Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Chorzępa Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Tomaszewska /spr./ Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka Protokolant Aneta Kukla po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia, w wyniku wznowienia postępowania, decyzji w sprawie dodatku mieszkaniowego I. oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokata P.K. kwotę ...] złotych powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług z tytułu wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną na zasadzie prawa pomocy.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], po rozpoznaniu wniosku R. S, Dyrektor Zarządu Budynków i Lokali Komunalnych w [...] działając z upoważnienia Rady Miasta, przyznał wnioskodawcy dodatek mieszkaniowy na okres 6 miesięcy od dnia [...] r. do dnia [...] r. w wysokości [...] złotych miesięcznie, w tym [...] złote ryczałtu na zakup opału.

Od decyzji tej R. S. wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], wnosząc o przyznanie dodatku mieszkaniowego w wysokości 100%, tj. zgodnie z regulacjami ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734) z pominięciem § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 156, poz. 1817).

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Pismem z dnia [...] r. R. S. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją tegoż organu z dnia [...] r., powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 maja 2006r. sygn. akt P.4/05

Postanowieniem z dnia [...]r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wznowiło postępowanie w sprawie przyznania R. S. dodatku mieszkaniowego w okresie od [...] r. do [...] r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] r. Nr [...] r. , na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 i art. 145a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071) w związku z art. 2-6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, ze zm.) uchyliło w całości własną decyzję z dnia [...] r. oraz decyzję Dyrektora Zarządu Budynków i Lokali Komunalnych w [...] z dnia [...] r. i przyznało R. S. dodatek mieszkaniowy na okres sześciu miesięcy od dnia [...] r. do dnia [...] r. w wysokości [...] złote miesięcznie.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ wskazał, że mając na uwadze wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 maja 2006 roku, sygnatura akt P 4/05 (Dz. U. Nr 84, poz. 587), w którym Trybunał orzekł o niezgodności art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz orzekł, że § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych jest niezgodny z art. 6 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, należało uznać, że decyzje organu pierwszej i drugiej instancji wydane zostały z naruszeniem prawa.

W tych okolicznościach, organ ponownie przeliczył wysokość dodatku mieszkaniowego i ustalił go w kwocie [...] złotych, przyjmując do podstawy obliczenia dodatku mieszkaniowego wydatki w wysokości 100% naliczonych i ponoszonych wydatków, a nie jak poprzednio w wysokości 90% (organ podał, że wydatki gospodarstwa na lokal łącznie z ryczałtem wyniosły [...] złotych, zaś wydatki jakie powinno ponosić gospodarstwo domowe wyniosły [...] złotych).

Odnosząc się do kwestii ryczałtu za. brak ciepłej wody w zajmowanym lokalu organ odwoławczy wyjaśnił, że doliczył ryczałt w wysokości [...] złotych, zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 roku w sprawie dodatków mieszkaniowych. Mieszkanie strony nie jest wyposażone w instalację ciepłej wody, zatem zgodnie z wyżej powołanym przepisie, który stanowi, że jeżeli lokal nie jest wyposażony w instalację ciepłej wody, za wydatek, stanowiący podstawę obliczenia ryczałtu na zakup opału uznaje się równowartość 20 kilowatogodzin energii elektrycznej w gospodarstwie jednoosobowym według rachunku za ostatni okres rozliczeniowy, z wyłączeniem opłaty abonamentowej i stałych opłat miesięcznych oraz 2 kilowatogodzin na każdą dodatkową osobę.

Organ wyjaśnił skarżącemu, że wniosek o naliczenie i wypłatę odsetek od należnej kwoty, nie może być uwzględniony, gdyż ustawodawca nie przewidział takiej możliwości.

R. S. w dniu [...] r. zgodnie z pouczeniem zwartym w decyzji złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]r. wnosząc o jej uchylenie w całości i o przyznanie kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość opłaty za 30 kilowatogodzin z powodu braku cieplej wody. Zdaniem skarżącego zmniejszenia kilowatogodzin z 30 na 20 dokonano bezprawnie, z naruszeniem art. 92 ust. 1 Konstytucji. Skarżący wniósł też o przyznanie ustawowych odsetek od [...] roku od kwoty [...] złotych, przy czym kwota od której należy naliczać odsetki jest sumą należności z tytułu bezprawnie obniżonego dodatku mieszkaniowego do 90% tj. [...] złotych oraz z tytułu bezprawnego obniżenia ryczałtu za brak ciepłej wody w kwocie [...] złotych.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] odpowiadając na skargę wniosło o oddalenie skargi, podtrzymując dotychczasowe stanowisko .

Na rozprawie pełnomocnik skarżącego skorygował żądanie skargi wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji tylko w pkt. 3.

Wojewódzki Sad Administracyjny zważył, co następuje:

Zasady przyznawania dodatków mieszkaniowych określone zostały w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.). Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu uchwały z dnia 20 maja 1996r., sygn. akt OPK 12/96/ONSA 1997, z. 1, poz. 10) stwierdził, że "prawny charakter dodatku mieszkaniowego można najogólniej określić jako szczególne świadczenie pieniężne wypłacane przez gminę na rzecz wskazanych w ustawie osób o niskich lub żadnych dochodach, którym przysługuje tytuł prawny do lokalu w celu umożliwienia im zapłaty czynszu oraz pokrycia innych obciążających je wydatków za zajmowany lokal mieszkalny".

Ustawa o dodatkach mieszkaniowych uzależnia przyznanie dodatku mieszkaniowego od kryterium podmiotowego, stanowiąc w art. 2 katalog osób, którym dodatek ten przysługuje, a także od kryterium dochodowego (art. 3) oraz od powierzchni lokalu zajmowanego przez osobę uprawnioną (art. 5).

Z zaskarżonej decyzji wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrując sprawę na skutek wniosku o wznowienie postępowania, kierując się wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 maja 2006r., w którym Trybunał stwierdził, że § 2 ust2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz.U. Nr 156, pżoz.1817) dotyczący ograniczenia do 90% wydatków stanowiących podstawę obliczenia dodatku mieszkaniowego jest niezgodny z art. 6 ust.1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych oraz z art. 92 ust.1 Konstytucji RP, do obliczenia kosztów ponoszonych z tytułu najmu i opłat, przyjęło

wydatki w wysokości 100% i tym samym orzekło, że należny skarżącemu dodatek mieszkaniowy za okres od [...]r. do [...]r. wynosi [...] złotych miesięcznie.

Sąd nie podzielając zarzutów skargi i nie dopatrując się zarzucanych skargą naruszeń prawa nie ustrzegł się błędu. Sąd skupił się na merytorycznej stronie zagadnienia a przeoczył istotną kwestię procesową, bowiem w rozpoznawanej sprawie nie został wyczerpany administracyjny tok instancji.

Postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania jest postępowaniem dwuinstancyjnym. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchylając swoją poprzednią decyzję ostateczną i rozstrzygając na nowo o istocie sprawy w wyniku wznowienia postępowania, nie wydaje decyzji jako organ odwoławczy, lecz wydaje decyzję w odrębnym postępowaniu, a zatem służy od takiej decyzji środek odwoławczy w postaci wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z art. 127 § 3 Kpa, a dopiero po rozpatrzeniu tego wniosku, skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Prawidłowe zatem rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie powinno polegać na odrzuceniu skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) a nie zaś na oddaleniu skargi na podstawie art. 151 tej ustawy.

Dostrzeżenie przez Sąd powyższej wady prawnej decyzji dopiero po wyroku czyni bezprzedmiotowym w aktualnym stanie sprawy szczegółowe uzasadnienie stanowiska Sądu, którym Sąd kierował się oddalając skargę.

Orzeczenie o wynagrodzeniu pełnomocnika ustanowionego na zasadzie prawa pomocy, oparte zostało o przepisy art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 18 ust.1 pkt "ć' rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).