nieprawidłowo zafakturowany mógł podlegać korekcie bez uzależniania takiej korekty od tego, czy wystawca faktury działał w dobrej wierze. Zatem to wystawca faktury musi podjąć działanie zmierzające do wyeliminowania strat budżetu państwa. W niniejszej sprawie tak się nie stało, gdyż Pan A. R. podjął działania, tj. dokonał korekt deklaracji VAT oraz wystawił zbiorczą fakturę korygującą dopiero wtedy, gdy Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego na podstawie upoważnienia nr [...] z dnia 6 grudnia 2011 r. przeprowadził w firmie PHU "A" A. R. kontrolę podatkową w zakresie transakcji dokonanych w 2011 r. z firmą "J" Sp. j. Zatem w niniejszej sprawie to nie z inicjatywy wystawcy lecz w wyniku kontroli podatkowej, podatnik podjął działania w celu zmiany wadliwie dokonanego rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu i dostawy złomu srebra, co pozostaje w sprzeczności z wyrokiem TSUE z dnia 19 września 2000 r. w sprawie C-454/98. Przy czym w okolicznościach faktycznych sprawy, tj. w wyniku wystawionej w dniu 26 marca 2012 r. faktury korygującej na rzecz "J" Sp. j. i równocześnie skorygowania deklaracji VAT -7 za okres od maja do lipca 2011 r. z tytułu tych samych transakcji podatnik naraził budżet państwa na straty w wysokości 88.965 zł. Ryzyko tej straty wyeliminował natomiast organ pierwszej instancji, wydając skarżoną decyzję.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący wnosząc o jej uchylenie powtórzył w pełni zarzuty i argumenty z odwołania.

W ODPOWIEDZI NA SKARGĘ WNOSZĄC O JEJ ODDALENIE, DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ PODTRZYMAŁ DOTYCHCZASOWE STANOWISKO W SPRAWIE.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

SKARGA ZASŁUGUJE NA UWZGLĘDNIENIE ALBOWIEM ZASKARŻONA DECYZJA NARUSZA PRZEPISY PRAWA W STOPNIU SKUTKUJĄCYM WYELIMINOWANIE JEJ Z OBROTU PRAWNEGO.

STAN FAKTYCZNY ORAZ CHRONOLOGIA ZDARZEŃ USTALONE ZOSTAŁY W SPOSÓB PRAWIDŁOWY. KWESTIA SPORNA W ROZWAŻANEJ SPRAWIE SPROWADZA SIĘ DO UDZIELENIA ODPOWIEDZI NA PYTANIE CZY ORGANY PRAWIDŁOWO W OKOLICZNOŚCIACH ROZPOZNAWANEJ SPRAWY ZASTOSOWAŁY DYSPOZYCJĘ ART. 108 WW. USTAWY O VAT.

MATERIALNO - PRAWNĄ PODSTAWĘ ROZSTRZYGNIĘCIA SPRAWY STANOWIĄ PRZEPISY USTAWY Z DNIA 11 MARCA 2004 R. O PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG (DZ. U. NR 54, POZ. 535 ZE ZMIANAMI) - ZWANEJ DALEJ USTAWĄ O VAT.

Zgodnie z zapisem art. 17 ust. 1 pkt 7 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. - podatnikami podatku VAT są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W załączniku nr 11 wymieniono m.in. odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal PKWiU 38.11.58.0.

Zatem do rozliczenia zakupu i sprzedaży złomu przez Pana A. R. zastosowanie znajdują cyt. w/w przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7. Zgodnie z nimi w przypadku gdy dostawcą towarów jest czynny podatnik VAT, obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej transakcji przenoszony jest na nabywcę.

Przeniesienie obowiązku podatkowego w obrocie złomem na nabywcę spowodowało zmianę zasad dokumentowania tych transakcji. Wystawca, wystawia na nabywcę fakturę VAT, nie wykazuje w niej podatku należnego, a zamiast stawki i kwoty podatku umieszcza adnotację, że podatek rozlicza nabywca. Nabywca, nabycie złomu musi udokumentować poprzez wysławienie faktury wewnętrznej, na której wykaże podatek VAT z tytułu tej transakcji, a następnie rozliczy w deklaracji jako podatek należny.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego zgodnie z ust. 4b art. 86 stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że w korektach deklaracji VAT-7 za okres 05-07/2011 r. złożonych w dniu 11 kwietnia 2012 r., podatnik dokonał prawidłowego rozliczenia podatku VAT, w tym także rozliczenia zakupu i sprzedaży złomu biżuterii srebrnej zgodnie z powołanymi wyżej przepisami art. 17 ust. 7 i art. 86 ust. 4b ustawy o VAT. Pan A. R. jako nabywca złomu biżuterii srebrnej od firmy "M" D. F. wystawił faktury wewnętrzne z naliczonym podatkiem VAT.

Z przeprowadzonego postępowania podatkowego wynika, że Pan A. R. z pominięciem dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w okresie maj - lipiec 2011 r. wystawił na rzecz Firmy "J" Spółka jawna, faktury VAT dokumentujące sprzedaż złomu biżuterii srebrnej z wykazanym podatkiem należnym, które zostały odebrane przez kupującego. Podatnik wystawił do tych faktur, fakturę korygująca nr 1/2012 z dnia 26 marca 2012 r., która została odebrana przez kontrahenta w dniu 30 marca 2012 r. W korekcie pomniejszono podatek należny o 88.965,15 zł. Co do zasady organy trafnie wywodzą, że zgodnie z wolą ustawodawcy, w zakresie podatku od towarów i usług wystawienie faktury z wykazanym w niej podatkiem jest samoistną czynnością rodzącą publicznoprawny obowiązek zapłaty wykazanego podatku. Powyższe wynika z treści art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że "w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty". Na podstawie tego przepisu wystawca faktury jest zobowiązany do zapłaty podatku wykazanego w wystawionej, oraz wprowadzonej do obrotu prawnego fakturze VAT.

Konsekwencją sankcyjnego charakteru tej normy jest to, że zdarzeniem rodzącym obowiązek zapłaty podatku na podstawie przepisu art. 108 ust. 1 Ustawy o VAT nie jest ani wykonanie określonej czynności, ani bycie podatnikiem z jej tytułu, ale sam fakt wystawienia faktury, w której została wykazana kwota podatku. Dla zastosowania tego przepisu nieistotna jest też przyczyna zachowania podatnika.

Ustawodawca przewidział możliwość dokonywania korekt tak deklaracji VAT jak i faktur - na co zwrócono uwagę w zaskarżonej decyzji.

Dla uniknięcia obowiązku zapłaty podatku wynikającego, z błędnie wystawionej i wprowadzonej do obrotu prawnego faktury nie wystarczy jednak tylko złożenie korekty deklaracji podatkowej. Wynika to z faktu, że zapłata podatku jest związana z wystawieniem faktury, a nie złożeniem deklaracji.

W rozważanej sprawie stosując się do ustaleń pierwszej kontroli z dnia 16 marca 2012 r., skarżący zobowiązał się do skorygowania deklaracji VAT (za okres objęty kontrolą tj. za okres od maja do lipca 2011 r.). Podstawą do dokonania korekt deklaracji VAT-7 po stronie podatku należnego było więc wystawienie faktury korygującej - uwzględniającej dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Wystawienie zatem faktury korygującej przez skarżącego i skorygowanie deklaracji VAT-7 po otrzymaniu od nabywcy potwierdzenia odbioru faktury korygującej uznać należało za prawidłowe.

Zatem skoro z obrotu prawnego skutecznie wyeliminowane zostały pierwotne faktury z wykazanym VAT, tym samym w ocenie sądu brak było podstaw prawnych do zastosowania art. 108 ustawy o VAT.

Z tych przyczyn na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. a, art. 152, art. 200, ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), orzeczono jak w wyroku.