Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2016 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej M. S. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy rejestracji pojazdu skargę oddala.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając na podstawie art. 72, art. 73 ust. 1, art. 66 ust. 3a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. Nr 1137 ze zm.) i art. 145 § 1 pkt 5, art. 151 § 1 pkt 2 i art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzją z dnia 15 października 2015 r. znak [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania skarżącej – B. K. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta z dnia [...] 2015 r., nr [...], na mocy której uchylono decyzję ostateczną Prezydenta Miasta z dnia [...] 2013 r., nr [...], o rejestracji pojazdu marki Opel Corsa o nr nadwozia [...], unieważniając jednocześnie wydany dowód rejestracyjny seria i nr [...], tablice rejestracyjne o wyróżniku [...] wraz ze znakami legalizacyjnymi [...] oraz odmówiono rejestracji pojazdu marki Opel Corsa o nr VIN [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym: w dniu [...] 2013 r. ostateczną decyzją Prezydenta Miasta dokonano rejestracji pojazdu Opel Corsa o nr VIN: [...], wydając dowód rejestracyjny seria i nr [...], kartę pojazdu seria i nr [...] oraz tablice rejestracyjne o wyróżniku [...] ze znakami legalizacyjnymi [...]. W dniu 3 lipca 2015 r. do organu wpłynął sprzeciw Prokuratora Rejonowego z wnioskiem o wznowienie postępowania, a następnie uchylenie powyższej decyzji Prezydenta Miasta. Do pisma dołączono opinię z zakresu badań mechanoskopijnych, nr [...], wykonaną w Laboratorium Kryminalistycznym KWP.

Postanowieniem z dnia [...] 2015 r. wznowiono z urzędu postępowanie w sprawie wydania decyzji ostatecznej o rejestracji pojazdu Opel Corsa, w wyniku której wydano tablice o nr rej. [...] wobec nowych okoliczności i przedłożonych dowodów. Wezwana w toku postępowania o złożenie wniosków dowodowych skarżąca nie zgłosiła się do organu. Wobec tego organ przystąpił do rozstrzygania sprawy w oparciu o zebrany materiał dowodowy.

Organ powołał się na art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. i wskazał, że sprzeciw Prokuratora oraz załączona do niego opinia mechanoskopijna ujawniają istotne okoliczności, które nie były znane organowi w chwili wydania decyzji o rejestracji powyższego pojazdu i które stanowią podstawę do wznowienia przez organ postępowania w celu ponownego rozpoznania sprawy na podstawie nowych dowodów i wydania następnie decyzji odzwierciedlającej w sposób prawidłowy stan faktyczny przedmiotowej sprawy. Zdaniem organu z zebranej dokumentacji wynikało jednoznacznie, iż pojazd Opel Corsa o nr rej. [...] koloru granatowego został zarejestrowany w Urzędzie Miasta na skarżącą, jako pojazd nabyty od E. P. w dniu 21 stycznia 2013 r. W toku prowadzonego postępowania ustalono natomiast, że pojazd marki Opel Corsa stanowiący własność E. P. został całkowicie zniszczony w kolizji w dniu 21 sierpnia 2012 r., a następnie wycofany z ruchu i wykreślony z systemu informatycznego w dniu 13 września 2012 r. Pojazd, co do którego wpłynął sprzeciw Prokuratora, należący do skarżącej, posiada ten sam numer VIN, co pojazd całkowicie zniszczony, należący wcześniej do E. P. Badania mechanoskopijne przeprowadzone w toku postępowania pozwoliły wykazać, iż w badanym pojeździe został usunięty fragment podłogi, a w jego miejsce wspawano inny fragment części metalowej z wybitym symbolem indentyfikacyjnym [...]. Ponadto, jak wskazał biegły z zakresu badań mechanoskopijnych, tabliczka znamionowa nie jest właściwa dla tego pojazdu i pochodzi z innego pojazdu tej samej marki. Następnie ustalono, iż naklejka zawierająca symbol indentyfikacyjny o nr [...] także nie jest właściwa dla tego pojazdu. Mając powyższe na uwadze stwierdzono, że wyżej wskazany nr VIN: [...] nie jest właściwy dla samochodu Opel Corsa o nr rej. [...].

W oparciu o powyższe organ rejestrujący uznał, że zasadne jest uchylenie decyzji o rejestracji pojazdu marki Opel Corsa o nr VIN: [...], nadającej mu nr rej. [...] oraz unieważnienie dokumentów wydanych w związku z rejestracją, gdyż zawierają one dane niezgodne ze stanem faktycznym. Jak podkreślił organ, przepisy zawarte w art. 66 ust. 3 a oraz 66 a ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym wyraźnie stanowią, że pojazd uczestniczący w ruchu powinien posiadać nadane przez producenta cechy identyfikacyjne: numer VIN albo numer nadwozia, podwozia i ramy. Prawidłowe oznaczenie pojazdów co do tożsamości poprzez nadanie nr VIN lub innego, pozwala organom administracji publicznej na prawidłowe przeprowadzenie procedury rejestracyjnej pojazdów. Przedmiotowy pojazd posiada cechy identyfikacyjne, które zostały naniesione przez osoby nieuprawnione, a zatem nie została spełniona przesłanka art. 66 ust. 3a oraz art. 66 a ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, co powoduje, że nie może zostać zarejestrowany. Ponadto zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym pojazd podlega rejestracji na wniosek jego właściciela. Skarżąca nabyła pojazd o nr nadwozia [...], podczas gdy w rzeczywistości samochód ten posiadał inne oznaczenia identyfikacyjne VIN. Taki stan rzeczy, jak zaznaczył organ pierwszej instancji, nie może funkcjonować w obiegu prawnym. Stronę wezwano jednocześnie w terminie 7 dni od dnia otrzymania decyzji do zwrotu dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu oraz tablic rejestracyjnych.

Od powyższej decyzji w ustawowym terminie złożyła odwołanie skarżąca, podnosząc, że decyzja wydana została przedwcześnie, z naruszeniem zasad postępowania administracyjnego (również karnego), w szczególności zasady prawa do obrony. Pominięcie jej uprawnień, tak w wyniku działań Prokuratury, jak i w konsekwencji przez Urząd Miasta oraz wadliwość doręczenia wezwania skierowanego do niej skutkuje w jej opinii tym, że zaskarżona decyzja obarczona jest poważna wadą prawną. W związku z tym wniosła o jej uchylenie w całości oraz zezwolenie na rejestrację pojazdu o podanych cechach identyfikacyjnych.

W pierwszej kolejności skarżąca zwróciła uwagę, iż nie otrzymała wezwania do stawienia się w Urzędzie Miasta celem złożenia stosownych wyjaśnień. To z kolei spowodowało, że sprawa nie została wszechstronnie i obiektywnie zbadana. W opinii skarżącej nie jest możliwe, by jakiekolwiek pisma i wezwania do niej nie docierały, gdyż - pomimo tego, że pracuje przez 12 godzin dziennie - w mieszkaniu niemal przez cały czas jest ktoś z członków rodziny, a jeżeli nie ma nikogo, to są sąsiedzi. Nie znalazła jednocześnie w skrzynce pocztowej jakiegokolwiek powiadomienia czy awiza.

Powyższe powoduje, iż doszło zdaniem skarżącej do naruszenia podstawowej zasady obowiązującej w k.p.a. polegającej na pogłębianiu zaufania obywateli do organów państwa. Działanie organu ponadto pozbawiło organ możliwości zapoznania się ze stanowiskiem strony oraz możliwości ustosunkowania się do niego w uzasadnieniu decyzji. Powołała się przy tym w szczególności na treść art. 10 § 1 k.p.a., zasadę prawdy obiektywnej wyrażoną w art. 7 k.p.a., zasady prowadzenia postępowania dowodowego wynikające z art. 75 § 1, art. 77 oraz art. 81 k.p.a., a także reguły obowiązujące w zakresie wzywania do złożenia niezbędnych w sprawie wyjaśnień w ramach osobistego stawiennictwa, co określono w art. 50 k.p.a. Wskazała również na orzecznictwo obowiązujące w tym zakresie. Zwróciła też uwagę na przyjętą na gruncie k.p.a. zasadę oficjalności doręczeń i instytucję doręczenia zastępczego.

Skarżąca wskazała, że prowadząca czynności dowodowe Prokuratura Rejonowa również naruszyła jej prawo jako strony postępowania, nie informując jej o podejmowanych działaniach i zakończeniu postępowania, pomimo tego że art. 49 § 1 k.p.k. do tego ją uprawnia.

Jednocześnie zwróciła uwagę, że fakt wyrejestrowania samochodu w Niemczech (o czym nie miała pojęcia), nie sprzeciwia się temu, by mógł on być zarejestrowany w Polsce.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji powołało treść art. 145 § 1 k.p.a. Podkreśliło, iż zgodnie z art. 149 § 2 k.p.a. po wydaniu postanowienia w sprawie wznowienia postępowania organ administracyjny prowadzi postępowanie co do przyczyn wznowienia postępowania oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy. Taka treść tego przepisu oznacza, że w pierwszej kolejności obowiązkiem organu administracyjnego jest przeprowadzenie postępowania w sprawie wystąpienia przynajmniej jednej z enumeratywnie wyliczonych przesłanek z art. 145 § 1 i art. 145a § 1 k.p.a., a dopiero po ustaleniu, że przynajmniej jedna z takich przesłanek w sprawie zachodzi - przeprowadzenie postępowania w celu rozstrzygnięcia istoty sprawy.

Organ powołał również treść art. 151 § 1 k.p.a. oraz art. 66, art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym i art. 72 ust. 1 w/w ustawy, oraz art. 73 ust. 1. Organ wskazał także, iż powyższe regulacje precyzują przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (tekst jedn. Dz.U. z 2014, poz. 1522 ze zm.).

Kolegium wskazało, iż w niniejszej sprawie zaistniały okoliczności powodujące konieczność wznowienia postępowania na podstawie przesłanki określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. W stanie faktycznym sprawy do organu wpłynął sprzeciw Prokuratora Rejonowego z dnia 29 czerwca 2015 r., sygn. akt [...], od ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie rejestracji na rzecz skarżącej pojazdu marki Opel Corsa o nr VIN: [...], wydania dowodu rejestracyjnego seria i nr [...], tablic rejestracyjnych nr [...] i znaku legalizacyjnego [...]. Prokurator wniósł o wznowienie postępowania administracyjnego w powyższej sprawie. Do sprzeciwu dołączono opinię nr [...] z dnia 10 grudnia 2014 r. z zakresu badań mechanoskopijnych, wykonaną w Laboratorium Kryminalistycznym KWP. Z opinii tej wynika, iż w bliżej nieokreślonym miejscu przerobiono znaki identyfikacyjne w pojeździe marki Opel Corsa o nr rej. [...] w postaci numeru VIN [...]. Podano, iż wskazany symbol identyfikacyjny nie jest właściwy dla samochodu marki Opel Corsa o nr rej. [...]. W pojeździe tym został usunięty fragment podłogi z właściwym symbolem identyfikacyjnym (którego nie ustalono), a w jego miejsce wspawano fragment podłogi z powyżej wskazanym symbolem, pochodzący z innego pojazdu tej samej marki (modelu). Podobnie tabliczka znamionowa ze wskazanym wyżej symbolem również nie jest właściwa dla samochodu marki Opel Corsa nr rej. [...] i pochodzi z innego pojazdu tej samej marki (modelu). Dotyczy to również dodatkowego nośnika danych w postaci naklejki.

Organ odwoławczy stwierdził, iż zasadnie organ pierwszej instancji po otrzymaniu sprzeciwu wznowił postępowanie z urzędu w sprawie rejestracji, na wniosek skarżącej z dnia 8 lutego 2013 r., pojazdu marki Opel Corsa o podanym we wniosku nr identyfikacyjnym [...].

Jednocześnie wskazał, iż z zebranego materiału dowodowego bezsprzecznie wynika, że postępowanie, w którym z upoważnienia Prezydenta Miasta wydano decyzję ostateczną o rejestracji pojazdu z dnia 28 lutego 2013 r., nr [...], dotknięte było przesłanką wznowienia wymienioną w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

Wynikający ze wspomnianej wyżej opinii biegłego fakt, iż przedmiotem rejestracji dokonanej powyższą decyzją był pojazd o innych numerach znamionowych, aniżeli te, które zostały podane w decyzji o rejestracji na podstawie dokumentów złożonych w postępowaniu przez wnioskodawcę, jest nową okolicznością faktyczną istniejącą w dniu wydania decyzji ostatecznej, nieznaną organowi, który wydał decyzję, a jednocześnie mającą wpływ na zakres praw i obowiązków strony, a w konsekwencji na treść merytorycznego rozstrzygnięcia. Dopiero po zarejestrowaniu samochodu ustalono bowiem, iż numery identyfikacyjne nadwozia nie są oryginalne, gdyż zostały w sposób nieuprawniony przerobione.

Jednocześnie Kolegium zwróciło uwagę, iż nie ma znaczenia w niniejszej sprawie, że w stanie faktycznym sprawy cech identyfikacyjnych nie przerobiono w sposób bezpośredni -np. poprzez zmianę poszczególnych znaków, a nastąpiło to poprzez wspawanie całego elementu wraz z numerem znamionowym z innego pojazdu. Istotne jest bowiem, iż pojazd, któremu fabrycznie nadano określone cechy identyfikacyjne, został przedstawiony do rejestracji jako posiadający inne cechy identyfikacyjne. Bezsprzecznie ujawnienie takiej okoliczności już po rejestracji pojazdu powoduje, z uwagi na przesłankę z art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., konieczność wznowienia postępowania i uchylenia decyzji o rejestracji pojazdu.

Odnosząc się do zarzutu skarżącej, iż nie była informowana o czynnościach podejmowanych przez Prokuraturę, organ stwierdził, że okoliczność ta jest bez znaczenia dla niniejszego postępowania. Postępowanie to toczy się w oparciu m.in. o wyżej wspomnianą opinię biegłego, który to dowód organy administracyjne orzekające w niniejszej sprawie uznały za wystarczający dla stwierdzenia zaistnienia przesłanki do wznowienia postępowania, a następnie uchylenia decyzji w sprawie rejestracji (podkreślić należy, iż akta niniejszego postępowania nie dają podstaw, aby go w jakikolwiek sposób kwestionować).

Odnosząc się do zarzutów skarżącej co do naruszenia zasad postępowania administracyjnego, w tym obowiązku zapewnienia stronom czynnego udziału w każdym stadium postępowania, Kolegium zauważyło, iż postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] 2015 r., nr [...], w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie rejestracji pojazdu marki Opel Corsa nr rej. [...] zostało doręczone osobiście skarżącej w dniu 29 lipca 2015 r. (na dowodzie doręczenia postanowienia widnieje podpis Strony). Co istotne, w postanowieniu przytoczono treść art. 10 § 1 k.p.a. i wskazano sposób, w jaki skarżąca może skorzystać ze swoich uprawnień wynikających z tego przepisu. Podano również kontakt telefoniczny do pracownika Urzędu zajmującego się sprawą w przypadku konieczności dokonania dodatkowych ustaleń. Dodatkowe wezwanie do stawienia się w urzędzie nie było w opinii Kolegium potrzebne. Zgromadzona w sprawie dokumentacja również w opinii Kolegium była wystarczająca do wydania orzeczenia w sprawie i nie było potrzeby wzywania strony w celu złożenia dodatkowych wyjaśnień (mając natomiast na uwadze użyty w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji niefortunny zwrot "wezwana skarżąca nie zgłosiła się" należy odczytywać w kontekście akt sprawy jako "informowana o możliwości zgłoszenia dowodów skarżąca nie zgłosiła się").

W ocenie Kolegium, za w pełni wystarczające należy w takiej sytuacji uznać poinformowanie przez organ pierwszej instancji o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań w postanowieniu w przedmiocie wznowienia postępowania.

Prawidłowo - w ocenie Kolegium - w niniejszej sprawie organ pierwszej instancji w rezultacie wznowionego postępowania orzekł w ten sposób, iż uchylił decyzję z dnia [...] 2013 r., nr [...], w przedmiocie rejestracji przedmiotowego pojazdu, a następnie orzekł co do istoty sprawy.

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na ww. decyzję wpłynęła skarga skarżącej – B. K., w której skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to: art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 78 § 1 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie wniosków wynikających z prowadzonych przez organy ścigania postępowań karnych w tym dotyczących art. 286 k.k. i 270 k.k., przez co nie zebrano w sposób wyczerpujący materiału dowodowego i nie ustalono wszystkich okoliczności faktycznych, na których powinno być oparte rozstrzygnięcie.

Skarżąca wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji z powodu wskazanego naruszenia, które miało istotny wpływ na wynik postępowania.

W ocenie skarżącej zaskarżona decyzja zawiera szereg elementów, które według niej nie polegają na prawdzie i wynikają wprost z chęci pominięcia jej osoby jako tej, która zgodnie z procedurą, czy karną czy to administracyjną - ma prawa strony.

Skarżąca zarzuciła, iż SKO zrzuca tzw. "aktywność" w sferze dowodowej na stronę, obarczając ją konsekwencjami wbrew zasadom i przepisom k.p.a. za brak takiej aktywności

Zdaniem skarżącej w sposób rażący naruszono jej uprawnienia jako strony postępowania. Po pierwsze prokurator prowadzący postępowania przygotowawcze w sposób nieuprawniony, niezasadny, wbrew zasadom i regułom prawnym odmówił skarżącej prawa strony w toczącym się postępowaniu.

Skarżąca zarzuciła, że w trakcie postępowania w żadnym jego stadium nie została poinformowana o tym, iż jest prowadzone postępowanie dotyczące jej pojazdu. W sprawie tej złożyła ona pismo do Prokuratury Okręgowej. Podkreśliła, iż nie otrzymała żadnego wezwania do stawienia się urzędzie i do złożenia wniosków dowodowych. W związku z pominięciem jej praw skarżąca złożyła wniosek o wszczęcie o postępowania karnego. Skarżąca podniosła, iż posiada dokumenty, które nie były przedmiotem badania, a które to stanowią podstawę do rejestracji samochodu na terenie RP. Jednym z nich jest tzw. "brief" - dokument który świadczy o tym, że samochód marki Opel Corsa nie był wyrejestrowany na terenie Niemiec i który stanowi podstawę do rejestracji pojazdu na RP. Drugim jest dokument ubezpieczenia samochodu na okres tymczasowy - zawarty już na terenie RP przez istniejącą od wielu lat i działającą do dzisiaj firmę.

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie i podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne powołane są do badania zgodności z prawem działalności organów administracji publicznej. Sądy te kontrolują, czy organy administracyjne wydające zaskarżone akty (w tym decyzje, postanowienia) nie dopuściły się naruszenia przepisów prawa materialnego lub procesowego, mającego bądź mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy, czy też stanowiącego podstawę wznowienia postępowania albo naruszenia prawa uzasadniającego ich nieważność. Jedynie wówczas jest możliwe uchylenie kwestionowanego rozstrzygnięcia bądź stwierdzenie jego nieważności w trybie art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 718, dalej: p.p.s.a.). Jednocześnie, zgodnie z art. 134 p.p.s.a., sądy te nie są związane zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Kontrola sądowoadministracyjna przeprowadzona w oparciu o powyższe kryteria wykazała, że zaskarżona decyzja nie narusza prawa w sposób uzasadniający jej usunięcie z obrotu prawnego.

Decyzja SKO z 15 października 2015 r. została wydana w postępowaniu w sprawie wznowienia postępowania na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 i art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.; powoływanej dalej jako k.p.a.) w związku z art. 72, art. 73 ust. 1 , art. 66 ust. 3a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.; powoływanej dalej jako p.r.d.). Postępowanie zostało wznowione z urzędu, wskutek sprzeciwu prokuratora, wobec ustalenia podstawy wznowienia postępowania określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., to jest stwierdzenia, że wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Do oceny Sądu należała kwestia, czy organ zasadnie wznowił z urzędu postępowanie w sprawie rejestracji pojazdu marki Opel Corsa o nr VIN: [...] oraz wydał decyzję odmawiającą rejestracji tego pojazdu.

Należy podnieść, że organy administracji dokonują rejestracji pojazdu na podstawie dokumentów wymienionych w art. 72 p.r.d. Zgodnie z powyższym przepisem rejestracji pojazdu dokonuje się w szczególności na podstawie dowodu własności pojazdu lub dokumentu potwierdzającego powierzenie pojazdu, o którym mowa w art. 73 ust. 5, karty pojazdu, jeżeli była wydana, świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności wraz z oświadczeniem zawierającym dane i informacje o pojeździe niezbędne do rejestracji i ewidencji pojazdu, dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu - jeżeli są wymagane, zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu, jeżeli jest wymagane albo dowodu rejestracyjnego pojazdu lub innego dokumentu wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego, potwierdzającego wykonanie oraz termin ważności badania technicznego, dowodu rejestracyjnego, jeżeli pojazd był zarejestrowany, dowodu odprawy celnej przywozowej, jeżeli pojazd został sprowadzony z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy. Natomiast rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1522 ze zm.) w § 2 ust. 1 stanowi, że w celu rejestracji pojazdu właściciel pojazdu składa wniosek w organie rejestrującym i dołącza do wniosku następujące dokumenty: dowód własności pojazdu, dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany, kartę pojazdu, jeżeli była wydana.

W sprawie niniejszej organ zasadnie wznowił postępowanie, albowiem zaistniała podstawa wznowienia z art. 145 §1 pkt 5 k.p.a. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie, a zwłaszcza z przeprowadzonego przez Prokuraturę dowodu z opinii nr [...] z dnia 10 grudnia 2014 r. wynika, że znaki identyfikacyjne w postaci numeru VIN w przedmiotowym pojeździe zostały przerobione w ten sposób, że został usunięty fragment podłogi z właściwym symbolem identyfikacyjnym, a w jego miejsce wspawano fragment podłogi z innym symbolem (VIN: [...]), pochodzący z innego pojazdu tej samej marki (modelu). Także tabliczka znamionowa z powyższym symbolem nie jest właściwa dla pojazdu marki Opel Corsa nr rej. [...] pochodzi z innego pojazdu tej samej marki (modelu). Powyższe dotyczy także dodatkowego nośnika danych w postaci naklejki. Zatem przedmiotem rejestracji był pojazd o innych numerach znamionowych, niż te, które zostały wskazane w decyzji o rejestracji pojazdu na podstawie dokumentów przedłożonych przez wnioskodawczynię. Po zarejestrowaniu pojazdu (ostateczną decyzją) ustalone zostało, że numery identyfikacyjne VIN zostały w nieuprawniony sposób przerobione. Powyższe okoliczności niewątpliwie wypełniają przesłankę wznowienia postępowania, o której mowa w art. 145 §1 pkt 5 k.p.a.

Nieoryginalność, a więc sfałszowanie numeru nadwozia powoduje, że dokumenty, w oparciu o które pojazd był uprzednio zarejestrowany, nie stanowiły podstawy do przeniesienia własności samochodu na rzecz skarżącej. W tych warunkach prawidłowo uznano, że skarżąca nie spełniła warunków do zarejestrowania pojazdu określonych w powołanych wyżej przepisach.

Należy wskazać, że stanowisko, iż nieoryginalność, a więc sfałszowanie numeru nadwozia powoduje, że dokumenty, w oparciu o które pojazd był uprzednio zarejestrowany, nie stanowią podstawy do przeniesienia prawa własności samochodu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. m.in. wyrok NSA z dnia 3 września 1998 r., II SA 927/98, LEX nr 41327 oraz wyrok NSA z dnia 23 lipca 1998 r., II SA 661/98, LEX nr 41331).

Podkreślenia wymaga, że w toku sprawy wznowieniowej skarżąca nie przedłożyła nowych dokumentów, niezbędnych do rejestracji pojazdu z mocy art. 73 ust. 1 oraz art. 72 ust. 1 p.r.d.

Niezasadny jest także podniesiony w skardze zarzut naruszenia zasady prawdy obiektywnej oraz przepisów postępowania dowodowego poprzez nieuwzględnienie wniosków wynikających z prowadzonych przez organy ścigania postępowań karnych. Należy podnieść, że nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okoliczność, kto dokonał przerobienia znaków identyfikacyjnych w postaci numeru VIN w przedmiotowym pojeździe. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest również to, czy w postępowaniu prowadzonym przez prokuratora doszło, czy też nie, do naruszeń przepisów prawa procesowego. Przedmiotowe postępowanie administracyjne ma charakter autonomiczny, a ewentualne postępowania karne nie stanowią dla niego postępowań prejudycjalnych.

Należy też podnieść, że w postępowaniu przed organami administracji skarżąca miała zapewnioną możliwość wzięcia udziału w postępowaniu, o czym skarżącą szczegółowo pouczono w postanowieniu z [...] 2015 r. o wznowieniu postępowania w sprawie rejestracji pojazdu marki Opel Corsa o nr rej. [...]. Pouczenie zawierało informacje o treści art. 10 § 1 k.p.a., jak również o wynikającym z art. 78 k.p.a. prawie do inicjatywy dowodowej. Skarżąca została także szczegółowo poinformowana, w jakim trybie (osobiście lub telefonicznie) może uzyskać dodatkowe informacje oraz zrealizować wyżej opisane uprawnienia. Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącej w zwykłym trybie doręczenia – skarżąca odebrała je osobiście. Należy również podnieść, że z zasady informowania (art. 9 k.p.a.) nie wynika, aby organ miał obowiązek udzielać stronie porad prawnych (występować w roli pełnomocnika strony). Zasada informowania w zasadzie zamyka się w ramach toczącego się postępowania administracyjnego, a w jej ramach organ ma obowiązek poinformować stronę o okolicznościach faktycznych i prawnych konkretnej sprawy administracyjnej. Nie jest zatem zasadny podniesiony przez pełnomocnika skarżącej na rozprawie zarzut naruszenia zasady zaufania stron do organu. Skarżąca nie skorzystała z przysługującego jej prawa do uzyskania informacji, jak również z prawa do czynnego udziału w postępowaniu. Trudno w tej sytuacji wymagać od organów, aby udzielały skarżącej dalszych informacji, w tym polegających na pouczeniu o możliwości ubiegania się o nadanie cechy identyfikacyjnej pojazdu.

Z powyższych względów, skoro zaskarżona decyzja prawa nie narusza, Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.