Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Bosakirska Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Protokolant Michał Syta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2006 r. sprawy ze skargi C. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego oddala skargę

W dniu [...] kwietnia 2000 roku do Urzędu Patentowego RP działającego w trybie spornym, wpłynął wniosek F. S. Z. "P." Sp. z o.o. z W., F. K. "P." SA z Ł., "G." SA F. C. G. w J., F. O. K. "P." SA w Ł., F. K. "P." Sp. z o.o. w Ś., O. Z. C. G. "P." w O., P. Z. C. G. "P." Sp. z o.o. z P., K. Z. C. G. "P." Sp. z o.o. w K., P. C. G.j "P. w Ś. o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego słowno-graficznego Pollena [...], zarejestrowanego na rzecz C. SA z W., a przeznaczonego do oznaczania towarów w klasach 3, 4 i 5 tj. środki wybielające i inne substancje stosowane w praniu, środki czyszczące, nabłyszczające, szorujące, mydła, środki perfumeryjne, olejki eteryczne, kosmetyki, płyny do pielęgnacji włosów, środki do czyszczenia zębów, oleje przemysłowe i tłuszcze, plastry, materiały opatrunkowe, środki odkażające.

Jako podstawę prawną wniosku wskazano art. 6 ust. 1, art. 8 pkt 1 i 2, art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o znakach towarowych i art. 3 i nast. ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz art. 23 i art. 24 w związku z art. 43 k.c.

Kolegium Orzekające Urzędu Patentowego RP decyzją z dnia [...] listopada 2000 roku, Nr [...] oddaliło wniosek w/w spółek o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego słowno-graficznego "Pollena" nr [...], udzielonego decyzją tego Urzędu na rzecz spółki C. SA w W. w dniu [...] lutego 2000 roku.

Kolegium Odwoławcze UP uznało, że w przedmiotowej sprawie wnioskodawcy nie mają interesu prawnego w żądaniu unieważnienia prawa z rejestracji znaku "Pollena" nr [...], albowiem nie narusza ono żadnych praw wnioskodawców, ani ustawowych, ani wynikających z natury gospodarczej np. produkcji czy prawa do nazwy firm, w których występuje wyraz "Pollena". Zdaniem Urzędu, wszyscy wnioskodawcy w myśl § 2 Regulaminu używania wspólnego słownego znaku towarowego "Pollena" nr [...] posiadają prawo użytkowania znaku "Pollena" do 2007 roku, zarówno w nazwie przedsiębiorstw, jak i na towarach, czyli że ich interesy związane z używaniem znaku "Pollena" są zabezpieczone. Obawa, że rejestracja znaku może ograniczyć to prawo jest przedwczesna.

W dniu [...] kwietnia 2001 roku wnioskodawcy z wyjątkiem P. Z. C. G. "P." Sp. z o.o. w P. wnieśli odwołanie do Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP, wnosząc o uchylenie decyzji.

Odwołanie to zostało przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozpoznania na podstawie art. 318 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r., Nr 49, poz. 508 ze zm.). W odwołaniu – skardze podniesione zostało m.in., że rejestracja [...] stanowi formalną przeszkodę dla rejestracji [...]. Przeszkoda ta mogłaby zostać usunięta jedynie w przypadku wyrażenia zgody na rejestrację [...] ze strony wszystkich użytkowników znaku wspólnego "Pollena" [...], jednakże C.SA takiej zgody nie uzyskała.

Powyższe odwołanie – skarga w następstwie reformy sądownictwa administracyjnego, które nastąpiło z dniem 1 stycznia 2004 roku zostało rozpoznane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który wyrokiem z dnia 24 lutego 2004 roku sygn. akt 6 II SA 1212/02 uchylił zaskarżoną decyzję Urzędu Patentowego RP z następującą argumentacją.

Sąd stanął na stanowisku, iż zgodnie z art. 315 ust. 3 ustawy z 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej przepisami stanowiącymi podstawę do oceny zdolności ochronnej znaku towarowego słowno–graficznego "Pollena" są przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1985 roku o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze zm.).

W myśl przepisów tej ustawy oraz Regulaminu zarejestrowanie przez C. SA na swoją rzecz znaku słowno–graficznego "Pollena" zagraża naruszeniem wyłączności skarżących na używanie tego znaku chociażby przez możliwość udzielenia licencji przez C. SA innym podmiotom na używanie znaku "Pollena", co doprowadziłoby w konsekwencji do pozbawienia skarżących kontroli nad używaniem tego znaku przez inne przedsiębiorstwa.

W tym stanie rzeczy, wbrew twierdzeniom Urzędu Patentowego RP, skarżący mają interes prawny w żądaniu unieważnienia znaku towarowego słowno-graficznego "Pollena" nr [...], udzielonego na rzecz spółki C. SA w W.

Spółka C. SA z siedzibą w W. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną od wyroku Sądu z dnia 24 lutego 2004 roku, zarzucając mu naruszenie prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię, tzn. przepisu art. 28 k.p.a. 32, 33 i 35 w związku z art. 13 ustawy z 31 stycznia 1985 roku o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze zm.), jak również postanowień Regulaminu używania wspólnego znaku towarowego "Pollena" [...].

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 listopada 2004 roku w sprawie sygn. akt GSK 890/04 oddalił skargę kasacyjną nie znajdując podstaw do jej uwzględnienia.

Według oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego co do istnienia po stronie skarżących interesu prawnego w tej sprawie o unieważnienie prawa z rejestracji przedmiotowego znaku towarowego, mimo błędnego powołania przez Sąd przepisów ustawy o znakach towarowych z 1985 roku i Regulaminu z 1999 roku jest w pełni trafne.

Należy bowiem mieć przede wszystkim na uwadze historię aktualnego wspólnego słownego znaku towarowego "Pollena" nr [...], wynikającą z niekwestionowanego stanu faktycznego sprawy. Pierwotnie był to znak towarowy indywidualny zarejestrowany za nr [...] dnia [...] kwietnia 1960 roku na rzecz F. K. "L." P. P. w P.

Następnie przedsiębiorstwo to w 1967 roku dokonało cesji tego znaku towarowego, przenosząc prawa z jego rejestracji na rzecz Z. P. C. G. w W., po czym wniosek tego Zjednoczenia z dnia [...] czerwca 1967 roku został zarejestrowany dnia [...] lipca 1967 roku z prawem pierwszeństwa od dnia [...] czerwca 1967 roku, znak towarowy wspólny "Pollena" za nr [...] na rzecz tegoż Z. P. C. G. w W. jako zjednoczenia przedsiębiorstw państwowych, a następnie na jego następcę prawnego "C." C. I.C. Sp. z o.o. jako przedsiębiorstwa handlu zagranicznego.

Nastąpiło to przed rządami ustawy z dnia 28 marca 1963 roku o znakach towarowych (Dz. U. Nr 14, poz. 73). Następnie C. I. C. Sp. z o.o. została przekształcona uchwałą Zgromadzenia Wspólników z dnia [...] maja 1995 roku w spółkę akcyjną "C." SA w W.

Skoro wspólny słowny znak towarowy "Pollena" nr [...] został zarejestrowany pod rządami przepisów ustawy z dnia 28 marca 1963 roku o znakach towarowych (Dz. U. Nr 14, poz. 73), to według art. 315 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r., Nr 49, poz. 508 ze zm.) zdolność ochronną tego znaku również ze względu na uregulowanie zawarte w art. 59 i 60 ust. 1 ustawy o znakach towarowych ocenia się na podstawie przepisów z daty rejestracji.

Zgodnie z art. 35 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 1963 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 14, poz. 73) podmiotem prawa z rejestracji wspólnego znaku towarowego jest nie tylko organizacja gospodarcza zrzeszająca inne podmioty gospodarcze, lecz także każdy z tych podmiotów.

W tym stanie rzeczy skarżący mają interes prawny w rozumieniu art. 28 k.p.a. w żądaniu unieważnienia prawa z rejestracji tego znaku indywidualnego, do udziału w tym postępowaniu.

Urząd Patentowy RP po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją z dnia [...] grudnia 2005 roku [...] unieważnił prawo z rejestracji znaku towarowego "Pollena" [...] oraz zasądził na rzecz wnioskodawców solidarnie od C. SA z W. kwotę w wysokości 1200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Zdaniem Urzędu Patentowego RP, skoro znak towarowy słowny Pollena [...] został zgłoszony do rejestracji w dniu [...] czerwca 1997 roku, a więc w okresie obowiązywania ustawy o znakach towarowych z 31 stycznia 1985 roku, to z mocy art. 315 ust. 1 i ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej do oceny zdolności rejestrowej tego znaku należy stosować przepisy ustawy z 1985 roku o znakach towarowych.

Dalej organ podkreślił, że zgodnie z art. 153 p.p.s.a. jest związany wyrokami WSA i NSA, w myśl których wnioskodawcy mają interes prawny we wszczęciu niniejszego postępowania.

Dodatkowo Urząd Patentowy RP podkreślił, iż w normie prawa materialnego tj. w treści art. 5 k.c. można dopatrywać się istnienia interesu prawnego wnioskodawców do wystąpienia z żądaniem unieważnienia spornego prawa.

Uzyskanie ochrony na przedmiotowy znak towarowy przez C. SA nie jest bowiem obojętne dla przedsiębiorstw, które są uprawnione do używania wspólnego znaku towarowego, gdyż tracą oni w ten sposób kontrolę nad funkcją, jaką pełni wspólny znak towarowy, a więc w interesie tych przedsiębiorstw w świetle art. 5 k.c. leży uprawnienie do wystąpienia na drogę postępowania spornego o unieważnienie prawa z rejestracji znaku Pollena [...].

Przechodząc do omówienia podstaw unieważnienia spornego znaku towarowego Urząd Patentowy RP stwierdził, że zarzut naruszenia art. 6 ust. 1 ustawy o znakach towarowych stanowiącego, iż rejestracja znaku towarowego może być dokonana na rzecz przedsiębiorstwa i tylko dla towarów będących przedmiotem działalności przedsiębiorstwa nie znajduje oparcia w ustalonym stanie faktycznym, ponieważ działalność gospodarcza może polegać nie tylko na wytwarzaniu towarów czyli ich produkcji, ale i na prowadzeniu działalności handlowej, usługowej a taka była prowadzona.

Natomiast, zdaniem Urzędu, zaistniały podstawy do unieważnienia prawa z rejestracji spornego znaku towarowego słowno-graficznego "Pollena" na podstawie art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych, wykluczającego możliwość rejestracji znaku towarowego, który jest sprzeczny z obowiązującym prawem lub zasadami współżycia społecznego.

W utrwalonym już orzecznictwie i literaturze przedmiotu przyznaje się, że nie chodzi tu wyłącznie o sprzeczność z zasadami współżycia społecznego samego znaku tzn. jego treści, formy przedstawieniowej lecz o sprzeczność z tymi zasadami określonych działań zgłaszającego ich zamierzonego skutku. Stąd też naganność zachowania się zgłaszającego może przesądzić o rejestracji znaku towarowego wbrew zasadom współżycia społecznego.

Na renomę znaku towarowego "Pollena" pracowało wiele przedsiębiorstw produkujących środki chemii gospodarczej funkcjonujących w ramach Z. C. G. oraz ich następcy prawni.

Zgłoszenie więc przez firmę C. SA spornego znaku towarowego "Pollena" w celu uzyskania wyłącznego prawa bez zgody przedsiębiorstw uprawnionych do używania wspólnego znaku towarowego narusza ich interesy i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tj. ze standardami uczciwości kupieckiej wyrażonej w zasadzie dobrych obyczajów.

Nie jest natomiast w sprawie uzasadniony zarzut dokonania rejestracji spornego znaku towarowego z naruszeniem art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych w związku z art. 11 u.z.t., czyli z naruszeniem prawa pierwszeństwa określonego w art. 11 u.z.t. Dyspozycja przepisu art. 8 pkt 1 u.z.t. nie odnosi się do ustalonej w art. 11 u.z.t. zasady pierwszeństwa istotnej przy udzielaniu praw wyłączonych na znak towarowy. W kwestii tej jednoznacznie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lipca 2004 roku w sprawie Tiffany (sygn. akt GSK 639/04). Art. 29 u.z.t. nie wymienia okoliczności z art. 11 u.z.t. jako przesłanki umożliwiającej wszczęcie postępowania o unieważnienie prawa z rejestracji na znak towarowy.

Kolegium Orzekające nie podzieliło również zarzutu wnioskodawców naruszenia art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych. Trudno się zgodzić ze stanowiskiem wnioskodawców, że element słowny "pollena" stanowi zasadniczy element indywidualizujący ich firmy w obrocie gospodarczym. W ocenie Kolegium Orzekającego elementami posiadającymi walor odróżniający te przedsiębiorstwa od innych przedsiębiorstw działających na rynku są dodatkowe elementy słowne, umieszczone obok oznaczenia "Pollena".

Poza tym wnioskodawcy jako następcy prawni przedsiębiorstw należących do dawnego Z. P. C. G., które to przedsiębiorstwa w dacie zgłoszenia i rejestracji znaku nie posiadały w nazwie oznaczenia Pollena, jako użytkownicy wspólnego znaku towarowego uprawnieni zostali do używania w nazwie swoich firm słownego znaku "Pollena".

Stąd też nie można uznać, że rejestracja spornego znaku, do którego uprawnienie przysługuje C. SA nastąpiła w naruszeniem prawa do ich firm.

Urząd Patentowy uznał, że w rozpatrywanej sprawie brak jest także podstaw do uznania, że prawo ochronne na sporny znak zostało udzielone z naruszeniem treści przepisu art. 9 ust. 1 pkt 1 u.z.t., albowiem przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku rejestracji podobnego znaku towarowego na rzecz tego samego produktu, który jest również uprawniony z rejestracji znaku wcześniejszego co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Urząd Patentowy RP nie podzielił także zasadności zarzutu dotyczącego naruszenia art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o znakach towarowych. Oznaczenie "Pollena" było stosowane jako wspólny znak towarowy i uzyskało powszechną znajomość, znacznie większą niż w przypadku znaków o charakterze indywidualnym. Poza tym uprawnionym z rejestracji wspólnego znaku towarowego jest przedsiębiorstwo C. SA.

Na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] grudnia 2005 roku skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł uczestnik postępowania C. SA, domagając się jej uchylenia i zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżonej decyzji spółka zarzuciła naruszenie prawa materialnego i przepisów postępowania, a w szczególności: art. 153 p.p.s.a. poprzez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, art. 30 ustawy z dnia 30 stycznia 1985 roku o znakach towarowych (Dz. U. z 1985 roku, Nr 5, poz. 17, zwanej dalej u.z.t.) w związku z art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku – k.p.a. poprzez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, art. 8 pkt 1 u.z.t. poprzez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, art. 107 § 3 k.p.a. poprzez wadliwe uzasadnienie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP wniósł o jej oddalenie z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Uczestnicy postępowania również wnieśli o oddalenie skargi zaś w piśmie z dnia 14 września 2006, stanowiącym załącznik do protokołu rozprawy wykazywali bezzasadność zarzutów skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 z 2002 roku, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne sprawują więc kontrolę aktów i czynności z zakresu administracji publicznej, kierując się kryterium prawnym a nie słusznościowym tj. badają czy zaskarżona decyzja bądź też inny akt lub czynność są zgodne z prawem materialnym i przepisami procesowymi.

Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 z 2002 roku, poz. 1270 z późn. zm.), dalej zwanej p.p.s.a. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy i nie jest związany zarzutami skargi ani jej wnioskami.

Skarga analizowana stosownie do wymienionych kryteriów podlega oddaleniu, gdyż zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP nie narusza prawa.

Ustosunkowując się do poszczególnych zarzutów skargi należy stwierdzić co następuje.

Wbrew twierdzeniom skargi Urząd Patentowy RP przy wydawaniu zaskarżonej decyzji nie naruszył art. 153 p.p.s.a. W myśl tego przepisu "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu Sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia".

Odstąpienie od wyrażonej w art. 153 p.p.s.a. zasady związania Sądu i organu jest możliwe jedynie 1) w razie zmiany ustawy 2) w przypadku zmiany (już po wydaniu orzeczenia sądowego) istotnych okoliczności faktycznych sprawy 3) po wzruszeniu tego orzeczenia w przewidzianym do tego trybie. Stanowisko to jest zgodne z dotychczasowym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego np. wyrok z 27 czerwca 1990 r. SA/Wr 137/90 (ONSA 1990, nr 2-3, poz. 51) czy też wyrok NSA w Katowicach z 2 czerwca 2000 roku I SA/Ka 2408/98 (niepublikowany).

W niniejszej sprawie żaden z powyższych przypadków nie miał miejsca a zatem organ administracyjny był zobowiązany zastosować się do oceny prawnej zawartej w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2004 roku w sprawie sygn. akt GSK 890/04.

Urząd Patentowy RP zastosował się do wywodów prawnych, wyrażonych w uzasadnieniu NSA w zakresie interesu prawnego spółek, będących wnioskodawcami w sprawie o unieważnienie znaku towarowego słowno–graficznego Pollena nr [...] Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, Urząd Patentowy RP zgodnie ze stanowiskiem NSA wywiódł interes prawny z instytucji znaku wspólnego tj. z art. 35 ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 1963 roku o znakach towarowych (Dz. U. Nr 14, poz. 73). Przepis art. 5 k.c. został powołany niejako dodatkowo, aby uzasadnić istnienie interesu prawnego po stronie wnioskodawców. Abstrahując od zasadności powoływania się na art. 5 k.c. w zakresie istnienia interesu prawnego należy stwierdzić, że rozważania te nie pozostawały w sprzeczności z oceną prawną wyrażoną przez NSA i uwzględnioną przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Urząd Patentowy RP.

Odnosząc się do drugiego zarzutu skargi tj. naruszenia przez Urząd Patentowy RP art. 30 u.z.t. z 1985 roku w związku z art. 28 k.p.a. należy uznać go za bezzasadny. Istnienie interesu prawnego wnioskodawców zostało przesądzone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 listopada 2004 roku oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2004 roku. Ocenę prawną wyrażoną w uzasadnieniu orzeczenia NSA wykorzystał Urząd Patentowy RP przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Jak słusznie podnosili uczestnicy postępowania w piśmie z dnia 14 września 2006 roku kwestia zasadności powołania przez Urząd Patentowy RP art. 5 k.c. jako dodatkowej podstawy interesu prawnego jest dla oceny tego zagadnienie obojętna albowiem istnienie interesu prawnego przesądziły wyroki WSA i NSA.

Kolejny zarzut skargi tj. naruszenie przez Urząd Patentowy RP art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych z 1985 roku, według oceny Sądu, nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd podzielił stanowisko Urzędu Patentowego RP, że działanie C. SA, polegające na zgłoszeniu spornego znaku towarowego "Pollena" w celu uzyskania wyłącznego prawa bez zgody przedsiębiorstw uprawnionych do używania wspólnego znaku towarowego "Pollena", które pracowały na jego renomę niewątpliwie narusza ich interesy i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Bezsporne jest, że C. SA używał znaku "Pollena" w stosunkach z zagranicą i promował produkty oznaczone tym znakiem w związku ze swoją działalnością eksportową, ale renomę tego znaku w kraju wypracowały poszczególne przedsiębiorstwa będące poprzednikami prawnymi obecnie istniejących spółek. Negowanie tych okoliczności i rejestrowanie znaku "Pollena" jako znaku indywidualnego niewątpliwie pozostawało w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego czy też jak to nazwał Urząd Patentowy ze standardami uczciwości kupieckiej wyrażonej w zasadzie dobrych obyczajów.

Za chybiony należy również uznać zarzut naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. w stopniu mającym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Brak pogłębionego stanowiska Urzędu Patentowego RP na temat ewentualnej sprzeczności wytycznych zawartych w uzasadnieniu orzeczenia NSA z Konstytucją RP nie ma wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, albowiem organ zastosował się do oceny prawnej NSA zaś w sprawie nie zachodziły żadne okoliczności pozwalające na odstąpienie organu i Sądu od zasady przewidzianej w art. 153 p.p.s.a.

Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w wyroku.