drukuj    zapisz    Powrót do listy

659 6110 Podatek od towarów i usług, Odrzucenie skargi, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, Odrzucono skargę, I SAB/Ol 1/13 - Postanowienie WSA w Olsztynie z 2013-03-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SAB/Ol 1/13 - Postanowienie WSA w Olsztynie

Data orzeczenia
2013-03-26 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2013-01-11
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Sędziowie
Zofia Skrzynecka /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
659
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
I FSK 1325/13 - Postanowienie NSA z 2013-07-19
Skarżony organ
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 58 par. 1 pkt 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Zofia Skrzynecka po rozpoznaniu w Olsztynie w dniu 26 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A w O. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej postanawia odrzucić skargę. WSA/post.1 - sentencja postanowienia.

Uzasadnienie

Spółka A z siedzibą w O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej postępowania kontrolnego nr "[...]".

Jak wynika z przedłożonych wraz ze skargą akt administracyjnych, wniesienie skargi poprzedziło złożone przez stronę skarżącą ponaglenie z dnia 6 września 2012 r. na niezałatwienie sprawy w terminie. Postanowieniem z dnia "[...]" Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej uznał to ponaglenie za nieuzasadnione, stwierdzając, że strona była informowana o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie, które było uzasadnione podejmowanymi w toku postępowania kontrolnego działaniami mającymi na celu zgromadzenie pełnego materiału dowodowego. Powyższe postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 29 października 2012 r.

Pismami z dnia 7 grudnia 2012 r. strona skarżąca wniosła dwie skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego nr "[...]", z których jedną nadała za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej, drugą zaś – za pośrednictwem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej. W dniu 13 grudnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej przekazał skargę wniesioną za jego pośrednictwem Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej.

Przedkładając obie skargi Sądowi wraz z aktami sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w piśmie z dnia 9 stycznia 2013 r. wniósł o oddalenie skargi.

W wykonaniu zarządzenia Sędziego z dnia 28 stycznia 2013 r. strona skarżąca została wezwana do wyjaśnienia, czy skargi z dnia 7 grudnia 2012 r. należy traktować jako jedną skargę, czy też dwie odrębne skargi.

W odpowiedzi pełnomocnik Spółki w piśmie procesowym z dnia 5 lutego 2013 r. wyjaśnił, że skargi z dnia 7 grudnia 2012 r., różniące się jedynie wskazaniem organu pośredniczącego, należy traktować jako jedną skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej powoływanej jako: "p.p.s.a.", wynika, że kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg między innymi na: bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 – 4a.

Tryb wnoszenia skargi do sądu administracyjnego został uregulowany m.in. w art. 52 p.p.s.a. Stosownie do art. 52 § 1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Zgodnie zaś z przepisem art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Wyliczenie środków zaskarżenia zawarte w powołanym wyżej art. 52 § 2 p.p.s.a. ma charakter przykładowy i niepełny. Świadczą o tym użyte w tym przepisie wyrazy "taki jak". Oznacza to, że również w przypadku środków prawnych nie wymienionych w tym przepisie, jeżeli przysługują one skarżącemu skargę można wnieść po ich wyczerpaniu. Taka sytuacja występuje w przypadku ponaglenia, o którym mowa w art. 141 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Zgodnie z art. 141 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art. 140 stronie służy ponaglenie do organu podatkowego wyższego stopnia lub ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej. Przez niezałatwienie sprawy w wyznaczonym terminie należy rozumieć opieszałość przy dotrzymaniu wszelkich terminów, zarówno ustawowych, jak i wyznaczonych w trybie art. 140 § 1 Ordynacji podatkowej (p. Komentarz do art. 141 Ordynacji podatkowej [w:] C. Kosikowski, H. Dzwonkowski, A. Huchla, Ustawa Ordynacja podatkowa. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003, wyd. III, LEX).

Skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania kontrolnego można zatem wnieść dopiero po złożeniu ponaglenia do właściwego organu.

Termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego został natomiast określony w art. 53 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

Wobec zatem okoliczności, że postanowienie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia "[...]", którym uznano za nieuzasadnione złożone przez skarżącą ponaglenie, zostało jej skutecznie doręczone w dniu 29 października 2012 r., należy stwierdzić, że termin do złożenia skargi upłynął z dniem 28 listopada 2012 r. Dla skutecznego dotrzymania tego terminu, niezbędnym zatem było złożenie skargi do dnia 28 listopada 2012 r. włącznie. Tymczasem skarga została sporządzona dopiero w dniu 7 grudnia 2012 r. i następnie złożona za pośrednictwem właściwego organu w dniu 12 grudnia 2012 r. (data nadania w placówce pocztowej, k. 39 akt sąd.), a więc po terminie. Po terminie została też nadana skarga wniesiona za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej, gdyż została przekazana właściwemu organowi w dniu 13 grudnia 2012 r. (k. 20 akt sąd.).

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia. Stosownie zaś do art. 58 § 3 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt