Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędzia WSA Waldemar Śledzik Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi U. z siedzibą w R., Holandia na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia prawa ochronnego na przestrzenny znak towarowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej U. z siedzibą w R., Holandia kwotę 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

U. N.V. z siedzibą w R., Holandia (dalej jako skarżący, uprawniony) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Urzędu Patentowego RP nr [...] z dnia [...] grudnia 2010r., który po rozpoznaniu wniosku R. S.A. z siedzibą w B. stwierdził wygaśnięcie prawa ochronnego należącego do U. N.V. na przestrzenny znak towarowy nr [...] oraz przyznał na rzecz wnioskodawcy koszty postępowania.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 169 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm.) – dalej jako p.w.p. oraz art. 98 kpc w związku z art. 256 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. p.w.p.

Podstawę faktyczną stanowiły następujące ustalenia:

Dnia [...] września 2008 r. firma R. S.A z siedzibą w B. (dalej jako wnioskodawca, uczestnik postępowania) wystąpiła do Urzędu Patentowego RP działającego w trybie postępowania spornego o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na przestrzenny znak towarowy nr [...] (przedstawiający stylizowaną zieloną butelkę ze stylizowaną czerwoną nakrętką) udzielonego dla towarów w klasach 3 i 5 ( wymienionych jako: detergenty, preparaty i substancje stosowane przy praniu, preparaty do tkanin, preparaty do wybielania, preparaty czyszczące, nabłyszczające, ścierne i szorujące, mydła, dezodoranty, płyny do mycia rąk; środki dezynfekujące, preparaty sanitarne, preparaty do niszczenia robactwa, insektów i szkodliwych zwierząt, fungicydy, germicydy, środki bakteriobójcze, środki pasożytobójcze, algicydy, środki owadobójcze, herbicydy, dezodoranty inne niż do użytku osobistego, preparaty do odświeżania powietrza, środki odstraszające insekty) - udzielonego na rzecz skarżącego z pierwszeństwem od dnia [...] stycznia 1999r., przy czym decyzja pochodzi z [...] stycznia 2002 r.

Za podstawę swojego żądania wnioskodawca podał przepisy art. 169 ust.1 pkt 1 i ust. 2 p.w.p. W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca stwierdził, że uprawniony z prawa ochronnego na przestrzenny znak towarowy nr [...] nie używał tego znaku w sposób rzeczywisty na terytorium Polski w zakresie ww. towarów w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat, po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego. Podniósł, że upatruje swój interes prawny w uznaniu przedmiotowego prawa za wygasłe w tym, że ogranicza mu swobodę gospodarczą. Jest posiadaczem prawa z rejestracji wzoru przemysłowego nr [...] zgłoszonego w dniu [...] kwietnia 2001, który przedstawia butelkę o cechach praktycznie zgodnych z cechami spornego znaku przestrzennego, a które to prawo zostało unieważnione przez Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] października 2007r., nr [...], WSA w Warszawie, sygn. akt VI SA/Wa 710/08 utrzymał decyzję UPRP, a NSA w wyniku skargi kasacyjnej uchylił wyrok WSA). Ponadto, jako producent opakowań wytwarza butelki, w tym przeznaczone do środków czyszczących o cechach praktycznie zgodnych z cechami spornego znaku przestrzennego, a uprawniony wystosował do niego w dniu [...] sierpnia 2008r "ostateczne przed procesowe wezwanie do dobrowolnego zaniechania naruszania spornego prawa ochronnego na znak towarowy". W konsekwencji, obecnie przed Sądem Rejonowym w B. zawisnął spór między stronami, sygn. akt [...] .

Wnioskodawca podniósł, że uprawniony w rzeczywistości nie wprowadza do obrotu przedmiotowego znaku towarowego, tj. stylizowanej zielonej butelki ze stylizowaną czerwoną nakrętką jako takiej, gdyż używa tej butelki w różnych kolorach i opatruje ją bardzo mocnymi elementami odróżniającymi, w tym także innymi znakami towarowymi, które dominują nad wrażeniem wywieranym przez samą butelkę.

W odpowiedzi, uprawniony uznał wniosek za bezzasadny. Podniósł brak interesu prawnego wnioskodawcy w sprawie. Stwierdził, iż wykorzystuje znak przestrzenny, a w przypadku produktów sanitarnych, obok spornego znaku używa znaków słownych [...],[...], oraz słowno graficznego znaku [...].

Wnioskodawca podniósł, iż uprawniony nie wskazał miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania spornego znaku towarowego, dyskredytując złożone dowody, jako nie stanowiące o używaniu spornego znaku przestrzennego. Jako nieprzydatne ocenił przedłożone orzeczenia sądów francuskich i niemieckich.

Kolegium Orzekające stwierdziło wygaśnięcie prawa ochronnego należącego do skarżącego na przestrzenny znak towarowy nr [...]. Ustaliło, że zostało zgłoszone do ochrony dnia [...] stycznia 1999r., przy czym decyzja pochodzi z dnia [...] stycznia 2002 r., a więc podstawę prawną przy rozstrzyganiu wniosku o wygaszenie stanowi ustawa Prawo własności przemysłowej. Uznało interes prawny wnioskodawcy z uwagi na fakt, że jest on posiadaczem prawa z rejestracji wzoru przemysłowego nr [...] zgłoszonego w dniu [...].04.2001, który przedstawia butelkę o cechach praktycznie zgodnych z cechami spornego znaku przestrzennego. Przyznało, że prawo to zostało unieważnione przez Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...].10.2007r., nr [...], następnie WSA w Warszawie, sygn. akt VI SA/Wa 710/08 utrzymał decyzję UPRP, a NSA w wyniku skargi kasacyjnej uchylił wyrok WSA. Oceniło, że wnioskodawca jako producent opakowań wytwarza butelki, w tym przeznaczone do środków czyszczących o cechach praktycznie zgodnych z cechami spornego znaku przestrzennego, ponadto obecnie przed Sądem Rejonowym w B. zawisnął spór między stronami, sygn. akt [...] na tle wezwania o zaniechanie naruszania spornego prawa ochronnego na znak towarowy,.

Mając na uwadze art. 169 ust. 6 p.w.p. Urząd Patentowy wymienił i dokonał oceny dowodów złożonych przez uprawnionego. Stwierdził, że nie stanowią potwierdzenia rzeczywistego używania spornego znaku przestrzennego w postaci samej stylizowanej zielonej butelki ze stylizowaną czerwoną nakrętką (bez etykiet). Uprawniony nie wskazał miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania spornego znaku towarowego w oparciu o konkretne i obiektywne dowody. Stwierdził, że uprawniony posiadał bowiem i posiada inne znaki towarowe o tym samym kształcie, a w szczególności [...] (ponadto [...],[...] i [...]), a więc w świetle orzecznictwa, które uznaje, że jeśli rzeczywiście używana forma znaku (z etykietami) została zastrzeżona odrębną rejestracją to nie można mówić, o używaniu znaku bez tych elementów.

Niezależnie od powyższego, ocenił że:

- dowód w postaci prywatnego badania znajomości kształtu butelki [...] pochodzi dopiero ze stycznia 2009r., a renoma znaku nie stanowi przeszkody do wydania decyzji stwierdzającej jego wygaśnięcie (wyrok NSA z 11.09.2008, II GSK 138/07), ponadto nie stanowi on bezpośredniego dowodu używania tej butelki, a wysoka rozpoznawalność zdjęcia spornej butelki powinna być tłumaczona znajomością butelki z etykietą, tj. innego znaku towarowego;

-klatki z reklam płynu [...] oraz wydruki reklam prasowych mają niską jakość, nie są datowane, a więc nie wiadomo kiedy były rozpowszechniane; na licznych "klatkach" z reklam nie można rozpoznać,czy były przeznaczone do emisji w Polsce z uwagi na brak napisów w języku polskim. Uprawniony nie udowodnił, że były one faktycznie nadawane. Odnośnie reklam prasowych - nie zostały podane tytuły prasowe i numery wydań, w których były umieszczone, na wielu wydrukach obraz butelki jest zniekształcony lub pojawia się obok niej butelka [...] o innym kształcie;

- zestawienie nakładów przeznaczonych na promocję - stanowi wydruk tabelki, z której nie wynika, iż dotyczy nakładów na reklamę; nie wiadomo jakich konkretnie działań dotyczą te nakłady i materiał nie dowodzi używania spornego znaku;

- płyta CD z reklamami TV - eksponuje głównie etykietę płynu [...], a nie samą butelkę, na wielu "klatkach" obraz butelki jest zniekształcony, nie stanowi też ona dowodu faktycznej emisji tych reklam, ani nie wskazuje okresu ani zasięgu emisji tych reklam;

- zestawienie danych na temat reklamy przygotowane przez dom badawczy A. dotyczy produktu oznaczonego jako "[...] PŁYNY ŻELE PROSZKI TABLETKI WC", natomiast sporna butelka służy jedynie jako opakowanie płynów; uprawniony rozpowszechnia i reklamuje swoje produkty w butelkach o innych kolorach i kształtach (np. strona uprawnionego [...]); ocenił materiał jako zbyt ogólny na dowód używania spornego znaku;

- zestawienie informacji pochodzących z bazy A., dotyczące ilości emitowanych reklam produktów [...] nie wyróżnia reklam, w ramach których prezentowany był sporny znak; wskazane opisowo pozycje, w których pojawiał się sporny znak stanowią "reklamy płynów w opakowaniach o kształcie tożsamym z kształtem spornego znaku", co nie stanowi skutecznego dowodu na reklamę w sytuacji, gdy uprawniony posiadał inne znaki towarowe i produkty nie chronione o tym samym kształcie;

- oświadczenia A. P., Menadżera Kategorii w sieci sklepów "S." i P. W., Dyrektora ds. Rozwoju "S.", o nabywaniu w butelce niezmienionej od czerwca 2007 r. (według spornego znaku) płynu [...], nie dotyczą wprowadzania do obrotu butelki jako takiej, lecz butelki z etykietą; co nie stanowi skutecznego dowodu na używanie spornego znaku w sytuacji, gdy uprawniony posiadał inne znaki towarowe i produkty nie chronione o tym samym kształcie;

- przedłożone orzeczenia sądów francuskich i niemieckich potwierdzają także

stanowisko Kolegium, że przestrzenny znak towarowy jest używany w obrocie pomimo umieszczenia na nim znaków słownych i graficznych, pod warunkiem, że przestrzenny znak towarowy zachowuje swój indywidualny charakter i pełni rolę wskaźnika pochodzenia. W przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie zachodzi, gdyż uprawniony posiadał inne znaki towarowe i produkty nie chronione o tym samym kształcie;

Urząd Patentowy ocenił zatem, że uprawniony nie udowodnił rzeczywistego używania znaku towarowego przestrzennego na terytorium Polski w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat, po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego. Uwzględnił także wniosek o zwrot kosztów postępowania złożony przez wnioskodawcę.

Nadmienić należy, że na oryginale zaskarżonej decyzji figuruje jedynie podpis eksperta sporządzającego uzasadnienie.

.

W skardze do tutejszego Sądu U. N.V. z siedzibą w R. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz zasądzenie kosztów procesowych, w tym kosztów zastępstwa. Zarzucił zaskarżonej decyzji:

1. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 6, art. 7, art. 8, art. 11, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3 k.p.a. przez:

- błędne ustalenie stanu faktycznego, polegające na przyjęciu, że znak [...] nie był używany w obrocie w sposób rzeczywisty dla towarów objętych prawem ochronnym w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego, na skutek błędnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego,

- błędne ustalenie stanu faktycznego, polegające na niewyjaśnieniu wszystkich okoliczności mogących mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; polegające na przyjęciu, że dowody przedstawione w toku postępowania stanowiły dowody używania innych znaków zarejestrowanych na rzecz skarżącej niźli znaku [...];

- nieprawidłowe uzasadnienie zaskarżonej decyzji w zakresie podstaw faktycznych jak i prawnych, wynikające z błędnego ustalenia stanu faktycznego oraz braku wyczerpującego i należytego wyjaśnienia przez Urząd Patentowy RP jakie były motywy jego rozstrzygnięcia i dlaczego odmówił wiarygodności i mocy dowodowej przedstawionym przez skarżącą dowodom.

2. naruszenie prawa materialnego przez:

- niewłaściwe zastosowanie art. 169 ust. 1 pkt 1 p.w.p. polegające na uznaniu, że skarżąca nie używała znaku towarowego [...] w sposób rzeczywisty dla towarów objętych prawem ochronnym w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat, po dniu wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego;

- niezastosowanie art. 169 ust. 4 pkt p.w.p. w wyniku błędnego przyjęcia, że złożony materiał dowodowy świadczy o używaniu przez nią innych zarejestrowanych znaków towarowych i produktów nie chronionych o tym samym kształcie, nie zaś o używaniu znaku [...] w postaci różniącej się od zarejestrowanej, ale w elementach, które nie zmieniającego odróżniającego charakteru.

W obszernym uzasadnieniu skarżący rozwinął swoje zarzuty odnosząc się do złożonych dowodów błędnie ocenionych przez organ.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Wskazał, że skarżący nie wyszczególnił konkretnie, w czym dopatruje się naruszenia każdego z poszczególnych wymienionych przepisów postępowania, co utrudnia konkretne ustosunkowanie się do tego zarzutu. Nie miał też możliwości domagania się od skarżącego uzupełnienia materiału w sytuacji, gdy był on reprezentowany przez renomowaną kancelarię w ciągu postępowania trwającego ponad dwa lata i korzystał z możliwości uzupełniania materiału dowodowego. W trakcie postępowania były też podnoszone kwestie niskiej jakości części tego materiału, np. karty 194, 195 TI akt [...]) a mimo to skarżący lepszego materiału nie dostarczył. Uznał za sprzeczny ze stanem faktycznym zarzut pominięcia wyjaśnień M. G. Wyjaśnienia te były analizowane, lecz nie mogły one wpłynąć na ocenę materiałów, których dotyczą, wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Uczestnik postępowania R. S.A. z siedzibą w B. wnosił o oddalenie skargi. Piśmie, które wpłynęło w dniu [...] czerwca 2011r. podtrzymał stanowisko zajęte przez Urząd Patentowy RP.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują nadzór nad działalnością administracji publicznej, przy czym ta kontrola zgodnie z § 2 powołanego artykułu sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Sąd rozstrzyga przy tym w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany wnioskami i zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) –dalej jako p.p.s.a.

Badając skargę wg powyższych kryteriów Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, ale z innych względów niż w niej podniesione.

Jak zostało wyżej wskazane Sąd bada decyzję pod względem jej zgodności z prawem, a więc ocenia decyzję pod względem przepisów prawa materialnego jak i prawa procesowego, przy czym zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. uchyla zaskarżoną decyzję z powodu naruszenia przepisów prawa procesowego tylko w wypadku, jeżeli powyższe naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W niniejszej sprawie w ocenie składu orzekającego, do takiego naruszenia doszło, bowiem uzasadnienie zaskarżonej decyzji nie zostało podpisane przez Przewodniczącą Kolegium Orzekającego.

Jak wynika z przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej postępowanie w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy toczy się w trybie spornym (art. 255 p.w.p.), czyli w niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy regulujące postępowanie sporne.

Obligatoryjnymi elementami decyzji wydanej przez Urząd Patentowy w trybie postępowania spornego, zgodnie z art. 2558 ust. 1 p.w.p. są:

1) oznaczenie organu orzekającego;

2) datę wydania decyzji;

3) imiona i nazwiska członków składu orzekającego i protokolanta;

4) oznaczenie stron;

5) oznaczenie przedmiotu sprawy i jej rozstrzygnięcie;

6) powołanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia;

7) rozstrzygnięcie co do kosztów postępowania;

8) uzasadnienie faktyczne i prawne;

9) pouczenie o trybie zaskarżania;

10) podpisy członków składu orzekającego.

Ust. 2 powyższego przepisu wskazuje, że pisemne uzasadnienie decyzji sporządza się z urzędu w terminie 30 dni od dnia jej ogłoszenia. Uzasadnienie podpisuje przewodniczący składu orzekającego i członek składu orzekającego, który sporządził uzasadnienie. Odpis decyzji wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom.

Zaskarżona decyzja, jak wynika z jej oryginału znajdującego się w aktach sprawy została podpisana przez cały poszerzony skład orzekający w tej sprawie: tj. przez przewodniczącego i czterech członków składu orzekającego. Zgodnie z art. 2558 ust. 1 p.w.p. uzasadnienie jest obligatoryjnym składnikiem każdej decyzji administracyjnej wydawanej w trybie postępowania spornego.

Kwestia sporządzenia i podpisania uzasadnienia została uregulowana, jak wyżej wskazano w art. 2558 ust. 2 p.w.p. Zgodnie z tym przepisem uzasadnienie podpisuje przewodniczący i członek składu orzekającego, który sporządził uzasadnienie. Dopiero po tych czynnościach przesyła się stronom odpis decyzji wraz z uzasadnieniem.

Innymi słowy decyzja, której integralną częścią jest uzasadnienie może być przesłana stronom, czyli może wejść do obrotu prawnego, po uprzednim podpisaniu uzasadnienia przez przewodniczącego składu orzekającego i członka składu orzekającego. Ustawa prawo własności przemysłowej nie reguluje sytuacji, w której jedna z tych osób nie może podpisać uzasadnienia. Jak wynika z oryginału uzasadnienia decyzji znajdującej się w aktach sprawy uzasadnienie zostało podpisane jedynie przez członka składu orzekającego. Ponadto pod uzasadnieniem znajduje się adnotacja, z której wynika, że przyczyną braku podpisu przewodniczącej T. O. jest ustanie stosunku pracy tego eksperta w Urzędzie Patentowym przed datą sporządzenia przedmiotowego uzasadnienia. W ocenie Sądu, nie jest to przeszkoda uniemożliwiająca podpisanie uzasadnienia przez osobę, która orzekała w składzie wydającym decyzję.

Podpisane uzasadnienia jedynie przez jednego członka składu orzekającego, nawet jeśli jest to sprawozdawca, stoi w oczywistej sprzeczności z treścią art. 2558 ust. 2 p.w.p., który statuuje podpis przewodniczącego składu orzekającego i członka tego składu jako elementy wymagane do przesłania decyzji z uzasadnieniem stronom. Brak podpisu pod uzasadnieniem z powodu ustania stosunku pracy nie jest przeszkodą do podpisania pisemnego uzasadnienia przez osobę biorącą udział w składzie orzekającym.

Ponadto należy podnieść, że zarówno ustawa prawo własności przemysłowej, jak i przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, do których odsyła p.w.p. (art. 256 ust. 1 p.w.p.) nie zawierają regulacji w tym zakresie, a tym bardziej nie upoważniają organu do stosowania w drodze analogii kodeksu postępowania cywilnego. W postępowaniu spornym przepisy k.p.c. stosuje się wyłącznie w odniesieniu do kosztów postępowania.

Uzasadnienie, które nie zostało podpisane w sposób wskazany w bezwzględnie obowiązującym art. 2558 ust. 2 p.w.p. stanowi, w ocenie składu orzekającego projekt uzasadnienia, który nie podlega weryfikacji Sądu.

W związku z powyższym należy uznać, że zaskarżona decyzja zawiera braki formalne - brak uzasadnienia, skutkujące jej uchyleniem z uwagi na naruszenie art. 2558 ust. 2 p.w.p. i z tego powodu nie poddaje się merytorycznej kontroli Sądu.

Uzasadnienie jest istotnym elementem decyzji, który pozwala prześledzić Sądowi tok rozumowania organu, który doprowadził do zaskarżonego rozstrzygnięcia. Zgodnie z art. 279 ust. 2 p.w.p. Kolegia orzekające do spraw spornych, rozpatrują sprawy należące do ich właściwości w składzie: przewodniczący kolegium i dwaj członkowie kolegium. W sprawach zawiłych można wyznaczyć skład pięcioosobowy, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Nie budzi zatem wątpliwości, że uzasadnienie zaskarżonej decyzji stanowi wyraz woli członków Kolegium Orzekającego co do zasadniczych motywów ich rozstrzygnięcia. Członkowie składu orzekającego są nie tylko upoważnieni, ale przede wszystkim zobowiązani do podpisania decyzji zgodnie z art. 2558 ust. 1 pkt 10 p.w.p., a uzasadnienia w sposób wskazany w normie art. 2558 ust. 2 p.w.p. Treść sporządzonego uzasadnienia, jego motywów pisemnych powinna być odzwierciedleniem motywów ustnych wyrażonych w dacie ogłoszenia decyzji wydanej po przeprowadzeniu rozprawy. Motywy pisemne uzasadnienia decyzji są wyrazem rzeczywistych racji przemawiających za sposobem rozstrzygnięcia i argumenty w nich zawarte są przejawem woli i rozumowania członków składu orzekającego, które pod uzasadnieniem jest niejako potwierdzone przez osoby wytypowane przez ustawodawcę: przewodniczącego składu orzekającego i członka składu orzekającego, który sporządził uzasadnienie.

W niniejszej sprawie wprowadzenie zaskarżonej decyzji, której integralną część stanowi uzasadnienie, do obrotu prawnego poprzez doręczenie go stronom bez podpisu Przewodniczącej Składu Orzekającego T. O. - w sposób oczywisty narusza art. 2558 ust. 2 p.w.p.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Urząd Patentowy zastosuje się wskazanych wytycznych w celu umożliwienia wejścia do obrotu decyzji spełniającej normy art. 2558 ust. 1 i 2 p.w.p., co dopiero pozwoli Sądowi na merytoryczną kontrolę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe argumenty Sąd uchylił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.w.p., zaś o jej niewykonalności orzekł w oparciu o art. 152 p.w.p. O kosztach postępowania orzekł po myśli art. 200 p.w.p.