Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Asesor WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2007r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę.

W wyniku rozpoznania wniosku J. O. z dnia [...] r. o przyznanie dodatku mieszkaniowego, decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta T. odmówił przyznania dodatku mieszkaniowego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., rozpoznając odwołanie J. O. - dnia [...]r. - utrzymało w mocy powyższą decyzję. Następnie [...] r. – po rozpatrzeniu skargi wyżej wymienionego, wniesionej do NSA, uchyliło decyzję własną z dnia [...] r. oraz decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. Po ponownym rozpatrzeniu wniosku, decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta T. odmówił przyznania dodatku mieszkaniowego uzasadniając, że J. O. posiada gospodarstwo rolne i jest płatnikiem podatku rolnego co w świetle art. 39 ust 2 pkt 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105. poz. 509) wyklucza przyznanie dodatku mieszkaniowego. W wyniku odwołania J. O., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...] r. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Po rozpoznaniu skargi od powyższej decyzji, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, wyrokiem z dnia 4 kwietnia 1997 r. stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. wskazując w uzasadnieniu, że decyzje zostały wydane na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105. poz. 509), który orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 1995 r., sygn. K 4/95 został uznany za niezgodny z Konstytucją i utracił moc obowiązującą.

Wyrok powyższy został doręczony skarżącemu [...] r. (data na potwierdzeniu odbioru, w aktach II SA/Ka 265/96).

Następnie - w dniu [...] r. – J. O. złożył w Urzędzie Miasta T. pięć wniosków o przyznanie dodatku mieszkaniowego za okresy:

- od [...] 1995 r. do [...]1995 r.

- od [...] 1995 r. do [...] 1996 r.

- od [...] 1996 r. do [...] 1996 r.

- od [...] 1996 r. do [...] 1997 r.

- od [...] 1997 r. do [...] 1997 r.

Do wniosków zostały dołączone deklaracje o dochodach – odpowiednio – za [...],[...],[...] 1995 r. – [...],[...],[...] 1995 r. – [...],[...],[...] 1996 r. – [...],[...],[...] 1996 r. – [...],[...],[...] 1997 r.

Dane zawarte w pkt [...]-[...] i [...] wszystkich wymienionych wniosków zostały potwierdzone przez zarządcę domu – PSM "A" – T. w dniu [...]r.

Wnioskom zostały nadane kolejne numery rejestru - tj. Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...].

Pismem z dnia [...] r. Urząd Miasta T. zawiadomił J. O., że jego wniosek z dnia [...] r. w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego nie może być załatwiony w terminie miesięcznym.

Decyzją Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. Nr [...], został przyznany J. O. dodatek mieszkaniowy na okres od [...] 1995 r. do [...] 1995 r.

W odwołaniu od powyższej decyzji - z dnia [...] r. – J. O. zarzucił, że decyzja przyznająca dodatek mieszkaniowy powinna obejmować okres od [...] 1995 r. do [...] 1997 r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...] r. Nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, wyrokiem z dnia 26 października 1999 r. w sprawie II SA/Ka 1996/97 oddalił skargę J. O. na powyższą decyzję, wskazując w uzasadnieniu m. in., że poddana kontroli decyzja rozstrzygała o żądaniu przyznania dodatku mieszkaniowego z wniosku złożonego przez skarżącego w dniu [...] r. Wobec braku rozstrzygnięcia w zakresie czterech dalszych wniosków o przyznanie dodatku mieszkaniowego za kolejne sześciomiesięczne okresy, brak było przedmiotu zaskarżenia.

Decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta T., na podstawie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, zwanego dalej K.p.a. oraz art. 39 ust. 1 art. 40, art. 41 i art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105 z 1994 r., poz. 509), obowiązującej w dniu złożenia wniosków tj. [...] r. odmówił przyznania J. O. dodatku mieszkaniowego za okresy;

- od [...] 1995 r. do [...] 1996 r.

- od [...] 1996 r. do [...] 1996 r.

- od [...] 1996 r. do [...] 1997 r.

- od [...] 1997 r. do [...] 1997 r.

W uzasadnieniu wskazał, że nie zostały spełnione kryteria określone w ustawie o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, ponieważ powierzchnia użytkowa mieszkania - [...] m2 – jest większa od powierzchni normatywnej, wynoszącej dla 4 – osobowego gospodarstwa domowego 55 m2 i jednocześnie przekracza powierzchnię normatywną o więcej niż 30%.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. O. zarzucił, że nie przyznano mu dodatku mieszkaniowego za okres od [...] 1995 r. do [...]2003 r. Podniósł, że dokumenty nie potwierdzają okoliczności, że w wymienionym wyżej lokalu mieszkalnym zamieszkują cztery osoby.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...]r. Nr [...], na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 i ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71 poz. 734) oraz art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji wskazując w uzasadnieniu, że w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego i dowodowego ustalono, iż gospodarstwo domowe J. O. składa się z czterech, a nie pięciu osób. Wobec przekroczenia kryterium normatywnej powierzchni użytkowej mieszkania, powiększonej o wskazany w ustawie procent, odmówiono przyznania dodatku mieszkaniowego za okres od [...] 1995 r. do [...] 1997 r.

W skardze od powyższej decyzji, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, J. O. wskazał, że odmowa przyznania dodatku mieszkaniowego dotyczy okresu od [...] 1995 r. do [...] 2002 r. Podniósł zarzut, że powierzchnia użytkowa zajmowanego przez niego mieszkania wynosi [...] m2. Ponadto ustawa o dodatkach mieszkaniowych z 21 czerwca 2001 r. obowiązuje od drugiego półrocza 2001 r. i nie ma wstecznego zastosowania. Od 1995 r. jego gospodarstwo domowe składało się z pięciu, sześciu a nawet siedmiu osób.

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2005 r. sygn. akt 4 II SA/Ka 1579/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., z dnia [...] r. Nr [...] oraz decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. W uzasadnieniu wskazał, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy należy ustalić kiedy zostały złożone wnioski o przyznanie dodatku mieszkaniowego, będące przedmiotem rozstrzygnięcia oraz czy żona skarżącego mieszkała w lokalu mieszkalnym, którego dotyczą wnioski, we wskazanych w nich okresach. Odnośnie zarzutów skargi dodał ponadto, że zgodnie z przepisem art. 19 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, sprawy wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzi się na podstawie jej przepisów.

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Prezydent Miasta T. na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 7 ust. 3, 4 i 4a ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm.), art. 104 K.p.a., po ponownym rozpatrzeniu wniosków złożonych w dniu [...] r. za okresy: od [...] 1995 r. do [...] 1996 r., od [...] 1996 r. do [...] 1996 r., od [...] 1996 r. do [...] 1997 r., od [...] 1997 r. do [...] 1997 r. odmówił przyznania J. O. dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu wskazał, że okoliczność złożenia przez wyżej wymienionego czterech wniosków za okresy od [...] 1995 r. do [...] 1997 r. w tej samej dacie tj. [...] r. pomimo, iż dotyczyły ubiegania się o dodatek mieszkaniowy za okresy wcześniejsze, potwierdza pieczątka na wnioskach informująca o dacie ich wpływu do Urzędu Miasta T. oraz nadanie wnioskom kolejnych numerów zgodnie z rejestrem. Ponadto zarządca lokalu potwierdził dane zawarte w pkt [...]-[...] i [...] każdego wniosku w tej samej dacie tj. [...] r. W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalono, że w okresach wskazanych we wnioskach o przyznanie dodatku mieszkaniowego, gospodarstwo domowe J. O. było czteroosobowe. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego wynosząca [...] m2, przekroczyła zatem powierzchnię normatywną - 55 m2, a po powiększeniu o dopuszczalne przekroczenie tej powierzchni tj. o 30%, przewyższyła [...] m2. M. O. nie mieszkała w wyżej wymienionym lokalu mieszkalnym w okresach wskazanych we wniosku. W sprawie o rozwód, zakończonej wyrokiem z dnia [...] r. sygn. akt [...], z powodu przebywania poza granicami kraju, była reprezentowana przez kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu. [...] r. otrzymała paszport z ważnością na 10 lat, a [...] r. wystąpiła o wydanie nowego paszportu w N..

W odwołaniu z dnia [...] r. J. O. zarzucił, że pominięto jego wnioski o dodatek mieszkaniowy za okres od [...] 1997 r. do [...] 2002 r., co świadczy o zbagatelizowaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Z tego też powodu odmówił podpisania druku rozporządzenia Min. Infrastruktury z 2001 r. Ponadto podczas wyjaśnień oświadczył o zamieszkiwaniu rodziców (dożywotnia służebność). Podniósł jednocześnie, że powierzchnia jego mieszkania nie przekracza [...] m2 oraz, że Spółdzielnia Mieszkaniowa A przy obliczaniu opłat uwzględnia 5 osób - łącznie z M. O., z uwagi na fakt zameldowania.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 i ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71 poz. 734) oraz art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jednolity z 2001 r. Dz. U. Nr 79 poz. 856) i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że według ustaleń, powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, którego dotyczyły wnioski J. O., wynosi [...] m2. Natomiast normatywna powierzchnia użytkowa przysługująca czterem osobom wynosi 55 m2, zwiększona o 30% stanowi 71, 50 m2. Zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30% albo 50% - pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekracza 60%. W rozpatrywanej sprawie udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu przekracza 60%, a wobec tego dodatek mieszkaniowy nie mógł być przyznany. Podkreślił, że decyzja w sprawie dodatku mieszkaniowego nie jest wydawana w ramach uznania administracyjnego organu. Kryteria ustawowe, od których uzależnione jest przyznanie dodatku mieszkaniowego są bezwzględnie obowiązujące i nie pozwalają na uznaniowe rozstrzygnięcie sprawy. W wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania wyjaśniającego i dowodowego ustalono, że gospodarstwo domowe J. O. w dacie złożenia wniosków o przyznanie dodatków mieszkaniowych było czteroosobowe.

J. O. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach podniósł zarzut, że powierzchnia normatywna zajmowanego lokalu mieszkalnego wynosi [...] m2, umowa z [...] r. uwzględniała jego matkę w przydziale mieszkania przez "B". Według dokładnych pomiarów, powierzchnia lokalu wynosi [...] m2. Podniósł, że prowadził sześcioosobowe gospodarstwo domowe, a nie czteroosobowe, jak wskazują organy obydwu instancji. Stwierdził, że wystąpiły inne nieprawidłowości np. brak dziewięciu wniosków o dodatek mieszkaniowy

Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do zarzutów skargi wskazał, że podniesiona przez skarżącego okoliczność, jakoby w tym okresie prowadził sześcioosobowe gospodarstwo domowe nie znajduje podstaw w aktach sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należało, iż sądy administracyjne zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sprawują wymiar sprawiedliwości w zakresie swojej właściwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 wymienionego przepisu stanowi, iż kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Na podstawie art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., Sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie uchyla zaskarżoną decyzję lub postanowienie w całości albo w części, jeżeli stwierdzi; naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Ponadto stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach, albo stwierdza ich wydanie z naruszeniem prawa.

Jednocześnie na podstawie art. 134 § 1 P.p.s.a., Sąd dokonuje kontroli rozstrzygnięć administracji publicznej pod względem zgodności z prawem nie będąc związany zarzutami, podstawą prawną i wnioskami sformułowanymi w skardze.

W wyniku przeprowadzenia kontroli zaskarżonej decyzji w zakresie zgodności z prawem, uznać należało, że przy jej wydaniu nie zostały naruszone przepisy prawa materialnego ani też przepisy postępowania, a wobec tego skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Kryteria przyznania dodatku mieszkaniowego zostały określone w przepisach art. 2 – 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o dodatkach mieszkaniowych, która – na podstawie art. 19 tej ustawy - ma zastosowanie do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie.

W świetle okoliczności ustalonych przez organy obydwu instancji, nie ulegało wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie został spełniony warunek wymieniony w art. 5 ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego, którego dotyczyły wnioski skarżącego wynosiła [...] m2. Natomiast normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego przysługująca czterem osobom – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o dodatkach mieszkaniowych - wynosiła 55 m2, powiększona o 30% - na podstawie art. 5 ust. 5 pkt 1 tej ustawy - wynosiła 71, 50 m2. Trafnie organy obydwu instancji przyjęły, że nie zostały spełnione warunki zastosowania art. 5 ust. 5 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, zgodnie z którym dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30% albo 50% - pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekracza 60%.

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut skargi, że powierzchnia normatywna przedmiotowego lokalu mieszkalnego wynosi [...] m2, oraz że według dokładnych pomiarów, powierzchnia lokalu wynosi [...] m2. Podkreślić bowiem należało, że w czterech wnioskach o przyznanie dodatku mieszkaniowego z [...] r. J. O. wskazał, iż powierzchnia użytkowa lokalu wynosi [...] m2. Dane powyższe zostały potwierdzone przez zarządcę domu tj. Pracowniczą Spółdzielnię Mieszkaniową "A".

Bezpodstawny jest również zarzut skarżącego, że prowadził sześcioosobowe gospodarstwo domowe, a nie czteroosobowe, jak wskazują organy obydwu instancji oraz, że umowa z [...] r. uwzględniała jego matkę w przydziale mieszkania przez "B". Podkreślić bowiem należało, że nawet we wnioskach o przyznanie dodatku mieszkaniowego i w deklaracjach o wysokości dochodów J. O. nie wskazał, jakoby jego gospodarstwo domowe składało się z sześciu osób i nie wymienił swojej matki wśród osób wchodzących w skład tego gospodarstwa domowego.

Ponadto odnośnie powyższych zarzutów skargi podkreślenia wymaga, że przy rozstrzyganiu w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego nie ma znaczenia okoliczność, ile osób zostało uwzględnionych przy przydziale mieszkania. Zgodnie z przepisami ustawy o dodatkach mieszkaniowych, wpływ na ocenę w zakresie spełnienia kryteriów przyznania dodatku mieszkaniowego może mieć wyłącznie ilość osób w gospodarstwie domowym i to w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku, a nie liczba osób wymienionych w przydziale mieszkania czy też liczba osób zameldowanych. Zgodne zatem z powyższymi unormowaniami jest zaskarżone rozstrzygnięcie.

Ze wskazanych wyżej powodów, organ odwoławczy nie mógł przy wydaniu decyzji uwzględnić zarzutu sformułowanego przez J. O. w odwołaniu, że Spółdzielnia Mieszkaniowa A przy obliczaniu opłat uwzględnia 5 osób - łącznie z M. O. - z uwagi na fakt jej zameldowania. Podobne uwagi dotyczą wskazanej przez skarżącego w protokole wyjaśnień z [...] r. okoliczności, że M. O. w latach [...] – [...] była zameldowana i jest nadal zameldowana w przedmiotowym lokalu.

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego, organ administracyjny trafnie uznał istotne okoliczności sprawy za ustalone i zastosował prawidłową ocenę prawną do ustalonego stanu faktycznego.

Ponadto w wykonaniu wytycznych zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 czerwca 2005 r. sygn. akt 4 II SA/Ka 1579/03, ustalono również datę złożenia wniosków będących przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Trafnie organ uznał za ustaloną w powyższym zakresie, okoliczność złożenia przez J. O. czterech wniosków - za okresy od [...] 1995 r. do [...] 1997 r. - w tej samej dacie tj. [...] r. Zgodny z regułami oceny dowodów jest wniosek zawarty w uzasadnieniu decyzji, że okoliczność jednoczesnego złożenia wymienionych wniosków we wskazanej dacie potwierdza pieczątka na wnioskach, informująca o dacie ich wpływu do Urzędu Miasta T. oraz nadanie wnioskom kolejnych numerów zgodnie z rejestrem, a ponadto potwierdzenie przez zarządcę lokalu danych zawartych w pkt [...]-[...] i [...] każdego wniosku w tej samej dacie tj. [...]r.

Odnośnie ostatniego z zarzutów skargi, że w sprawie wystąpiły inne nieprawidłowości np. brak dziewięciu wniosków o dodatek mieszkaniowy, podkreślić należało, że przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu były cztery wnioski o przyznanie dodatku mieszkaniowego złożone przez skarżącego w dniu [...] r.

W wyniku przeprowadzenia kontroli zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, Sąd – na podstawie art. 134 § 1 P.p.s.a., nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną – stwierdził, że przy jej wydaniu nie zostały naruszone przepisy prawa materialnego ani też przepisy postępowania administracyjnego.

Mając na uwadze cytowane na wstępie przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), uznać należało, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W konsekwencji – na podstawie art. 151 P.p.s.a. – skarga została oddalona.