Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Stowarzyszenia "K. B." w Krakowie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 85/07 odrzucające zażalenie Stowarzyszenia "K. B" w Krakowie w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "K. B" w Krakowie na bezczynność Prokuratora Okręgowego w Krakowie postanawia: odrzucić zażalenie

Postanowieniem z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt II SAB/Kr 85/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił zażalenie Stowarzyszenia "K. B. " w Krakowie w sprawie ze skargi tego Stowarzyszenia na bezczynność Prokuratora Okręgowego w Krakowie.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji podniósł, iż skarżący w dniu 26 sierpnia 2009 r. drogą elektroniczną złożył pismo o treści "w związku z pismem sądu z 6 sierpnia 2009 r. w sprawie sygn. akt jak wyżej składam od niego zażalenie". Uznając, iż pismo to zawiera braki formalne, sąd wezwał skarżącego do ich uzupełnienia poprzez wskazanie zaskarżonego postanowienia (w aktach sprawy brak było postanowienia z 6 sierpnia 2009 r.) , wskazania żądań i uzasadnienia zażalenia a także podpisania pisma. Wezwanie to skarżący odebrał 5 października 2009 r. i pomimo zakreślonego terminu braków zażalenia nie uzupełnił.

W dniu 25 listopada 2009 r. Stowarzyszenie "K. B." wniosło zażalenie na ww. postanowienie Sądu pierwszej instancji.

W dniu 11 grudnia 2009 r. Sąd pierwszej instancji wezwał Stowarzyszenie K. B. do uzupełnienia braków formalnych powyższego zażalenia poprzez jego podpisanie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) w zw. z art. 194 § 3 tej ustawy koniecznym warunkiem pisma składanego przez stronę do sądu jest umieszczenie podpisu osoby, która to pismo wnosi. Podpis powinien być własnoręczny, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 46 § 4, które w tej sprawie nie występują.

Odtworzony mechanicznie na piśmie wzór podpisu nie czyni zadość wymogowi przewidzianemu w art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a. (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II.).

Zażalenie skarżącego jest wydrukiem listu elektronicznego i nie zawiera oryginalnego własnoręcznego podpisu.

Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego dla skuteczności pisma wnoszonego przez stronę drogą elektroniczną konieczne jest późniejsze opatrzenie go własnoręcznym podpisem, bowiem tylko taki podpis spełnienia wymagania wynikające z art. 46 par. 1 pkt. 4 P.p.s.a. Powyższe wynika z faktu, że zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565 ze zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do sądów administracyjnych w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W konsekwencji w tym postępowaniu Naczelny Sąd Administracyjny nie jest zobowiązany do posługiwania się w korespondencji elektronicznej certyfikatami, o których mowa w powołanej ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym. (postanowienie NSA z dnia 24 lipca 2008 r., I OPP 25/08).

W związku z powyższym, działając na podstawie art. 180 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji