Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Sędziowie: Sędzia WSA Andrzej Cisek (spraw.) Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant: Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A. M. W. w W. – Oddział T.B. A. M. W. we W. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów I. uchyla decyzję I i II instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.

Starosta B., decyzją z dnia [...]r. ([...],) postanowił wprowadzić zmianę w operacie ewidencji gruntów w następujący sposób: w jednostce rejestrowej G.[...] -w odniesieniu do działki nr [...] o powierzchni 12,5019 ha, położonej w obrębie[...] miasta B., będącej własnością Skarbu Państwa – A. M.W. O.T. we W., dla której Sąd Rejonowy w B. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr [...] - przez zmianę użytku z tereny różne "Tr" na użytek las "Ls".

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we W. zwróciła się do Starosty B. pismem z dnia [...] r. (Nr[...]) o sprostowanie dotychczasowego wpisu użytku gruntowego poprzez zmianę rodzaju użytku tereny różne – "Tr" na użytek las – "Ls", dotyczące nieruchomości oznaczonej w operacie ewidencji gruntów obręb [...] miasta B. jako działka nr [...] o powierzchni 12,5019 ha, stanowiącej własność Skarbu Państwa - Agencja Mienia Wojskowego Oddział Terenowy we W., podnosząc, że działka ta stanowiła las pozostający w zarządzie Lasów Państwowych, który został przekazany na potrzeby Ministerstwa Obrony Narodowej.

Z dokumentów zgromadzonych w sprawie wynika zaś, że Nadleśnictwo B. bezskutecznie stara się o przejęcie od Agencji Mienia Wojskowego powyższych gruntów w trybie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tj. Dz. U. z 2005 r., Nr 45, poz. 435 ze zm.), a Dyrekcja Lasów Państwowych we W. wykazała swój interes prawny, co oznacza, że jest stroną postępowania o zmianę wpisu w ewidencji.

Nadto wskazano, że decyzją z dnia [...] r. (Nr[...]) Starosta B. postanowił z urzędu wprowadzić zmianę do operatu ewidencji gruntów w odniesieniu do działki nr [...] o pow. 12,5019ha stanowiącej własność Skarbu Państwa - Agencja Mienia Wojskowego poprzez dokonanie zmiany użytku z "Tr" (tereny różne) na "Ls" (las). Powyższą zmianę uwidoczniono na wykazie zmian danych ewidencyjnych nr [...] będącym integralną częścią niniejszej decyzji.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Agencji Mienia Wojskowego we W., podnosząc, iż nie został dołączony załącznik, który był jej integralną częścią. W toku sprawy Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we W. wyraziła zgodę na uchylenie niniejszej decyzji pod warunkiem, że nowa decyzja zostanie wydana niezwłocznie, a jej merytoryczna treść nie ulegnie zmianie. Starosta B.decyzją z dnia [...] r. (Nr[...]) uchylił swoje rozstrzygnięcie uznając, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie. Decyzja ta z dniem [...] r. stała się ostateczna.

Decyzją z dnia [...] r. ([...]) wprowadzono zmianę użytku "Tr" na "Ls", od której ponownie wniosła odwołanie A. M. W, podnosząc, że powyższy grunt nie może być lasem ponieważ nie odpowiada definicji lasu w rozumieniu ustawy o lasach. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. decyzją z dnia [...]r. (Nr[...]) uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, podnosząc niedołączenie dokumentów potwierdzających warunki na jakich przekazano nieruchomość leśną na rzecz MON w roku 1958, a w szczególności czy była wyrażona zgoda na przeznaczenie gruntów leśnych na cele nieleśne. Wskazano przy tym, że brak jest określenia granic nieruchomości przekazanej na rzecz MON w 1973 roku oraz brak jest ustaleń dlaczego grunt leśny w działce nr [...] nie był objęty po 1980 roku planem urządzania lasu oraz zalecono weryfikację dokumentacji geodezyjnej sporządzonej przez uprawnionego geodetę.

W dalszej części uzasadnienia wyjaśniono, że Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we W. pismami z dnia [...] r. oraz z dnia [...] r. wskazała, iż zmiana użytku "Ls" na "Tr" dokonana przy odnowieniu operatu ewidencyjnego była błędem. Przedstawiono nadto:

- decyzję Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia [...] r. wraz z protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia [...]r. przekazującą w zarząd i użytkowanie MON terenów leśnych, z zaznaczeniem, że gospodarka leśna na przekazanym terenie będzie prowadzona przez administrację leśną,

- decyzję Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia [...] r. wraz z kopią mapy gospodarczej, na której zaznaczono granice przekazywanej nieruchomości, ze wskazaniem, że gospodarkę leśną na przekazanej powierzchni będzie prowadziło Nadleśnictwo B.,

- opis taksacyjny wykonany na zlecenie Nadleśnictwa B. przez Biuro Urządzanie Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. wg stanu na dzień [...] r.

Z dostarczonych przez Nadleśnictwo B. dokumentów wynika również, że w latach 1962 - 1980 teren oznaczony jako oddział [...] objęty był planem urządzeniowo-leśnym.

Ponownie analizując dokumenty stwierdzono co następuje:

- przy pomiarze stanu posiadania gruntów miasta B. w latach 60 ubiegłego wieku działka nr[...] o pow. 274,33 ha (użytek "Ls") została wpisana w jednostce rejestrowej 2 z wpisem własności Skarb Państwa - władający Państwowe Gospodarstwo Leśne, a w roku 1970 przy regulacji granic miasta została podzielona na działkę nr [...] o pow. 158,4200 ha w obrębie B. i nr [...] ([...]) o pow. 115,9100 ha w obrębie N. J. Następnie w roku 1973 z działki nr [...] zostały wydzielone między innymi działki nr [...] o pow. 34,7700 ha, nr [...] o pow. 26,3700 ha i nr [...] o pow. 22,2100 ha. Decyzją Rejonowego Biura Geodety Miejskiego w B. z dnia [...] r. w sprawie zmian w ewidencji gruntów, wprowadzono aktualną nazwę jednostki władającej - Nadleśnictwo B.;

- odnawiając operat ewidencyjny dla obrębu [...] miasta B. ujawniono Ministerstwo Obrony Narodowej - Rejonowy Zarząd Kwaterunkowo - Budowlany we W. i z części działek nr[...],[...] i [...] utworzono między innymi działkę nr [...] o pow. 12,5019 ha z użytkiem "Tr" , co zostało potwierdzone decyzją Urzędu Miejskiego w B., Wydział Geodezji i Gospodarki Gruntami nr [...] z dnia [...] r. w sprawie zmian w ewidencji gruntów;

- w związku z wejściem w życie nowelizacji ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r,.Nr 30. poz. 127 ze zm.), dla Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego we W., za zarząd gruntami została naliczona opłata roczna - pismo Urzędu Rejonowego w B. z dnia [...] r. - przyjmując zgodnie z zapisem w ewidencji gruntów dla działki nr [...] użytek oznaczony symbolem "Tr";

- z dniem [...] r. obowiązki zarządcy nieruchomościami w imieniu resortu Obrony Narodowej przejął Wojskowy Rejonowy Zarząd Kwaterunkowo - Budowlany w Z.G., a z dniem [...] r. jego następcą prawnym został Rejonowy Zarząd Infrastruktury w Z.G.;

- zarząd nieruchomościami sprawowany w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) przekształcony został w trwały zarząd nieruchomością;

- na wniosek zarządcy Starosta B. wygasił prawo trwałego zarządu Rejonowego Zarządu Infrastruktury w Z. G. w stosunku do działki nr [...] położonej w obrębie [...] miasta B. decyzją z dnia [...] r. i powierzył stosownie do ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państw oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 90, poz. 405 ze zm.i) Agencji Mienia Wojskowego wykonywanie prawa własności, w stosunku do mienia Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie organów wojskowych, a nie wykorzystywanego przez te jednostki do realizacji ich zadań.

Wyjaśniono także, że lasem w rozumieniu art. 3 ustawy o lasach jest grunt:

1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:

a) przeznaczony do produkcji leśnej lub

b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo

c) wpisany do rejestru zabytków;

2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.

Z tego też względu pomimo wyodrębnienia w czasie pomiaru innych użytków w wykazie zmian danych ewidencyjnych z dnia 30 grudnia 2005 r. sporządzonym przez geodetę uprawnionego cały teren działki nr [...] został zakwalifikowany jako "Ls". Nadto powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2006 r. (sygn. akt II FSK 842/05) wskazano, że jeżeli umowa o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie została zawarta na podstawie art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, który jest odpowiednikiem art. 14 ustawy z dnia 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym ( Dz. U. Nr 63, poz. 494 ze zm. ), grunty w tym lasy można było przekazać bez zmiany ich dotychczasowego przeznaczenia. Przeznaczenie więc gruntu leśnego w użytkowanie na cele obronności nie powoduje wyłączenia tych gruntów z gospodarki leśnej.

W ocenie organu I instancji błędne określenie w operacie ewidencyjnym użytku symbolem "Tr" spowodowało to, że w opracowywanym przez Urząd Miasta B. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego od 1989 roku, działka nr [...] położona w obrębie [...] miasta B. wykazywana była jako tereny specjalne, użytkowane bez zmian. Brak oznaczenia użytku jako "Ls" uniemożliwiało zaś opracowanie zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu, zarówno przez Lasy Państwowe jak i przez zarządcę terenu.

Wreszcie podniesiono, że w uchwałą Rady Miasta B. z dnia [...]r., (Nr[...]) uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla prawobrzeżnej części miasta, ograniczonej od południa i wschodu granicami administracyjnymi miasta B., od północy drogą krajową nr[...], od zachodu rzeką B., w którym to działka nr [...], obręb [...] przeznaczona jest pod tereny leśne, oznaczone na rysunkach zmian planu symbolem [...]. Przeprowadzone zaś w dniu [...]roku w terenie oględziny stanu zagospodarowania nieruchomości wykazały, że na działce rośnie kilkudziesięcioletni las mieszany, zlokalizowano kilka szybów wentylacyjnych będących częścią składową schronów betonowo - ziemnych oraz wybetonowany plac o powierzchni ok. 600 m. Stwierdzono również brak ogrodzenia i jakichkolwiek budynków. W związku z powyższym uznano, iż zasadnym jest sprostowanie istniejącego zapisu w ewidencji gruntów na podstawie wykazu zmian gruntowych z 2005 roku i przywrócić las jako rodzaj użytku dla przedmiotowej działki.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Agencja Mienia Wojskowego, wnosząc o jej uchylenie

Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. 20 ust. 2 ustawy o lasach w związku z art. 20 ust 3a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.).

Motywując zasadność złożonego odwołania wskazano, że podstawę orzeczonej kwestionowaną decyzją zmiany w ewidencji stanowiły ustalenia poczynione na podstawie dokumentów omówionych szczegółowo w uzasadnieniu decyzji, okoliczności związane z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla prawobrzeżnej części miasta, w którym działka nr [...] obręb [...] przeznaczona jest pod tereny leśne, oznaczone symbolem [...] oraz przeprowadzone w dniu [...]r. oględziny stanu zagospodarowania nieruchomości, które wykazały, że na działce rośnie kilkudziesięcioletni las mieszany, a także zlokalizowano kilka szybów wentylacyjnych, będących częścią składową schronów betonowo-ziemnych.

Powyższe okoliczności zdaniem strony odwołującej się nie są jednak wystarczające i nie pozwalają na wprowadzenie zmian w operacie ewidencji gruntów wobec braku planu urządzenia lasu. Przepis art. 20 ust. 2 ustawy o lasach wskazuje jako zasadę, że dla powszechnej ewidencji gruntów i budynków, przy ustalaniu zasięgu użytku gruntowego pod nazwą "las" wiążące znaczenie mają ustalenia planów urządzenia lasów. Przepis powyższy jest przepisem szczególnym w stosunku do ogólnych zasad, dotyczących sposobu uwzględniania i wprowadzania zmian w ewidencji gruntów i budynków. Znajduje on umocowanie w art. 20 ust. 3a ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, który do ewidencji gruntów w części dotyczącej lasów nakazuje uwzględniać przepisy o lasach. Wskazano więc, iż niemożliwe jest uwzględnienie w ewidencji granic i powierzchni lasu, które nie wynikają z planu urządzenia danego lasu. Wyjaśniono także, że orzecznictwo sądowoadministracyjne w tej kwestii jest jednolite i formułuje tezę, iż zatwierdzony plan urządzenia lasu jest podstawą do dokonania zgłoszenia w ewidencji gruntów i budynków i dopiero ostateczna decyzja zatwierdzająca ten plan powoduje, że grunt staje się lasem .Brak jest zatem podstaw do wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków bez planu urządzenia lasu.

Decyzją z dnia [...]r. ([...]) D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W głównych motywach podjętego rozstrzygnięcia wskazano, że zgodnie z art. 7d ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne do zadań starosty należy w szczególności prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym ewidencji gruntów i budynków. W myśl art. 20 ust 1 i 2 powołanej ustawy ewidencja gruntów obejmuje m.in. informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz klas gleboznawczych, a także ich właściciela oraz innych osób fizycznych lub prawnych, w których władaniu znajdują się grunty i budynki.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 3a ustawy, ewidencję gruntów i budynków w części dotyczącej lasów, prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach. W szczególności do lasów zalicza się grunty określone jako "las" w ustawie o lasach z dnia 28 września 1991r. o lasach .

Ponadto wyjaśniono, że zgodnie z art. 20 ustawy o lasach, w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się ustalenia planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasów, w tym lasów ochronnych. Zaś w ewidencji gruntów i budynków uwzględnia się ustalenia planów urządzenia lasu i uproszczonych planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu. Stosownie do § 44 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. nr 38, poz. 454), na organie prowadzącym ewidencję gruntów i budynków ciąży obowiązek utrzymania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi.

Podkreślono również, iż zgodnie z § 46 powoływanego wyżej rozporządzenia, dane zawarte w ewidencji podlegają aktualizacji z urzędu lub na wniosek osób, organów i jednostek organizacyjnych o których mowa w § 10 i 11 rozporządzenia, a dokonuje się ich niezwłocznie po uzyskaniu przez starostę odpowiednich dokumentów, określających zmiany danych ewidencyjnych. Z urzędu zaś wprowadza się zmiany wynikające między innymi z prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych, opracowań geodezyjnych i kartograficznych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych.

Stosownie do § 47 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku, gdy aktualizacja operatu ewidencyjnego wymaga wyjaśnień zainteresowanych lub uzyskania dodatkowych dowodów, starosta przeprowadza w sprawie tej aktualizacji postępowanie administracyjne lub stosuje art. 22 ust. 3 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

W dalszej części uzasadnienia wskazano, że w niniejszej sprawie ustalono stan faktyczny, na podstawie następujących dokumentów:

- operatu ewidencji gruntów założonego w [...] r. dla obrębu B., w jednostce rejestrowej[...] , dla gruntów stanowiących użytki leśne, jako osobę władającą gruntem wpisano Państwowe Gospodarstwo Leśne Nadleśnictwo B.;

- plany urządzania lasu za okres [...] r. do [...] r. obejmujące obszar działki ewidencyjnej nr[...]położonej w obrębie [...] miasta B., z których wynika, że przedmiotowa nieruchomość była do [...]r. objęta planem urządzeniowo-leśnym;

- decyzji Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia [...]r, przekazującej w zarząd i użytkowanie Ministerstwu Obrony Narodowej terenów leśnych o powierzchni 14,32 ha, z zastrzeżeniem, że gospodarka leśna na przekazanym terenie będzie prowadzona przez administrację leśną, wraz z protokołem zdawczo - odbiorczym z dnia [...] r;

- decyzji Ministra Rolnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia [...] r. przekazującej w zarząd i użytkowanie Ministerstwu Obrony Narodowej powierzchni leśnej 2.9 ha, z zastrzeżeniem, że gospodarkę leśną na przekazywanej powierzchni będzie prowadziło Nadleśnictwo B., wraz z wyrysem z mapy gospodarczej w skali 1:5000;

- decyzji w sprawie zmian w operacie ewidencji gruntów, wydanej przez Urząd Miejski w B. z dnia [...] r., orzekającej o wprowadzeniu zmian w rejestrze gruntów obrębu [...]miasta B. według załącznika stanowiącego integralną część decyzji. W załączniku tym dla właściciela/władającego: Ministerstwo Obrony Narodowej, Wojskowy Rejon Zarząd Kwaterunkowo-Budowlany wpisano "stan po zmianach" dla działki ewidencyjnej numer [...] wpisano nowy użytek Tr (tereny różne) na powierzchni 12,5019 ha.

Stan zagospodarowania działki ewidencyjnej nr [...] o powierzchni 12,5019 ha położonej w obrębie [...] miasta B., ustalono zaś na podstawie:

- protokołu z oględzin w terenie przeprowadzonych w dniu [...] r., w sprawie ustalenia stanu zagospodarowania przedmiotowej nieruchomości wraz z dokumentacją fotograficzną;

- dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, opracowanej na potrzeby postępowania, przyjętej do państwowego zasobu pod nr[...], zawierającej wykaz zmian danych ewidencyjnych, dotyczący zmiany użytku gruntowego działki ewidencyjnej nr [...] o powierzchni 12,5019 ha.

- opisu taksacyjnego sporządzonego według stanu na dzień [...] r. przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B., wraz z załącznikiem mapowym w skali 1:5000, który obejmuje charakterystykę lasu i gruntów przedmiotowej nieruchomości.

Na podstawie wskazanych wyżej dokumentów ustalono, że jest to las mieszany, w którym dominuje sosna w wieku 85 lat i 55 lat, brzoza w wieku 55 lat, w zmieszanych kępach miejscowo: osika i brzoza w wieku 30 lat, dąb czerwony, dąb, buk i świerk w wieku 55 lat, modrzew, daglezja, świerk, dąb 85 letni. Podszycie zaś stanowi dąb, brzoza, osika, kruszyna występująca na 60%. Opisany obszar leśny zainwentaryzowano na powierzchni 11.20 ha. Na pozostałej części nieruchomości, zakwalifikowanej jako teren związany z gospodarką leśną, znajdują się: budynki gospodarcze i inne, drogi oraz linie na łącznej powierzchni 1,30 ha.

Wyjaśniono nadto, że z wypisu oraz wyrysu z obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta B. dla działki nr [...] położonej w obrębie [...] wynika, że przedmiotowa działka przeznaczona jest w planie pod tereny leśne, oznaczone na rysunkach zmian planu symbolem[...].

Mając na uwadze powyższe ustalenia co do stanu faktycznego przedmiotowej nieruchomości stwierdzono, że obszar ten niewątpliwie stanowi użytek gruntowy, który winien być oznaczony symbolem "Ls" (las). Wskazano przy tym, że mimo iż przedmiotowa nieruchomość została decyzjami z dnia [...] r oraz z [...] r., przekazana w zarząd i użytkowanie Ministerstwa Obrony Narodowej to jednak z zastrzeżeniem, że "gospodarka leśna na przekazanym terenie będzie prowadzona przez administrację leśną" (później Nadleśnictwo B.). Uznano zatem, że dokonana zmiana w operacie ewidencyjnym na podstawie decyzji z dnia [...] r., polegająca na zmianie użytku gruntowego w działce nr[...]z "Ls" na "Tr", kolidowała z zaleceniami Ministra Rolnictwa i Przemysłu Drzewnego określonymi w tych decyzjach.

Nadto wskazano, że z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne nakładają na starostę obowiązek rejestrowania stanów prawnych i faktycznych oraz utrzymywania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi Starosta B. był zobowiązany do wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie aktualizacji użytku gruntowego. Z materiałów źródłowych, w tym przypadku operatu ewidencyjnego założonego w [...] r. jak i planów urządzeniowo-leśnych, wynika, że grunt ten był zakwalifikowany jako las, w rozumieniu przepisów o lasach.

Odnosząc się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia [...]r, (sygn. akt IOSK 1077/07), wskazano, że nie ma on zastosowania, gdyż w przedmiotowej sprawie dla tego obszaru nie ma opracowanego planu urządzania lasu lecz jest opis taksacyjny sporządzony przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B.

Podkreślono także, że z akt sprawy wynika, że dla przedmiotowej nieruchomości do roku 1980 r obowiązywał plan urządzenia lasu, a obecnie obszar ten planu urządzeniowo-leśnego nie posiada, gdyż jak wynika z wyjaśnień Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we W. (pismo z dnia [...]r. oraz z dnia [...]r.), stosownie do art. 21 ustawy o lasach brak zapisu użytku "Ls" (las) w ewidencji gruntów uniemożliwia opracowanie planu urządzenia lasu bądź uproszczonego planu urządzenia lasu. Mając to na uwadze Nadleśnictwo B. zleciło opracowanie opisu taksacyjnego, który zawiera charakterystykę lasu i gruntów przedmiotowej nieruchomości. W wyniku oględzin i inwentaryzacji drzewostanu znajdującego się na przedmiotowej nieruchomości ustalono, że jest to las mieszany.

Zauważono także, że obecnie, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta B. dla działki ewidencyjnej nr [...] wskazują przeznaczenie podstawowe - lasy. Natomiast poprzednio obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał przeznaczenie dla przedmiotowej nieruchomości - tereny specjalne.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu złożyła Agencja Mienia Wojskowego w W. oddział terenowy Biura Agencji Mienia Wojskowego we W., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji i zasądzenie od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego

Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie przepisów:

- art. 20 ust. 2 i art. 22 ust. 1 ustawy o lasach - przez ich błędną wykładnię polegająca na uznaniu, że dla wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów wystarczający jest opis taksacyjny terenu:

- art. 20 ust. 3a ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, w związku z art. 20 ust. 2 ustawy o lasach przez błędną wykładnię, polegająca na uznaniu, że przepisy ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach dopuszczają uwzględnienie w ewidencji gruntów opisu taksacyjnego w miejsce planu urządzenia lasu.

- art. 7 i art. 77 KPA polegające na niewyjaśnieniu stanu faktycznego sprawy i braku rozpatrzenia całego materiału dowodowego;

2) art. 107 § 1 i § 3 KPA - poprzez niewyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz przyczyn, dla których opis taksacyjny nieruchomości stanowi podstawę do dokonania zmian w operacie ewidencji gruntów.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że utrzymując w mocy decyzję Starosty B., wprowadzającą zmianę w operacie ewidencji gruntów poprzez zmianę oznaczenia przedmiotowej nieruchomości z użytku tereny różne "Tr" na użytek las "Ls" o powierzchni 12, 5019 ha, organ odwoławczy uznał, iż sporządzony przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B. opis taksacyjny stanowi podstawę do dokonania powyższej zmiany. Takie zaś rozstrzygnięcie - w ocenie strony skarżącej - pozostaje w sprzeczności z treścią art. 20 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o lasach. Przepisy te stanowią bowiem, iż w ewidencji gruntów uwzględnia się ustalenia planu urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu. Wskazują one na zasadę, że dla ewidencji gruntów, przy ustalaniu zasięgu użytku gruntowego pod nazwą las, wiążące znaczenie mają właśnie ustalenia tych planów, dotyczące ich powierzchni i granic. Z kolei, plan urządzenia lasu wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw środowiska. Z powyższego wynika więc, że plan urządzenia lasu jest podstawowym i niezbędnym dokumentem, na podstawie którego możliwe jest wprowadzenie zmian w ewidencji gruntów, odnoszących się do terenów leśnych.

Podniesiono również, że opis taksacyjny, na który powołuje się w zaskarżonej decyzji organ odwoławczy, nie jest dokumentem, na podstawie którego możliwe jest wprowadzenie zmian w ewidencji, w szczególności co do powierzchni i granic terenu leśnego. Wprowadzona zmiana dotyczy bowiem powierzchni 12,5019 ha, uznanej jako użytek las. Opis taksacyjny przedmiotowych gruntów - jak ustalił organ odwoławczy - wskazuje powierzchnię obszaru leśnego na 11,20 ha, a teren związany z gospodarką leśną stanowi 1,30 ha. Nie wiadomo zatem, jaki charakter posiada nieziwentaryzowana część działki nr [...] o powierzchni 0,0019 ha podczas, gdy ta część nieruchomości również została objęta zmianą w ewidencji gruntów i stanowić ma również las.

W dalszej części podkreślono, że dowodem, mającym uzasadniać wprowadzenie zmiany w operacie ewidencji gruntów, nie mogą stanowić ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego przez Burmistrza Miasta B. w dniu [...] r., albowiem przeznaczenie w planie terenu jako teren leśny, musi uwzględniać ustalenia planu urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni.

Wyjaśniono również, że przepis z art. 20 ust. 3a ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne w zakresie prowadzenia ewidencji gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, nakazuje uwzględnianie przepisów o lasach. Stąd przyjęcie, za podstawę wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów opisu taksacyjnego w miejsce planu urządzenia lasu, stanowi naruszenie przepisów art. 20 ust.2 i art.22 ust. 1 ustawy o lasach oraz art. 20 ust. 3a ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Skarżąca zarzuciła także, iż organ odwoławczy nie rozważył w sposób dostateczny i wszechstronny zgromadzonego materiału dowodowego, co doprowadziło do niewyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w szczególności w zakresie powierzchni i granic użytku zakwalifikowanego jako las. Nie wyjaśniono także na jakiej podstawie prawnej uznano, iż opis taksacyjny jest dokumentem uprawniającym do wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów. Stwierdzenie, że dla przedmiotowej nieruchomości w roku 1980 obowiązywał plan urządzenia lasu, a opis taksacyjny zawiera charakterystykę lasu i gruntów przedmiotowej nieruchomości – w ocenie skarżącej - jest niewystarczające i nie spełnia wymogu wskazania i wyjaśnienia podstawy prawnej decyzji.

W zakończeniu przywołano, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyrażany jest zgodny pogląd, iż zatwierdzony plan urządzenia lasu jest podstawą do dokonania zgłoszenia w ewidencji gruntów i budynków i dopiero z momentem wydania decyzji zatwierdzającej klasyfikację gruntów staje się lasem. Nie jest zatem możliwe uwzględnienie w powszechnej ewidencji gruntów i budynków granic i powierzchni lasu, które to nie wynikają z planu urządzenia lasu.

W odpowiedzi na skargę D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację i wywody prawne zawarte w kwestionowanej decyzji.

Nadto wskazał, iż zarzut naruszenia przepisów art. 20 ust. 2 i art. 22 ust. 1 ustawy o lasach, poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że dla wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów wystarczający jest opis taksacyjny terenu, nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 2 ustawy o lasach, w ewidencji gruntów i budynków uwzględnia się ustalenia planów urządzania lasu i uproszczonych planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu. Jednocześnie, w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się ustalenia planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasów, w tym lasów ochronnych. Ponieważ, przepisy ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne nakładają na starostę obowiązek rejestrowania stanów prawnych i faktycznych oraz utrzymywania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi, to wniosek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we W. w sprawie aktualizacji użytku gruntowego nieruchomości położonej w obrębie [...] B., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działka numer [...] AM-[...], Starosta B. był zobowiązany rozpatrzeć i przeprowadzić postępowania administracyjne. Wskazano przy tym, że opis taksacyjny nieruchomości był jednym z dowodów, który organ dopuścił w toku wyjaśniania sprawy.

W ocenie organu odwoławczego na uwzględnienie nie zasługuje także zarzut naruszenia art. 20 ust. 3a ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne w związku z art. 20 ust. 3 ustawy o lasach. Zgodnie bowiem z art. 7d ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego do zadań starosty należy w szczególności prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym ewidencji gruntów i budynków. W myśl art. 20 ust 1 i 2 powołanej ustawy ewidencja gruntów obejmuje m.in. informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz klas gleboznawczych, a także ich właściciela oraz innych osób fizycznych lub prawnych, w których władaniu znajdują się grunty i budynki. Przepisy zaś § 44 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków nakładają na starostę obowiązek utrzymania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności. Zgodnie z § 46 tegoż rozporządzenia, dane zawarte w ewidencji podlegają aktualizacji z urzędu lub na wniosek osób, organów i jednostek organizacyjnych o których mowa w § 10 i rozporządzenia. Aktualizacji operatu ewidencyjnego, dokonuje się niezwłocznie po uzyskaniu przez starostę odpowiednich dokumentów, określających zmiany danych ewidencyjnych. Z urzędu wprowadza się zmiany wynikające między innymi z prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych, opracowań geodezyjnych i kartograficznych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych.

Stosownie do § 47 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku, gdy aktualizacja operatu ewidencyjnego wymaga wyjaśnień zainteresowanych lub uzyskania dodatkowych dowodów, starosta przeprowadza w sprawie tej aktualizacji postępowanie administracyjne lub stosuje art. 22 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Mając na względzie powyższe wskazano, że z akt sprawy wynika, a w szczególności z operatu ewidencyjnego założonego w [...] r. oraz planów urządzeniowo-leśnych, że grunt ten był zakwalifikowany jako las, w rozumieniu przepisów o lasach. Jednocześnie, mimo iż przedmiotowa nieruchomość została decyzjami z dnia [...] r. oraz z dnia [...]r., przekazana w zarząd i użytkowanie Ministerstwa Obrony Narodowej to jednak z zastrzeżeniem, że "gospodarka leśna na przekazanym terenie będzie prowadzona przez administrację leśną" (później Nadleśnictwo B.). Ponadto nadmieniono, że obecnie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta B. ustalono przeznaczenie i zagospodarowanie terenu dla przedmiotowej nieruchomości podstawowe: lasy oraz wprowadzono na tym obszarze obowiązek utrzymania istniejącego drzewostanu i uzupełnianie jego ubytków.

Podkreślono także, że na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut naruszenia art. 7 i art. 77 KPA, przez niewyjaśnienie stanu faktycznego sprawy i braku rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Wyjaśniono przy tym, że strony postępowania, na każdym etapie, miały zapewniony czynny udział w jego toku oraz możliwość zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym i wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, a organ zebrał i dokonał oceny całości akt zgromadzonych w tej sprawie, zaś stan faktyczny oraz stan zagospodarowania przedmiotowej nieruchomości, przedstawił szczegółowo w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Także zarzut naruszenia art. 107 § 1 i § 3 KPA poprzez niewyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz przyczyn, dla których opis taksacyjny nieruchomości stanowi podstawę do dokonania zmian w operacie ewidencji gruntów, uznano za chybiony, wyjaśniając, że w niniejszej sprawie podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Na rozprawie w dniu [...] r. pełnomocnik uczestnika postępowania – Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we W. na pytanie Sądu o charakter prawny opisu taksacyjnego, na który powołują się organy stwierdziła, że nie jest w stanie wskazać podstawy prawnej tegoż opisu, wskazując jedynie, iż został on sporządzony na podstawie zarządzenia Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje.

Stosownie do treści przepisu art. 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów administracyjnych sądy administracyjne właściwe są do badania zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Sąd nie może opierać tej kontroli na kryterium słuszności lub sprawiedliwości społecznej. Decyzja administracyjna jest zgodna z prawem, jeżeli jest zgodna z przepisami prawa materialnego i przepisami prawa procesowego.

Uchylenie decyzji administracyjnej, względnie stwierdzenie jej nieważności przez Sąd, następuje tylko w przypadku istnienia istotnych wad w postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego, mającego wpływ na wynik sprawy - art. 145 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje w szczególności orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia na które służy zażalenie albo kończące postępowanie lub rozstrzygające sprawę co do istoty (art. 3 § 1 w związku § 2 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), a także na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego.

Kryterium legalności przewidziane w art. 1 § 2 ustawy ustrojowej umożliwia sądowi wyeliminowanie z obrotu prawnego zarówno decyzji administracyjnej uchybiającej prawu materialnemu, jeżeli naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), jak też rozstrzygnięcia dotkniętego wadą warunkującą wznowienie postępowania administracyjnego (lit. b), a także wydanego bez zachowania reguł postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (lit. c).

Z kolei art. 147 § 1 przywołanej powyżej ustawy procesowej upoważnia Sąd, który uwzględnia skargę na uchwałę lub akt, do stwierdzenia nieważności tej uchwały lub aktu w całości lub części albo stwierdzenia, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.

Zgodnie z treścią przepisu art. 134 powyższej ustawy - Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Na wstępie zważyć należy, iż w przepisie z art. 20 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne określono, że ewidencja gruntów obejmuje informacje dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, a także oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład, której wchodzą grunty. W ewidencji tej wskazuje się nadto właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych – inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części. Ewidencje gruntów lub budynków prowadzą starostowie (art. 22 ust. 1 powyższej ustawy).

Na mocy zaś § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454) prawa osób i jednostek organizacyjnych do nieruchomości uwidacznia się w ewidencji na podstawie: wpisów dokonanych w księgach wieczystych, prawomocnych orzeczeń sądowych, umów zawartych w formie aktów notarialnych, dotyczących ustanowienia lub przeniesienia praw rzeczowych do nieruchomości, z wyłączeniem umów dotyczących użytkowania wieczystego gruntów i własności lokali, ostatecznych decyzji administracyjnych, dyspozycji zawartych w aktach normatywnych, umów dzierżawy, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 2.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 1 grudnia 2008 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1482/08), podzielonym przez Sąd rozpoznający niniejszą sprawę - zapisy zawarte w ewidencji gruntów, dotyczące uprawnień do gruntu (w tym w szczególności prawa własności) mają charakter informacji pochodnych w stosunku do informacji wynikających ze źródeł wskazanych w § 12 ust. 1 rozporządzenia, a w postępowaniu administracyjnym dotyczącym zmian w ewidencji gruntów źródeł tych nie można w sposób dowolny interpretować. Z powyższego wynika więc, iż organ ewidencyjny może wpisać do ewidencji gruntów i budynków tylko takie prawo do nieruchomości, które jednoznacznie, w sposób niewątpliwy wynika z dokumentów wskazanych w rozporządzeniu, nie może zaś takiego prawa ani ustanowić, ani wyinterpretować, tj. przyjąć, iż wprawdzie danego prawa nie poświadcza w sposób bezpośredni żaden dokument, niemniej jego istnienie można wywieść z przesłanek pośrednich.

W niniejszej sprawie kwestię sporną stanowi wprowadzenie decyzją Starosty B. z dnia [...]r. zmiany w operacie ewidencji gruntów w następujący sposób: w jednostce rejestrowej[...]– w odniesieniu do działki nr [...] o powierzchni 12, 5019 ha, położonej w obrębie [...] miasta B., będącej własnością Skarbu Państwa – Agencji Mienia Wojskowego Oddział Terenowy we W. przez zmianę użytku z tereny różne "Tr" na użytek las "Ls". Orzekając o powyższej zmianie organ miał na względzie wykonany dla potrzeb niniejszej sprawy opis taksacyjny wykonany na zlecenie Nadleśnictwa B. przez Biuro Urządzeń Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w B.

W rozpoznawanej sprawie istotne jest przede wszystkim to, iż zgodnie z art. 20 ust. 3a Prawa geodezyjnego i kartograficznego ewidencje gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, prowadzi się z uwzględnieniem przepisów o lasach. Stosownie zaś do postanowień art. 20 ust. 2 ustawy o lasach w ewidencji gruntów i budynków uwzględnia się ustalenia planów urządzenia lasu i uproszczonych planów urządzenia lasu dotyczące granic i powierzchni lasu. Plan urządzenia lasu stanowi zaś podstawowy dokument gospodarki leśnej opracowywany dla określonego obiektu, zawierający opis i ocenę stanu lasu oraz cele, zadania i sposoby prowadzenia gospodarki leśnej (art. 6 ust. 1 pkt 6 powyższej ustawy). Z kolei uproszczony plan urządzenia lasu - to jak wskazał ustawodawca – plan opracowywany dla lasu o obszarze co najmniej 10ha, stanowiącego zwarty kompleks leśny, zawierający skrócony opis lasu i gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz podstawowe zadania dotyczące gospodarki leśnej.

Z opisanych zatem regulacji normatywnych wynika, iż plan urządzania lasu stanowiąc swoisty rodzaj planu zagospodarowania przestrzennego jest tym dokumentem, który uprawnia do aktualizacji danych dotyczących granic i powierzchni lasów, a zatem przesadza także i o treści wpisów w ewidencji gruntów. Jak nadto wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 czerwca 2008 r. (sygn. akt I OSK 903/07), podzielonym przez Sąd rozpoznający niniejszą sprawę "obowiązek aktualizowania danych objętych ewidencją gruntów i budynków, podlega ograniczeniu w stosunku do zmian dotyczących ustalania granic i powierzchni lasów. Zmiany te nie mogą być dokonywane wbrew planom urządzania lasów, które stanowią szczególny rodzaj planów zagospodarowania przestrzennego takich terenów i przesądzają o treści wpisów w ewidencji gruntów. Plan urządzania lasu zawiera bowiem, nie tylko opis, ale także zestawienie, powierzchni lasów i gruntów do zalesienia (art. 18 ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy o lasach)".

W rozpoznawanej sprawie brak jest jednak aktualnego planu urządzenia lasu, a zmiany wpisu ewidencji nie można uzasadniać tym, iż przedmiotowa nieruchomość do dnia [...] r. była objęta planem urządzenia lasu. Istotne jest bowiem to, iż dopiero zatwierdzony i obowiązujący plan urządzenia lasu stanowi podstawą do dokonania zgłoszenia w ewidencji gruntów i budynków.

Stosownie do opisanych powyżej regulacji normatywnych wskazać należy, iż w realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, iż opis taksacyjny, na który powołują się organy stanowi dokument, na podstawie, którego możliwe jest wprowadzenie zmian w ewidencji, w szczególności co do powierzchni i granic terenu leśnego. Jednym bowiem dokumentem, który uprawnia organ do dokonania nowego wpisu jest opisany powyżej plan urządzenia lasu.

Zasadnym jest nadto wskazanie, iż tak w decyzji organu I instancji jak i w decyzji organu odwoławczego nie wskazano i nie wyjaśniono podstawy prawnej, według której zasadnym było uznanie opisu taksacyjnego za dokument uprawniający organ do orzeczenia zmian w operacie ewidencji gruntów. Także na rozprawie na pytanie Sądu o charakter prawny opisu taksacyjnego pełnomocnik Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we W. stwierdziła, że nie jest w stanie wskazać podstawy prawnej opracowania tegoż opisu, wyjaśniając przy tym, że został on sporządzony na zarządzenie Dyrektora. W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę nie do przyjęcia jest utrzymanie w mocy decyzji podjętej na podstawie w dokumentu, którego status prawny jest niejasny a nadto nieprzewidziany przez obowiązujące przepisy, jako dokument na podstawie którego dla którego możliwe jest orzekanie o dokonywaniu zmian ewidencji gruntów i budynków.

Konkludując, uznać należy, iż w niniejszej sprawie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy. Mając bowiem na względzie literalne brzmienie art. 20 ust. 2 ustawy o lasach wskazać należy, iż nie jest dopuszczalne dokonanie wpisu w ewidencji gruntów i budynków bez uwzględnienia ustaleń planów urządzenia lasu.

Wobec zatem powyższego i kierując się dyspozycją art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – orzeczono jak w sentencji orzeczenia. Rozstrzygnięcie zawarte w pkt II uzasadnione jest postanowieniami art. 152 powyższej ustawy, a orzeczenie o kosztach – art. 200.