drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 442/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-01-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 442/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-01-04 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2009-03-10
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Wieczorek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
II GSK 665/10 - Wyrok NSA z 2011-06-22
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 132 ust. 2 pkt 2, art. 246
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant Aneta Stefaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi C. GmbH & Co. K.G. z siedzibą w [...], Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy COROVIN 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej C. GmbH & Co. K.G. z siedzibą w [...], Niemcy kwotę 1 617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej (dalej urząd/organ) decyzją z dnia

[...] listopada 2008 r. Nr [...] po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] listopada 2008 r. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy słowny COROVIN nr [...] (dalej sporny znak) udzielonego na rzecz C. Sp. z o.o. (dalej uprawniony) na skutek sprzeciwu wniesionego przez C. GmbH & Co. K.G., [...], Niemcy (dalej wnioskodawca) na podstawie art. 132 ust. 2 pkt 2, art. 131 ust. 1 pkt 2, art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117 ze zm. Dalej ustawa o pwp) oraz art. 98 kpc w związku z art. 256 ust. 2 pwp oddalił sprzeciw i przyznał C. Sp. z o.o. kwotę 1.600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Ustalono, że Urząd Patentowy udzielił prawa ochronnego na słowny znak towarowy COROVIN nr [...] na rzecz uprawnionego.

Wnioskodawca wniósł sprzeciw wobec udzielenia ww. prawa ochronnego. Według wnioskodawcy rejestracja spornego znaku nastąpiła z naruszeniem przepisów art. 132 ust. 2 pkt 2 pwp, art. 131 ust. 1 pkt. 2 pwp i art. 131 ust. 2 pkt 1 pwp.

Wnioskodawca porównał towary do oznaczania których jest przeznaczony sporny znak z towarami do oznaczania których jest przeznaczony znak wnioskodawcy COROPLAST nr [...] z wcześniejszym pierwszeństwem i stwierdził, że towary są w części identyczne a w części jednorodzajowe, o takim samym zastosowaniu, kierowane do tych samych odbiorców. Porównując znaki COROPLAST i COROVIN stwierdził, że sporny znak jest myląco podobny do jego znaku stanowiącego jednocześnie firmę. W sprzeciwie uznał, że obydwa znaki składają się z identycznego, fantazyjnego przedrostka "CORO" oraz końcówek "PLAST" i "VIN" mających drugorzędne znaczenie we wszystkich płaszczyznach postrzegania oznaczeń. Wskazał, że produkuje głównie techniczne taśmy klejące i przewody izolowane o ustalonej i uznanej w branży renomie, od wielu lat jest obecny na polskim rynku i posiada w Polsce fabryki. Uprawniony zgłaszając do ochrony sporny znak i inne znaki z przedrostkiem Coro naruszył ww. przepisy ustawy o pwp.

Uprawniony uznał sprzeciw za bezzasadny i podniósł, że sporny znak stanowi kontynuację rozwoju wiodącej marki uprawnionego - Corotop. Znak towarowy Corotop jest chroniony zarówno w Polsce jak i m.in. w Niemczech. Uznał, że znak Corotop służy m.in. do oznaczania trój warstwowych paroprzepuszczalnych folii(membran) dachowych. Sporny znak towarowy COROVIN służy m.in. do oznaczania folii dachowych z tworzyw sztucznych i folii budowlanych w kl. 19, przy czym produkt sprzedawany pod spornym znakiem to jednowarstwowa membrana wiatroizolacyjna wykonana z polipropylenu. Jego zdaniem porównywane znaki COROPLAST i COROVIN nie są podobne, bo mają inne końcówki, przy czym wskazał, że urząd zarejestrował z przedrostkiem CÓRO m.in. znaki COROLON, COROBAT, COROMAT, COROFLAKE. Wskazał, że produkty pod spornym znakiem są oferowane specjalistom z branży budowlanej. Uprawniony nadesłał kopię pisma skierowanego do Departamentu Rejestrów, w którym wnioskuje o zawężenie wykazu towarów (do oznaczania których jest przeznaczony sporny znak) do następujących towarów w kl. 17. "folie i membrany izolacyjne i wiatroizolacyjne na bazie włóknin stosowane w dekarstwie i budownictwie" natomiast uznał, iż towary w kl. 19 pozostają bez zmian.

Organ wskazał, że sprzeciw wpłynął w terminie. Jego zdaniem zgodnie art. 315 ust. 3 pwp do oceny zdolności ochronnej spornego znaku mają zastosowanie przepisy pwp w brzmieniu obowiązującym w dacie zgłoszenia do ochrony spornego znaku, tj. w dniu 1 marca 2003 r.

Wskazał, że sporny znak został przeznaczony do oznaczania następujących towarów:

w kl. 17: taśmy na bazie tworzywa sztucznego i/lub metalu, papieru do celów izolacyjnych, izolujących, uszczelniających, izolacji dźwiękowej i do zamykania, dla ochrony powierzchni przed wibracją, taśmy samoprzylepne na bazie tworzywa sztucznego do ww. celów, taśmy drogowe, folie i membrany izolacyjne, wiatroizolacyjne.

w kl. 19: folie dachowe z tworzyw sztucznych, folie budowlane.

W trakcie postępowania sprzeciwowego uprawniony wniósł do Departamentu Rejestrów o ograniczenie wykazu towarów spornego wzoru;

w kl. 17: folie i membrany izolacyjne i wiatroizolacyjne na bazie włóknin stosowane w dekarstwie i budownictwie;

w kl. 19: folie dachowe z tworzyw sztucznych, folie budowlane.

Zdaniem organu z listy ww. towarów w kl. 17 i 19 wynika, że towary odnoszą się do stosowania w dekarstwie i budownictwie.

Z wykazu klas Klasyfikacji Nicejskiej (VIII edycja) wynika, że kl. 17 jest przeznaczona m.in. do klasyfikowania materiałów izolacyjnych, a klasa 19 do klasyfikowania materiałów budowlanych niemetalowych.

Organ uznał, że przeciwstawiony znak wnioskodawcy COROPLAST z wcześniejszym pierwszeństwem z dnia 1 lipca 1994 r. jest przeznaczony do oznaczania następujących towarów w klasach: 2; 9; 16 i 17: kable, izolowane przewody elektryczne, gotowe do zamontowania komplety kabli elektrycznych; jedno lub dwustronne taśmy samoprzylepne na bazie tworzywa sztucznego i/lub metalu, papieru, włókna do celów izolacyjnych, izolujących, uszczelniających, izolacji dźwiękowej i do zamykania, dla ochrony powierzchni przed wibracją i korozją, nieprzylepne taśmy na bazie tworzywa sztucznego do wyżej wymienionych celów, taśmy ostrzegawcze, taśmy drogowe.

Jago zdaniem taśma i folia nie są z technicznego punktu widzenia pojęciami tożsamymi. W towarach znaku COROPLAST wymienione są taśmy w przeciwieństwie do towarów znaku COROVIN, gdzie wymieniono folie. Zarówno taśma, jak i folia mają w technice wiele znaczeń w zależności od materiału, zastosowania itp. Po zawężeniu listy towarów spornego znaku, folie i membrany zarówno w kl. 17, jak również w kl. 19 są przeznaczone do stosowania w budownictwie, w szczególności w dekarstwie, natomiast wykaz towarów znaku COROPLAST nie obejmuje towarów w kl. 19, w której są klasyfikowane niemetalowe materiały budowlane z czego wynika, że taśmy zarówno samoprzylepne, jak i nieprzylepne nie są przeznaczone do zastosowań w budownictwie.

W Polsce Coroplast produkuje wiązki przewodów dla przemysłu samochodowego i posiada trzy fabryki w D. k/O., K. i P.

Uprawniony jest od lat 90-tych wyłącznym dystrybutorem membran dachowych, produkowanych przez F. GmbH, spółkę - córkę należącą wcześniej do C. GmbH, a obecnie do F. C. GmbH, przy czym uprawniony działający jako agent spółki C. F. GmbH uzyskał zezwolenie na rejestrację w Polsce znaków z przedrostkiem "Coro", w tym na rejestrację spornego znaku COROVIN. Znaki sporny COROVIN i wnioskodawcy COROPLAST egzystują bezkolizyjnie na rynku niemieckim, a na rzecz F. C. GmbH został zarejestrowany znak COROVIN w wielu krajach europejskich i pozaeuropejskich (k. 130+135).

Zdaniem organu wnioskodawca i uprawniony działają w Polsce w różnych branżach, towary opatrzone spornym znakiem COROVIN i znakiem wnioskodawcy są kierowane do różnych odbiorców - w przypadku COROVIN do odbiorców z branży budowlanej, a w przypadku COROPLAST do odbiorców z branży motoryzacyjnej i elektrotechnicznej, przy czym odbiorcy są fachowcami w swoich branżach.

Oceniając podobieństwo znaków w płaszczyźnie znaczeniowej, fonetycznej i wizualnej organ uznał, że słowne znaki COROPLAST i COROVIN nie są podobne w płaszczyźnie znaczeniowej (oba są fantazyjne). W płaszczyźnie fonetycznej porównywane znaki mają wspólny pierwszy człon CORO, jednak różne końcówki PLAST i VIN, a ponieważ w myśl utrwalonych poglądów doktryny i orzecznictwa znaki należy oceniać całościowo, to w tym przypadku końcówki PLAST i VIN są różne, wobec czego porównywane znaki nie są podobne w płaszczyźnie fonetycznej. Z uwagi na różne końcówki PLAST i VIN znaki nie są podobne w płaszczyźnie wizualnej.

W rozważanym tutaj przypadku nie istnieje ryzyko skojarzenia spornego znaku COROVIN ze znakiem wcześniejszym COROPLAST, a przez to wprowadzenie odbiorców w błąd, ponieważ w Polsce wnioskodawca działa w branży motoryzacyjnej i elektrycznej, natomiast uprawniony w branży budowlanej, przy czym odbiorcami towarów, które n.b. nie są towarami codziennego użytku - są fachowcy działający w tych branżach.

Reasumując, zarzut oparty na podstawie przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 należało zdaniem organu oddalić.

Obok zarzutu podobieństwa spornego znaku do wcześniejszego znaku wnioskodawcy, wnioskodawca wskazał zarzuty:

a) na podstawie art. 131 ust. 1 pkt 2 pwp - nie udziela się praw ochronnych na oznaczenie, które są sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami;

b) na podstawie art. 131 ust. 2 pkt 1 pwp - nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, jeżeli zostały zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego w celu uzyskania ochrony.

Zdaniem organu zarzut art. 131 ust. 1 pkt 2 pwp udziela się praw ochronnych na oznaczenie, które są sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami jest niezasadny. Powołując się na publikację Urszuli Promińskiej i innych (Ewa Nowińska, Urszula Promińska, Michał du Vall, Wydanie 3, Wyd. Prawnicze LexisNexis, W-wa, 2007 r.) wskazuje, że po pierwsze ocenia się znak jako taki, treść lub formę przedstawieniową a nie ewentualny rezultat jego używania. Po drugie, o odmowie udzielenia prawa ochronnego decyduje sprzeczność znaku z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami. Sporny znak ze względu na treść nie jest sprzeczny ani z porządkiem publicznym ani z dobrymi obyczajami. Zdaniem urzędu nie zachodzi przypadek z art. 6 septies konwencji paryskiej. Uprawniony jest agentem spółki F. C. GmbH i zgłosił do rejestracji sporny znak za wiedzą i zgodą ww. spółki

W cyt. wyżej książce prof. Urszula Promińska podnosi, że treść przepisu art. 131 ust. 2 pkt 1 pwp daje podstawę do przyjęcia, że przesłanką udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy jest zgłoszenie w dobrej wierze "... W złej wierze działa ten, kto wie lub ze względu na okoliczności powinien wiedzieć, że prawo mu nie służy ...". Uogólniając można przyjąć, że zgłoszenie w złej wierze ma miejsce wówczas, gdy następuje pomimo wiedzy lub w wyniku niewiedzy, będącej następstwem nie dołożenia należytej staranności, o istnieniu cudzego prawa podmiotowego lub interesu chronionego w inny sposób, które może być przez to naruszone lub jest dokonane w innym celu niż prawa do odróżnienia własnych towarów. Zła wiara powinna być ujęta obiektywnie, a więc z odwołaniem się do okoliczności, w jakich działała zgłaszający.

W rozważanym tutaj przypadku zdaniem organu nie jest słuszny pogląd wnioskodawcy, że skoro jego wcześniejszy znak ma przedrostek CORO, to zgłoszenie spornego znaku z takim przedrostkiem stanowi działanie w złej wierze. Otóż uzyskanie ochrony na znak COROPLAST w świetle opisanych wyżej okoliczności nie daje wnioskodawcy monopolu na taki przedrostek, ponieważ słowo COROVIN jest zawarte w firmie F. C. GmbH, której agentem jest uprawniony, znaki COROVIN są zarejestrowane w Niemczech i w wielu innych krajach, podobnie słowo COROPLAST znajduje się w firmie wnioskodawcy i znaki COROPLAST są zarejestrowane również w Niemczech, a oba znaki koegzystują tam bezkolizyjnie.

Skargę na powyższą decyzję wniosła C. GmbH & Co. K.G., [...], Niemcy zarzucając naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności przepisów art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 roku (Dz. U. Nr 98 z 2000 roku, poz. 1071 z późn. zm.), które miało wpływ na wynik sprawy, a w konsekwencji w sposób istotny wpłynęło na nieprawidłowe zastosowanie przepisów prawa materialnego, tj. przepisów art. 132 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej i wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji jako niezgodnej z prawem oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania. Jej zdaniem udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy COROVIN nastąpiło z naruszaniem przepisów art. 132 ust. 2 pkt 2 i art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy o pwp.

Uznaje, że podobieństwo znaków towarowych należy oceniać w płaszczyźnie znaczeniowej, fonetycznej i wizualnej.

Wskazała, że wymienione towary są tego rodzaju, że mogą być stosowane w różnych branżach, w tym w branży budowlanej i są tego samego rodzaju co towary, do oznaczania których ma być przeznaczony znak towarowy COROVIN w klasie 17 zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Towarów i Usług, tj. "folii i membran izolacyjnych i wiatroizolacyjnych na bazie włóknin stosowane w dekarstwie i budownictwie", przy czym dodała, że z tak sformułowanego wykazu towarów nie wynika, jakiego kształtu są to folie i membrany, natomiast z wykazów towarów w innych znakach firmy C. Sp. z o.o. wynika, że mogą to być również towary w formie taśm, jak np. w znakach należących do wnioskodawcy. Takie rozpoznanie sprawy przez Urząd Patentowy RP odnośnie oceny podobieństwa towarów w znakach porównywanych sprzeczne jest z wyrokiem NSA sygn. akt II GSK 296/06, w którym orzeczone zostało: "W przepisach prawa odnoszących się do materii własności przemysłowej brak regulacji zakazującej uprawnionemu z rejestracji znaku zmiany towaru opatrywanego znakiem towarowym na inny, mieszczący się w klasie określonej przy rejestracji znaku nieprecyzującej bliżej rodzaju towaru".

Co do podobieństwa znaków towarowych w zakresie podobieństwa fonetycznego należy wziąć pod uwagę, co faktycznie słyszy odbiorca, gdy wypowiadane są obydwa słowa, co z nich zapamiętuje i poprzez jakie dźwięki jest w stanie je zidentyfikować. Jej zdaniem w przypadku słów COROPLAST i COROVIN bezspornie słychać wyraźnie jedynie pierwsze człony słów, tj. element "KORO" (lub "CORO", o ile ktoś zdecyduje się wymawiać te słowa zgodnie z ich literowym zapisem), natomiast końcówki słów nie mają znaczenia dla ich fonetycznego odbioru jako całości. Podważa poczynioną przez Urząd Patentowy RP ocenę podobieństwa znaków w płaszczyźnie wizualnej. Jej zdaniem porównywane znaki towarowe COROPLAST i COROVIN, oprócz odmiennych końcówek, które są banalne, tj. często występujące jako końcówki znaków towarowych, posiadają identyczne początki "CORO" poprzez które przede wszystkim będą one odróżniane w obrocie, ponieważ, jak dowiedzione zostało w doktrynie i orzecznictwie, początki słów decydują o odbiorze słów jako całości (dotyczy to znaków towarowych jedno wyrazowych), a więc znaki COROPLAST i COROVIN mogą być postrzegane przez potencjalnych odbiorców jako jeden znak CORO coś.

Jej zdaniem Urząd Patentowy RP rozpoznając podobieństwo znaków towarowych COROPLAST nr [...] i COROVIN nr [...] naruszył przepisy postępowania, a mianowicie przepisy z art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa.

W zakresie możliwość spowodowania błędu wśród odbiorców polegającego na powstaniu ryzyka skojarzenia znaków z uwagi na zakres prawa udzielonego i od kilkunastu lat trwającego na rzecz firmy C. GmbH & Co. KG. Odbiorcami znaków COROPLAST i COROYIN mogą być te same osoby, które łatwo skojarzą je pomiędzy sobą ze względu na dominujący, zarówno w płaszczyźnie fonetycznej, jak i wizualnej, początek CORO.

Z powyższego wynika, że Urząd Patentowy RP rozpoznając możliwość spowodowania błędu wśród odbiorców polegającego na powstaniu ryzyka skojarzenia znaków towarowych COROPLAST nr [...] i COROVIN nr [...] naruszył przepisy postępowania, a mianowicie przepisy z art. 7, art. 8, art. 77 § 1 i art. 80 kpa.

Wskazała, że C. Spółka z o.o. zgłaszając do ochrony w Urzędzie Patentowym RP znak towarowy COROVIN działała w złej wierze, ponieważ zgłosiła znak, chcąc wzbudzić zainteresowanie potencjalnych odbiorców swoich towarów, przyciągnąć ich uwagę, posłużyła się znanym i dobrze rozpoznawanym, a należącym do wnioskodawców znakiem towarowym COROPLAST, przy którym umieściła literę "R" wpisaną w okrąg mającą potwierdzać przynależność tego znaku do spółki C. Wskazała, że na [...], funkcjonują trzy fabryki firmy C. Z powyższego zdaniem skarżącej wynika, że Urząd Patentowy RP rozpoznając okoliczność, czy C. Spółka z o.o. zgłaszając do ochrony znak towarowy COROVIN następnie zarejestrowany za numerem [...] działała w dobrej, czy w złej wierze naruszył przepisy postępowania, a mianowicie przepisy art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80iart. 107 § 3 kpa.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tego aktu. Sąd administracyjny nie ocenia rozstrzygnięcia organu administracji pod kątem jego słuszności, czy też celowości, jak również nie rozpatruje sprawy kierując się zasadami współżycia społecznego. Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej także: p.p.s.a.).

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych wyżej kryteriów, skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 315 ust. 3 pwp do oceny zdolności ochronnej spornego znaku mają zastosowanie przepisy pwp w brzmieniu obowiązującym w dacie zgłoszenia do ochrony spornego znaku, tj. w dniu 1 marca 2003 r.

Przepis art. 246 ustawy pwp przewiduje, że każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu prawa ochronnego w ciągu sześciu miesięcy od opublikowania w Wiadomościach Urzędu Patentowego informacji o udzieleniu prawa. W świetle wyżej cytowanego przepisu sprzeciw jest powszechnym środkiem prawnym służącym każdej osobie, która nie musi wykazywać interesu prawnego we wszczęciu tego postępowania.

Zdaniem sądu udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy COROVIN nastąpiło z naruszaniem przepisów art. 131 ust. 2 pkt 1 i nie wykazane zostało aby został naruszony przepis art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy o pwp.

W myśl art. 131 ust. 2 ustawy pwp nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, jeżeli zostały zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego w celu uzyskania ochrony, Zgodnie z art. 132 ust. 1 ustawy pwp nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli:

1) jest podobny do zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, chyba że zgłaszający jest uprawniony do używania tego oznaczenia, a udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie ograniczy nadmiernie możliwości używania zarejestrowanego oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych,

2) jest identyczny lub podobny do znaku, który przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, był powszechnie znany i używany jako znak towarowy dla towarów pochodzących od innej osoby,

3) jest podobny do wcześniej zarejestrowanego w Rzeczypospolitej Polskiej znaku towarowego, którego ochrona ustała, jeśli od daty wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy do dnia zgłoszenia podobnego znaku przez inną osobę nie upłynął, z zastrzeżeniem art. 133, okres dwóch lat.

Tak więc niedopuszczalna jest rejestracja znaku dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli towar jest podobny w takim stopniu do znaku zarejestrowanego na rzecz innego przedsiębiorstwa, że w zwykłych warunkach obrotu gospodarczego mógłby wprowadzić odbiorców w błąd co do pochodzenia towarów.

Z porównania towarów, do oznaczania których przeznaczony jest wcześniejszy znak towarowy COROPLAST nr [...] firmy C. GmbH & Co. KG z hipotetyczną listą towarów, do oznaczania których przeznaczony będzie znak towarowy COROVIN nr [...] firmy C. Sp. z o.o. w przypadku, gdy Urząd Patentowy RP wyda decyzję o wykreśleniu towarów zawartych w klasie 17 zgodnie z decyzją z dnia [...] maja 2006 roku o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy COROVIN nr [...] i dokona wpisu listy towarów zawartych we wniosku uprawnionego z dnia [...] listopada 2008 r. wynika, że wprawdzie na dzień orzekania skarżący i uprawniony działają w Polsce w różnych branżach, tj. skarżący w branży motoryzacyjnej i elektrotechnicznej, a uprawniony w branży budowlanej ale nie znaczy to że towary do oznaczania których przeznaczone mają być porównywane znaki towarowe nie są ani identyczne, ani podobne w rozumieniu przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy pwp.

Firma C. GmbH & Co. KG uzyskała w Polsce prawo wyłączne, i dotychczas niepodważone przez jakiekolwiek osoby trzecie posiadające w tym interes prawny, do nakładania znaku towarowego COROPLAST nr [...] na towary sklasyfikowane w klasie 17 zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Towarów i Usług. Zgodnie z tym uprawnieniem ma możliwość nakładania znaku na jedno lub dwustronne taśmy samoprzylepne na bazie tworzywa sztucznego i/lub metalu, papieru, włókna do celów izolacyjnych, izolujących, uszczelniających, izolacji dźwiękowej i do zamykania, dla ochrony powierzchni, przed wibracją i korozją nieprzylepne taśmy na bazie tworzywa sztucznego do wyżej wymienionych celów. Wymienione towary są tego rodzaju, że mogą być stosowane w różnych branżach, w tym w branży budowlanej i są tego samego rodzaju co towary, do oznaczania których ma być przeznaczony znak towarowy COROVIN w klasie 17 zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Towarów i Usług, tj. "folii i membran izolacyjnych i wiatroizolacyjnych na bazie włóknin stosowane w dekarstwie i budownictwie", przy z tak sformułowanego wykazu towarów nie wynika, jakiego kształtu są to folie i membrany, natomiast z wykazów towarów w innych znakach firmy C. Sp. z o.o. wynika, że mogą to być również towary w formie taśm, jak np. w znakach należących do wnioskodawcy. Zgodnie z wyrokiem NSA sygn. akt II GSK 296/06, zostało przedstawione, iż: "W przepisach prawa odnoszących się do materii własności przemysłowej brak regulacji zakazującej uprawnionemu z rejestracji znaku zmiany towaru opatrywanego znakiem towarowym na inny, mieszczący się w klasie określonej przy rejestracji znaku nieprecyżującej bliżej rodzaju towaru". Należy podzielić stanowisko wnioskodawcy, że odbiorcy towarów opatrywanych porównywanymi znakami nie muszą być są fachowcami w swoich branżach. Różnorodne materiały izolacyjne, w tym budowlane, nie muszą być nabywane wyłącznie przez fachowców, ich odbiorcami mogą być również po prostu posiadacze domów jednorodzinnych, dokonujący wyboru danego produktu np. na drodze uprzedniej znajomości oznaczenia CORO w innej branży technicznej.

Podobieństwo znaków towarowych należy oceniać w płaszczyźnie znaczeniowej, fonetycznej i wizualnej.

Co do podobieństwa znaków towarowych należy uznać, iż w przypadku słów COROPLAST i COROVIN bezspornie słychać wyraźnie jedynie pierwsze człony słów, tj. element "KORO" (lub "CORO", natomiast końcówki słów nie mają znaczenia dla ich fonetycznego odbioru jako całości. Podważa również poczynioną przez Urząd Patentowy RP ocenę podobieństwa znaków w płaszczyźnie wizualnej, porównywane znaki towarowe COROPLAST i COROVIN, oprócz odmiennych końcówek, które są banalne, tj. często występujące jako końcówki znaków towarowych, posiadają identyczne początki "CORO" poprzez które przede wszystkim będą one odróżniane w obrocie, ponieważ, jak dowiedzione zostało w doktrynie i orzecznictwie, początki słów decydują o odbiorze słów jako całości (dotyczy to znaków towarowych jedno wyrazowy eh), a więc znaki COROPLAST i COROVIN mogą być postrzegane przez potencjalnych odbiorców jako jeden znak CORO "coś" będący rozwojem znaku z podstawowym przedrostkiem.

W ocenie sądu istnieje ryzyko skojarzenia spornego znaku towarowego COROVIN ze znakiem wcześniejszym COROPLAST, a przez to wprowadzenia odbiorców w błąd, ponieważ w Polsce skarżący działa w branży motoryzacyjnej i elektrycznej, natomiast uprawniony w branży budowlanej, przy czym odbiorcami towarów, które, nie są towarami codziennego użytku, nie koniecznie muszą lub są fachowcy działający w tych branżach. Z uwagi na zakres prawa udzielonego i od kilkunastu lat trwającego na rzecz firmy C. GmbH & Co. KG odbiorcami znaków COROPLAST i COROYIN mogą być te same osoby nawet jeżeli będą to osoby z tzw. barany, łatwo mogą skojarzyć je pomiędzy sobą ze względu na dominujący, zarówno w płaszczyźnie fonetycznej, jak i wizualnej, początek CORO.

Należy zauważyć, że trudno jest w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy wskazać, iż C. Spółka z o.o. zgłaszając do ochrony w Urzędzie Patentowym RP znak towarowy COROYIN działała w złej wierze. Niezaprzeczoną okolicznością jest, iż posłużyła się znanym i dobrze rozpoznawanym a należącym do wnioskodawców znakiem towarowym COROPLAST, przy którym umieściła literę "R" wpisaną w okrąg. Biorąc pod uwagę, że na [...], funkcjonują trzy fabryki firmy C. Urząd Patentowy RP powinien tę okoliczność rozpoznać.

Należy zauważyć, że tworząc określone bodźce, można manipulować kontekstem zewnętrznym, a wpływając na doświadczenie człowieka, można manipulować kontekstem wewnętrznym. Prawo bliskości wskazuje, że elementy położone blisko siebie w porównaniu z innymi, bardziej oddalonymi elementami tworzą figurę. Natomiast prawo podobieństwa oparte na prawie bliskości w stosunku do elementów podobnych wskazuje, że percepcja człowieka może powodować powstanie nowej odrębnej figury, a także nowego skojarzenia. Z kolei prawo domykania wskazuje, że system percepcyjny dodaje brakujące elementy i zamyka kształt niekompletnej figury, a w tym wypadu może dodać do istniejących już liter CORO inne litery. Należy stwierdzić, że człowiek tworzy spostrzeganą rzeczywistość na podstawie interakcji posiadanej wiedzy wypływającej z różnych gałęzi i doświadczenia, z odbieranymi bodźcami. Tak też może być w tym wypadku. Wiedza człowieka wywiedziona z innych gałęzi nauki może "uzupełnić" brak w oznaczeniu i zamknąć to oznaczenie.

Wszystkie przytoczone okoliczności świadczą o tym, że organ nie wyjaśnił sprawy w sposób wymagany przez art. 7, 77 i 107 § 3 kpa, które to naruszenie przepisów postępowania administracyjnego miało istotny wpływ na wynik sprawy.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

Stosownie do przepisu art. 152 p.p.s.a. orzeczono o niewykonywaniu zaskarżonej decyzji do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.



Powered by SoftProdukt