W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 8 lutego 2007 r. przyznał skarżącemu adwokata z urzędu, a skarżący w dniu 12 kwietnia 2007 r. udzielił pełnomocnictwa adwokatowi wyznaczonemu przez Okręgową Radę Adwokacką w Szczecinie. Wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2007 r. Sąd oddalił skargę R. S., a w dniu 24 października 2007 r. pełnomocnik złożył opinię z dnia 9 października 2007 r. o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. W dniu 23 października 2007 r. skarżący poinformował Sąd, że cofa pełnomocnictwo adwokatowi P. K.
Prawomocnymi postanowieniami z dnia 7 grudnia 2007 r., 21 maja 2008 r. i 11 grudnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu wskazując, że fakt cofnięcia pełnomocnictwa adwokatowi ustanowionemu z urzędu nie stanowi podstawy do przyznania skarżącemu prawa pomocy przez ustanowienie kolejnego adwokata.
Postanowieniem z dnia 19 lutego 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, rozpoznając kolejny wniosek skarżącego, odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienia adwokata. Jak wskazał Sąd, ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje możliwości ubiegania się o kolejnego pełnomocnika z urzędu w sytuacji, gdy strona skonsumowała już przyznane prawo pomocy w tym zakresie. Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, dlatego brak jest podstaw do zmiany wyżej wskazanych postanowień Sądu odmawiających ustanowienia kolejnego pełnomocnika.
Na powyższe postanowienie R. S. wniósł zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W sprawie niniejszej skarżący złożył kolejny już wniosek o przyznanie prawa pomocy w postaci ustanowienia adwokata pomimo, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 8 lutego 2007 r. orzekł o przyznaniu mu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu. Stanowiło ono podstawę do zwrócenia się przez Sąd pierwszej instancji do Okręgowej Rady Adwokackiej w Szczecinie o wyznaczenie konkretnego adwokata. W ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest przepisu, który uprawniałby stronę do żądania wyznaczenia kolejnego adwokata (radcy prawnego) w sytuacji, gdy dotychczas wyznaczony adwokat (radca prawny) nie spełnił jej oczekiwań, czy też jak miało to miejsce w niniejszej sprawie strona wypowiada pełnomocnictwo przyznanemu jej z urzędu adwokatowi. Należy stwierdzić, że wyznaczenie adwokata (radcy prawnego) z urzędu przez korporację prawniczą i podjęcie przez niego czynności procesowych np. udział w rozprawie w dniu 22 sierpnia 2007 r., i sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, stanowi o skorzystania przez stronę z prawa pomocy przyznanego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 lutego 2007 r. W powyższej sytuacji strona nie może skutecznie domagać się wyznaczenia kolejnego adwokata (radcy prawnego) z urzędu, bowiem przyznane jej prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.
