Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Izabela Ostrowska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Łd 800/07 o odrzuceniu skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Łd 800/07 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Wojewody Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia oddalić zażalenie.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę kasacyjną M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2008 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że stosownie do brzmienia § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm., zwanego dalej rozporządzeniem) wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. Sąd uznał, że w sprawie został uiszczony wpis w nieprawidłowej wysokości, bowiem wpis od skargi kasacyjnej powinien wynosić 250 zł, a nie 200 zł. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu I instancji, skarga kasacyjna wniesiona przez pełnomocnika uczestnika postępowania będącego adwokatem, jako nienależycie opłacona, na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) podlegała odrzuceniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła M. G.. Wnosząc o jego zmianę i przyjęcie skargi kasacyjnej, zarzuciła mu naruszenie przepisu art. 178 p.p.s.a. poprzez nie wezwanie do uiszczenia brakującej opłaty.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuję:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do regulacji art. 221 p.p.s.a. pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania do uiszczenia opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest decyzja Wojewody Ł. z dnia [...], utrzymująca w mocy decyzję Starosty T. z dnia [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę. W myśl § 3 rozporządzenia wpis od skargi kasacyjnej wynosi połowę wpisu od skargi, nie mniej jednak niż 100 zł. W tej sytuacji skarga kasacyjna, stosownie do przepisu § 2 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 rozporządzenia podlega wpisowi stałemu w wysokości 250 zł.

Zatem adwokat wnoszący skargę kasacyjną w imieniu M. G. powinien był bez wezwania uiścić wpis stały, od skargi kasacyjnej w wysokości 250 zł., a nie jak to uczynił w kwocie 200 zł.

Wskazać bowiem należy, iż wpis od skargi kasacyjnej niewątpliwie jest opłatą stałą, o której mowa w przepisie art. 221 p.p.s.a. Opłata w wysokości stałej w rozumieniu tego przepisu to opłata, której wysokość jest stała, taka sama, jednakowa. Takiemu kryterium odpowiada nie tylko opłata, która jest wyrażona kwotowo, lecz także taka, która, stanowiąc określony, zawsze taki sam ułamek określonej kwoty, ma zawsze taką samą wysokość ("wysokość stałą"). Gdy pismo procesowe podlega opłacie w wysokości ułamkowej części kwotowo określonego wpisu stałego, to opłata ta zawsze ma wysokość stałą. Nie przeczy temu konieczność dokonania w takiej sytuacji operacji rachunkowej celem ustalenia ułamkowej wysokości opłaty, gdyż wynik tej operacji zawsze może być jeden. Usuwa to możliwość powoływania się na niepewność co do wymagania, któremu strona, reprezentowana przez pełnomocnika musi sprostać, aby nie narazić się na sankcję przewidzianą w art. 221 in fine (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt II OSK 395/05, LEX nr 196445).

W poprzednio obowiązującym stanie prawnym przepis § 5 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193) stanowił, że wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata lub radcę prawnego uiszcza się na wezwanie (...), po przekazaniu skargi sądowi.

Jednakże Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 7 marca 2006 r., sygn. akt SK 11/05, opubl. w Dz. U. z dnia 17 marca 2006 r. Nr 45, poz. 322 orzekł o niezgodności w/w § 5 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z art. 221 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 2 Konstytucji RP.

Uiszczenie przez wnoszącego skargę kasacyjną, reprezentowanego przez adwokata, wpisu stałego od skargi kasacyjnej w niepełnej wysokości wywołuje skutek taki, jak nieuiszczenie wpisu (por. Małgorzata Niezgódka - Medek [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Kantor Zakamycze, Kraków 2005, s. 547).

Wbrew twierdzeniom żalącej się, z uwagi na dyspozycję przepisu art. 221 p.p.s.a., kwestia uiszczenia wpisu stałego od skargi kasacyjnej nie jest brakiem formalnym skargi, który w razie nieuzupełnienia podlegałby rygorowi przepisu art. 178 p.p.s.a.

W zaskarżonym postanowieniu prawidłowo zastosowano podstawę prawną odrzucenia skargi kasacyjnej, jaką jest regulacja art. 221 p.p.s.a.

Z powyższych przyczyn orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.