Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz /spr./ Sędzia del. WSA Leszek Kamiński Sędzia NSA Ludwik Żukowski Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 18 września 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 25 września 2006 r. sygn. akt II SA/Op 492/06 w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zgodności zmiany sposobu użytkowania z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu postanowieniem z dnia 25 września 2006 r. sygn. akt II SA/Op 492/06 po rozpoznaniu w dniu 25 września 2006 r. skargi A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławcego w O. z dnia [...] uchylające postanowienie Burmistrza P. z dnia [...] o odmowie wydania zaświadczenia w sprawie zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, skargę odrzucił. W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji podał, że w sprawie postanowienia Burmistrza P. z dnia [...] o odmowie wydania zaświadczenia o treści żądanej przez J. G., K. G. i M. G. potwierdzającego zgodność z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta P. planowanej zmiany sposobu użytkowania lokalu mieszkalnych na cukiernię w budynku przy ul. R. nr [...] w P. uchylonego przez organ odwoławczy skarżący nie ma przymiotu strony w rozumieniu art. 28 Kpa a co za tym idzie, nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, skoro stosownie do art. 50 ( 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./, zwanej dalej "ppsa", uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Osobami, które wnioskiem z dnia 20 stycznia 2006 r. powołując się na art. 71 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wystąpiły do Burmistrza P. o wydanie zaświadczenia w sprawie zgodności planowanej zmiany sposobu użytkowania lokali mieszkalnych z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta P. byli: J. G., K. G. oraz M. G. i tylko te osoby mają przymiot strony w uproszczonym postępowaniu administracyjnym, jakim jest postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia. Stosownie do art. 217 ( 1 kpa zaświadczenie wydaje się na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie, zaś osobą tą jest podmiot, który wykaże swój interes prawny w złożeniu takiego żądania lub wskaże przepis prawa obowiązującego wymagający posłużeniem się zaświadczeniem. A. S. , jako podmiot, który nie wnosił podania, nie może wnieść skargi do sądu administracyjnego.

Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł A. S. reprezentowany przez adwokata A. Z., zarzucając naruszenie:

- art. 7 kpa poprzez nie podjęcie przez organ wszelkich kroków niezbędnych do wyjaśnienia sprawy, art. 50 ( 1 ppsa, które to uchybienie mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, wobec uznania, że skarżący nie jest uprawniony do wniesienia skargi,

- art. 71 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz. U. tekst jednolity z 2000 r. Nr 106, poz, 1126 ze zm./, poprzez orzeczenie w sprawie samowoli budowlanej /przekształcenia mieszkań na zakład cukierniczy/, co do której toczy się od maja 2002 r. postępowanie przed organami nadzoru budowlanego, co czyni postępowanie w sprawie zaświadczenia bezprzedmiotowym, jak też wydanie orzeczenia przez członków SKO nie wpisanych na listę izby samorządu zawodowego urbanistów lub architektów.

Obecny na rozprawie wnoszący skargę kasacyjną popierając ją wyjaśnił jednocześnie, iż zakończyło się postępowanie administracyjne przed organem nadzoru budowlanego, w wyniku którego toczy się postępowanie egzekucyjne w administracji dotyczące zakazu użytkowania objętego przedmiotowym zaświadczeniem organu gminy lokalu mieszkalnego jako cukierni. Obecnie lokal ten nie jest użytkowany.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie została oparta na usprawiedliwionych podstawach.

Powołane w podstawach skargi kasacyjnej naruszenie przez Sąd pierwszej instancji art. 7 kpa poprzez nie podjęcie przez organ wszelkich kroków niezbędnych do wyjaśnienia sprawy, art. 50 ( 1 ppsa, które to uchybienie mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, wobec uznania, że skarżący nie jest uprawniony do wniesienia skargi, art. 71 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane nie mogło być uznane za usprawiedliwione z następujących przyczyn:

W sprawie nie jest sporne, że przedmiotowe zaświadczenie, które zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu A. S., zostało wydane na podstawie art. 71 ust. 2 pkt 4 po dokonaniu przez zainteresowany podmiot zgłoszenia zamiaru zmiany sposobu użytkowania lokalu. Instytucja materialnoprawna uregulowana w art. 71 Prawa budowlanego określona jako zmiana sposobu użytkowania obiektu lub jego części przewiduje co do zasady, że uprawnioną w sprawie zgłoszenia jest wyłącznie osoba dokonująca tej czynności, zaś inne podmioty nie mają legitymacji uprawniającej do domagania się zapewnienia im udziału w tych sprawach, co obejmuje również fazę wydawania stosownego zaświadczenia przez organ gminy w kwestii zgodności z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dokonana przez Sąd I instancji wykładnia omawianego przepisu, wskazująca w istocie na brak legitymacji procesowej skarżącego jest więc prawidłowa. Z uwagi na to, że czynności dokonywane w sprawie zgłoszenia nie należą do postępowania administracyjnego regulowanego kodeksem postępowania administracyjnego, nie jest możliwe skuteczne zarzucanie naruszenia tego przepisu i to zarówno przez organ administracji publicznej jak i sąd administracyjny. Zauważyć można jedynie, że skarżący jako strona postępowania ma prawo uczestniczyć w postępowaniach prowadzonych przez organ nadzoru budowlanego zmierzających do likwidacji nieprawidłowości procesu inwestycyjnego, z czego korzystał jak wynika z akt sprawy oraz przebiegu rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Innym uprawnieniem skarżącego, jako osoby, której nieruchomość bezpośrednio sąsiaduje z przedmiotowym obiektem, którego sposób użytkowania zmieniono, jest kierowanie skarg do właściwych organów, stosownie do działu VIII kpa lub też wystąpienie z odpowiednim roszczeniem na drogę postępowania cywilnego przed sądem powszechnym.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji z mocy art. 184 ppsa.