Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie asesor WSA Marian Wolanin (spr.), asesor WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2007 r. sprawy ze skargi M. M. na uchwałę Rady Miasta Z. z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie dostarczania wody i odprowadzania ścieków 1. stwierdza nieważność uchwały w części dotyczącej §11 i §22 ust. 5 Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków znajdującego się w załączniku do tej uchwały; 2. w pozostałym zakresie skargę oddala.

W piśmie z dnia 3 kwietnia 2006 r., podpisanym m.in. przez M. M. mieszkańcy miasta Z. wystąpili w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) do Rady Miasta Z. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa Uchwałą Nr [...] z dnia [...] stycznia 2006 r. w sprawie Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

W uzasadnieniu wezwania zarzucono brak należytej staranności w analizie przedłożonego Regulaminu i podjęcie uchwały o jego przyjęciu na szkodę mieszkańców. Powołanej Uchwale zarzucono szereg naruszeń, polegających na tym, że w Regulaminie zawarte są zapisy: o odpłatnym wydawaniu warunków technicznych przyłącza i wymuszaniu umów cywilnoprawnych (§22.5 Regulaminu); umożliwiające bezwarunkowe rozwiązywanie umowy przez W. a w następstwie odcięcie dostępu do wody i odbioru ścieków (§11.1 i §12 Regulaminu); nakładające wiele obowiązków na odbiorców a brak zobowiązania W. do budowy na koszt Gminy sieci wodnokanalizacyjnej. Zarzucono również brak zapisów dotyczących: zrzutów odpadów stałych i innych powodujących niedrożność kanalizacji; dostawców ścieków przemysłowych; obowiązku przyłączenia przez W. odbiorców do sieci; wzoru umowy co pozwala na dowolne jej kształtowanie (§6.2 Regulaminu); technicznych warunków określających możliwość dostępu do usług wodociągowo-kanalizacyjnych; sposobu wykonywania odbioru przyłącza - nie określono formy protokołu, terminów, kwalifikacji osób sprawdzających; postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług jak np. w sytuacji niedrożności kanalizacji; zapisu zgodnego z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków; odpłatnego przekazywania Gminie urządzeń wybudowanych ze środków własnych odbiorców; zobowiązania się W. do zapewnienia minimalnego ciśnienia wody, kar dla W. w przypadku niedotrzymania umowy; zwrotu niesłusznie pobranych opłat i odsetek; granicy podziału sieci na majątek W. i odbiorcy i ustalenia odpowiedzialności stron za eksploatację. Wskazano także na zbędność zapisów §21 3)a i b) Regulaminu o powierzchni użytkowej i wyposażeniu lokali.

Następnie, w piśmie z dnia 17 maja 2006 r. M. M. wniósł, w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na Uchwałę Rady Miasta Z. Nr [...] z dnia [...] stycznia 2006 r. w sprawie Regulaminu

dostarczania wody i odprowadzania ścieków, wskazując, że naruszenie interesu

1

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

prawnego polega na uchwaleniu szkodliwych, niekorzystnych i niezgodnych z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków zapisów Regulaminu. W skardze powtórzono wszystkie zarzuty zawarte uprzednio w wezwaniu Rady Miasta Z. z dnia 3 kwietnia 2006 r. o usunięcie naruszenia prawa kwestionowaną uchwałą.

W odpowiedzi na skargę, pełnomocnik Rady Miasta Z. wniósł o jej odrzucenie z uwagi na jej złożenie przed upływem terminu do udzielenia odpowiedzi na wezwanie mieszkańców z dnia 3 kwietnia 2006 r. Podano przy tym, iż odpowiedź taka została zawarta w uchwale Rady Miasta Z. Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r., uznającej wezwanie mieszkańców za niezasadne, lecz uchwała ta została najpierw przesłana do Wojewody Mazowieckiego w trybie art. 90 ustawy o samorządzie gminnym, który mógł w terminie 30 dni stwierdzić jej nieważność, dlatego uchwała ta, dopiero po upływie tego terminu będzie mogła być przekazana skarżącemu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek tylko w części zgłoszonych zarzutów.

Skarga złożona została w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.), według którego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W pierwszej kolejności należy zatem rozważyć dopuszczalność złożenia skargi w kontekście spełnienia kryteriów określonych w powołanym art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a więc czy zaskarżona uchwała jest aktem z zakresu administracji publicznej i czy narusza interes prawny lub uprawnienie skarżącego, a także, czy skarżący wyczerpał ustawowy wymóg dopuszczalności złożenia skargi uprzednim wezwaniem Rady Miasta Z. do usunięcia naruszenia prawa przedmiotową uchwałą.

Przedmiotem skargi jest uchwała Rady Miasta Z. Nr [...] z dnia [...] stycznia 2006 r. w sprawie Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Wezwaniem do usunięcia naruszenia interesu prawnego skarżącego powołaną uchwałą z dnia [...] stycznia 2006 r. jest pismo z dnia 3 kwietnia 2006 r., podpisane m.in. przez skarżącego, w którym zawarto szereg zarzutów wobec uchwały z dnia [...] stycznia 2006 r. i żądanie dokonania stosownych zmian w tej uchwale. Skarga została

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

zatem złożona z zachowaniem trybu określonego w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Wbrew twierdzeniom zawartym w odpowiedzi organu na skargę, skarżący dochował również terminu na jej złożenie, określonego w art. 53 §3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), a wynoszącego 60 dni od dnia złożenia wezwania do usunięcia naruszenia, gdy organ gminy nie udzieli odpowiedzi na to wezwanie. Skoro bowiem skarga złożona została w dniu 19 maja 2006 r. w siedzibie Rady Miasta Z., to w dniu tym nie upłynął jeszcze wskazany wyżej termin 60 dni od dnia wezwania Rady Miasta Z. do usunięcia naruszenia prawa przedmiotową uchwałą. Należy przy tym podkreślić, iż dopuszczalność złożenia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę rady gminy nie jest uwarunkowana uprzednim udzieleniem odpowiedzi przez tę radę na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, lecz jedynie od złożenia takiego wezwania, co w rozpatrywanej sprawie zostało spełnione. Stosowanie powołanego art. 53 §2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wobec skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, potwierdził przy tym Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale wydanej przez skład siedmiu sędziów z dnia 2 kwietnia 2007 r. sygn. akt II OPS 2/07 (ONSAiWSA z 2007 r. Nr 3, poz. 60). Nie ma więc znaczenia prawnego dla dopuszczalności złożenia skargi do sądu administracyjnego okoliczność, iż skarżący nie oczekiwał na odpowiedź Rady Gminy Z. wobec złożonego wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Skarga nie jest więc przedwczesna, i z tych względów nie podlegała odrzuceniu, jak żądała tego Rada Miasta Z. w odpowiedzi na skargę.

Odnosząc się do charakteru zaskarżonej uchwały, należy wskazać, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. Nr 72, poz. 747, ze zm.), regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków jest aktem prawa miejscowego uchwalanym przez radę gminy, regulującym prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług. Zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest natomiast zadaniem własnym gminy ze sfery spraw publicznych powierzonych gminie do wykonywania (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz art. 6 i art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym), dlatego też uchwałę w sprawie omawianego regulaminu, należy uznać za akt z zakresu administracji publicznej, skoro służy on wiążącemu oddziaływaniu przez gminę na sposób realizacji zadań w tym zakresie.

i

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

Zaskarżona uchwała dotyczy interesu prawnego skarżącego, jako mieszkańca gminy korzystającego ze stosownych urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, skoro zawiera regulacje normatywne (jako akt prawa miejscowego), wyznaczające prawa i obowiązki zarówno skarżącego, jak i przedsiębiorstwa świadczącego na jego rzecz usługi w tym zakresie. Nie wszystkie jednak zarzuty zawarte w skardze wobec omawianej uchwały dowodzą naruszenia tą uchwałą interesu prawnego skarżącego.

Skarżący zarzuca przede wszystkim, iż niektóre zapisy zaskarżonej uchwały nie są zgodne z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

W ocenie Sądu, na uwzględnienie zasługują zarzuty dotyczące ustalenia w zaskarżonej uchwale zasad odpłatności za wydawanie warunków technicznych przyłącza, zawarte w §22 ust. 5 Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, ponieważ umieszczenie ich w Regulaminie nie znajduje podstawy prawnej w art. 19 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, określającym ustawowy zakres treści możliwej do uregulowania w tym regulaminie. Według bowiem powołanego art. 19 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (o treści obowiązującej w dniu podjęcia zaskarżonej uchwały), regulamin powinien określać prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym:

- minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-

kanalizacyjne w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków,

* szczegółowe warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług,

* sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach,

* warunki przyłączania do sieci,

- techniczne warunki określające możliwości dostępu do usług wodociągowo-

kanalizacyjnych,

* sposób dokonywania odbioru przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne wykonanego przyłącza,

* sposób postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług i odpowiednich parametrów dostarczanej wody i wprowadzanych do sieci kanalizacyjnej ścieków,

- standardy obsługi odbiorców usług, a w szczególności sposoby załatwiania

reklamacji oraz wymiany informacji dotyczących w szczególności zakłóceń w dostawie wody i odprowadzaniu ścieków,

- warunki dostarczania wody na cele przeciwpożarowe.

Cytowany katalog problematyki przekazanej radzie gminy do unormowania w regulaminie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, nie uprawnia do określania w

A

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

nim zasad jakichkolwiek opłat związanych z przyłączeniem odbiorcy do instalacji wodociągowo-kanalizacyjnych. Nie stanowi w szczególności takiej podstawy ustawowy element regulaminu dotyczący warunków przyłączania do sieci, ponieważ nakładanie jakichkolwiek obowiązków na obywateli, w tym obowiązku ponoszenia opłat, musi wynikać z wyraźnego upoważnienia ustawowego, a nie z zastosowania odpowiedniej wykładni przepisów zmierzającej do wyinterpretowania takiego obowiązku obywateli.

Uzyskanie warunków technicznych przyłączenia odbiorcy do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, stanowi warunek skorzystania przez odbiorcę z usług w tym zakresie. W art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków wskazano natomiast, że osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego. Przyłączenie do sieci nie może być zatem uzależnione od poniesienia przez odbiorcę jeszcze innych kosztów, niż wymienione w powołanym art. 15 ust. 2 ustawy. W ocenie Sądu, nie stanowi zaś kosztu realizacji budowy przyłącza w zakresie wskazanym w art. 15 ust. 2 ustawy, opłata za wydanie warunków technicznych przyłącza, skoro jej poniesienie nie służy spełnieniu ustawowego wymogu dostępu do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, a normatywnym źródłem dopuszczalności jej ustalenia miałby być jedynie regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków, jako akt władztwa publicznego wiążąco oddziaływujący na sferę praw i obowiązków obywateli w dostępnie do usług publicznych z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzanie ścieków realizowanych przez gminę, jako jeden z ustawowych obowiązków gminy wobec społeczności lokalnej, będący wyrazem służebnej roli samorządu wobec tej społeczności.

Powyższe prowadzi do wniosku, iż zamieszczenie w §22 ust. 5 zaskarżonego Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, zapisów dotyczących ustalania w umowie o świadczenie usług opłaty za wydanie warunków technicznych przyłącza, nie znajduje podstawy prawnej w art. 19 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, przez co narusza ten przepis w sposób skutkujący także, nie mającym oparcia w obowiązującym prawie, naruszeniem interesu prawnego skarżącego w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, jako odbiorcy usług w tym zakresie, którego warunki umowy z przedsiębiorstwem o świadczenie tych usług determinowane są omawianym zapisem regulaminu.

Nie znajduje również umocowania prawnego w art. 19 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, kwestionowany przez skarżącego §11 ust. 1 Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków,

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

dotyczący warunków wypowiadania i rozwiązywania umowy o świadczenie usług w tym zakresie. Stosownie bowiem do art. 19 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, regulamin powinien określać szczegółowe warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług. Tymczasem, w §11 ust. 1 Regulaminu opisano warunki i tryb rozwiązywania umowy, co wykracza poza ustawowe upoważnienie rady gminy do regulowania tych kwestii w regulaminie, jako akcie normatywnym. Źródłem ustaleń umowy w tym zakresie o świadczenie usług jest wprost art. 6 ust. 3 pkt 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, dlatego materia ta nie może być normowana w regulaminie, skoro zakres jego regulacji nie może być rozszerzany ponad to, co zostało wskazane w art. 19 ust. 2 ustawy, zwłaszcza gdy ustawodawca wyraźnie określił w powołanym przepisie zakres dopuszczalnych w regulaminie ustaleń wobec samej umowy o świadczenie usług. Prowadzi to do uznania słuszności zarzutu stawianego przez skarżącego wobec omawianego §11 ust. 1 Regulaminu, jako naruszającego interes prawny skarżącego w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, bez podstawy prawnej.

Pozostałe zarzuty zawarte w skardze wobec Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków nie zasługują na uwzględnienie, ponieważ kwestionowany w ramach wyznaczonych tymi zarzutami Regulamin, nie narusza - w ocenie Sądu -interesu prawnego skarżącego.

W szczególności, nie można uznać za słuszne tych zarzutów skargi, w których skarżący kwestionuje brak stosownych zapisów w Regulaminie, jako pochodnych uregulowaniom zawartym w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Skoro bowiem normatywna treść regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków wyznaczona została w art. 19 ust. 2 ustawy, który określa obowiązkowe elementy tego regulaminu, to powtarzanie w tym regulaminie treści ustawy zawartych w innych jej przepisach nie tylko, że nie narusza prawa, ale też nie jest konieczne, skoro źródłem określonych w tych przepisach praw i obowiązków odbiorców i przedsiębiorstw świadczących usługi w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzanie ścieków jest wprost ustawa, na której skuteczność stosowania nie ma wpływu powtórzenie tych treści w regulaminie dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Co więcej, omawiany regulamin, jako akt prawa miejscowego mający pochodny charakter normatywny wobec ustawy, nie może służyć powtarzaniu jej zapisów, lecz ich uszczegółowieniu w granicach wyznaczonych ustawowym upoważnieniem do jego wydania, w celu wdrożenia w życie treści ustawowych z uwzględnieniem lokalnych warunków determinujących dostępność i powszechność wykonywania przez gminę zadań w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzanie ścieków.

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

Nie można więc uznać za zasadne również tych zarzutów skargi, w których kwestionuje się brak w przedmiotowym regulaminie zapisów dotyczących zawartości umowy o świadczenie usług, ponieważ zasadniczy zakres regulacji zawartych w umowie o świadczenie usług wynika wprost z art. 6 ust. 3 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. W regulaminie zaś, stosownie do art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy, jak to już wyżej wskazano, określa się wytyczne wobec umowy jedynie w zakresie warunków i trybu jej zawierania, nie można więc określać w regulaminie tego, co zostało uregulowane w samej ustawie, bądź tez tych elementów, które nie wynikają z art. 19 ust. 2 ustawy.

W ocenie Sądu, nie są też zasadne zarzuty dotyczące braku w zaskarżonym regulaminie zapisów dotyczących technicznych warunków określających możliwość dostępu do usług wodociągowo-kanalizacyjnych, sposobu wykonywania odbioru przyłącza oraz zapisów dotyczących postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług, których obowiązek ustalenia w regulaminie wynika z art. 19 ust. 2 pkt 5-7 ustawy, ponieważ zaskarżony regulamin zawiera stosowne w tym względzie zapisy, odpowiednio w §22 ust. 3 i §26 (w których określono wytyczne dotyczące zawartości warunków przyłączenia i źródła uzyskania informacji o możliwości przyłączenia się do sieci), w §19 ust. 4 (wskazujący na dokonywanie odbioru technicznego przyłącza w formie protokołu) i w §27 ( w którym określono czynności podejmowane w razie niedotrzymania ciągłości usług). Analiza treści powołanych zapisów regulaminu w odniesieniu do ustawowego zakresu ich określenia wyznaczonego w art. 19 ust. 2 ustawy, wskazuje, iż nie zawierają one braków skutkujących uznaniem ich za niewystarczające, a w konsekwencji za niespełniające wymogów określonych w art. 19 ust. 2 ustawy. Fakt, iż w ocenie skarżącego omawiane zapisy regulaminu nie są sformułowane w sposób wyczerpujący daną problematykę, nie oznacza, iż naruszają powołany art. 19 ust. 2 ustawy. Nie można bowiem przypisywać naruszenia prawa temu, iż dany zapis regulaminu, nie odpowiada oczekiwaniom odbiorców w zakresie jego kompletności, jeżeli treść takiego zapisu wypełnia w sposób wystarczający wytyczne zawarte w art. 19 ust. 2 ustawy. W ocenie zaś Sądu, kwestionowany przez skarżącego regulamin zawiera w tym względzie wystarczające treści, o których mowa w art. 19 ust. 2 pkt 5-7 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Nie jest także zasadny zarzut o zbędności wskazania w §21 ust. 1 pkt 3 Regulaminu na podawanie we wniosku o wydanie technicznych warunków przyłączenia do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej informacji określających charakterystykę techniczną obiektu, w szczególności powierzchni użytkowej i rodzaju lokali oraz wyposażenia lokali w urządzenia zużywające wodę i odprowadzające ścieki, skoro

Sygn. akt IV SA/Wa 1116/06

informacje te mogą mieć znaczenie dla szczegółowego określenia technicznych warunków przyłączenia np. w zakresie wielkości przekrojów i rodzaju urządzeń mających składać się na przyłącze, aby sprostać ustawowym wymogom zapewnienia ciągłych dostaw wody i odprowadzania ścieków, w zależności od potencjalnego, a nie rzeczywistego tylko zużycia wody. Taki zapis skarżonego Regulaminu, w ocenie Sądu, nie wykracza poza wytyczne zawarte w art. 19 ust. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

W związku z powyższym, działając w części uwzględniającej skargę na podstawie art. 147 §1 oraz w pozostałej części na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji.

Sąd nie orzekł przy tym o wynagrodzeniu dla pełnomocnika skarżącego i pełnomocnika uczestniczki postępowania, ustanowionych z urzędu, z powodu braku stosownych w tym względzie wniosków tych pełnomocników oraz braku informacji o poniesieniu przez nich kosztów udzielenia pomocy prawnej zgodnie z art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.