Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2010 r. sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2010 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego S. Z. kwotę 5257 (pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] maja 2010 r., Nr [...] , na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") w związku z § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604), po rozpatrzeniu wniosku X o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] kwietnia 2010 r., uzupełnionego pismem z dnia [...] kwietnia 2010 r., postanowił utrzymać w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2010 r., Nr [...] wydaną na podstawie art. 16 oraz art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221 z późn. zm., dalej: "u.o.o.m."), cofającą X (nazywanego dalej skarżącym) koncesję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lutego 2000 r. Nr [...] na prowadzenie działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego: Agencja Ochrony Osób i Mienia "Z." w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej oraz zabezpieczenia technicznego.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w oparciu o następujące ustalenia:

W dniu [...] lutego 2000 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udzielił skarżącemu koncesji Nr [...] na prowadzenie działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego: Agencja Ochrony Osób i Mienia "Z. " w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej oraz zabezpieczenia technicznego.

W dniach [...] – [...] sierpnia 2009 r. upoważnieni pracownicy Departamentu Zezwoleń i Koncesji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji dokonali kontroli koncesjonowanej działalności gospodarczej prowadzonej przez skarżącego w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego: Agencja Ochrony Osób i Mienia "Z." (nazywanej dalej Agencją).

Kontrola została przeprowadzona w związku z udziałem w dniu [...] lipca 2009r. Agencji w czynnościach egzekucji komorniczej prowadzonej wobec K. Sp. z o.o. w W. (nazywanych dalej K. ).

W trakcie czynności kontrolnych oraz w toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego na podstawie zgromadzonych materiałów ustalono, że w dniu [...] lipca 2009 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla W. - R. M., w związku z terminem czynności zaplanowanych na dzień [...] lipca 2009 r. mających na celu przymusowe wydanie nieruchomości oraz ze względu na skalę i rozmiar podejmowanych czynności, powołując się na art. 39 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191 z późn. zm., dalej: "u.k.s.e."), powołał Agencję do udziału w czynnościach komorniczych, które miały zostać przeprowadzone w W. , na P.1 w [...] K. , mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K.

W związku z opisanym wyżej powołaniem do czynności komorniczych Agencja zawarła w dniu [...] lipca 2009 r. umowę na świadczenie w dniu [...] lipca 2009 r. usługi zabezpieczenia [...] K. z A. Z., prowadzącym działalność gospodarczą w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego: Biuro Ochrony "P." na podstawie koncesji MSWiA Nr [...]. Zawierający umowę ustalili, że pracownicy ochrony Biura Ochrony "P." będą wykonywać wszystkie polecenia szefa ochrony Agencji oraz, że ubiór pracowników Biura Ochrony "P." w postaci czarnych spodni bojowych, czarnych butów, czapek oraz kurtek zapewni Agencja.

Ponadto, w dniu [...] lipca 2009 r. w W. została zawarta umowa o dzieło Nr [...] pomiędzy W., reprezentowanym przez Prezydenta W., a skarżącym prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Agencja. Przedmiotem umowy było zapewnienie ochrony terenu [...] K. przy P.1. Termin realizacji umowy ustalono od godziny 15:00 dnia [...] lipca 2009 r. do godziny 8:00 dnia [...] lipca 2009 r. Agencja w związku z zawarciem ww. umowy zobowiązała się wykonać ochronę [...] K. poprzez działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu na teren [...] osób nielegitymujących się stosownym upoważnieniem w formie pisemnej wydanym przez uprawnionego przedstawiciela W.

Ponadto, na podstawie złożonych przez skarżącego pisemnych wyjaśnień kontrolujący ustalili, że w dniu [...] lipca 2009 r. około godz. 16:00 przedstawiciele oraz pracownicy nadzoru Agencji w osobach: Y (pełnomocnika skarżącego) - licencja pracownika ochrony drugiego stopnia nr [...], K. G. (Dyrektora ds. Zabezpieczenia i Ochrony), licencja pracownika ochrony drugiego stopnia nr [...], J. B. (Inspektor Nadzoru) - licencja pracownika ochrony drugiego stopnia nr [...], M. K. (Inspektor Nadzoru) - licencja pracownika ochrony drugiego stopnia nr [...] wzięli udział w odprawie, która odbyła się w P.

W powyższej odprawie uczestniczyli ponadto przedstawiciele W., Policji, Straży Miejskiej, Komornika i przybranej do egzekucji komorniczej ekipy technicznej. Na spotkaniu omówiono plan działania podczas czynności komorniczych w dniu [...] lipca 2009 r., który według skarżącego miał zakładać następujący scenariusz:

pomiędzy godz. 7:00 a 8:00 pracownicy Agencji z działu technicznego mieli dokonać wygrodzenia wszystkich wejść do [...] K. barierkami zaporowymi,

o godzinie 7:30 Komornik oraz przedstawiciele pozostałych podmiotów tj.: W., Policji, Straży Miejskiej, Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego W., Agencji, ekipy technicznej oraz medycznej mieli odbyć ponowne spotkanie w P. przed przystąpieniem do realizacji czynności egzekucyjnych,

o godzinie 7:55 ww. osoby miały udać się pod wejście oznaczone literą "I" wraz z ekipą techniczną przybraną do pomocy przez Komornika w asyście pracowników ochrony,

po dotarciu pod wejście oznaczone literą "I", Komornik miał wezwać przez megafon osoby znajdujące się wewnątrz [...] K. do jej opuszczenia,

- w sytuacji niepodporządkowania się wezwaniom Komornika, ekipa techniczna miała przystąpić do otwarcia drzwi wejściowych do [...] K.,

* ustalono ponadto, że po wejściu do [...] kilku pracowników ochrony Agencji będzie stanowiło osobistą ochronę Komornika, natomiast pozostali podejmą czynności związane z zabezpieczeniem i ochroną boksów, w tym pozostawionego w nich mienia,

* zadaniem Straży Miejskiej było wyizolowanie kordonem strefy bezpieczeństwa wokół [...] K., ze szczególnym zwróceniem uwagi na wejście oznaczone literą "I",

* do zadań funkcjonariuszy Policji miało należeć zapewnienie asysty dla osoby Komornika oraz jego asystentów.

Na podstawie pisemnych oświadczeń skarżącego oraz zabezpieczonych w trakcie kontroli materiałów ustalono, iż w dniu [...] lipca 2009 r. około godz. 7:00 pod P. została przeprowadzona odprawa ze wszystkimi pracownikami ochrony Agencji, w tym z pracownikami Biura Ochrony "P.", na której K. G. omówił zadania związane z realizacją czynności komorniczych, jak również przekazał ustalenia, które podjęto na odprawie przeprowadzonej w dniu [...] lipca 2009 r.

Około godziny 8:00 pracownicy Agencji wspólnie z Komornikiem, asystującymi funkcjonariuszami Policji, ekipą techniczną udali się w rejon wejścia oznaczonego literą "I" [...] K., w środku której znajdowali się zabarykadowani [...]. Komornik przez megafon kilkakrotnie wezwał osoby zgromadzone wewnątrz [...] do jej opuszczenia i umożliwienia mu przeprowadzenia czynności związanych z wykonywaniem postanowienia Sądu Rejonowego dla W. S. z dnia 9 lutego 2009 r. sygn. akt [...] . Mimo wezwań, osoby znajdujące się w [...] nie zastosowały się do jego poleceń, zachowywały się agresywnie, wypowiadając groźby pod adresem osób biorących udział w czynnościach komorniczych. Z uwagi na bezskuteczność wezwań Komornik zarządził otwarcie drzwi oznaczonych literą "I" przez przybraną do czynności komorniczych ekipę techniczną. W związku z tym, że duża ilość osób przebywających w [...] K. kierowała pod adresem pracowników technicznych obraźliwe określenia oraz w sposób skuteczny blokowała rozsunięcie drzwi, do pomocy przy ich otwarciu włączyli się pracownicy ochrony firmy "Z. ". W momencie, kiedy udało się uchylić drzwi pracownicy ochrony użyli siły fizycznej w celu przełamania oporu blokujących drzwi [...]. Podczas tej interwencji pracownicy ochrony zostali obrzuceni przez [...] niebezpiecznymi przedmiotami, a jeden z pracowników ochrony firmy "Z. " użył wobec broniących drzwi [...] gazu. W czasie kolejnej próby otwarcia drzwi osoby przebywające wewnątrz [...] K. użyły wobec Komornika oraz pracowników ochrony gazu oraz gaśnic proszkowych co spowodowało, że Komornik wraz z pracownikami ochrony wycofał się na bezpieczną odległość. W trakcie podejmowanych prób wejścia do [...] K. pracownicy ochrony używali gazu wobec [...], co zostało potwierdzone w sporządzonych przez nich raportach służbowych z obiektu. Z uwagi na fakt, że w kierunku pracowników ochrony były rzucane niebezpieczne przedmioty, pełnomocnik Agencji wydał polecenie wyposażenia części pracowników ochrony w środki ochrony osobistej, tj. maski przeciwgazowe oraz tarcze ochronne. Około godz. 9:00 Pełnomocnik Prezydenta Miasta oraz Komornik poprosili o wsparcie Policję. Ponadto, Dyrektor ds. Zabezpieczenia i Ochrony Agencji - K. G. w rozmowie telefonicznej z Dyrektorem Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego - E. G. , zwrócił się z prośbą o udzielenie większego wsparcia przez Straż Miejską i Policję. Mimo nieudanych prób wejścia do [...] K., Komornik ponownie wydał polecenie ekipie technicznej oraz pracownikom ochrony otwarcia drzwi wejściowych oznaczonych literą "I", w celu umożliwienia wykonania czynności komorniczych. W czasie kolejnej próby otwarcia drzwi do [...] K. osoby znajdujące się wewnątrz [...] w dalszym ciągu rzucały w stronę ekipy biorącej udział w czynnościach komorniczych różnymi przedmiotami, używały gazu oraz strumienia wody.

Organ przyjął, na podstawie zgromadzonego materiału, że pracownicy ochrony Agencji w godzinach pomiędzy 8:00 a 13:00 kilkakrotnie przy użyciu gazu oraz siły fizycznej próbowali sforsować zabarykadowane wejścia do [...] K.

Około godziny 13:00 Oddziały Prewencji Policji sforsowały wejście do [...] K. oznaczone literą "G". Funkcjonariusze Policji umożliwili Komornikowi przedostanie się do [...]. W tym czasie większość pracowników ochrony firmy "Z. " również weszło do [...] i zaczęło wyprowadzać przebywających tam [...], niejednokrotnie używając wobec nich siły fizycznej w tym chwytów obezwładniających.

Komornik po wejściu do [...], dokonując oględzin pomieszczeń wraz z pracownikami ochrony stwierdził, że w pomieszczeniu Zarządu K. zabarykadowało się kilkanaście osób, uniemożliwiając wejście do tego pomieszczenia. Z materiałów dowodowych będących w dyspozycji organu koncesyjnego wynika, że pracownicy ochrony po sforsowaniu drzwi przy użyciu siły fizycznej wyprowadzili przebywające tam osoby, a jedną z nich pobili, o czym świadczą materiały zgromadzone przez Prokuraturę Rejonową W. S. P.

Około godziny 15:00, kiedy wewnątrz [...] K. nie było już żadnych osób nieuprawnionych, pracownicy ochrony Agencji przystąpili do realizacji umowy wykonywanej na rzecz W., polegającej na ochronie [...] K. poprzez działania zapobiegające przestępstwom, wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu na teren [...] osób nie legitymujących się stosownym uprawnieniem.

W celu weryfikacji i doprecyzowania informacji pochodzących od skarżącego, organ koncesyjny zwrócił się do kilku instytucji, w tym do organów ścigania oraz resortu sprawiedliwości. Jedną z kwestii szczególnych, wymagających wszechstronnego wyjaśnienia było ujawnienie przebiegu narady i treści uzgodnień między jej uczestnikami, mającej miejsce w dniu poprzedzającym podjęcie działań w [...] K., tj. w dniu [...] lipca 2009 r. Jak wynika z pisma Komendy Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] skarżący zapewniał, że posiada adekwatną liczbę pracowników ochrony w pełni przygotowanych na ewentualne trudności wynikające z prowadzonych czynności komorniczych oraz zobowiązał się do wyprowadzenia osób pozostających w [...] K..

W związku z pytaniami organu koncesyjnego w sprawie działań podjętych przez Policję oraz Agencję związanych z eksmisją [...] z [...] K., pismem z dnia [...] września 2009 r. Komenda Policji potwierdziła, że pracownicy ochrony kilkakrotnie forsowali siłowo wejścia do [...] K. w celu pokonania oporu osób okupujących [...] oraz wyprowadzali z budynku osoby tam przebywające.

W celu zweryfikowania prawidłowości działań Komornika oraz Agencji w dniu [...] lipca 2009 w [...] K. podczas czynności egzekucyjnych, organ koncesyjny pismami z dnia [...] i [...] sierpnia 2009 r. zwrócił się do Ministerstwa Sprawiedliwości o zajęcie stanowiska w tej sprawie.

W odpowiedzi uzyskano opinie, że obowiązujące przepisy nie zabraniają wezwania firmy ochroniarskiej do sforsowania przeszkody fizycznej uniemożliwiającej dostanie się komornika do miejsca czynności, nie mniej jednak działania takie muszą być nakierowane na rzeczy, a nie na ludzi. W piśmie zaznaczono również, że po sforsowaniu przeszkody fizycznej ochroniarze w przypadku napotkania oporu ze strony ludzi powinni odstąpić od dalszych czynności, ponieważ osoby wzięte przez komornika do pomocy w czynnościach zgodnie z art. 36 ust. 1 u.k.s.e. nie mogą podejmować działań wobec ludzi, mających na celu przełamanie ich oporu. Zdaniem Ministerstwa Sprawiedliwości, pracownicy Agencji w czasie wydarzeń w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., dokonując czynności polegających na przełamywaniu oporu okupujących [...] postąpili nieprawidłowo. Ponadto stwierdzono, że Agencja nie musiała zaakceptować "wezwania" komornika, bowiem jej udział w czynnościach nie wynikał z regulacji prawnej nakładającej taki obowiązek. Prawny obowiązek udzielenia komornikowi pomocy mają natomiast organy wymienione w art. 765 § 1 k.p.c. W ocenie Ministerstwa Sprawiedliwości, obowiązek skorzystania przez komornika z pomocy Policji winien nastąpić w sytuacji, gdy dostęp do miejsca czynności egzekucyjnych jest uniemożliwiony bezpośrednio przez ludzi, a więc wówczas, gdy zachodzi potrzeba przełamywania oporu w rozumieniu art. 765 § 1 k.p.c. Według Ministerstwa Sprawiedliwości, działania polegające na przełamywaniu oporu w rozumieniu art. 765 § 1 k.p.c. z zastosowaniem środków przymusu bezpośredniego mogą być realizowane jedynie przez wskazane organy państwowe i tylko w przypadkach ściśle określonych w przepisach prawa.

Pismem z dnia [...] października 2009 r. Biuro Prawne Komendy Głównej Policji, ustosunkowując się do pisma organu koncesyjnego z dnia [...] sierpnia 2009r., dotyczącego prawnych aspektów zdarzeń związanych z egzekucją komorniczą K. Sp. z o.o. przedstawiło stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Powołując się na u.o.o.m. Biuro Prawne KGP podkreśliło, że uprawnienia pracownika ochrony uzależnione są od tego, czy wykonuje on swoje zadania w granicach chronionych obiektów i obszarów, czy też poza ich granicami. W ocenie Policji, aby przyjąć, że pracownicy ochrony Agencji wykonywali zadania ochrony osób i mienia w granicach chronionych przez nich obiektów i obszarów, strona musiałaby zawrzeć umowę o ochronę konkretnego obiektu lub obszaru z osobą będącą ich posiadaczem, a nie z komornikiem sądowym. W przypadku zawarcia przez Agencję umowy z komornikiem zgodnie z art. 36 ust. 1 u.k.s.e., dotyczyłaby ona ochrony i pomocy w czynnościach komorniczych w terenie. Biuro Prawne KGP wskazało, że komornik nie był posiadaczem samoistnym lub zależnym [...] K. i obszarów wokół niej, zatem pracownicy ochrony Agencji nie wykonywali zadań ochrony osób i mienia w granicach chronionych obiektów i obszarów, a więc ich uprawnienia mogły ograniczać się jedynie do ochrony komornika jako osoby fizycznej oraz rzeczy zabezpieczonych w ramach prowadzonych czynności egzekucyjnych. Ponadto, zdaniem Biura Prawnego KGP, wobec pracowników ochrony nie mają zastosowania przepisy art. 765 k.p.c. oraz aktów wykonawczych wydanych na podstawie zawartych w tym artykule upoważnień ustawowych. Jednocześnie, zdaniem Policji, pracownicy ochrony, którzy wykonują zadania poza granicami chronionych obiektów i obszarów nie są uprawnieni do przełamywania oporu biernego, jak i czynnego osób fizycznych.

W trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego w dniu [...] sierpnia 2009r. w siedzibie organu koncesyjnego zaprezentowano pełnomocnikowi Agencji materiał filmowy zarejestrowany przez telewizję P. z wydarzeń z dnia [...] lipca 2009 r. w [...] K. przedstawiający zdarzenie, w którym pracownik Agencji w sytuacji braku zagrożenia jego osoby ze strony protestujących [...] użył gazu. W piśmie z dnia [...] września 2009 r. skierowanym do organu koncesyjnego Y potwierdził, że osobą używającą gazu zarejestrowaną w materiale filmowym jest pracownik ochrony firmy "Z. ".

Poddając analizie całość materiału dowodowego w sprawie, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że działania podjęte w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K. przez Agencję ewidentnie przekroczyły zakres czynności, do których Agencja została powołana przez Komornika. Jak wynika z dokumentów, Agencja została powołana przez Komornika do udziału w czynnościach pod adresem W. , P.1 ([...] K.), mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K.. Pracownicy ochrony mogli wykonać jedynie czynności polegające na usunięciu przeszkód (barykad) uniemożliwiających wejście do [...] K. Komornikowi, ale tylko w sytuacji braku oporu [...] znajdujących się wewnątrz [...]. W sytuacji, kiedy napotkali opór osób powinni natychmiast odstąpić od dalszych czynności, bowiem osoby przybrane przez Komornika do pomocy w czynnościach, w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e., nie mogą podejmować działań wobec ludzi mających na celu przełamanie ich oporu.

Ponadto, organ administracji stwierdził, że z punktu widzenia uprawnień określonych w ustawie o ochronie osób i mienia Agencja, wykonując w efekcie usługę polegającą na przełamywaniu oporu osób i usunięciu z [...] K. protestujących [...] wykroczyła poza dozwolone formy realizacji usług ochrony osób i mienia. Działania polegające na przełamywaniu oporu w rozumieniu art. 765 § 1 k.p.c. z zastosowaniem środków przymusu bezpośredniego mogą być realizowane jedynie przez wskazane organy państwowe i tylko w przypadkach ściśle określonych w przepisach prawa. Zdaniem organu koncesyjnego, działania pracowników ochrony Agencji miały charakter "pacyfikacyjny", noszący cechy uzurpowania funkcji publicznych organów państwowych do egzekucji prawa, przekraczający granice usług ochrony mienia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podał, że artykuł 2 u.o.o.m. definiuje ochronę mienia jako działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Tymczasem, podjęte przez pracowników ochrony Agencji działania w [...] K. miały charakter aktywnej interwencji, połączonej z usunięciem przebywających tam osób, co stworzyło dla nich bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia.

Odwołując się do art. 3 u.o.o.m., który wskazuje dopuszczalne formy realizacji usług ochrony osób i mienia, organ stwierdził, że działania podjęte przez pracowników ochrony Agencji w [...] K. polegające na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...] i towarzyszącym im osób, a w konsekwencji usunięciu ich z [...], były przekroczeniem warunków ustawowych wykonywania usług koncesjonowanych. Ustawa wyraźnie wskazuje, że usługi ochrony osób i mienia mają charakter prewencyjny, wykonywane są w celu "zapobiegania", "przeciwdziałania", "niedopuszczenia".

Przedsiębiorca, który podejmuje się wykonywania takiego zlecenia uznając, że działa zgodnie z prawem, stwarza w ocenie organu koncesyjnego, zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli. Działania interwencyjne noszące cechy zawłaszczenia uprawnień publicznych, jak w przypadku przymusowego wydania nieruchomości, przywrócenia posiadania, czynnego udziału w sporach cywilnoprawnych, w sporach pracowniczych, nie mogą być akceptowane przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który wydaje koncesje i kontroluje działalność wykonywaną na ich podstawie. Już sama demonstracja siły poprzez użycie dużej grupy umundurowanych pracowników ochrony, wyposażonych w tarcze i maski przeciwgazowe (co pokazane było w mediach oraz prasie) stwarza poczucie zagrożenia nie tylko w osobach, wobec których jest ona bezpośrednio skierowana, ale także w szeroko rozumianym odbiorze społecznym.

W ocenie Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji, Agencja w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., realizując zadania polegające na przełamywaniu oporu protestujących [...] z użyciem środków przymusu bezpośredniego, rażąco uchybiła przepisom ustawy o ochronie osób i mienia.

W związku z powyższym, w oparciu o przepisy art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 u.o.o.m., organ koncesyjny postanowił wszcząć wobec skarżącego postępowanie w sprawie cofnięcia posiadanej przez niego koncesji Nr [...] na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej i zabezpieczenia technicznego.

Pismem z dnia [...] października 2009 r. skarżący został powiadomiony o wszczęciu ww. postępowania i o prawie do zapoznania się z aktami postępowania oraz wypowiedzenia w sprawie. Jednocześnie organ koncesyjny, działając na podstawie art. 16 u.o.o.m., wystąpił do Komendanta Policji z prośbą o wydanie opinii w sprawie cofnięcia skarżącemu koncesji.

W dniu [...] października 2009 r. strona zapoznała się w siedzibie organu koncesyjnego z materiałem zgromadzonym w prowadzonym postępowaniu oraz uzyskała do wglądu materiał filmowy w postaci 5 płyt CD z wydarzeń, które rozegrały się w dniu [...] lipca 2009 r. na terenie oraz w pobliżu [...] K.. Uzyskany przez organ koncesyjny materiał filmowy pochodził od komercyjnych stacji telewizyjnych.

W dniu [...] października 2009 r. skarżący, odnosząc się do materiałów zgromadzonych w trakcie postępowania, stosownie do art. 7 k.p.a., art. 10 § 1 k.p.a. oraz na podstawie art. 32 k.p.a., art. 75 k.p.a. i art. 78 k.p.a., złożył w siedzibie organu koncesyjnego wnioski o przeprowadzenie następujących dowodów, poprzez:

1. Wystąpienie przez organ koncesyjny do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. - S. R. M. a z żądaniem przekazania materiałów dotyczących powołania przez niego podmiotu celem technicznej obsługi przy przejęciu [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. oraz o szczegółowe wyjaśnienie użytego przez niego w piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r. (RM KM 2675/09) sformułowania: "Powołanie do czynności Agencji związane było ze stanowiskiem prawnym prezentowanym przez Policję, według którego do obowiązków Policji nie należy m. in. usuwanie przeszkód tarasujących komornikowi wejście do [...] K." oraz ustalenie, kto w imieniu Policji, w jakich okolicznościach i w jakiej formie (ustnie czy pisemnie) sformułował powyżej cytowane stanowisko prawne,

2. Zwrócenia się do podmiotów uczestniczących w czynnościach komorniczych w dniu [...] lipca 2009 r. o dodatkowe wyjaśnienia istniejących rozbieżności w zakresie kiedy, tj. o której godzinie nastąpiło wezwanie dodatkowych oddziałów Policji dla podjęcia interwencji i wsparcia działań komorniczych, jak również o ustalenie czy takie próby były kierowane do funkcjonariuszy Policji asystujących komornikowi od początku czynności komorniczych.

W związku z powyższym, organ koncesyjny zwrócił się pisemnie do wskazanych przez stronę podmiotów o zajęcie stanowiska odnośnie zgłoszonych wniosków dowodowych.

Pismem z dnia [...] października 2009 r. Komornik Sądowy - R. M., wypowiadając się w sprawie zgłoszonych wniosków dowodowych stwierdził, że W. jako wierzyciel wskazało mu następujące podmioty, które miały wziąć udział w czynnościach komorniczych w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., tj.: Agencję, która miała odblokować wejścia, usunąć ewentualne barykady i zapewnić ochronę mienia po wykonaniu czynności egzekucyjnych, Spółkę "A", która została powołana do transportu i pakowania ruchomości odnalezionych w obiekcie [...] K., Firmę "K." mającą wykonać czynności ślusarskie w celu wyłamania zamków w zablokowanych wejściach oraz podjąć inne czynności techniczne przy przejęciu [...] K..

Ponadto, odnosząc się do kolejnego wniosku dowodowego, R. M. wskazał, że w dniu [...] lipca 2009 r. odbyło się spotkanie w gabinecie Wiceprezydenta W. A. J. z udziałem m. in. Komendanta Policji inspektora A. M., z którego sporządził notatkę urzędową. Z treści przedmiotowej notatki, której kopia została nadesłana do organu koncesyjnego wynika, że na spotkaniu omawiano różne scenariusze zdarzeń, jakie mogą zaistnieć w trakcie egzekucji komorniczej K. Sp. z o.o. Zawiera ona również wypowiedź Komendanta Policji, który oświadczył, że Policja nie jest uprawniona do rozbierania ewentualnych barykad, lecz do zapewnienia ochrony osobistej komornika wykonującego czynności. Z treści notatki wynika ponadto, że przyjęto koncepcję, iż Agencja miałaby zająć się wyłącznie odblokowywaniem zatarasowanych przez [...] wejść, aby umożliwić komornikowi dostanie się wraz z Policją do obiektu [...] K..

Pismem z dnia [...] listopada 2009 r. strona ponownie zwróciła się do organu koncesyjnego o przeprowadzenie dowodu mającego na celu wyjaśnienie roli pracowników "G. " Sp. z o.o. podczas wydarzeń w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r.

Zgodnie z powyższym wnioskiem, organ koncesyjny pismem z dnia [...] listopada 2009 r. zwrócił się do Zarządu "G. " Sp. z o.o. o wyjaśnienie, czy Spółka świadczyła, w jakiej formie, na jakiej podstawie i w jakim zakresie usługi ochrony osób i mienia na rzecz K. Sp. z o.o. w dniu [...] lipca 2009 r.

Odpowiadając, "G." Sp. z o.o. pismem z dnia [...] listopada 2009 r. oświadczyła, że na podstawie umowy z dnia [...] listopada 2001 r. realizuje w [...] K. usługi ochrony osób i mienia polegające w szczególności na podejmowaniu działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia, nietykalności osobistej, zapobieganiu przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałaniu powstałych szkód wynikających z tych zdarzeń. Potwierdziła również, że w dniu [...] lipca 2009 r. świadczyła usługi ochrony osób i mienia w [...] K., ale nie była zaangażowana w powstały konflikt i nie uczestniczyła w zaistniałych zdarzeniach.

Pismem z dnia [...] grudnia 2009 r. skarżący wystąpił o przeprowadzenie kolejnych wniosków dowodowych, tj.:

wystąpienia przez organ koncesyjny do "G." Sp. z o.o. z żądaniem udzielenia informacji kto, ze wskazaniem imienia i nazwiska, adresu zamieszkania (ewentualnie adresu do doręczeń), określeniem numeru i stopnia licencji pracownika ochrony, w imieniu "G. " Sp. z o.o. w dniu [...] lipca 2009 r. pełnił funkcję Kierownika Zmiany (Szefa Ochrony) obiektu [...] K. Sp. z o.o., położonej przy P.1 w W., celem wezwania tej osoby w charakterze świadka oraz wyjaśnienia, jaka liczba pracowników ochrony została wyznaczona do ochrony obiektu [...] K. Sp. z o.o. w celu stwierdzenia czy była to liczba wynikająca z Załącznika Nr 1 do umowy o usługę ochronną w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, czy też w związku z czynnościami komorniczymi zaplanowanymi w [...] K. na dzień [...] lipca 2009 r. była to inna liczba pracowników ochrony. Ponadto, wskazania liczby pracowników posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej wraz ze stopniem, jak również liczby pracowników nie posiadających licencji pracownika ochrony fizycznej oraz wskazanie czy pracownicy ochrony "G. " Sp. z o.o. znajdowali się tylko wewnątrz [...] K., czy też pełnili swoje czynności na zewnątrz.

Pismem z dnia [...] grudnia 2009 r. organ koncesyjny, działając na podstawie art. 64 § 1 k.p.a., wezwał stronę do uzupełnienia wniosku o przeprowadzenie dowodów, poprzez wskazanie jakie znaczenie dla prowadzonego postępowania mają wnioskowane dowody.

W dniu [...] grudnia 2009 r. w siedzibie organu koncesyjnego skarżący przedstawił na piśmie argumenty, które jego zdaniem mają istotne znaczenie dla wyjaśnienia okoliczności będących przedmiotem prowadzonego przez organ koncesyjny postępowania, podając, że istnieją uzasadnione wątpliwości w ocenie roli i udziału pracowników ochrony "G. " Sp. z o.o. w wydarzeniach w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. Zaprezentowane wnioski dowodowe oraz argumentacja co do celowości ich przeprowadzenia nie znalazły w ocenie organu koncesyjnego dostatecznego uzasadnienia, dlatego też uznano za niecelowe ich przeprowadzenie. Organ podkreślił, że pracownicy ochrony "G. " Sp. z o.o. nie asystowali przy czynnościach komorniczych. Ponadto prowadzone postępowanie nie dotyczy oceny działalności "G. " Sp. z o.o.

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2009 r. ldz. [...], Komendant Policji pozytywnie zaopiniował wniosek w sprawie cofnięcia koncesji Nr [...] , podnosząc, że przeciwko skarżącemu do Sądu Rejonowego dla W. S.II Wydział Karny wpłynął akt oskarżenia. Skarżący został oskarżony o popełnienie czynów z art. 229 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Na powyższe postanowienie strona złożyła zażalenie do Komendanta Głównego Policji, który postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. [...] utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W celu uzyskania szerszego obrazu działań podjętych przez pracowników Agencji organ koncesyjny zwrócił się do właściwej Prokuratury o udostępnienie wszelkich materiałów będących w jej posiadaniu, dotyczących przekroczenia uprawnień przez pracowników ochrony. W trakcie prowadzonego postępowania Prokuratura Rejonowa W. S.- P. przekazała organowi koncesyjnemu kopie protokołów przesłuchań [...], radnych W. oraz Członków Zarządu K. Sp. z o.o., którzy zostali przesłuchane w związku z prowadzonym przez ww. Prokuraturę postępowaniem karnym w sprawie przekroczenia uprawnień przez pracowników ochrony Agencji podczas zdarzeń w dniu [...] lipca 2009 r. na terenie oraz pobliżu [...] K.

Z analizy protokołów przesłuchań świadków wynika, iż w stosunku do osób przebywających wewnątrz [...] K. pracownicy Agencji używali środków przymusu bezpośredniego w postaci gazu oraz siły fizycznej w sytuacji nieuzasadnionej okolicznościami.

Przesłuchani w charakterze świadka zostali m.in.: P. T. - radny W., M. J. M.- radny W., M. W. M. - radny W., A. K. - Członek Zarządu K. Sp. z o.o., M. W. - pracownik Zarządu K. Sp. z o.o., D. P. - członek Zarządu K. Sp. z o.o., P. Jacek Ł. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., S. M. S. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., S. T. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., B. S. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., G. T. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., T. P. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., G. C. - [...] z [...] K. Sp. z o.o., P. S. K. - [...] z [...] K. Sp. z .o.o.

W ocenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zeznania powyższych świadków niewątpliwie potwierdzają, że pracownicy Agencji wobec protestujących [...] używali gazu oraz siły fizycznej.

Pismem z dnia [...] stycznia 2010 r., zgodnie z przepisami art. 10 § 1 i art. 73 § 1 k.p.a., organ koncesyjny powiadomił stronę o zamiarze wydania decyzji oraz o przysługującym prawie do zapoznania się i wypowiedzenia w sprawie zgromadzonych materiałów.

Strona, powołując się na przepis art. 75 k.p.a. i art. 78 k.p.a. trzema pismami z dnia [...] lutego 2010 r. wystąpiła do Departamentu Zezwoleń i Koncesji MSWiA o przeprowadzenie następujących dowodów, tj.:

* wystąpienie przez organ koncesyjny do Komendanta Rejonowego Policji W. I z wnioskiem o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania notatek urzędowych funkcjonariuszy Policji udzielających asysty Komornikowi Panu R. M. przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych w dniu [...] lipca 2009r. przeciwko dłużnikowi K. Sp. z o.o.,

* wystąpienie przez organ koncesyjny do Prokuratury Rejonowej W. S.- P. o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania protokołów przesłuchań w charakterze świadków pracowników Agencji w sprawie sygn. akt 2 Ds. [...] dotyczącej stosowania w dniu [...] lipca 2009 r. w W. na terenie K. Sp. z o.o. przemocy w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego - Komornika oraz osób mu przybranych, a także funkcjonariuszy Policji do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z egzekucją komorniczą, tj. o przestępstwo z art. 224 § 2 k.k.,

* wystąpienie przez organ koncesyjny do Komendanta Głównego Policji, ewentualnie do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka z siedzibą w W. o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania pisma Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. opatrzonego sygnaturą [...].

W celu zrealizowania zgłoszonych przez stronę wniosków dowodowych, organ koncesyjny pismem z dnia [...] lutego 2010 r. zwrócił się do właściwej jednostki Policji i Prokuratury o nadesłanie organowi koncesyjnemu notatek urzędowych funkcjonariuszy Policji udzielających asysty Komornikowi oraz protokołów przesłuchań w charakterze świadka pracowników ochrony firmy "Z. ". Kopię pisma Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. sygn. akt [...] organ koncesyjny uzyskał z ogólnie dostępnej strony internetowej Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka z siedzibą w W.

Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. Komenda [...] Policji W. I poinformowała organ koncesyjny, że notatki służbowe funkcjonariuszy Policji sporządzone w związku z udzieloną w dniu [...] lipca 2009 r. asystą Komornikowi stanowią materiał dowodowy prowadzonego śledztwa sygn. akt [...] i są w dyspozycji Prokuratury Rejonowej W. S.- P.

W związku z powyższym w dniu [...] lutego 2010 r. upoważniony pracownik Departamentu Zezwoleń i Koncesji MSWiA udał się do Prokuratury Rejonowej W. S.- P. w celu uzyskania wspomnianych wyżej dokumentów i tym samym zrealizowania żądanych przez stronę wniosków dowodowych. Prokurator, po zapoznaniu się z prośbą organu koncesyjnego przedstawioną w trzech pismach z dnia [...] lutego 2010 r., nie wyraził zgody na zapoznanie się z materiałem filmowym będącym w dyspozycji Komendy Rejonowej Policji W. I oraz na udostępnienie kopii notatek urzędowych funkcjonariuszy Policji udzielających asysty Komornikowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., jak również kopii protokołów przesłuchań w charakterze świadków pracowników ochrony Agencji.

Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. strona w nawiązaniu do pisma organu koncesyjnego z dnia [...] stycznia 2010 r. zawiadamiającego o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia w sprawie zgromadzonych materiałów stwierdził, że z przysługującego mu prawa skorzysta dopiero po zrealizowaniu przez organ koncesyjny zgłoszonych wniosków dowodowych.

W dniu [...] lutego 2010 r. organ koncesyjny poinformował skarżącego, że zgodnie z pismem z dnia [..] stycznia 2010 r. ostateczny termin do zapoznania się z aktami sprawy upływa z dniem 25 lutego br.

W dniu [...] lutego 2010 r. strona zapoznała się z aktami postępowania oraz złożyła wnioski o przeprowadzenie następujących dowodów, tj:

1. Wystąpienie przez organ koncesyjny do Zarządu K. Sp. z o.o. z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień odnośnie udziału pracowników ochrony "G. " Sp. z o.o. podczas czynności komorniczych w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., a w szczególności udzielenie wyjaśnień dotyczących:

- zasadności przebywania wewnątrz [...] K. pracowników ochrony "G. "

Sp. z o.o. w przypadku podejmowania urzędowych czynności przez komornika sądowego,

- czy członkowie Zarządu K. Sp. z o.o. posiadali wiedzę na temat obecności pracowników ochrony "G. " Sp. z o.o. wewnątrz i na zewnątrz [...] K..

2.Wystąpienie przez organ koncesyjny do rzeczowo i miejscowo właściwego sądu z wnioskiem o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania informacji o wyrokach wydanych wobec osób, które w trybie określonym w kodeksie postępowania karnego dobrowolnie poddały się karze w związku z zachowaniami polegającymi na zmuszaniu Komornika oraz osób do pomocy mu przybranych do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z egzekucją komorniczą w dniu [...] lipca 2009 r. w pobliżu i w [...] K. w W. , a w szczególności ustalenie ile osób dobrowolnie poddało się karze, czy wśród nich byli [...] lub osoby znajdujące się wewnątrz [...] lub osoby postronne,

3. Wystąpienie przez organ koncesyjny do Komendanta Głównego Policji o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania analizy przeprowadzonej przez Sztab Komendanta Głównego Policji, dotyczącej działań Policji podczas zamieszek pod [...] K. w W. w dniu [...] lipca 2009 r.

Organ administracji nie stwierdził konieczności przeprowadzenia ww. dowodów, bowiem:

Znane są organowi koncesyjnemu okoliczności oraz zadania, jakie wykonywali w [...] K. pracownicy ochrony "G. " Sp. z o.o.,

2. Zdaniem organu koncesyjnego nie mają znaczenia dla prowadzonego postępowania informacje o ewentualnych wyrokach wydanych wobec osób, które dobrowolnie poddały się karze w związku z zachowaniami polegającymi na zmuszaniu Komornika oraz osób do pomocy mu przybranych do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z egzekucją komorniczą w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., w tym informacje o ilości osób, które poddały się karze z wyszczególnieniem czy byli to [...] czy osoby postronne. Organ koncesyjny nie kwestionuje, iż [...] czynnie opierali się działaniom Komornika i pracownikom ochrony używając m. in. siły fizycznej.

3. Organ koncesyjny uzyskał od organów Policji bardzo szczegółowe informacje dotyczące przebiegu wydarzeń, które miały miejsce w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., dlatego też brak było uzasadnienia do wystąpienia do Komendy Głównej Policji po wskazane przez Stronę dokumenty.

Faxem z dnia 24 lutego 2010 r. Prokuratura Rejonowa W. S.- P. poinformowała, że dla dobra prowadzonego śledztwa nie wyraża zgody na udostępnienie organowi koncesyjnemu materiałów, o które wystąpił w pismach z dnia [...] stycznia 2010 r. i z dnia [...] lutego 2010 r. Minister podkreślił, iż przeprowadzenie wnioskowanych dowodów nie miałoby rozstrzygającego znaczenia dla wyniku prowadzonego postępowania. Ocena czynności podjętych przez funkcjonariuszy Policji jest poza zainteresowaniem organu koncesyjnego, natomiast fakt, że pracownicy ochrony również byli poszkodowani w wyniku starć z [...] nie budzi wątpliwości i nie wymaga dowodzenia. Przedmiotem bowiem postępowania jest ocena działań pracowników ochrony Agencji, a nie osób trzecich, których zachowanie nie może usprawiedliwiać nieprofesjonalnych działań Agencji.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że Agencja, realizując zadania w dniu [...] lipca 2009 r. wynikające z powołania jej przez Komornika do udziału w czynnościach mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę [...] K., faktycznie podjęła się wykonania usługi polegającej na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...] oraz usunięciem ich z tego obiektu, wykorzystując m. in. gaz oraz siłę fizyczną. Licencjonowany pracownik ochrony, wykonując czynności polegające na ochronie powierzonego mu mienia posiada określone uprawnienia, wynikające z ustawy o ochronie osób i mienia, a sposób ich wykonania reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działań pracowników ochrony podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych obiektów i obszarów (Dz. U. Nr 144, poz. 933). Zgodnie z § 7 ww. rozporządzenia pracownik ochrony wzywa do opuszczenia obszaru lub obiektu osobę nie posiadającą uprawnienia do przebywania na obszarze lub w obiekcie chronionym albo zakłócającą porządek, informując ją o przyczynie wydania takiego polecenia. W przypadku niepodporządkowania się poleceniu pracownik ochrony wzywa Policję i sporządza notatkę służbową o okolicznościach tego wezwania. W opisanej sprawie zasady te nie zostały zachowane, bowiem pracownicy ochrony Agencji usuwali protestujących [...] z [...] K., pomimo że w rejonie ich działań znajdowali się funkcjonariusze Policji, co zostało udokumentowane w prowadzonym postępowaniu. Działania pracowników ochrony nie miały więc nic wspólnego z zadaniami ochrony określonymi w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, a polegały tylko na siłowym pokonaniu oporu osób okupujących [...] K. z zastosowaniem środków przymusu bezpośredniego. Agencja, podejmując się udziału w czynnościach komorniczych, w konsekwencji których pracownicy ochrony przy użyciu siły fizycznej przełamywali opór protestujących [...] oraz wyprowadzali ich z [...] K. naruszyła przepisy ustawy o ochronie osób i mienia, w tym artykuł 3 pkt 1 ustawy o ochronie osób i mienia.

Agencja na podstawie koncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Nr [...] z dnia [...] lutego 2000 r. uprawniona była do wykonywania usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej oraz zabezpieczenia technicznego, zatem wykonując w efekcie usługę polegającą na przełamaniu oporu osób i w konsekwencji usunięcia z obiektu [...] K. przebywających tam [...], wykroczyła nie tylko poza zakres uprawnień wynikających z posiadanej koncesji, ale także poza dozwolone formy realizacji usług ochrony osób i mienia. W ocenie organu, działania pracowników ochrony Agencja miały charakter "pacyfikacyjny" noszący cechy uzurpowania funkcji publicznych organów państwowych do egzekucji prawa, co przekraczało granice sposobu wykonywania usług ochrony mienia ustalone w art. 3 u.o.o.m. Przywołany przepis, wskazując dopuszczalne formy realizacji usług ochrony osób i mienia, nie przewiduje możliwości usuwania osób przed objęciem obiektów ochroną. Uprawnień tego rodzaju nie mają też pracownicy ochrony w granicach chronionych obszarów i obiektów, o czym przesądza art. 36 u.o.o.m. oraz przepisy przywołanego wyżej rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, ustalające szczegółowo sposób działania tych pracowników. Nie ma zatem znaczenia okoliczność, iż pracownicy ochrony firmy "Z. " być może mieli zakaz używania środków przymusu bezpośredniego, skoro faktycznie, bezprawnie je zastosowali.

Ponadto, skarżący wiedział, że w trakcie czynności egzekucyjnych może dojść do usuwania z [...] K. protestujących [...], a ich ewentualnemu oporowi i gwałtownym reakcjom miało zapobiegać niestandardowe wyposażenie pracowników ochrony w tarcze oraz maski przeciwgazowe.

Podjęte przez Agencję działania miały charakter aktywnej interwencji, polegającej na przełamywaniu oporu protestujących [...], co w ocenie organu koncesyjnego stworzyło dla przebywających w [...] K. osób bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, że strona pismem z dnia [...] marca 2010 r. wypowiedziała się w sprawie zgromadzonych przez organ koncesyjny dowodów oraz materiałów, dotyczących prowadzonego postępowania w sprawie cofnięcia koncesji, podnosząc, że egzekucja nieruchomości [...] K. była niecodzienną egzekucją komorniczą z uwagi na rozmiar egzekwowanej nieruchomości, zdecydowany opór [...] oraz medialny charakter sprawy. Ponadto, wydarzenia w [...] K. spowodowały podjęcie dyskusji odnośnie przepisów prawa regulujących zagadnienia egzekucji komorniczej i udziału podmiotów asystujących w tym zakresie. Zdaniem strony, miała ona na celu wyeliminowanie luk prawnych w obowiązującym ustawodawstwie dotyczącym asysty udzielanej komornikowi. Skarżący podkreślił, że podstawę prawną przybrania Agencji do udziału w czynnościach komorniczych stanowiły przepisy ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, a nie art. 765 § 1 k.p.c.

Odnosząc się do zebranych dowodów i materiałów w sprawie, skarżący zwrócił uwagę, że organ koncesyjny ma obowiązek wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych, dotyczących przedmiotowej sprawy i to na nim ciąży obowiązek zapewnienia stronie czynnego udziału w każdej fazie postępowania w taki sposób, aby strona mogła uczestniczyć zarówno w zbieraniu materiału dowodowego, jak i mieć możliwość kontrolą dotyczył działań pracowników ochrony Agencji w dniu [...] lipca 2009 r., natomiast ustalenia dotyczące stanu faktycznego w przedmiotowym protokole wybiegają poza wspomniany zakres, bowiem dotyczą dni poprzedzających dzień [...] lipca 2009 r. Dodatkowo strona podkreśla, że czynności kontroli przeprowadzone w Agencji miały miejsce przed dniem [...] października 2009r., który to dzień z punktu widzenia formalnoprawnego stanowił datę wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia koncesji. W ocenie skarżącego, powoływanie się przez organ koncesyjny w piśmie z dnia [...] października 2009 r. na ustalenia kontroli przeprowadzonej w sierpniu 2009 r. wydaje się nieuzasadnione z uwagi na odmienne przedmioty podjętych przez organ koncesyjny czynności, tj.: kontrola wykonywania koncesjonowanej działalności i cofnięcie koncesji na wykonywanie działalności. Reasumując, strona wskazała, że w dacie przeprowadzonej kontroli działalności gospodarczej, postępowanie w sprawie cofnięcia koncesji jeszcze nie istniało (nie było formalnie wszczęte), bowiem organ koncesyjny w tym zakresie nie wypowiedział się w formie pisemnej.

Skarżący wskazał również na odmienny przebieg wydarzeń będący podstawą do ustalenia stanu faktycznego niż ten, zawarty w piśmie organu koncesyjnego z dnia [...] października 2009 r., gdyż podkreśla zaangażowanie służb publicznych (Policji, Straży Miejskiej, przedstawicieli W.) ze względu na rozmiary egzekucji komorniczej oraz wysokie prawdopodobieństwo oporu przy wykonywanych czynnościach. Strona podkreśliła, że to osoby znajdujące się w [...] K. jako pierwsze użyły gazu oraz niebezpiecznych przedmiotów, co potwierdzają dokumenty sporządzone przez Komornika oraz Policję.

Strona zwróciła również uwagę na fakt, że odnośnie wydarzeń w [...] K. w Prokuraturze Rejonowej W. S.- P. prowadzone są dwa postępowania przygotowawcze, w których nie zapadły jeszcze prawomocne orzeczenia, a żadnemu z pracowników ochrony Agencji nie przedstawiono zarzutów w związku z przybraniem do czynności komorniczych w dniu [...] lipca 2009 r.

Zdaniem skarżącego nie została wyjaśniona również kwestia obecności pracowników "G. " Sp. z o.o. w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. podczas egzekucji komorniczej.

Strona zaznaczyła również, że wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na postanowienie Komendanta Policji zawierające negatywną opinię o przedsiębiorcy, utrzymaną w mocy przez Komendanta Głównego Policji. Zatem, w ocenie skarżącego, wydanie rozstrzygnięcia przed rozpoznaniem skargi jest przedwczesne. Strona nie zgodziła się ze stwierdzeniem organu koncesyjnego, iż w omawianym przypadku doszło do rażącego naruszenia warunków wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej, jak również nie zaistniała przesłanka w postaci zagrożenia bezpieczeństwa obywateli. Strona zwróciła również uwagę na aspekt społeczny ewentualnej decyzji cofającej koncesję przedsiębiorcy, który m. in. zatrudnia (w różnej formie) ponad 2.400 osób.

Skarżący wskazał na potrzebę zawieszenia postępowania z urzędu ze względu na konieczność rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, które stanowią postępowania prowadzone przez Prokuraturę oraz rozstrzygnięcie skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny na postanowienie Komendanta Głównego Policji.

Odnosząc się do wyjaśnień i zarzutów strony Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie zakwestionował, iż egzekucja komornicza [...] K. była sprawą wyjątkową, gdyż przewidywany był zdecydowany opór [...], zatem już przed podjęciem się uczestnictwa w czynnościach komorniczych Agencja miała wiedzę, że dojdzie do siłowej próby przeciwstawienia się egzekucji. W ocenie organu, profesjonalny przedsiębiorca winien zatem ze szczególną uwagą dokonać analizy stanu prawnego odnośnie pomocy, jaką można udzielić Komornikowi w razie napotkania oporu osób. Dyskusja podjęta po zdarzeniach w dniu [...] lipca 2009 r. nie zmierzała do wyeliminowania luk w obowiązującym w tym zakresie ustawodawstwie, ponieważ przepisy prawa odnośnie udzielania pomocy Komornikowi w przełamywaniu oporu osób są jasne i precyzyjne. Przedmiotem rozważań była ewentualna zmiana przepisów w celu "odciążenia" Policji i umożliwienia wykonywania pomocy przez koncesjonowane agencje ochrony. Zarówno Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, jak i Ministerstwo Sprawiedliwości nie ma wątpliwości, iż zgodnie z art. 765 § 1 k.p.c., Komornik w razie oporu osób może wezwać pomocy organów Policji. Sposób udzielenia pomocy i przypadki, w których jest wymagana, tryb postępowania, sposób dokumentowania i rozliczenia kosztów reguluje szczegółowo rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie udzielania pomocy lub asystowania komornikowi przez Policję lub Straż Graniczną przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych (Dz. U. Nr 10, poz. 106 z późn. zm., dalej: " rozporządzenie MSWiA z 28.01.2002 r.), w tym z § 3 ww. rozporządzenia oraz § 5 wspomnianego rozporządzenia. Przywołane przepisy nie posiadają luk, a ich interpretacja nie powinna sprawiać trudności.

Organ koncesyjny w pełni podzielił stanowisko Ministerstwa Sprawiedliwości, iż w aktualnie obowiązującym stanie prawnym osoby przybrane do pomocy w czynnościach w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e. nie mogą podejmować działań mających na celu przełamywanie oporu osób.

Odnosząc się do kwestii terminu przeprowadzonej kontroli i materiału zebranego w trakcie kontroli, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zauważył, iż okres objęty kontrolą określony został w upoważnieniu i dotyczył działalności Agencji w 2009 r., a zatem mieściły się w nim także ustalenia dotyczące zdarzeń przed [...] lipca 2009 r. Zatem, niezrozumiały jest zarzut wykorzystywania materiału zebranego przed dniem [...] października 2009 r. do postępowania w sprawie cofnięcia koncesji. Oczywistym jest, że aby organ podjął postępowanie w sprawie cofnięcia koncesji, co nastąpiło w dniu [...] października 2009 r., musiał posiadać materiał, który miał stanowić faktyczną podstawę do jego podjęcia. Materiał ten uzyskany został w trakcie całego postępowania kontrolnego, które rozpoczęło się wraz z przesłaniem zawiadomienia o kontroli a zakończyło w dniu [...] października 2009 r., tj. w dniu wszczęcia postępowania w sprawie cofnięcia koncesji. Wszczęcie tego postępowania jeszcze przed podjęciem kontroli byłoby nieuzasadnione.

Organ koncesyjny nie zaprzeczył, iż w wydarzeniach związanych z egzekucją komorniczą uczestniczyły z dużym zaangażowaniem służby publiczne (Policja, Straż Miejska, przedstawiciele W.), ponieważ opór [...] był przez nich zapowiedziany i należało się go spodziewać. Okoliczność, iż zdaniem strony to [...] utrudniając egzekucję, jako pierwsi użyli gazu i siły fizycznej, nie zmienia faktu, że gaz i siła fizyczna także używane były przez pracowników ochrony Agencji.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podkreślił, że wszczęcie postępowań karnych przez Prokuraturę w związku z wydarzeniami z dnia [...] lipca 2009 r. nie miało wpływu na postępowanie administracyjne prowadzone przez organ koncesyjny w ramach posiadanych uprawnień kontrolnych, którego przedmiotem jest ocena czy podmiot posiadający koncesję właściwie korzysta z przyznanych mu uprawnień i czy nie narusza warunków określających tę szczególną sferę działalności gospodarczej. Postępowania te nie są od siebie zależne, wynikają z odrębnych kompetencji organów i opierają się na różnych płaszczyznach odpowiedzialności. Postępowania karne ostatecznie prowadzone wobec konkretnych osób nie stanowią zagadnienia wstępnego do oceny prawidłowości działania koncesjonariusza, który w każdym przypadku wątpliwego korzystania z posiadanych uprawnień podlega prawno-administracyjnej ocenie organu, który wydał mu koncesję.

Odnośnie kwestii dotyczącej obecności pracowników ochrony "G. " Sp. z o.o. w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. organ koncesyjny wypowiedział się już wcześniej w przedmiotowej decyzji.

Powołując się na wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 2 sierpnia 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 548/05 oraz z dnia 31 maja 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 549/05, z dnia 27 maja 2004 r. sygn. akt 6 II SA 3873/02, organ uznał, że twierdzenie strony odnośnie wydania rozstrzygnięcia w sprawie przed rozpoznaniem skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na postanowienie Komendanta Policji utrzymane w mocy przez Komendanta Głównego Policji jest przedwczesne, nie znajdując oparcia w przepisach prawa w tym zakresie.

Zdaniem organu, strona dopuściła się również rażącego naruszenia przepisów wykonawczych do ustawy, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działań pracowników ochrony podejmowanych, wobec osób znajdujących się w granicach chronionych obiektów i obszarów W ocenie organu koncesyjnego, profesjonalny koncesjonariusz nie może podejmować się wykonywania usługi, która nie polega na ochronie mienia a ma charakter założonej z góry interwencji. Przymus państwowy w postaci postępowania egzekucyjnego z użyciem środków przymusu może być wykonywany tylko przez właściwych funkcjonariuszy publicznych. Dotychczas ustawodawca nie zdecydował się dopuścić podmioty prywatne do wykonywania czynności w imieniu Państwa. Odstępstwa od tej zasady muszą być wyraźnie ustawowo określone. Posiadanie koncesji w zakresie usług ochrony osób i mienia nie uprawnia do stosowania siły wobec osób w przypadkach innych, niż określone w ustawie. Każdy inny przypadek musi być traktowany jako stworzenie zagrożenia bezpieczeństwa obywateli.

Podsumowując organ administracji stwierdził, że Agencja, działając na podstawie wspomnianego wyżej powołania komorniczego zrealizowała usługę polegającą na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...]. Podjęte przez pracowników ochrony działania rażąco uchybiły przepisom ustawy o ochronie osób i mienia, bowiem żaden z przepisów ustawy i aktów wykonawczych do niej nie zezwala pracownikom ochrony na samodzielne usuwanie osób z terenu chronionego, a tym bardziej na przeprowadzanie takiego usunięcia w sposób siłowy. Pracownik ochrony ma tylko uprawnienia do wezwania osoby do opuszczenia obszaru lub obiektu, a w przypadku niepodporządkowania się temu poleceniu do wezwania Policji. Środki przymusu bezpośredniego może natomiast stosować w ściśle określonych w ustawie przypadkach, które nie zaistniały w ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

Przedsiębiorca, który wykonał czynności polegające na usunięciu siłą osób przebywających w obiekcie uznając, że działa zgodnie z prawem, stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli. Zauważyć należy, iż skierowani przez Agencję pracownicy ochrony nie sprawdzili nawet czy znajdujące się w [...] K. osoby są uprawnione do przebywania w tym miejscu. Natomiast w trakcie podejmowanych przez nich działań doszło do naruszenia nietykalności cielesnej oraz naruszenia czynności narządów ciała protestujących [...], co potwierdzają zgromadzone w aktach sprawy materiały, w tym badanie sądowo-lekarskie P. L.

W prowadzonym przez organ koncesyjny postępowaniu kontrolnym udowodniono, że skarżący, wykonując koncesjonowaną przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji działalność gospodarczą w ramach przedsiębiorstwa indywidualnego: Agencja rażąco naruszył warunki wykonywania działalności koncesjonowanej określone przepisami prawa oraz stworzył zagrożenie bezpieczeństwa obywateli. Wobec powyższego organ koncesyjny uznał, iż zostały wyczerpane przesłanki określone w art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 u.o.o.o.m., uzasadniające podjęcie przedmiotowej decyzji.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2010 r. skarżący złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją z dnia [...] marca 2010 r.

We wniosku strona zarzuciła organowi koncesyjnemu:

1. Naruszenie przepisów proceduralnych mogących mieć wpływ na wynik

rozstrzygnięcia, tj.:

* art. 7 k.p.a. polegające na dowolnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz pominięciu interesu społecznego i słusznego interesu obywateli przy wydawaniu skarżonej decyzji,

* art. 8 k.p.a. polegające na prowadzeniu postępowania i uzasadnieniu skarżonej decyzji w sposób zmniejszający zaufanie obywateli do organów Państwa,

* art. 77 § 1 k.p.a. polegające na nie zebraniu i nie wzięciu pod uwagę przy wydawaniu zaskarżonej decyzji wszystkich istotnych faktów istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności sprawy,

* art. 80 k.p.a. polegające na wydaniu skarżonej decyzji wyłącznie na podstawie dowodów (okoliczności) przemawiających na niekorzyść skarżącego,

* art. 107 § 3 k.p.a. polegające na braku pełnego uzasadnienia faktycznego i prawnego wydanej decyzji,

* art. 5 § 1 k.p.a. poprzez przedwczesne uznanie Skarżącego za winnego zarzucanych mu czynów, co miało wpływ na treść wydanej decyzji.

2. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 u.o.o.m. poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na rażącym naruszeniu warunków wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej oraz, że doszło do stworzenia zagrożenia bezpieczeństwa obywateli.

Uzasadniając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący zarzucił organowi koncesyjnemu, iż wydając zaskarżoną decyzję oparł się na błędnych ustaleniach faktycznych. Skarżący zarzucił, iż organ koncesyjny, opisując przebieg wydarzeń, które miały miejsce w dniu [...] lipca 2009 r., pominął fakt, iż to protestujący [...] jako pierwsi użyli gazu.

Za niezgodne z rzeczywistym przebiegiem zdarzeń skarżący uznał twierdzenie organu koncesyjnego, że pracownicy ochrony Agencji w dniu [...] lipca 2009 r. w godzinach pomiędzy 8:00 a 13:00 kilkakrotnie przy użyciu gazu oraz siły fizycznej próbowali sforsować zabarykadowane wejścia do [...] K. oraz to, że pracownicy ochrony wyprowadzali z [...] K. [...], używając wobec nich siły fizycznej, w tym chwytów obezwładniających. Strona nie zgodziła się również z twierdzeniem, że pracownicy ochrony przy użyciu siły wyprowadzali z pomieszczenia Zarządu K. przebywające tam osoby, a jedną z nich pobili.

Skarżący podkreślił, że organ koncesyjny nie uwzględnił wszystkich składanych przez stronę wniosków dowodowych, które miały istotne znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego, w tym nie wyjaśnił zgłaszanych wątpliwości dotyczących obecności oraz udziału pracowników ochrony firmy "G. " Sp. z o.o. w wydarzeniach w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. Ponadto strona stwierdziła, że nie zostały zrealizowane wnioski dowodowe dotyczące uzyskania z Komendy Rejonowej Policji W. I materiałów w postaci notatek urzędowych funkcjonariuszy Policji udzielających asysty Komornikowi w dniu [...] lipca 2009 r. oraz protokołów przesłuchań w charakterze świadków pracowników ochrony Agencji z Prokuratury Rejonowej W. S.- P.

Strona zwróciła również uwagę na fakt, że organ koncesyjny, wydając decyzję w przedmiotowej sprawie oparł się na stanowisku Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Biura Prawnego Komendy Głównej Policji, a w uzasadnieniu decyzji cofającej koncesję poglądy tych organów zacytował w całości, traktując je jako wykładnię przepisów prawa, nie dokonując przy tym głębszej analizy obowiązujących przepisów.

Skarżący uznał, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w sposób automatyczny przyjął stanowisko wyrażone w postanowieniach Komendanta Policji i Komendanta Głównego Policji, a w decyzji cofającej koncesję nie odniósł się do nich.

Strona nie zgodziła się też ze stwierdzeniem organu koncesyjnego, że pracownicy ochrony Agencji stworzyli zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli. W ocenie strony, to osoby protestujące swoim zachowaniem uniemożliwiły realizację czynności Komornikowi sądowemu i przybranych przez niego podmiotów, a pracownicy ochrony podejmowali jedynie działania defensywne. Jej zdaniem, powoływanie się w decyzji na fragmenty zeznań świadków z toczącego się postępowania karnego jest nieuprawnione, zwłaszcza że byli to świadkowie związani z [...] K., zainteresowani, aby ich zeznania świadczyły na niekorzyść pracowników ochrony.

Skarżący wskazał także, że organ koncesyjny przy wydaniu decyzji pominął interes społeczny oraz słuszny interes obywateli, a podanie do publicznej wiadomości w dniu [...] marca 2010 r. przez Rzecznika Prasowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji informacji o wydaniu decyzji cofającej koncesję skarżącemu spowodowało potrzebę udzielania szeregu wyjaśnień swoim kontrahentom.

Biorąc pod uwagę argumenty podniesione przez stronę we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] kwietnia 2010 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w decyzji z dnia [...] maja 2010 r. stwierdził, że w prowadzonym przez ponad 7 miesięcy postępowaniu zostały podjęte wszelkie kroki niezbędne do wnikliwego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego sprawy. Strona kilkakrotnie zapoznawała się z materiałami postępowania zgromadzonymi w sprawie, otrzymując kopie żądanych dokumentów z akt sprawy, a organ koncesyjny realizował zgłaszane wnioski dowodowe, które mogły przyczynić się do wyjaśnienia istotnych dla prowadzonego postępowania okoliczności. Ponadto, organ zasięgał opinii i prosił o stanowiska inne organy właściwe do wydawania opinii w poszczególnych kwestiach. Zarzut, iż decyzja została wydana w oparciu obłędne ustalenia jest bezpodstawny, także z tego względu, iż opisany w decyzji stan faktyczny opierał się na wyjaśnieniach strony złożonych w trakcie kontroli, która miała miejsce w dniach [...] – [...] sierpnia 2009 r. Ponadto, w toku prowadzonego postępowania kontrolnego zwrócił się z wieloma pytaniami do podmiotów, które bezpośrednio lub pośrednio związane były z egzekucją komorniczą [...] K., w tym do organów ścigania oraz resortu sprawiedliwości w celu weryfikacji i doprecyzowania informacji pochodzących od kontrolowanego przedsiębiorcy.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podkreślił, że podjęta przez pracowników Agencji w dniu [...] lipca 2009 r. pomiędzy godz. 8:00 a 13:00 próba przynajmniej czterokrotnego sforsowania zabarykadowanych wejść do [...] K. znalazła potwierdzenie m.in.: w piśmie I Zastępcy Komendanta Policji skierowanym do organu koncesyjnego w dniu [...] września 2009 r.

Fakt, że pracownicy ochrony używali wobec protestujących [...] gazu oraz siły fizycznej nie budzi żadnych wątpliwości organu koncesyjnego, ponieważ potwierdził to zebrany materiał dowodowy w sprawie w postaci protokołów przesłuchań świadków, materiałów filmowych oraz notatek służbowych pracowników ochrony Agencji sporządzonych na okoliczność użycia przez nich gazu wobec protestujących [...]. Ponadto Y (pełnomocnik skarżącego) w piśmie z dnia [...] września 2009 r. skierowanym do organu koncesyjnego potwierdził przypadek użycia przez pracownika ochrony firmy "Z. " gazu. Poza tym zgromadzone dokumenty w sprawie wskazują, że to pracownicy ochrony firmy "Z. " pobili protestującego [...] P. L. Natomiast twierdzenie, że w sprawie pobicia ww. osoby nie toczy się postępowanie karne nie ma znaczenia dla sprawy wobec faktu ustalenia zaistnienia samego zdarzenia, bez potrzeby zindywidualizowania odpowiedzialności karnej konkretnego pracownika ochrony firmy "Z. ".

Za niezasadne organ uznał twierdzenie strony, że nie zostały wyjaśnione okoliczności dotyczące obecności pracowników ochrony "G. " Sp. z o.o. w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r., gdyż przeczą temu zgromadzone przez organ koncesyjny materiały. Organ podkreślił, że "G. " Sp. z o.o. od dnia [...] listopada 2001 r. do dnia [...] lipca 2009 r. tj. od 9 lat wykonywała usługę ochrony mienia w [...] w K. Wbrew stanowisku przedstawionym we wniosku, fakt bycia dłużnikiem nie pozbawia prawa do ochrony posiadanego mienia.

W ocenie organu administracji, nieuzasadniony jest również zarzut nie zrealizowania wniosków dowodowych dotyczących uzyskania z Komendy Rejonowej Policji W. I materiałów w postaci notatek urzędowych funkcjonariuszy Policji udzielających asysty komornikowi w dniu [...] lipca 2009 r. oraz protokołów przesłuchań w charakterze świadków pracowników ochrony Agencji, bowiem wskazane przez stronę dokumenty są w dyspozycji Prokuratury Rejonowej W. S., która nie wyraziła zgody na ich udostępnienie z uwagi na dobro prowadzonego śledztwa. O fakcie tym skarżący został poinformowany.

Zaprezentowanie w decyzji stanowiska organów stojących na straży porządku publicznego - opinie Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Biura Prawnego Komendy Głównej Policji - dotyczące oceny prawidłowości działań Agencji podczas egzekucji komorniczej [...] K. są zdaniem organu koncesyjnego istotne, dlatego też znalazły się w uzasadnieniu decyzji.

Organ koncesyjny nie odniósł się do treści postanowień wydanych na podstawie art. 16 u.o.o.o.m. przez Komendanta Policji oraz Komendanta Głównego Policji, bowiem zgodnie z ww. przepisem zobligowany był przed wydaniem decyzji cofającej koncesję jedynie zasięgnąć opinii właściwego komendanta wojewódzkiego policji i tak też uczynił. Powyższe opinie nie mają dla organu koncesyjnego charakteru wiążącego i mogą, lecz nie muszą mieć wpływu na końcowe rozstrzygnięcie sprawy. Fakt, że organ koncesyjny nie odniósł się do wydanych opinii, co zarzucił skarżący, wynika z tego, iż powodem prowadzonego postępowania w sprawie cofnięcia koncesji są inne okoliczności, niż ta, że przeciwko skarżącemu wpłynął do Sądu Rejonowego dla W. S. akt oskarżenia w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa, które ma także związek z wykonywaną działalnością koncesjonowaną. Komendant Policji wydając postanowienie, jak i Komendant Główny Policji utrzymujący je w mocy związani byli ww. okolicznościami, co uniemożliwiło wydanie odnośnie skarżącego pozytywnej opinii. Zdaniem organu, dotychczasowa praktyka organów opiniujących i orzecznictwo w tej sprawie wskazują, iż tak istotna informacja o przedsiębiorcy wykonującym usługi ochrony osób i mienia ma duży wpływ na treść opinii. Specyfika wykonywania działalności w oparciu o ustawę ochronie osób i mienia skłoniła ustawodawcę do umożliwienia właściwemu organowi pominięcie zasady domniemania niewinności i zawieszenia licencji w oparciu o sam fakt wszczęcia postępowania karnego w związku z popełnieniem określonego przestępstwa (art. 32 ustawy o ochronie osób i mienia).

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji podkreślił, że nie budzi wątpliwości okoliczność, że pracownicy ochrony Agencji w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K., działając na podstawie powołania komorniczego w trakcie siłowego przełamywania oporu protestujących [...] stworzyli zagrożenie życia i zdrowia obywateli. Przełamywanie przez pracowników ochrony oporu [...] z wykorzystaniem siły fizycznej oraz gazu spowodowało potrzebę udzielenia pomocy medycznej wielu osobom, co było wielokrotnie pokazywane oraz komentowane w prasie i telewizji oraz znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym zebranych w sprawie.

Podanie do publicznej wiadomości przez Rzecznika Prasowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji informacji o wydaniu decyzji cofającej Agencji koncesję wynikało z obowiązku udzielania informacji publicznej, zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2010 r. skarżący, uzupełnił wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy z dnia [...] kwietnia 2010 r., w którym wskazał, że:

1) podtrzymuje wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, wnosząc o:

a) uchylenie zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2010 r., [...],

b) umorzenie postępowania w sprawie cofnięcia skarżącemu koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej - Agencji w zakresie usług ochrony mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej oraz zabezpieczenia technicznego

2) podtrzymał zarzut naruszenia:

a) przepisów proceduralnych mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a., art. 80 k.p.a., art. 107 § 3 k.p.a. i art. 5 § 1 k.p.a.;

b) przepisów prawa materialnego, tj. art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 u.o.o.m.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, że skarżący ponownie zarzucił organowi błąd w ustaleniach w stanie faktycznym poprzez zarzut użycia środków przymusu bezpośredniego, stwierdzając na tej podstawie naruszenia przepisów ustawy o ochronie osób i mienia, które uzasadniało cofnięcie skarżącemu koncesji na wykonywanie działalności.

Strona uwypukliła w piśmie następujące kwestie:

1. Agencja przy wykonywaniu czynności w ramach egzekucji [...] K. nie przekroczyła uprawnień i nie naruszyła warunków wykonywania działalności w zakresie ochrony osób i mienia, nie wykroczyła poza zakres czynności wskazanych w powołaniu komornika, zaś działający na jego zlecenie pracownicy ochrony byli uprawnieni do podejmowania prób objęcia [...] K., odstępując od tych prób w przypadku napotykania oporu ze strony osób znajdujących się wewnątrz [...]. Mimo bezpośrednich ataków ze strony osób przebywających wewnątrz [...], pracownicy ochrony nie podejmowali działań wymierzonych przeciwko osobom fizycznym, jedynie podejmowali próby otwarcia drzwi.

2. Skarżący nie zgodził się z zarzutem, iż działania Agencji wykroczyły poza dozwolone formy realizacji usług ochrony osób i mienia, podważając jednocześnie uzasadnienie Ministra, że działania pracowników ochrony nie mieściły się w katalogu działań określonych w art. 2 ustawy o ochronie osób i mienia, gdyż w przypadku aktywnej prowokacji oraz ataków ze strony innych osób działania pracowników ochrony mogą przybrać formę aktywnej interwencji.

3. Skarżący wskazał, że wyprowadzenie osób przez ochronę z [...] K. nastąpiło po objęciu [...] przez komornika. Samo objęcie zaś dokonane zostało przez komornika przy pomocy Policji, bez udziału pracowników ochrony. Dodatkowo za nietrafny skarżący uznał zarzut Ministra, że pracownicy ochrony nie byli uprawnieni do stosowania środków przymusu bezpośredniego wyprowadzając [...] z [...] K. po objęciu jej przez komornika. Zdaniem strony, pracownicy ochrony działali w ramach posiadanych uprawnień stosując - mimo nasilonego oporu - adekwatne środki przysługujące im na podstawie przepisów regulujących działalność w zakresie ochrony osób i mienia.

4. W ocenie skarżącego, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostawała kwestia, czy Agencja musiała zaakceptować wezwanie komornika, czy też niewątpliwym jest, co przyznał skarżący, że Agencja nie była podmiotem mającym prawny obowiązek udzielenia komornikowi pomocy i że działając na podstawie polecenia w istocie zawarła z komornikiem umowę świadczenia usług ochrony. Możliwość odmowy przyjęcia zlecenia, w ocenie strony, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, biorąc pod uwagę fakt, iż działania objęte zleceniem mieściły się w zakresie działalności Agencji i stanowiły ochronę osób i mienia.

Odnośnie tego twierdzenia skarżącego, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zwrócił uwagę na rozbieżne stanowisko w tym zakresie pomiędzy wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] kwietnia 2010 r., a jego uzupełnieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r.

5. Skarżący podniósł też, że z materiału dowodowego wyraźnie wynikało, iż przygotowania do akcji przebiegały w sposób profesjonalny, zaś żaden z podmiotów uczestniczących w akcji nie mógł przewidzieć skali oporu [...].

Skarżący zauważył, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w uzasadnieniu decyzji kilkakrotnie wskazał, że pracownicy ochrony, wykonując określone czynności używali siły fizycznej, przy czym opierał się jedynie na zeznaniach [...] będących bezpośrednimi przeciwnikami Komornika, którzy zachowywali się agresywnie, atakując Komornika oraz ochronę. Zarzucił też organowi koncesyjnemu nie uwzględnienie dowodów przywołanych we wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, które świadczyłyby o tym, że mimo prowokacji pracownicy ochrony nie używali bezpośrednio siły fizycznej i odstępowali od czynności po napotkaniu oporu ze strony pracowników ochrony.

6. We wniosku z dnia [...] kwietnia 2010 r. strona stwierdziła również, że działania pracowników ochrony firmy "Z. " wynikały z bierności Policji oraz braku podjęcia przez nią interwencji, co w konsekwencji w ramach obrony koniecznej uprawniało pracowników ochrony do odpierania ataków na komornika i samych siebie.

7. Zdaniem skarżącego, postępowanie dowodowe w sprawie wykazało bezspornie, że stroną atakującą komornika i ochroniarzy byli [...] znajdujący się w [...] K. Działania protestujących [...] stanowiły realne zagrożenie dla zdrowia i życia komornika, a także dla samych ochroniarzy. Natomiast podjęcie działań przez pracowników ochrony nie stanowiło "faktycznego podjęcia się przez Agencję wykonania usługi polegającej na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...]", ale było nieoczekiwaną i niespodziewaną uboczną konsekwencją wykonywania przez Agencję zleconych jej czynności ochrony osób i mienia, wynikającą z konieczności podjęcia obrony przed atakami.

8. Skarżący zwrócił również uwagę na fakt, że opinie Policji nie odnoszą się w żaden sposób do akcji będącej przedmiotem kontroli, a co więcej są przedmiotem zaskarżenia.

Ustosunkowując się do powyższych zarzutów, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że obszerne wyjaśnienia zostały przedstawione przez organ w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] marca 2010 r.

Organ koncesyjny nie zgodził się z opinią skarżącego, że Agencja przy wykonywaniu czynności w ramach egzekucji w [...] K. nie przekroczyła uprawnień i nie naruszyła warunków wykonywania działalności w zakresie ochrony osób i mienia.

Nie podzielił też stanowiska strony, że działania podjęte przez pracowników ochrony firmy "Z. " w [...] K. nie wykroczyły poza zakres czynności wskazanych w powołaniu Komornika.

Ponadto, organ za niezgodne z prawdą uznał stwierdzenie, że pracownicy ochrony nie podejmowali działań wymierzonych przeciwko osobom fizycznym, a jedynie podejmowali próby otwarcia drzwi.

Organ koncesyjny nie zanegował, że powołani przez Komornika ochroniarze mieli prawo do sforsowania przeszkód fizycznych (rzeczowych) uniemożliwiających komornikowi dostanie się do miejsca czynności, nie jest to jednak wykonywanie czynności z zakresu usług ochrony osób i mienia, gdyż ich działania muszą być nakierowane wyłącznie na rzeczy, a nie ludzi. W sytuacji napotkania oporu ze strony ludzi podczas forsowania przeszkód fizycznych (rzeczowych) pracownicy ochrony powinni odstąpić od dalszych czynności, stosownie do art. 36 ust. 1 u.o.o.m. W przedmiotowej sprawie organ koncesyjny dowiódł, że pracownicy firmy "Z. " w dniu [...] lipca w [...] K. kilkakrotnie przełamywali opór protestujących [...] wykorzystując w tym celu silę fizyczną oraz gaz, mimo nieudanych próbach przełamania oporu [...] nie odstąpili od dalszych czynności, doposażając się w tarcze oraz maski przeciwgazowe ponawiali kolejne próby siłowego przełamania oporu osób przebywających w [...]. Organ zgodził się z oceną Ministerstwa Sprawiedliwości, iż obowiązek skorzystania przez Komornika z pomocy Policji winien nastąpić w sytuacji, gdy dostęp do miejsca czynności egzekucyjnych jest uniemożliwiony przez ludzi, a więc wówczas, gdy zachodzi potrzeba przełamywania oporu w rozumieniu art. 765 § 1 k.p.c. Według Ministerstwa Sprawiedliwości działania polegające na przełamywaniu oporu w rozumieniu art. 765 § 1 k.p.c. z zastosowaniem środków przymusu bezpośredniego mogą być realizowane jedynie przez wskazane organy państwowe i tylko w przypadkach ściśle określonych przepisami prawa.

Minister spraw Wewnętrznych i Administracji ponownie podkreślił, ze Agencja podczas działań w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. przekroczyła uprawnienia określone w ustawie o ochronie osób i mienia, ponieważ zrealizowała usługę polegającą na przełamywania oporu protestujących [...] oraz uczestniczyła w ich usuwaniu, używając siły fizycznej oraz gazu. Organ odwołał się do ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, zgodnie z którą uprawnienia pracownika ochrony uzależnione są od tego, czy wykonuje on swoje zadania w granicach chronionych obiektów i obszarów, czy też poza ich granicami. W tym stanie rzeczy, Agencja, aby realizować zadania ochrony [...] K. musiałaby zawrzeć umowę o ochronę tego obiektu z podmiotem uprawnionym do jego dysponowania, a nie Komornikiem. Faktem jest, że umowa o ochronę [...] K. była realizowana przez firmę "Z. " na rzecz W., ale dopiero od godz. 15:00 dnia [...] lipca 2009 r. i to w sytuacji, kiedy wewnątrz [...] K. nie było już żadnych osób nieuprawnionych. Zatem, działania pracowników ochrony Agencji wykonywane w [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. do godz. 15:00 nie mieszczą się w katalogu działań określonych w art. 2 ustawy o ochronie osób i mienia.

Zdaniem organu koncesyjnego nie jest prawdą, że [...] byli wyprowadzani z [...] wyłącznie po objęciu jej przez Komornika, ponieważ przeczą temu zeznania świadków i materiały filmowe stanowiące dowód w sprawie, z których wynika, że pracownicy ochrony firmy "Z. " jeszcze przed przejęciem [...] przez Komornika wyprowadzali z niej osoby. Nie jest również prawdziwe stwierdzenie, że przejęcie [...] przez Komornika nastąpiło bez udziału pracowników ochrony, ponieważ z zapisu filmowego wynika, że bezpośrednio po wejściu do [...] K. Oddziałów Prewencji Policji weszli do niej również pracownicy ochrony firmy "Z. ".

Organ nie zgodził się z opinią strony, że pracownicy ochrony byli uprawnieni do używania środków przymusu bezpośredniego, wyprowadzając [...] z [...] K. po objęciu jej przez Komornika, ponieważ na co wskazywał już organ koncesyjny osoby przybrane przez komornika do pomocy w czynnościach zgodnie z art. 36 ust. 1 u.o.o.m. nie mogą podejmować działań wobec ludzi mających na celu przełamanie ich oporu.

Zadania ochrony [...] K. w dniu [...] lipca 2009 r. wynikające z umowy zawartej z Miastem [...] pracownicy ochrony firmy "Z. " powinni realizować od godz. 15:00, a to oznacza, że przed wskazaną godziną pracownicy ochrony Agencji mogli wykonywać wyłącznie czynności wynikające z powołania komorniczego, wobec czego nie posiadali uprawnień pracowników ochrony, a jedynie uprawnienia osób przybranych przez komornika do pomocy w czynnościach w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e., pozwalających podejmować wyłącznie czynności zmierzające do sforsowania przeszkody fizycznej, tj. odblokowania, udrożnienia wejść do [...] K.. Natomiast w przypadku napotkania oporu ze strony ludzi powinni bezwzględnie odstąpić od dalszych czynności. Jak udowodniono w prowadzonym postępowaniu pracownicy ochrony firmy "Z. " przełamywali w dniu [...] lipca 2009 r. kilkakrotnie w [...] K. opór protestujących [...] i to z użyciem siły fizycznej oraz gazu. Wbrew twierdzeniu strony, nie zachodziły warunki zastosowania środków przymusu bezpośredniego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego (Dz. U. Nr 89 poz. 563).

W ocenie organu, bez znaczenia dla oceny sprawy pozostaje fakt, czy wyprowadzenie [...] nastąpiło przed czy po objęciu [...] K. przez komornika. Sam fakt, iż pracownicy ochrony Agencji siłowo wyprowadzali protestujących [...] dowodzi, że podjęte przez nich działania rażąco uchybiły przepisom ustawy o ochronie osób i mienia.

Organ podkreślił, że skarżący nie może usprawiedliwiać działań Agencji bierną postawą Policji oraz brakiem podjęcia przez nią interwencji. Działania Policji podczas wydarzeń w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K. nie podlegają i nie są przedmiotem oceny organu koncesyjnego. Natomiast twierdzenie strony, że pracownicy ochrony firmy "Z. " działali w ramach obrony koniecznej jest bezpodstawne, gdyż to pracownicy ochrony przez wiele godzin próbowali dostać się do wnętrza [...] K., którego dostęp uniemożliwiali [...]. Organ koncesyjny nie zaprzeczył, że protestujący [...] wobec pracowników ochrony oraz Komornika zachowywali się agresywnie oraz używali niebezpiecznych przedmiotów. Nie zgodził się natomiast ze stwierdzeniem, że stroną atakującą w [...] K. byli wyłącznie [...], gdyż przeczą temu dowody potwierdzające, że pracownicy ochrony kilkakrotnie podejmowali próbę wejścia do [...] K.. Wbrew twierdzeniu skarżącego opór [...] były przewidywany i spodziewany także przez kierownictwo Agencji, o czym świadczą podjęte wcześniej przygotowania w postaci odbytych odpraw oraz uzgodnień z Policją, jak również przygotowany specjalistyczny sprzęt w postaci tarcz oraz masek przeciwgazowych.

Odnośnie opinii wydanych przez Policję, organ koncesyjny wypowiedział się w decyzji z dnia [...] marca 2010 r., podtrzymując swoje stanowisko. Zaznaczył jedynie, że fakt prowadzenia postępowania karnego wobec skarżącego, na który powołała się Policja wydając negatywną opinię, nie miał decydującego znaczenia w przedmiotowej sprawie i nie stanowił wprost przesłanki do cofnięcia koncesji. Organ koncesyjny nie ma wpływu na treść przedmiotowych opinii, jak również nie ma obowiązku wynikającego z przepisów prawa dokonywania ich oceny.

Pismem z dnia [...] maja 2010 r. skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r., wnosząc o jej uchylenie.

Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

a) przepisów prawa materialnego: art. 2 w zw. z art. 3 oraz art. 22 ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 u.o.o.m. poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie;

b) przepisów prawa materialnego: art. 36 ust. 1 u.k.s.e. w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego, poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie;

c) przepisów prawa procesowego: art. 6, art. 7, art. 77 art. 8, art. 80, art. 106 § 4, art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. k.p.a.

Uzasadniając zarzut naruszenia przepisów postępowania (art. 6, art. 7, art. 77 art. 8, art. 80, art. 106 § 4, art. 107 § 1 i 3 k.p.a.), skarżący podtrzymał swoje stanowisko wyrażone we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczące poczynionych przez organ administracji błędnych ustaleń faktycznych, co skutkowało naruszeniem norm prawnomaterialnych. Podane naruszenie spowodowało, że organ zaniechał podjęcia wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu sprawy oraz zebrania i rozpatrzenia - w sposób wyczerpujący - całego materiału dowodowego, w szczególności poprzez nieuwzględnienie wniosków dowodowych zgłaszanych w toku postępowania administracyjnego, co pozostaje w wyraźnej opozycji do nakazów płynących z art. 7 k.p.a. oraz art. 77 k.p.a.

Skarżący podkreślił, że przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych w [...] K. Agencja nie przekroczyła uprawnień i nie naruszyła warunków wykonywania działalności w zakresie ochrony osób i mienia.

Strona podała, że zarzuty organu bazują na założeniu, iż działania podjęte przez Agencję w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K. w sposób ewidentny przekroczyły zakres, do których Agencja została powołana przez Komornika, tj. asysta, celem zapewnienia dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K.. Strona wskazała, że w ocenie organu, pracownicy ochrony mogli wykonać jedynie czynności polegające na usunięciu przeszkód (barykad) uniemożliwiających wejście do [...] K. Komornikowi, ale tylko w sytuacji braku oporu [...] znajdujących się wewnątrz [...]. W przypadku oporu powinni natychmiast odstąpić od dalszych czynności, ze względu na to, że jako osoby przybrane przez Komornika do pomocy w czynnościach w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e., nie były uprawnione do podejmowania działań wobec ludzi mających na celu przełamanie ich oporu, a Komornik powinien zaniechać czynności i stosownie do art. 765 § 1 k.p.c. wezwać do pomocy organy Policji.

W ocenie skarżącego, brak jest podstaw do przyjęcia, iż ustalone w toku postępowania działania podjęte przez pracowników Agencji wykraczały poza zakres czynności wskazanych w zleceniu Komornika.

Skarżący podkreślił, że zadaniem Agencji było wykonywanie czynności mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K. (stosownie do art. 36 ust. 1 u.k.s.e.). Ze zgromadzonego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że taki właśnie przebieg miało obejmowanie [...] K. w ramach egzekucji komorniczej. Skarżący zaznaczył, iż wykonując czynności na zlecenie Komornika, ochroniarze posiadali upoważnienie do działania w granicach jego uprawnień. W wykonaniu tych uprawnień, wielokrotnie podejmowali próby objęcia [...] K., zaprzestając ich w przypadku napotykania oporu ze strony osób znajdujących się wewnątrz [...]. Pracownicy Agencji kilkukrotnie próbowali zapewnić Komornikowi dostęp do miejsca czynności i przedostanie się do wnętrza [...]. Za bezpodstawne należy przy tym uznać twierdzenia organu, iż podczas tych prób dochodziło do użycia siły fizycznej wobec [...]. Mimo bezpośrednich ataków, z którymi spotykali się ze strony osób przebywających wewnątrz [...], pracownicy Agencji podejmowali wyłącznie próby otwarcia drzwi, a ich działania nie były ukierunkowane na osoby fizyczne. Z uwagi na czynny upór [...] oraz wielokrotne bezskuteczne próby otwarcia drzwi, komornik, czyniąc użytek z uprawnienia z art. 765. § 1 k.p.c, wezwał do pomocy organy Policji. Z uzasadnienia decyzji wynika w sposób bezsprzeczny, iż przełamanie oporu [...] i wejście do [...] zapewniła Komornikowi wezwana Policja. W działaniu Komornika, jak i asystujących mu pracowników ochrony nie można zatem dopatrzeć się naruszenia jakichkolwiek przepisów, co błędnie wywodzi organ. Dopiero po objęciu przez Komornika miejsca wykonywania czynności i przedmiotu egzekucji pracownicy ochrony, w obecności Policji podjęli czynności wyprowadzenia przebywających tam [...]. Takie działania podjęte zostały już po objęciu [...] przez Komornika.

Skarżący odrzucił jako nieprawdziwe twierdzenie organu, że to pracownicy ochrony jako pierwsi użyli gazu oraz starali się w godzinach pomiędzy 8.00 a 13.00 kilkakrotnie, używając gazu i siły fizycznej, sforsować zabarykadowane drzwi. Zdaniem strony, ustalenia organu pozostają w sprzeczności z twierdzeniami Zastępcy Komendanta Policji zawartymi w piśmie z dnia [...] września 2009 r. oraz w piśmie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r., w których wskazano, że na podstawie analizy zapisu video stwierdzono, że gazu pierwsze użyły osoby zabarykadowane w [...] oraz w piśmie z dnia [...] września 2009 r., w którym Zastępca Komendanta Policji wyjaśnił, że już około godziny 11.30 w okolicach [...] K. przebywali funkcjonariusze Policji, którzy około godziny 12.40 sforsowali drzwi.

Twierdzeniu organu, że pracownicy ochrony wyprowadzali [...], niejednokrotnie używając wobec nich siły fizycznej, w tym chwytów obezwładniających, skarżący przeciwstawił opinię Zastępcy Komendanta [...] Policji zawartą w piśmie z dnia [...] września 2009 r., z której wynikało, że pracownicy ochrony wyprowadzili z budynku osoby okupujące ten obiekt, nie stwierdzając faktu popełnienia jakichkolwiek aktów przemocy przez ochroniarzy.

Skarżący podkreślił również, że w ww. piśmie I Zastępca Policji stwierdził, iż to policjanci sforsowali zabarykadowane drzwi, osoby - po bezskutecznym wezwaniu Komornika – zostały wyprowadzone z biura, a dzielnicowi z Komendy Rejonowej Policji W. I legitymowali wyprowadzone osoby.

Skarżący zwrócił uwagę, iż Zastępca Komendanta Policji podkreślił, iż w trakcie działań w [...], do jej wnętrza, z dachu wrzucane były płyty chodnikowe i innie ciężkie przedmioty, nie wspominając przy tym o jakichkolwiek aktach użycia siły fizycznej przez pracowników ochrony, jak również pobiciu jakiejkolwiek osoby. Żadnemu pracownikowi ochrony nie został przedstawiony żaden zarzut z uwagi na wydarzenia mające miejsce w dniu [...] lipca 2009 r.

W związku z powyższym, zdaniem skarżącego, kwestia używania przez pracowników ochrony siły fizycznej i "pobicia" jednego ze stawiających opór [...] nie została wykazana w postępowaniu administracyjnym i nie wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie (poza oświadczeniami samych [...]).

Przyjmując, że wyprowadzanie osób odbywało się przy ich czynnym oporze, działania pracowników Agencji były podejmowane nie w celu "zapewnienia dostępu do obiektu", ale już w ramach jego ochrony, po zajęciu [...] przez Komornika, co odpowiadało zakresowi powołania Agencji, jak również było zgodne z art. 36 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz przepisami dotyczącymi świadczenia usług ochrony osób i mienia.

Skarżący zarzucił, że organ nie uwzględnił licznych wniosków dowodowych zgłaszanych przez stronę, w tym m.in.:

* wniosku dowodowego z dnia [...] grudnia 2009 r. mającego na celu wyjaśnienie wątpliwości dotyczący obecności pracowników ochrony G. Sp. z o.o. na terenie [...] K.;

* wniosku dowodowego z dnia [...] lutego 2010 r. o wystąpienie do Komendanta Rejonowego Policji W. I z wnioskiem o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania notatek urzędowych Policji udzielającej asysty Komornikowi w dniu [...] lipca 2009 r. - sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem MSWiA z 28.01.2002 r.;

* wniosku dowodowego z dnia [...] lutego 2010 r. o wystąpienie do Komendanta Rejonowego Policji W. S. z wnioskiem o przekazanie i włączenie do materiałów postępowania protokołów przesłuchań w charakterze świadków pracowników Agencji,

których przeprowadzenie umożliwiłoby pełne wyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych sprawy.

Skarżący zauważył, że kwestią mającą znaczący wpływ na ocenę stopnia naruszenia przepisów ustawy o ochronie osób i mienia, a nieuwzględnioną przez organ, jest fakt, że egzekucja [...] K., w ramach której Agencja skarżącego wykonała kwestionowane czynności, przeprowadzona została przez Komornika sądowego (funkcjonariusza państwowego), na wniosek W. (jednostki samorządu terytorialnego), przy czynnym udziale Policji (administracji rządowej). Wszyscy zatem uczestnicy działań byli "kwalifikowanymi" podmiotami, działającymi na podstawie szczegółowych przepisów prawa regulujących ich działania, zobowiązanymi do szczególnej wnikliwości przy wykonywaniu obowiązków. Działanie "na zlecenie" takich podmiotów lub we współpracy z nimi, dla każdego obywatela (w tym skarżącego), winno być oparte na zaufaniu co do legalności ich działań. Organ nie wziął pod uwagę, iż w takim też zaufaniu działał skarżący, odpowiadając na "powołanie do czynności komorniczych" wystosowane przez Komornika w dniu [...] lipca 2009 r. Znamiennym jest, że powołanie to zostało wystosowane do Agencji po odmowie udzielenia pomocy przez Policję, która zobowiązała się jedynie do osobistej ochrony Komornika. Według przedstawicieli Policji wszelkie kwestie związane z "rozbieraniem ewentualnych barykad" czy wyprowadzaniem poszczególnych osób z obiektów nie należało do zakresu działań Policji. Powyższe uzasadniało według Komornika powołanie Agencji do "udziału w czynnościach mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K.".

Zdaniem strony, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie nadał właściwego znaczenia okolicznościom, iż przeprowadzenie egzekucji nieruchomości [...] K. było akcją bezprecedensową, o wyjątkowo dużym rozmiarze i rozgłosie medialnym. Próby wyegzekwowania wyprowadzenia [...] z [...] podejmowane były przez Miasto bezskutecznie od lat. Zorganizowanie przez Miasto i Komornika czynności egzekucyjnych wymagało nie tylko podjęcia ścisłej współpracy z Policją czy Strażą Miejską, ale też - podjęcia współpracy z podmiotami trzecimi, w tym Agencją (w celu zapewnienia dostępu do budynku) czy firmą transportową. W celu dokonywania wspólnych uzgodnień odbyły się spotkania, na których szczegółowo omawiano plan działania, przewidywano możliwe rozwiązania i ustalano przebieg akcji. Z materiału dowodowego wyraźnie wynika, że żaden z podmiotów uczestniczących w akcji nie mógł przewidzieć skali oporu [...], a żaden z podmiotów nie przewidział konieczności podejmowania środków przymusu bezpośredniego. Uwzględnienie takich działań z pewnością należało do komornika, który przeprowadzał czynności, a następnie - do Miasta, które miało przejąć zajęty budynek. W takim też zakresie z Agencją zawarte zostały umowy: z Komornikiem na "udział w czynnościach mających na celu zapewnienie dostępu do miejsca czynności i ochronę obiektu [...] K.", a następnie z Miastem na ochronę zajętych obiektów. Na tym etapie postępowania zapewniono zatem kompleksową obsługę planowanej egzekucji w zakresie ochrony osób i mienia. W tym kontekście, przygotowania do akcji przebiegały w sposób w pełni profesjonalny, szczegółowy, ze starannością nie tylko należytą, ale wręcz podwyższoną, a działania Agencji skarżącego uznać należy za prawidłowe i adekwatne do sytuacji. Z materiału dowodowego wynika niezbicie, że działania pracowników skarżącego wynikały z bierności Policji i braku podjęcia przez nią stosownej interwencji, do której wielokrotnie zwracano się o podjęcie niezbędnych kroków. Zgłoszeń takich dokonywał zarówno Komornik, jak i urzędnicy Urzędu Miasta oraz [...] przebywający w [...] K.. Skarżący zauważył, że sami [...] przypisywali Policji winę za eskalację konfliktu, potwierdzając ataki na ochroniarzy. Takie ustalenia pozwalają przyjąć, że wobec braku interwencji Policji ochroniarze byli uprawnieni do odpierania ataków na Komornika i na samych siebie, działając w ramach obrony koniecznej, gdyż zagrożenie zdrowia czy życia było realne i znaczne. Przy wykonywaniu czynności pracownicy ochrony zostali obrzuceni ciężkimi przedmiotami, oblewani płynami, traktowani gazem, obrzucani wyzwiskami. Co istotne, działania polegające na odpieraniu ataków nie były podejmowane w celu aktywnego przełamania oporu [...], ale stanowiły jedynie obronę przy próbach udostępnienia Komornikowi wejścia do budynku. Organ administracji, wydając decyzję cofającą koncesję, nie rozważył nawet możliwości działania pracowników skarżącego w ramach obrony koniecznej (art. 25 k.k.).

Odparcie ataków i udaremnienie napaści było nieoczekiwaną i niespodziewaną uboczną konsekwencją wykonywania przez Agencję zleconych im czynności ochrony osób i mienia, wynikającą z konieczności odjęcia obrony przed atakami.

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 106 § 4 k.p.a., skarżący wskazał, że wydana na potrzeby przedmiotowej sprawy opinia Komendanta Policji z dnia [...] listopada 2009 r. nie spełnia obligatoryjnych przesłanek przewidzianych przepisami prawa, gdyż nie odnosi się w żaden sposób do podstawy faktycznej sprawy, opierając się jedynie na informacji o postępowaniu toczącym się wobec skarżącego. Komendant Policji w wydanej przez siebie opinii w żaden sposób nie ustosunkował się do czynności będących przedmiotem kontroli, stanowiących podstawę cofnięcia koncesji. Podnoszony przez Komendanta Policji fakt prowadzenia postępowań karnych przeciwko skarżącemu nie uzasadnia w żaden sposób utraty rękojmi należytego wykonywania działalności przez niego, pozostając przy tym w sprzeczności z jedną z naczelnych zasad postępowania karnego jaką jest domniemanie niewinności.

Wskazując na naruszenie art. 107 § 1 i 3 k.p.a. oraz art. 6 k.p.a., skarżący podał, że w przypadku uzasadnienia faktycznego organ nie wyjaśnił wszystkich okoliczności faktycznych sprawy oraz nie odniósł się do całości zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w celu oceny jego wiarygodności i mocy dowodowej. Zaś w przypadku uzasadnienia prawnego, organ całkowicie zaniechał wyjaśnienia podstawy prawnej orzeczenia. Bez głębszej analizy oraz zajęcia własnego stanowiska bądź wyrażenia jakiejkolwiek oceny przytaczał szerokie ustępy stanowiska Ministerstwa Sprawiedliwości oraz Biura Prawnego Komendy Policji odnośnie przepisów znajdujących zastosowanie w sprawie, uprzednio zwróciwszy się do ww. podmiotów o ich interpretację, traktując ją jako "oficjalną" wykładnię przedmiotowych przepisów prawa. Organ administracyjny - stosownie do art. 6 k.p.a. - stosując prawo, powinien to czynić w sposób samodzielny, nie może być przy tym w żaden sposób związany interpretacją bądź wytycznymi innych podmiotów administracji publicznej.

Przedstawiając uzasadnienie zarzutu naruszenia art. 2 oraz 3 u.o.o.m. oraz art. 36 ust. 1 u.k.s.e. w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego, skarżący uznał, że organ bezpodstawnie uznał, że działania Agencji wykroczyły poza dozwolone formy realizacji usług ochrony i mienia.

Organ wskazywał, że "ochrona mienia" w rozumieniu z art. 2 u.o.o.m., przesądza o prewencyjnym charakterze działań, o czym świadczą sformułowania "zapobiegające", "przeciwdziałające" i "niedopuszcząjące". Strona podała, że organ powoływał się w swoim stanowisku również na art. 3 u.o.o.m., wskazujący na formy wykonywania ochrony, uznając, że działania podjęte przez Agencję nie mieściły się w tym zakresie ze względu na to, że miały one charakter aktywnej interwencji, połączonej z usunięciem przebywających osób i polegały na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...] i usunięciu ich z [...]. Takie zachowanie, w ocenie organu, przekraczało warunki ustawowe wykonywania usług koncesjonowanych oraz stwarzało zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli.

Skarżący z przedstawionym stanowiskiem organu nie zgodził się, wskazując, ze ochrona osób i mienia realizowana jest m.in. w formie doraźnej bezpośredniej ochrony fizycznej (art. 3 ust. 1 pkt 1 u.o.o.m.). W takiej formie pracownicy ochrony mogą wykonywać działania w zakresie określonym w art. 2, tj. działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszcząjące do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Tymczasem organ, bez jakiegokolwiek uzasadnienia ustalił, że działania pracowników ochrony nie mieściły się w katalogu działań określonych w art. 2, ze względu na to, że stanowiły "aktywną interwencję", a nie "działania prewencyjne". Przyjęta wykładnia tego przepisu jest całkowicie nieuzasadniona ponieważ brak jest podstaw do twierdzenia, że "zapobieganie" czy "przeciwdziałanie" nie może przybrać aktywnej formy, w szczególności, gdy działania takie podejmowane są w wyniku aktywnej prowokacji i ataków ze strony innych osób, których działania stanowią przestępstwa przeciwko mieniu i prowadzą do powstania szkody wynikającej z tych działań. Przeciwdziałanie z kolei to przeciwstawianie jakiemuś działaniu innego działania. W przedmiotowej sprawie, zdaniem strony, działania osób znajdujących się wewnątrz budynku mogły nosić również znamiona przestępstw przeciwko działalności instytucji państwowych (przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu, jakim był komornik i przeciwko osobom przybranym mu do pomocy - art. 222, 223 i 224 k.k.), co tym bardziej uzasadnia kwalifikację działań pracowników ochrony, wziąwszy pod uwagę, że "ochrona osób" to zgodnie z definicją ustawową "działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej".

Skarżący podkreślił, że istotny jest również fakt, iż czynności, przy których asystowali pracownicy ochrony miały na celu udostępnienie komornikowi egzekucji prawomocnego wyroku sądowego, a dodatkowo podejmowane były nieprzerwanie w obecności policji, której podstawowym obowiązkiem jest "ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra". W związku z tym, zarzut bezprawnego działania Agencji wydaje się kuriozalny.

W ocenie strony, nietrafny jest również zarzut organu, jakoby pracownicy ochrony nie byli uprawnieni do podejmowania środków przymusu bezpośredniego, wyprowadzając [...] z [...] K. po objęciu jej przez Komornika. Skarżący zauważył, że działalność agencji ochrony osób i mienia uregulowana jest w ustawie o ochronie osób i mienia oraz w aktach wykonawczych do tej ustawy, z których istotne znaczenie w niniejszej sprawie mają Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działań pracowników ochrony, podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych obiektów i obszarów oraz Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego. Rozdział 6 ustawy określa środki ochrony fizycznej osób i mienia, wskazując uprawnienia pracowników ochrony w granicach chronionych obiektów i obszarów oraz poza ich granicami. W granicach chronionych obiektów pracownik ochrony posiada prawo do stosowania środków przymusu bezpośredniego w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na pracownika ochrony.

Organ powołał się na § 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działań pracowników ochrony, podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych obiektów i obszarów, który określa warunki "wzywania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu, w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru". Tymczasem w przypadku wyprowadzania osób z zajętego przez komornika budynku pracownicy ochrony nie wykonywali czynności "wzywania do opuszczenia budynku" (te czynności podejmowane były wcześniej, również przez komornika i funkcjonariuszy policji i nie odniosły rezultatu), ale działali na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego. Zastosowanie tych przepisów ma miejsce w przypadku "zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na pracownika ochrony" - które bezspornie miało miejsca, a które organ uznał za pozbawione znaczenia w sprawie. Tymczasem to działania osób znajdujących się wewnątrz [...] stanowiły podstawę do zastosowania przez pracowników ochrony procedury wynikające z przywołanego Rozporządzenia. Na podstawie § 3 ust. 1 "siłę fizyczną stosuje się w celu odparcia zamachu na chronione osoby lub mienie, czynnej napaści na pracownika ochrony, obezwładnienia osoby, w związku ze zmuszeniem jej do wykonania polecenia lub w czasie ujmowania osoby, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy". W przedmiotowym przypadku siła fizyczna zastosowana została w związku ze zmuszeniem osób przebywających wewnątrz [...] K. zajętej przez komornika do wykonania polecenia komornika - wyprowadzenia z [...] osób przebywających tam bezprawnie.

Zdaniem skarżącego, bezspornym w sprawie jest, że wyprowadzanie przez ochronę osób przebywających w budynku nastąpiło już po objęciu [...] K. przez komornika. Samo objęcie zaś dokonane zostało przez komornika przy pomocy policji, bez udziału pracowników ochrony. Dopiero po objęciu posiadania [...] przez komornika, ochroniarze przystąpili do realizacji ochrony budynku, podejmując działania zgodne z zakresem swoich uprawnień. Powyższe argumenty dowodzą bezspornie, że pracownicy ochrony działali w ramach posiadanych uprawnień, stosując - mimo nasilonego oporu - adekwatne środki przysługujące im na podstawie przepisów regulujących działalność w zakresie ochrony osób i mienia. W konsekwencji zarzut naruszenia warunków koncesjonowanej działalności jest całkowicie nieuzasadniony.

Wskazując na naruszenie art. 22 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 u.o.o.m., skarżący podkreślił, że Agencja nie przekroczyła uprawnień i nie naruszyła warunków wykonywania działalności w zakresie ochrony osób i mienia, nawet w przypadku uznania, że działania Agencji czy też jej pracowników stanowiły

naruszenie przepisów dotyczących świadczenia usług w zakresie ochrony osób i mienia, naruszenia te w żadnej mierze nie mogą zostać uznane za "rażące", a co więcej, były usprawiedliwione nadzwyczajnymi okolicznościami. Nadto, niezasadne jest przyjęcie, że czynności podjęte w związku z egzekucją [...] K. stanowiły zagrożenie dla bezpieczeństwa obywateli.

W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] marca 2010 r. oraz z dnia [...] maja 2010 r.

W piśmie procesowym z dnia [...] października 2010 r. stanowiącym załącznik do protokołu rozprawy (k. – 75 – 79 akt sądowych) skarżący podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Z kolei w piśmie z dnia [...] października 2010 r. stanowiącym uzupełnienie załącznika do protokołu rozprawy skarżący powołał nową okoliczność mającą w jego ocenie wpływ na badanie i ocenę przesłanki przewidzianej w art. 22 ust. 2 pkt 2 u.o.o.m. (k. – 89 – 90 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Chodzi więc o kontrolę aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywaną pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Sprawy należące do właściwości sądów administracyjnych rozpoznają, w pierwszej instancji, wojewódzkie sądy administracyjne (art. 3 § 1 ww. ustawy).

Ponadto Sąd, w myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a.") rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną).

Dokonując oceny zasadności skargi wniesionej przez X na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2010 r., Sąd doszedł do przekonania, że skarga ta zasługuje na uwzględnienie, gdyż organ nie wyjaśnił sprawy w sposób wymagany przez art. 7, 8, 77 § 1, art. 80 i 107 § 1 i 3 k.p.a., które to naruszenie przepisów postępowania administracyjnego miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Bezspornym jest, że pismem z dnia [...] lipca 2009 r. w sprawie egzekucyjnej o sygn. [...] Komornik Sądowy powołał Agencję do udziału w czynnościach przymusowego wydania nieruchomości ze względu na skalę i rozmiar podejmowanych czynności. Miały one zostać przeprowadzone przez Komornika w dniu [...] lipca 2009 r. w W. przy P.1 ([...] K.). Czynności Agencji miały polegać na zapewnieniu Komornikowi dostępu do miejsca czynności i ochronie obiektu [...] K. (kopia pisma Komornika, k. – 807 akt adm.). W związku z wezwaniem między Komornikiem a Agencją została zawarta umowa na wykonanie powyższych czynności (kopia e-maila Agencji, k. – 806 akt adm.).

Organ, oceniając powyższe przywołanie Komornika, stanął na stanowisku, że Agencja podjęła się wykonania usługi, która faktycznie polegała na siłowym przełamaniu oporu protestujących [...] oraz usunięciu ich z obiektu [...], przy wykorzystaniu m.in. gazu oraz siły fizycznej. Usługa ta nie miała polegać na ochronie mienia, a miała charakter założonej z góry interwencji. Z drugiej zaś strony Minister przyjął, że przedsiębiorca podejmując się wykonania zlecenia Komornika uznawał, że działa zgodnie z prawem. Podkreślał przy tym, że Agencja nie miała obowiązku przyjąć zlecenia Komornika.

Skutkiem czynności podjętych przez firmę skarżącego było rażące naruszenie warunków wykonywania działalności wynikających z koncesji Nr [...] oraz rażące naruszenie przepisów ustawy o ochronie osób i mienia.

Należy zauważyć niekonsekwencję organu co do stanowiska skarżącego w zakresie realizacji zlecenia Komornika. Minister powinien był jednoznacznie wskazać czy skarżący od momentu przywołania go miał świadomość, że wykonanie zlecenia nastąpi z naruszeniem (nawet rażącym) warunków koncesji oraz prawa, czy też zakładał (bezpodstawnie albo słusznie), że czynności zostaną dokonane zgodnie z prawem, po czym podjął czynności skutkujące naruszeniem (rażącym w opinii organu) warunków koncesji i prawa. Przesądzenie powyższych kwestii miało istotne znaczenie dla oceny działań Agencji, czy należało zakwalifikować jako rażąco naruszające koncesję i prawo, czy też stanowiące zwykłe naruszenie prawa. Należy przy tym zauważyć, że Minister odrzucił w ogóle koncepcję (bez głębszego uzasadnienia), że czynności przeprowadzone przez Agencję w dniu [...] lipca 2009 r. nie naruszyły warunków koncesji ani prawa.

Minister stanął na stanowisku, że Agencja podczas egzekucji wykonywała czynności, do których upoważniona była jedynie Policja.

Skarżący twierdzi zaś, że czynności dokonane przez Agencję mieszczą się w granicach jego uprawnień koncesyjnych. Na zakres tych czynności miało wpływ stanowisko Policji, że może jedynie udzielić ochrony osobistej Komornikowi i jego asystentom, zaakceptowane przez Komornika oraz wierzyciela – W. jak i przez innego uczestnika egzekucji – Straż Miejską. Przy ocenie podejścia skarżącego do przyjęcia zlecenia od komornika i jego realizacji miały, zdaniem Sądu, wpływ okoliczności, które wydarzyły się przed egzekucją. Organ do tej kwestii odniósł się pobieżnie, w zasadzie ograniczając się do stwierdzenia, że odbyły się dwie narady w dniach [...] i [...] lipca 2009 r. Nie przeprowadził głębszej analizy tych narad, jak i w razie wątpliwości nie przeprowadził uzupełniającego postępowania dowodowego, co do szczegółowych ustaleń podjętych na powyższych naradach, szczególnie w kontekście przyczyn i zakresu zadań, które miała wykonać Agencja, jak i Policja podczas egzekucji. Zarówno z notatki Komornika (k. – 875 akt adm.), jak i notatki funkcjonariuszy Komendy Rejonowej Policji W. I (k. – 907) sporządzonych po naradzie w Urzędzie W. w dniu [...] lipca 2009 r. oraz pisma Dyrektora Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. (k. – 636 akt adm.) wynikałoby, że rola Policji miała sprowadzić się do ochrony Komornika. W tej samej notatce Komornik ujął, że wobec stanowiska Policji (nie pozwalającego na wykonanie czynności wydania nieruchomości) przyjęto, że wierzyciel zatrudni agencję ochrony, która zajmie się wyłącznie odblokowaniem zatarasowanych przez [...] wejść, aby umożliwić Komornikowi wraz z Policją wejście do obiektu [...], a następnie – zajmie się ochroną mienia pozostawionego w [...] przez [...]. Taki też zakres czynności Komornik wskazał Agencji w zleceniu z dnia [...] lipca 2009 r. (k. – 807, 808 akt adm.), jak i w pismach kierowanych do organu koncesyjnego w dniu [...] sierpnia 2009 r. (k. – 596) i w dniu [...] października 2009 r. (k. – 876 akt adm.). Taki też podział czynności między Agencją i Policją przedstawiono w protokole kontroli przeprowadzonej przez organ koncesyjny, w części dotyczącej narady w dniu [...] lipca 2009 r. (k. – 826 – 827 akt adm.). Natomiast w piśmie Dyrektora Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Urzędu W. z dnia [...] sierpnia 2009 r. stwierdzono, że w oparciu o ustalenia na spotkaniu w dniu [...] lipca 2009 r. Agencja miała wyłącznie za zadanie umożliwienie Komornikowi prowadzenie swobodnych czynności wewnątrz [...]. (k. – 636 akt adm.). Z kolei I Zastępca Komendanta Policji w piśmie z dnia [...] sierpnia 2009 r. stwierdził, że Agencja swoje uprawnienia wywodziła z upoważnień Komornika i miała przeprowadzić wszelkie czynności związane z wejściem i ewentualnym odblokowaniem obiektu, a rola Policji miała ograniczyć się do udzielenia asysty Komornikowi (k. – 624 – 625 akt adm.). Opierając się tylko na powyższych dokumentach powstały wątpliwości, jakie szczegółowe zadania przydzielono Agencji i jak przewidywano ich realizację, skoro przyjęto, że egzekucja ma charakter wyjątkowy (z uwagi na charakter obiektu i liczbę osób nią zainteresowanych, medialny jej charakter), powinna być wreszcie skuteczna, a także zakładano różne scenariusze przebiegu wydarzeń podczas tej egzekucji. Ponadto z dokumentów tych nie wynikało, aby podmioty uczestniczące w przygotowaniach, a następnie w czynnościach egzekucyjnych podnosiły niezgodność czynności przydzielonych Agencji z warunkami koncesji czy przepisami prawa, zwłaszcza ustawy o ochronie osób i mienia. Kwestia szczegółowych zadań przydzielonych Agencji i okoliczności ich przydzielenia winna być wyjaśniona przez Ministra, choćby poprzez zażądanie od wierzyciela protokołów (notatek) ze spotkań w dniach [...], [...] i [...] (z narady przed wszczęciem egzekucji) lipca 2009 r. będących w posiadaniu Urzędu W., Policji, gdy chodzi o naradę w dniu [...] lipca 2009 r., być może Straży Miejskiej, a w razie wątpliwości przesłuchania osób uczestniczących w tych naradach.

Przy ustalaniu przyczyn powołania Agencji i zakresu czynności organ powinien także wyjaśnić, czy Komornik uzyskał odpowiedź organów Policji na swoje pisma: jedno skierowane do Komendy Policji w dniu [...] czerwca 2009 r. (k. – 874 akt adm.) a drugie – do właściwej Komendy Rejonowej Policji, jak wynika z wyżej powołanego pisma. Komornik w swoich pismach powoływał się na art. 765 § 1 k.p.c. stanowiący, że w razie oporu komornik może wezwać pomocy organów Policji oraz na rozporządzenie MSWiA z 28.01.2002 r. w sprawie udzielenia pomocy lub asystowania komornikowi przez Policję lub Straż Graniczną przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, które w § 3 ust. 1 mówi, że Policja udziela pomocy komornikowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych, jeżeli w toku wykonywania tych czynności komornik natrafi na opór, który utrudnia lub uniemożliwia mu wykonywanie tych czynności, albo jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi, a w § 5 ust. 1 stanowi, iż udzielenie pomocy i asystowanie Policji komornikowi przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych polega na zapewnieniu mu bezpieczeństwa osobistego oraz dostępu do miejsca wykonywania tych czynności i porządku w tym miejscu.

Dopiero dokładne ustalenie okoliczności wezwania Agencji do czynności egzekucyjnych i szczegółowego zakresu zadań jej przydzielonych będzie pozwalało na ocenę czy zgoda Agencji na udział w czynnościach egzekucyjnych w ustalonym zakresie, w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e. (pozwalającego komornikowi na zatrudnienie na podstawie umów: o pracę, o dzieło lub zlecenia pracowników oraz innych osoby niezbędnych do ochrony i pomocy w czynnościach w terenie) stanowiła naruszenie warunków koncesji oraz ustawy o ochronie mienia i osób. Dla oceny zakresu zadań powierzonych Agencji nie bez znaczenia pozostaje fakt, że pozostałe podmioty uczestniczące w egzekucji i przygotowaniach do niej były "kwalifikowanymi" podmiotami (wierzyciel - W. i reprezentujące go pracownicy Urzędu W., Komornik, funkcjonariusze Policji i Straży Miejskiej), działającymi na podstawie szczegółowych przepisów regulujących ich zadania, zobowiązanymi do szczególnej wnikliwości przy wykonywaniu obowiązków, a tym samym wzbudzającymi zaufanie do legalności podejmowanych przez nich działań. Ponadto z powyżej omówionych dokumentów nie wynikało, aby pozostałe podmioty uczestniczące w egzekucji kwestionowały podział ról, w tym zadania, które miała wykonać Agencja.

Ustalenie szczegółowego zakresu zadań przydzielonych Agencji będzie także rzutowało na ocenę zachowań jej pracowników podczas czynności egzekucyjnych w dniu [...] lipca 2009 r., także w kontekście ewentualnych naruszeń warunków koncesji oraz przepisów ustawowych.

Minister w zasadzie dopuszcza możliwość uczestniczenia przez firmę ochroniarską w czynnościach polegających na sforsowaniu przeszkody fizycznej uniemożliwiającej dostęp komornika do miejsca czynności, pod warunkiem jednak, że czynności są nakierowane wyłącznie na rzeczy a nie na ludzi. Oznacza to, zdaniem organu, że napotkanie oporu ludzi podczas forsowania przeszkody winno skutkować odstąpieniem przez pracowników danej firmy od dalszych czynności. Dopuszczenie tak rozumianej czynności forsowania przeszkody przez pracowników ochrony wynika, zdaniem Ministra, z art. 36 ust. 1 u.k.s.e.

W niniejszej sprawie organ koncesyjny przyjął, że Agencja przekroczyła uprawnienia wynikające z ustawy o ochronie osób i mienia, gdyż zrealizowała usługę przełamywania oporu protestujących przy użyciu siły fizycznej i gazu. Minister przede wszystkim nie wyjaśnił szczegółowo, czy i jakiego rodzaju opór stawiano pracownikom Agencji przy próbach (liczba ich też nie została wskazana, bo określono, że było ich kilka) kolejnego otwarcia drzwi. Przede wszystkim istotne było przesądzenie czy czynności zmierzające do otwarcia drzwi, zaryglowanych od wewnątrz i blokowanych od wewnątrz bądź zabarykadowanych przez [...] stanowiły przełamanie oporu protestujących czy też były nakierowane na rzeczy. Organ bez głębszej analizy przyjął, że działania Agencji stanowiły przełamywanie oporu protestujących, mimo odmiennej argumentacji skarżącego. Przy takim stanowisku organu niezrozumiała jest akceptacja przez ten organ czynności ekipy technicznej, która miała otworzyć drzwi do [...] i w rzeczywistości podejmowała takie czynności, mimo blokowania ich od wewnątrz. Dalsze czynności pracowników firmy skarżącego zmierzające do otwarcia drzwi w celu wpuszczenia Komornika do wnętrza [...] i umożliwienia mu kontynuowania czynności egzekucyjnych zostały natomiast uznane za ukierunkowane na przełamywanie oporu protestujących. Departament Wykonania Orzeczeń i Probacji Ministerstwa Sprawiedliwości w pismach z dnia [...] sierpnia 2009 r., [...] września 2009 r. i [...] listopada 2009 r., na które powoływał się organ uznawał za dopuszczalne działania osób przybranych przez Komornika do sforsowania przeszkody fizycznej, przy zastrzeżeniu, że jeżeli po jej sforsowaniu napotyka się opór ludzi, osoby te i komornik powinni odstąpić od dalszych czynności (k. – 620, 846 – 848, 898 – 901 akt adm.). W piśmie z dnia [...] września 2009 r. Departament stwierdził, że na podstawie posiadanych informacji nie znajduje podstaw do przyjęcia, że Agencji zlecono przełamywanie oporu (k. – 848 akt adm.), a do pokonywania nie pochodzących bezpośrednio od ludzi przeszkód fizycznych uniemożliwiających dostęp do miejsca czynności uprawnione są także inne podmioty, a nie tylko organy wymienione w art. 765 k.p.c. (k. – 846 akt adm.). Organy Policji w swoich pismach: z dnia [...] sierpnia 2009 r. Komendanta Głównego Policji (k. – 981 – 984 akt adm.) i z dnia [...] września 2009 r. I Zastępcy Komendanta Policji nie wskazywały, aby działania pracowników Agencji były skierowane bezpośrednio na ludzi (k. – 837 – 841 akt adm.). W tej sytuacji wobec omówionych dowodów, zebranych przez organ koncesyjny powstały uzasadnione wątpliwości co do stanowiska zajmowanego przez Ministra. Organ koncesyjny odwołał się do zeznań świadków – [...] protestujących wewnątrz [...], czujących się pokrzywdzonymi oraz przekazów medialnych zarejestrowanych przez stacje komercyjne. Co do przesłuchania wskazywanych osób, nie przeprowadził dowodu z bezpośredniego ich przesłuchania, a posiłkował się protokołami ich przesłuchań w trakcie postępowania przygotowawczego w sprawie [...] prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową W. S. – P. (k. – 913 – 962 akt adm.). Taki sposób przeprowadzenia dowodów stanowił naruszenie art. 75 § 1 k.p.a. w zw. z art. 79 k.p.a. Przepis art. 75 § 1 k.p.a. mówi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Z kolei art. 79 k.p.a. stanowi, w § 1, że strona powinna być zawiadomiona o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin przynajmniej na siedem dni przed terminem, a w § 2, że strona ma prawo brać udział w przeprowadzeniu dowodu, może zadawać pytania świadkom, biegłym i stronom oraz składać wyjaśnienia.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy skarżący został pozbawiony możliwości brania udziału w przesłuchaniu powyższych świadków, a dowody te zostały zebrane sprzecznie z prawem. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 grudnia 1988 r., sygn. akt II SA 370/88, publik. ONSA 1988, nr 2 poz. 95, przyjął, że, "gdy w sprawie są dowody bezpośrednie i nie ma przeszkód do przeprowadzenia prawidłowego postępowania dowodowego, zastąpienie ich dowodami pośrednimi stanowi naruszenie przepisów postępowania (art. 7, 75, 77 § 1 i art. 80 k.p.a.)".

Jednocześnie Minister nie podjął działań w celu przesłuchania pracowników ochrony, wnioskowanych przez skarżącego, odwołując się do niekonsekwentnego stanowiska Prokuratury, która w tej samej sprawie odmówiła udostępnienia zeznań pracowników ochrony, zasłaniając się dobrem postępowania (k. – 1005 akt adm.). Podobne stanowisko zajęła ta sama Prokuratura w sprawie [...] (k. – 1006 akt adm.).

Z kolei w kwestii oceny materiałów przekazanych przez stacje komercyjne, organ poprzestał na odmowie Prokuratury Rejonowej W. S. – P. co do udostępnienia materiałów z przeprowadzonych czynności, nagranych przez Komornika oraz notatek policjantów udzielających asysty Komornikowi, sporządzonych na podstawie § 9 rozporządzenia MSWiA z 28.01.2002 r. Przepis ten mówi, że z przebiegu czynności, o których mowa w § 5, funkcjonariusz sporządza notatkę urzędową, zawierającą określenie terminu, miejsca i rodzaju prowadzonej egzekucji, imię i nazwisko osoby, przeciwko której egzekucja była skierowana, imię i nazwisko komornika, a także opis czynności wykonanych w ramach udzielonej pomocy lub asystowania (§ 1). Minister nie podjął próby przesłuchania policjantów ochraniających komornika podczas czynności egzekucyjnych ani nie wyjaśnił sprawy nagrań dokonywanych w trakcie czynności przez przedstawiciela wierzyciela.

Przywołane przez Ministra dowody, wyżej wskazane miały także świadczyć o agresywnym zachowaniu pracowników Agencji, wykorzystywaniu siły fizycznej i gazu w celu przełamania oporu protestujących. W świetle przywołanych wyżej materiałów dostarczonych przez Komornika, w tym protokołu sporządzonego w miejscu dokonania czynności w dniu [...] lipca 2009 r. (k. – 594 – 595 akt adm.), obu pism organów Policji, jak i wyjaśnień złożonych podczas kontroli firmy skarżącego przez Y, pełnomocnika skarżącego (k. – 790 – 791 akt adm.), że pracownicy przystąpili do zleconych czynności bez środków przymusu bezpośredniego, a wskutek ataku osób znajdujących się wewnątrz [...], wydano pracownikom kilkanaście masek przeciwgazowych i 7 tarcz ochronnych przy liczbie 220 pracowników ochrony wykonujących czynności, a nadto tylko w trzech przypadkach pracownicy Agencji, w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu skierowanego na osoby, użyli prywatnego, nie wymagającego zezwolenia gazu pieprzowego, budzi wątpliwości stanowisko organu co do zachowania pracowników Agencji w czasie prób sforsowania drzwi wejściowych do [...]. Organ pominął dowody już znajdujące się w aktach sprawy, wskazujące na odmienny od prezentowanego przez organ przebiegu wydarzeń, a także nie podjął działań w celu uzyskania dowodów na okoliczności podnoszone przez skarżącego. Dopiero uzupełnienie materiału dowodowego pozwoli na ustalenie czy rzeczywiście działania pracowników Agencji były nakierowane na przełamywanie oporu protestujących i dokonywane z wykorzystaniem siły fizycznej oraz gazu, nie w celu odpierania ataku protestujących, a w celu siłowego przełamania oporu [...].

Przy ocenie czynności pracowników Agencji należy także uwzględnić zapis art. 36 ust. 3 u.k.s.e. stanowiący, iż za działania osób wymienionych w ust. 1 i 2 związane z postępowaniem egzekucyjnym komornik odpowiada jak za działania własne. Organ zatem powinien również ustalić czy czynności te były podejmowane samodzielnie przez pracowników Agencji, jedynie na podstawie poleceń ich przełożonych, czy też mimo ustaleń z narady z dnia [...] lipca 2009 r. i z dnia [...] lipca 2009 r., działania ich były koordynowane, nadzorowane przez jeszcze inne podmioty uczestniczące w egzekucji.

Następną okolicznością decydującą w ocenie organu o rażącym naruszeniu przepisów ustawy i zaistnieniu przesłanki zagrożenia życia obywateli, było samodzielne i w sposób siłowy usuwanie protestujących z [...] przez pracowników Agencji. Organ nie był konsekwentny w poglądzie, co do tego czy po objęciu obiektu przez Komornika i do chwili przekazania go wierzycielowi, Agencja skarżącego realizując umowę z Komornikiem w części odnoszącej się do ochrony obiektu [...], w rzeczywistości objęła obiekt w ochronę, czy też ciągle wykonywała czynności z zakresu zapewnienia dostępu do miejsca czynności. Organ raczej skłaniał się ku drugiej koncepcji, uznając, że umowa z wierzycielem w zakresie zapewnienia ochrony obiektu terenu [...] obowiązywać zaczęła dopiero od godz. 15-tej dnia [...] lipca 2009 r., a działania pracowników Agencji zostały podjęte we wcześniejszym czasie. Natomiast skarżący uważał, że wyprowadzanie protestujących z [...] nie stanowiło realizacji "zapewnienia dostępu do [...]", a "ochrony obiektu" w rozumieniu art. 36 ust. 1 u.o.o.m., który zapewnia pracownikom ochrony znacznie szersze uprawnienia przy wykonywaniu zadań ochrony osób i mienia w granicach chronionych obiektów, aniżeli w przypadku wykonywania zadań ochrony osób i mienia poza granicami chronionych obiektów (art. 37 ust. 1 u.o.o.m.). Należało najpierw odwołać się do ustaleń dokonanych na spotkaniach poprzedzających egzekucję, czego organ nie dokonał. Agencja została bowiem przywołana przez Komornika do realizacji określonych czynności w trybie art. 36 ust. 1 u.k.s.e. Obowiązki wynikające z tego przepisu może wykonywać każda osoba, byleby działania były proporcjonalne do zaistniałej sytuacji. Wskazanym jest, aby taka osoba posiadała kwalifikacje adekwatne do charakteru czynności, które ma wykonać, aby nie doszło do przekroczenia zlecenia. Z kolei Komendant Główny Policji w piśmie z dnia 20 października 2009 r. nie miał wątpliwości co do dopuszczalności i zgodności z przepisami ustawy o ochronie osób i mienia ochrony obiektu [...] K. przez pracowników Agencji po zajęciu lub opróżnieniu tego obiektu przez Komornika (k. – 865 – 866 akt adm.). Ponadto organ nie uwzględnił w swoich ustaleniach dowodów: protokołu Komornika sporządzonego w dniu [...] lipca 2009 r. w miejscu dokonania czynności (k. – 594 – 595 akt adm.), pisma I Zastępcy Komendanta Policji z dnia [...] września 2009 r. (k. – 837 – 841 akt adm.), pisma Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. (k. – 981 – 984 akt adm.) nie wynikało, aby wyprowadzanie protestujących przez pracowników Agencji miało charakter siłowy. Minister oparł się jedynie na zeznaniach protestujących [...] i materiale filmowym stacji komercyjnych, co do których zastrzeżenia Sąd przedstawił powyżej. Co do braków w materiale dowodowym odnośnie przebiegu czynności pracowników Agencji po wkroczeniu Komornika do [...] aktualne pozostają także uwagi Sądu zgłoszone przy rozpatrywaniu czynności zmierzających do sforsowania drzwi do [...].

Organ przy ustalaniu przebiegu czynności egzekucyjnych przeprowadzonych przez Agencję winien także ustalić, czy zakończono postępowania przygotowawcze w sprawach: [...] dotyczącym stosowania w dniu [...] lipca 2009 r. przemocy w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego i osób mu przybranych oraz funkcjonariuszy Policji do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z egzekucją komorniczą i [...] dotyczące nieumyślnego narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu osób znajdujących się w dniu [...] lipca 2009 r. w [...] K. oraz przekroczenia swoich uprawnień przez Komornika wykonującego czynności egzekucyjne w dniu [...] lipca 2009 r. na terenie [...] K.. Z kolei przy ocenie prawidłowości tychże czynności winien także uwzględnić stanowisko sądów powszechnych rozpatrujących skargi na czynności Komornika związane z realizacją tych czynności przez Agencję.

Na marginesie należy zauważyć, że umowa skarżącego z wierzycielem – W. z dnia [...] lipca 2009 r. dotycząca zapewnienia ochrony terenu [...] K.(§ 1) stanowiła w § 4, że wykonawca wykona umowę przy pomocy osób m.in. wyposażonych w środki przymusu bezpośredniego, co też mogło świadczyć o przewidywanej skali zachowań protestujących (k. – 799 – 801 akt. adm.). Następnie umowa ta została w zakresie terminu jej realizacji przedłużona do godz. 20:00 dnia [...] sierpnia 2009 r. (k. – 797 – 798), co też powinno być wzięte pod uwagę przez organ koncesyjny przy ocenie czynności skarżącego w dniu [...] lipca 2009 r., skoro ta realizacja tej umowy stanowiła kontynuację czynności egzekucyjnych.

Z powodu nieczytelności, co przedłużyłoby prowadzone postępowanie sądowo administracyjne, Sąd na mocy art. 106 § 3 p.p.s.a. oddalił wniosek dowodowy skarżącego, bynajmniej nie negując wartości dowodowej postanowienia Sądu Okręgowego w W. V Wydziału Cywilnego Odwoławczego z dnia [...] maja 2010 r., sygn. akt – nieczytelna.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 106 § 4 k.p.a. należy zauważyć, że postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2010 r. utrzymujące w mocy postanowienie Komendanta Policji zawierające opinię, w której za zasadne uznano cofnięcie koncesji X ,podlegało ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 562/10 oddalił skargę X. W sprawie tej także odniósł się do zarzutu podnoszonego w piśmie procesowym z dnia [...] października 2010 r.

Reasumując należy stwierdzić, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie rozpoznał sprawy w sposób wszechstronny i wyczerpujący, a tym samym naruszył art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 oraz art. 107 § 1 i 3 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Rozpoznając ponownie sprawę organ przeprowadzi postępowanie administracyjne zgodnie z regułami Kodeksu postępowania administracyjnego, odniesie się do wszystkich okoliczności faktycznych i całego materiału dowodowego, który zgromadzi w sprawie, by następnie na jego podstawie podjąć decyzję administracyjną prawidłowo uzasadnioną o przekonywującej treści. Obowiązkiem organu w toku rozpoznania sprawy będzie ustosunkowanie się do wszystkich zarzutów strony zawartych w jej pismach, w tym także do zgłoszonych przez stronę wniosków dowodowych. Organ powinien przy tym pamiętać, że jedną z naczelnych zasad postępowania administracyjnego jest określona w art. 7 k.p.a. zasada dochodzenia prawdy obiektywnej, nakładająca na organy prowadzące postępowanie obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia sprawy pod względem faktycznym i prawnym. Jedynie bowiem na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego organ może ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona (art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a.). Postępowanie zaś winien prowadzić w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa oraz świadomość i kulturę prawną obywateli.

Dopiero prawidłowe i jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego, ze wskazaniem dowodów, na których się oparł i przyczyn, dla których odmówił wiarygodności lub mocy dowodowej, pozwoli organowi na ocenę czy czynności Agencji stanowiły naruszenie warunków koncesji oraz przepisów prawa , a jeżeli tak, to w jakim stopniu.

Przy ocenie prawnej czynności firmy skarżącego Minister nie powinien pominąć także treści art. 1046 § 1 k.p.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik ma wydać nieruchomość, to komornik sądu, po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego dłużnikowi na dobrowolne wykonanie tego obowiązku dokona czynności potrzebnych do wprowadzenia wierzyciela w posiadanie.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c), art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.