Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie: WSA Grażyna Firek AWSA: Janusz Kasprzycki Protokolant: Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2008 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę skargę oddala.

Starosta [...] decyzją nr [...] z dnia [...] 2007r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 kpa, zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla G. D. na inwestycję: budowę dwóch ścianek działowych na poddaszu w celu wydzielenia oddzielnych lokali mieszkalnych na działce położonej w [...] i oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...].

W uzasadnieniu organ I instancji podał, że G. D. złożyła wniosek dotyczący udzielenia pozwolenia na budowę dwóch ścianek działowych na poddaszu w celu wydzielenia oddzielnych lokali mieszkalnych, do wniosku dołączyła dokumentację budowlaną oraz oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. M. D. wniósł na piśmie zastrzeżenia w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę w/w inwestycji odnoszące się do przeprowadzenia wizji lokalnej w dniu [...] 2007r., przeznaczenia budynku oraz stanu technicznego budynku.

Organ I instancji wyjaśnił, że inwestor dostał wytyczne zawarte w postanowieniu Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] 2006r. odnośnie wykonania prac adaptacyjnych na poddaszu budynku nr [...] w [...] zgodnie z II wariantem opinii biegłego i zgodnie z tym właśnie wariantem wykonano opracowanie projektowe, które to jest przedmiotem zatwierdzenia dla niniejszej inwestycji. Organ podkreślił też, iż projektant bierze odpowiedzialność za zaproponowane rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne.

Odwołanie od powyższej decyzji do Wojewody [...] wniósł M. D. Odwołujący się podniósł, że nie zgadza się na wykonanie przedmiotowych ścianek działowych, bowiem budynek był projektowany jako jednorodzinny i nie nadaje się do zamieszkania przez dwie rodziny, a wydzielenie lokali mieszkalnych pociąga za sobą konieczność dokonania kosztownych przeróbek remontowych. Podniósł też swój brak uczestnictwa w wizji lokalnej, a także lakoniczne uzasadnienie treści decyzji i brak powołania podstawy prawnej decyzji.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] 2007r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 138 § 2 kpa oraz art. 81 ust. 1 i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Sąd Okręgowy w [...] postanowieniem z dnia [...] 2006r., Sygn. akt II [...] upoważnił inwestora G. D. do wykonania prac adaptacyjnych na poddaszu budynku nr [...] położonego w [...], zgodnie z wariantem II opinii biegłego, a także do uzyskania decyzji administracyjnej pozwolenia na budowę. Projekt budowlany został wykonany przez osobę uprawnioną, która bierze odpowiedzialność za rozwiązania przyjęte w projekcie.

Odpowiadając na zarzut odwołania dotyczący braku uczestnictwa w wizji lokalnej Wojewoda wyjaśnił, że wizja ta wykonana została przez autora opracowania orzeczenia technicznego i na potrzeby związane z wykonaniem projektu. Nie była to wizja prowadzona przez organ przed wydaniem pozwolenia na budowę z obowiązkiem zawiadamiania stron postępowania.

Zarzut lakoniczności uzasadnienia decyzji i braku powołania podstawy prawnej zdaniem organu odwoławczego jest bezzasadny, gdyż Starosta [...] odniósł się do większości zastrzeżeń odwołującego, powołując jednocześnie w osnowie decyzji niezbędne do jej wydania podstawy prawne.

W ocenie Wojewody przedmiotowe roboty budowlane projektowane na poddaszu budynku mieszkalnego położonego w [...] nie naruszą interesów osób trzecich, chronionych art. 5 Prawa budowlanego. Inwestor przedstawił oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, projekt budowlany spełnia wymagania podane w art. 34 ust. 2 i 3 w/w ustawy, sprawdzono kompletność projektu budowlanego oraz wykonanie projektu przez osobę uprawnioną zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego.

Skargę na powyższą decyzję Wojewody [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł M. D., zarzucając naruszenie art. 5, art. 34 ust. 2 Prawa budowlanego poprzez zezwolenie na dostosowanie budynku do zamieszkania przez więcej niż jedną rodzinę. Zdaniem skarżącego nie jest to możliwe i doprowadzi do naruszenia wymagań techniczno – budowlanych stawianych przez przepisy prawa budowlanego. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 7, art. 77, art. 15 oraz art. 138 § 2 kpa, gdyż jego zdaniem organ odwoławczy nie rozpoznał sprawy ponownie, nie przeprowadził postępowania dowodowego w wystarczającym zakresie i ograniczył się do odpowiedzi na zarzuty odwołania. Skarżący podkreślił, że organ administracji nie wziął pod uwagę, że istniejący konflikt pomiędzy nim a G. D. wskazuje na niezasadność udzielenia pozwolenia na dokonanie przedmiotowej przebudowy lokalu mającej na celu jego dostosowanie do zamieszkania przez dwie rodziny. W skardze powtórzony został również zarzut braku uczestnictwa skarżącego w wizji lokalnej zawarty w odwołaniu od decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Uczestniczka postępowania G. D. wniosła o oddalenie skargi, podnosząc, że jest ona bezzasadna, a decyzje wydane przez organy I i II instancji zgodne z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

Stosownie do art. 134 § 1 w/w ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga jest niezasadna i podlega oddaleniu.

Na wstępie należy podkreślić, że w niniejszej sprawie przedmiotem kontroli ze strony Sądu jest prawidłowość wydania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego oraz udzieleniu pozwolenia na budowę. Zasadnicze znaczenia dla wyniku tej kontroli ma stwierdzenie, czy prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie dowodowe oraz ustalony stan faktyczny, a następnie czy w oparciu o ten stan faktyczny organy administracji publicznej właściwie zastosowały odpowiednie przepisy prawa. Zatem poza zakresem kontroli sądu administracyjnego pozostaje kwestia relacji oraz konfliktów pomiędzy skarżącym, a pozostałymi mieszkańcami przedmiotowego budynku.

W ocenie Sadu w przedmiotowej sprawie organy administracji w sposób prawidłowy ustaliły krąg stron postępowania oraz zapewniły im możliwość czynnego udziału w sprawie zgodnie z zasadą wyrażona w art. 10 kpa. Zarzut skarżącego dotyczący braku jego uczestnictwa w wizji lokalnej jest nieuzasadniony, ponieważ nie był to środek dowodowy w postaci oględzin, o którym mowa w art. 79 kpa, lecz wizja wykonana przez autora opracowania orzeczenia technicznego na potrzeby związane z wykonaniem projektu. Nie można więc mówić w tym przypadku o naruszeniu zasady czynnego udziału stron w sprawie ani też o nieprawidłowościach dotyczących postępowania dowodowego, ponieważ w ocenie Sądu wszystkie dowody istotne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy zostały przeprowadzone.

Treść projektu podlegającego zatwierdzeniu oraz będącego podstawą do udzielenia pozwolenia na budowę również nie budzi zastrzeżeń pod względem zgodności z przepisami prawa budowlanego, w tym z wymaganiami techniczno - budowlanymi. Zarzut skarżącego jakoby wybudowanie ścianek działowych prowadziło do niezgodnej z prawem zmiany przeznaczenia budynku, nie znajduje oparcia w przepisach, które nie zawierają zakazu wznoszenia takich ścianek, jeżeli zostały one zaprojektowane zgodnie z wymaganiami wiedzy technicznej. Oczywistym jest również, że samo wzniesienie przedmiotowych ścianek nie prowadzi do zmiany przeznaczenia budynku, który nadal pozostaje budynkiem mieszkalnym, z tym, że ze zmienioną charakterystyką wnętrza.

Odnośnie zarzutu skargi dotyczącego braku ponownego rozpoznania sprawy w całości przez organ odwoławczy, a tym samym naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego, należy wyjaśnić, że ponowne rozpoznanie sprawy przez organ II instancji nie musi prowadzić do powtórnego przeprowadzenia wszystkich dowodów. Organ odwoławczy jest zobowiązany do zbadania, czy stan faktyczny został prawidłowo ustalony przez organ I instancji, a w razie stwierdzenia w tym zakresie nieprawidłowości do ich usunięcia np. poprzez przeprowadzenie dodatkowych dowodów. Jednakże w sytuacji, gdy organ odwoławczy uznaje, że postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie postępowania administracyjnego, może przyjąć jego wyniki za podstawę swojego rozstrzygnięcia i nie prowadzi to do naruszenia zasady dwuinstancyjności. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie postępowanie przed organem II instancji nie zawiera błędów proceduralnych, a organ odwoławczy właściwe zastosował przepisy Prawa budowlanego do ustalonego stanu faktycznego.

Skoro więc w przedmiotowej sprawie nie miały miejsca naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz zachodzą przesłanki do zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę określone w art. 34, 35 i 36 Prawa budowlanego, Sąd uznał, że decyzja organu odwoławczego jest zgodna z prawem i na podstawie art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę oddalił.