Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2016r. sprawy ze skargi Gminy K. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 5 lutego 2016r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie likwidacji szkoły I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; II. zasądza od Wojewody na rzecz Gminy K. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wojewoda rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 5 lutego 2016r. znak: [...] stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w L. z dnia 7 stycznia 2016r. w sprawie likwidacji Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w Z., Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w C., Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w G.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewoda podniósł, że w toku badania na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515, ze zm. dalej: u.s.g.), legalności uchwały stwierdził, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem prawa. Przytaczając brzmienie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, ze zm. - zwanej dalej: u.s.o.) organ uznał, że zaskarżona uchwała narusza treść tego przepisu. Zgodnie ze stanowiskiem organu art. 59 ust. 1 u.s.o. należy rozumieć w ten sposób, że organ prowadzący szkołę jest obowiązany co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji, zawiadomić o zamiarze likwidacji szkoły rodziców uczniów, co oznacza, że informacja powinna dotyczyć intencji (zamiaru likwidacji). W niniejszym stanie faktycznym uchwała o zamiarze likwidacji szkół podjęta w dniu 14 grudnia 2015r., celem realizacji obowiązku zawiadomienia, została wysłana do wszystkich rodziców uczniów w dniu 17 grudnia 2015r., listami poleconymi, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, jedną przesyłką kierowaną do obojga rodziców, na ich wspólny adres. Wielu rodziców nie podjęło przesyłek doręczonych przez pocztę, m.inn. z uwagi na świąteczny okres. Przesyłki awizowano jednokrotnie; wróciły do Urzędu Miasta w dniu 7 stycznia 2016r.

Niepodjęcie przez rodzica ucznia przesyłki w terminie, w warunkach tzw. awizowania pozwala, zdaniem organu stwierdzić, że organ prowadzący szkołę nie wywiązał się z obowiązku zawiadomienia. Tym samym rodzice uczniów nie mogli zapoznać się z przekazaną informacją, przed podjęciem ostatecznej uchwały o likwidacji tj. w niniejszym stanie faktycznym przed 7 stycznia 2016r. Uchwała o likwidacji powinna być ostatnim elementem procedury likwidacji szkoły. Z tego względu, nie może naprawić braku zawiadomień na dzień 7.01.2016r. ponowne przesłanie rodzicom uczniów zawiadomień o zamiarze likwidacji szkół, listami poleconymi, już po podjęciu uchwały ostatecznej, o czym informuje Przewodniczący Rady Miejskiej w piśmie z dnia 18 stycznia 2016r. Przyjęcie odmiennej interpretacji nie jest w ocenie organu możliwe z uwagi na fakt, że organ nadzoru badając uchwałę ostateczną tj. o likwidacji szkoły, musi mieć realną możliwość zweryfikowania wyczerpania przez gminę procedury przewidzianej w przepisach.

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach Gmina K., domagając się w całości jego uchylenia. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu nadzorczemu zarzuciła naruszenie:

I. art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa w zw. z 91 ust. 5 u.s.g., poprzez:

a) wadliwą ocenę zgromadzonego materiału dowodowego i ustalenie, że przesyłki polecone wysyłane do rodziców uczniów były zawizowane jednokrotnie, podczas gdy istniały podstawy, aby przyjąć, że przesyłki były awizowane dwukrotnie zgodnie z Regulaminem świadczenia usług powszechnych Poczty Polskiej S.A., względnie poprzez

b) zaniechanie wyjaśnienia, czy przesyłki z zawiadomieniem były dwukrotnie awizowane, pomimo braku podstaw do przyjęcia, iż przesyłki te były awizowane wyłącznie jednokrotnie, w szczególności poprzez zaniechanie wezwania Skarżącej do przedstawienia wyjaśnień i dodatkowych dowodów dotyczących doręczania rodzicom uczniów zawiadomień oraz dwukrotnego awizowania przesyłek rejestrowanych;

II. art. 10 § 1 i art. 81 kpa w zw. z art. 91 ust. 5 u.s.g. poprzez uniemożliwienie Skarżącej wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów przed wydaniem rozstrzygnięcia nadzorczego, w związku z brakiem pouczenia Skarżącej o prawie zapoznania się z aktami i złożenia końcowego oświadczenia;

III. art. 91 ust. 3 u.s.g. poprzez sporządzenie uzasadnienia rozstrzygnięcia nadzorczego w sposób, który uniemożliwia ustalenie rzeczywistych i zasadniczych przyczyn faktycznych i prawnych stwierdzenia przez Wojewodę nieważności Uchwały o likwidacji, co utrudnia, a nawet wyklucza możliwość poddania tego rozstrzygnięcia kontroli sądowej;

IV. art. 59 ust. 1 u.s.o., poprzez jego wadliwą wykładnię i przyjęcie, że zawiadomienie o zamiarze likwidacji szkoły nie ma miejsca, jeżeli pismo zawierające informację o zamiarze likwidacji szkoły nie zostało doręczone, lecz "awizowane", a przesyłka rejestrowana nie została podjęta przez rodziców ucznia w urzędzie pocztowym, podczas gdy dla dokonania zawiadomienia wystarczające jest zapewnienie rodzicom realnej możliwości zapoznania się z zawiadomieniem, m.in. poprzez pozostawienie awiza informującego o możliwości odbioru przesyłki w urzędzie pocztowym;

V. art. 59 ust. 1 u.s.o., poprzez wadliwą wykładnię i przyjęcie, że zawiadomienie o zamiarze likwidacji szkoły nie ma miejsca, jeżeli zawiadomienie jest dokonywane poprzez wysłanie jednej przesyłki adresowanej do obojga rodziców na ich wspólny adres, podczas gdy takie adresowanie przesyłki jest wystarczające dla uznania zawiadomienia za prawidłowo dokonane;

VI. art. 59 ust. 1 u.s.o., poprzez wadliwą wykładnię i przyjęcie, że zawiadomienie o zamiarze likwidacji szkoły nie ma miejsca, jeżeli jest dokonane po podjęciu uchwały o likwidacji szkoły, podczas gdy zawiadomienie może zostać prawidłowo dokonane również po podjęciu uchwały o likwidacji szkoły, ale na co najmniej 6 miesięcy przed terminem planowanej likwidacji szkoły;

VII. art. 59 ust. 1 u.s.o., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że Skarżąca nie zawiadomiła rodziców prawidłowo o planowanej likwidacji szkół, podczas gdy działania Skarżącej w tym zakresie było prawidłowe, a rodzice mieli realną możliwość zapoznania się z zawiadomieniem o zamiarze likwidacji szkół.

Skarżący przedstawił szeroką argumentacją w odniesieniu do podniesionych zarzutów. Zdaniem autora skargi istniały przesłanki do przyjęcia przez organ nadzoru, że przesyłki były awizowane dwukrotnie, wynikające z treści § 24 i § 26 regulaminu świadczenia usług powszechnych z dnia 19 sierpnia 2014r. określających sposób doręczania przesyłek pocztowych w przypadku stwierdzenia nieobecności adresata. Znajdująca się na odwrocie przesyłki okrągła pieczęć zawierająca datę zwrotu w formie stempla pocztowego obok której postawiono inną pieczęć o treści "nie podjęto w terminie", w każdym z przypadków przypada 14 dni od dnia pierwszego awizowania przesyłki. Dowód ten pośrednio potwierdza, że przesyłka była awizowana po raz drugi, zgodnie z Regulaminem, ponieważ zwrot przesyłki nastąpił dopiero po bezskutecznym upływie drugiego z 7 dniowych terminów (łącznie po upływie 14 dni od dnia następnego po pozostawieniu pierwszego zawiadomienia). Nie można zatem przyjąć za organem nadzoru, że 18 przesyłek poleconych (tyle przesyłek nie zostało odebranych), nie zawiera informacji o drugim awizowaniu. Ponadto wysyłając przesyłki polecone do rodziców Skarżąca posłużyła się wzorem blankietu "potwierdzenie odbioru", który stosuje operator wyznaczony do świadczenia usługi. Blankiet nie zawiera miejsca dedykowanego do umieszczenia informacji o powtórnym awizowaniu przesyłki co oznacza, że brak takiej informacji nie musi wcale świadczyć o awizowaniu przesyłki wyłącznie jeden raz.

Z kolei wątpliwości co do dwukrotnego awizowania przesyłek skierowanych do rodziców powinny skłonić organ nadzoru do podjęcia działań w celu wyjaśnienia tej kwestii, a takich działań organ zaniechał, choć wzywał do złożenia wyjaśnień w przedmiocie wysłania w 6 przypadkach zawiadomień o zamiarze likwidacji szkół do jednego rodzica. Organ powinien wziąć pod uwagę, że pisma zawierające zawiadomienie o zamiarze likwidacji szkoły przesyłane były do rodziców przesyłkami rejestrowanymi za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A. Operator pocztowy prowadzi rejestr takich przesyłek odnotowując czynności podejmowane w związku z doręczeniem. Skarżąca wystąpiła do Poczty Polskiej S.A. o potwierdzenie podwójnego awizowania przesyłek, jednakże w dniu złożenia skargi jeszcze nie dysponowała stosownym dowodem. Zwrócono również uwagę na dostępność aplikacji na stronie internetowej Poczty Polskiej S.A. umożliwiającej śledzenie trasy każdej przesyłki poprzez dostęp do takich informacji jak: data nadania, data przekazania do doręczenia, daty awizowania czy też data odmowy przyjęcia. Na dowód dokonania powtórnego awizowania w załączeniu skargi przedłożono 18 wydruków ze strony internetowej Poczty Polskiej S.A.

Zgodnie ze stanowiskiem skarżącego, rozstrzygnięcie nadzorcze nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego umożliwiającego jednoznaczne określenie, które konkretnie okoliczności sprawy miały decydujący wpływ na przyjęcie bezprawności działania Skarżącej. Organ nadzoru nie wyjaśnił co rozumie pod pojęciem niewywiązania się z obowiązku zawiadomienia odnośnie do pierwszej tury zawiadomień z dnia 17 grudnia 2015r., a co jego zdaniem taki obowiązek by wypełniło. Ustalenia faktyczne organu, w kluczowej dla sprawy kwestii doręczeń zawiadomień rodzicom, sprowadzają się do lakonicznego stwierdzenia: "wielu rodziców nie podjęło przesyłek doręczanych przez pocztę", co uniemożliwia ich weryfikację oraz podjęcie polemiki z organem. W szczególności nie wiadomo, czy ustalenia organu uzasadniają stwierdzenie nieważności odnośnie do każdej z trzech szkół objętych uchwałą o likwidacji. Tymczasem procedura likwidacji jest procedurą odrębną dla każdej ze szkół, a choć Skarżąca podjęła jedną uchwałę w tej sprawie, to uzasadnienie zostało sporządzone odrębnie dla każdej ze szkół. Na podstawie uzasadnienia rozstrzygnięcia nadzorczego, Skarżąca nie jest w stanie stwierdzić, czy organ nadzoru dokonał odrębnej analizy dla każdej ze szkół, co mogłoby skutkować ewentualnym stwierdzeniem nieważności uchwały w części, czy też niesłusznie założył, że procedura likwidacji jest wspólna dla wszystkich szkół i ewentualne uchybienia prawne odnośnie do jednej z nich skutkują wadliwością całej uchwały o likwidacji.

Skarżący w oparciu o przytoczone orzecznictwo sądów administracyjnych wyraził pogląd, że wysłanie listu w warunkach awizowania potwierdza dopuszczalność i skuteczność zawiadomienia rodziców. Skierowanie jednego wspólnego zawiadomienia zaadresowanego do obojga rodziców nie podważa prawidłowości działania Rady Miejskiej.

W ocenie Skarżącego brak również przeszkód do uznania możliwości zawiadomienia rodziców o zamiarze likwidacji szkoły po podjęciu uchwały o likwidacji szkoły.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o oddalenie skargi. W uzasadnieniu wskazał, że art. 91 ust. 5 u.s.g. nie uprawnia do stwierdzenia, że rozstrzygnięcie nadzorcze jest decyzją administracyjną, rozstrzygającą w indywidualnej sprawie z zakresu administracji publicznej. Zastosowanie odpowiednio kodeksu postępowania administracyjnego należy, zdaniem organu rozumieć jako unormowanie pomocnicze, wszędzie tam, gdzie ustawa o samorządzie gminnym nie normuje cech rozstrzygnięcia nadzorczego oraz zasad i trybu tego postępowania. Ograniczenie stosowania przepisów kpa wynika również z określonego ustawą o samorządzie gminnym 30 dniowego terminu przewidzianego do wydania rozstrzygnięcia nadzorczego, który nie podlega przedłużeniu. Z tego względu nie ma obowiązku zaznajamiania Gminy z zebranymi dowodami i materiałami przed wydaniem rozstrzygnięcia i taki pogląd również prezentowany jest w orzecznictwie sądowoadministracyjnym. Podkreślono, że organ szczegółowo analizował wyjaśnienia Gminy oraz nadesłane przesyłki listowne, które w części zostały doręczone rodzicom uczniów, przesyłki z adnotacją, że adresat odmówił ich przyjęcia oraz przesyłki, które wróciły po jednokrotnym awizowaniu z adnotacją na kopertach "nie podjęto w terminie". Na dzień wydania rozstrzygnięcia nadzorczego brak było dowodów o przekazaniu informacji każdemu z rodziców. Samo nadanie przesyłek zawierających informację o zamiarze likwidacji szkół nie jest tożsame z zawiadomieniem rodziców uczniów, konieczne jest bowiem by rodzice mieli realną możliwość uzyskania informacji o podjęciu uchwały intencyjnej. Dokument o nazwie "śledzenie przesyłek" podpięty pod każde z zawiadomień został dołączony w późniejszym terminie, kiedy segregatory z zawiadomieniami wróciły do Gminy tj. w dniach od 16 do 19 lutego 2016r. Brak było zatem podstaw do przyjęcia domniemania o skutecznym powiadomieniu rodziców. Skoro organ Gminy nie zawiadomił rodziców w sposób skuteczny w wymaganym terminie, nie powinien podejmować uchwały o likwidacji szkół.

Na rozprawie w dniu 1 czerwca 2016r., Sąd postanowił zgodnie z wnioskiem pełnomocnika skarżącej zawartego w piśmie procesowym z dnia 21 marca 2016r. dopuścić dowód z pisma Poczty Polskiej S.A. z dnia 9 marca 2016r. na okoliczność, że wszystkie przesyłki nadane przez Skarżącą, zawierające informację o planowanej likwidacji szkół, które były awizowane, a nie zostały podjęte przez rodziców w terminie, były dwukrotnie awizowane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. W myśl zaś § 2 art. 1 cyt. ustawy kontrola, o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz.270 ze zm.), zwanej dalej jako p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawie skarg na akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego. Aktem nadzoru jest m.in. rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem oceny sądu jest rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 5 lutego 2016 r. stwierdzające nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej z dnia 7 stycznia 2016r. w sprawie likwidacji Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w Z., Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w C., Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w G.

Z akt sprawy wynika, że postępowanie nadzorcze zostało wszczęte 13.01.2016r. Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 1515, ze zm.; dalej: u.s.g.) trzydziestodniowy termin, do wydania w przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia nadzorczego upływał w dniu 12 lutego 2016 roku. Powyższe ustalenia wskazują, że rozstrzygnięcie nadzorcze w rozpoznawanej sprawie wydane zostało przez Wojewodę w terminie ustawowym.

Zaskarżona uchwała Rady Miejskiej podjęta została na podstawie art. 59 ust. 1 w zw. z art. 5c pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004r., Nr 256, poz. 2572) - dalej u.s.o., w brzmieniu obowiązującym w dacie jej podjęcia. Zgodnie z art. 59 ust. 1, szkoła publiczna, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, może zostać zlikwidowana z końcem roku szkolnego przez organ prowadzący szkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole publicznej tego samego typu, a także kształcącej w tym samym lub zbliżonym zawodzie. Organ prowadzący jest obowiązany, co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji, zawiadomić o zamiarze likwidacji szkoły: rodziców uczniów (w przypadku szkoły dla dorosłych – uczniów), właściwego kuratora oświaty oraz organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego właściwej do prowadzenia szkół danego typu.

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny, czy Wojewoda badając uchwałę Rady Miejskiej z dnia 7 stycznia 2016r. Nr [...] prawidłowo uznał, że została ona podjęta z istotnym naruszeniem prawa.

Dokonując kontroli legalności zaskarżonej uchwały Sąd stwierdził, że sporna uchwała w sprawie likwidacji wymienionych w niej szkół podstawowych nie narusza przepisów prawa w sposób uzasadniający stwierdzenie jej nieważności.

Przede wszystkim nie sposób się zgodzić się ze stanowiskiem organu dotyczącym braku skutecznego zawiadomienia rodziców uczniów o likwidacji szkoły.

Art. 59 ust. 1 u.s.o. nie zawiera regulacji dotyczącej sposobu zawiadomienia rodziców uczniów o zamiarze likwidacji szkoły, określając jedynie termin w którym takie zawiadomienie powinno nastąpić. Uwzględniając cel instytucji zawiadomienia rodziców, chodzi o stworzenie rodzicom przez organ realnej możliwości uzyskania informacji o zamiarze likwidacji szkoły w terminie 6 miesięcy przed planowanym terminem likwidacji szkoły (por. Mateusz Pilich "Ustawa o systemie oświaty. Komentarz", ABC 2012, teza 8 do art. 59). Należy zatem przyjąć, że przepis pozostawia organowi prowadzącemu szkołę swobodę wyboru sposobu zawiadomienia rodziców uczniów o zamiarze likwidacji szkoły, pod warunkiem, że umożliwia ona rodzicom uczniów zapoznanie się z przekazaną informacją. Pogląd o dopuszczalności przyjęcia formy doręczenia za pośrednictwem poczty, również w drodze "podwójnego awizowania" został wyrażony w orzecznictwie sądowoadministracyjnym i Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę pogląd ten w pełni podziela (por. wyrok NSA z dnia 18.03.2015r. sygn. akt I OSK 2683/14). Dokonanie doręczenia za pośrednictwem poczty, zgodnie z obowiązującym prawem stwarza bowiem adresatowi wystarczające gwarancje procesowe. Adresat może zdecydować o nieodebraniu przesyłki, co jednak nie powinno mieć negatywnych skutków dla ważności procedury likwidacji szkoły.

Z uzasadnienia organu nadzoru wprost nie wynika, na jakiej podstawie uznał, że przesyłki przesłane rodzicom listem poleconym, zawierające informację co do zamiaru likwidacji danej szkoły, były jednokrotnie awizowane. Faktem jest, że 18 przesyłek poleconych, które powróciło do Urzędu Miasta w dniu 7 stycznia 2016r., nie podjętych w terminie, nie zawierało na kopercie adnotacji; "awizowano powtórnie". Brak takiej adnotacji, w ocenie Sądu nie świadczy jednak o tym, że organ nie wywiązał się z obowiązku zawiadomienia rodziców uczniów.

Przede wszystkim podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy o systemie oświaty nie określają według jakich reguł należy oceniać prawidłowość doręczenia zawiadomienia rodzicom ucznia, które nie zostało podjęte w terminie. Niepodjęcie przez rodzica ucznia przesyłki w terminie, w warunkach tzw. awizowania, należy więc oceniać przy zastosowaniu norm stosowanych w polskim systemie prawa - dotyczy to przepisów procedury cywilnej, administracyjnej, czy też sądowoadministracyjnej w powiązaniu z przepisami o warunkach wykonywania usług pocztowych (por. wyrok NSA z dnia 24 października 2013 r., sygn. akt I OSK 1096/13 niepublikowany, treść [w:] CBOSA, http://orzeczenia. nsa.gov.pl).

Regulacje dotyczące doręczeń w razie nieobecności adresata zawierają wymogi odnośnie:

- pozostawienia przez operatora pocztowego w skrzynce oddawczej zawiadomienia o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej na okres 7 dni;

- powtórnego zawiadomienia adresata o możliwości odbioru przesyłki, w przypadku niezgłoszenia się adresata w terminie 7 dni;

- zwrotu przesyłki do nadawcy w przypadku niezgłoszenia się adresata po jej odbiór w terminie 14 dni od pierwszego zawiadomienia.

Wojewoda w dacie kontroli zaskarżonej uchwały dysponował przesyłkami poleconymi, które zostały zwrócone z powodu ich niepodjęcia w terminie, zawierającymi adnotację o awizowaniu na dzień 21.12.2015r. oraz informację w postaci stempla pocztowego o zwrocie do organu w dniu 5.01.2016r., a więc po upływie 14 dni od dnia pierwszego awizowania przesyłki.

Taki stan nie był wystarczający do ustalenia, jak przyjął Wojewoda, że te przesyłki były jednokrotnie awizowane, a przynajmniej organ powinien powziąć wątpliwości odnośnie prawidłowego doręczenia rodzicom uczniów przesyłek zawierających zawiadomienia o zamiarze likwidacji. Dla wyjaśnienia tej kwestii organ mógł wezwać Skarżącą do przedstawienia wyjaśnień i dodatkowych dowodów dotyczących doręczania rodzicom uczniów zawiadomień oraz dwukrotnego awizowania przesyłek rejestrowanych, korzystając w tym zakresie, z przepisów art. 7, 77 § 1 kpa, do których odpowiedniego zastosowania odsyła art. 91 ust. 5 u.s.g. W postępowaniu nadzorczym organ obowiązany jest ustalić stan faktyczny zgodnie z rzeczywistością. W tym celu organ zobowiązany jest zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy.

Okoliczność, że w dacie podejmowania rozstrzygnięcia nadzorczego, organ nie dysponował dowodami potwierdzającymi prawidłowe awizowanie przesyłek nie podjętych w terminie, nie oznacza, że faktycznie nie doszło do ich podwójnego awizowania. Dla skutków jakie rodzi zawiadomienie rodziców określone art. 59 ust. 1 u.s.o. w procesie likwidacji, istotne jest ustalenie, czy podwójne awizowanie miało miejsce. W realiach niniejszej sprawy doręczenie przesyłek w warunkach awizowania potwierdzają dowody ze śledzenia przesyłek zawierających zawiadomienia dla poszczególnych rodziców uczniów jak również dopuszczone jako dowód w sprawie pismo operatora pocztowego z dnia 9.03.2016r. Z dokumentów tych wynika, że z 18 przesyłek nie podjętych w terminie, enumeratywnie oznaczonych, każda była awizowana po raz pierwszy w dniu 21.12.2015r., powtórna awizacja nastąpiła w dniu 29.12.2015r. zaś ich zwrot nastąpił w dniu 5.01.2016r.

Jak wynika z nadesłanych akt, zawiadomienia o zamiarze likwidacji szkół zostały wysłane jedną przesyłką kierowaną do obojga rodziców, na ich wspólny adres. W ocenie Sądu w sytuacji, gdy władza rodzicielska (bądź wykonywanie pieczy nad dzieckiem) przysługuje obojgu rodzicom (opiekunom), informacja o zamiarze likwidacji szkoły powinna być adresowana zarówno do ojca jak i do matki dziecka, a nie tylko do jednego z rodziców. Nie oznacza to jednak, że jeśli ustawowy obowiązek zawiadomienia rodziców organ realizuje poprzez formę pisemną tj. przesłanie listu poleconego, to winien kierować oddzielnie zawiadomienia do każdego rodzica, nawet wówczas, gdy zamieszkują oni razem i wspólnie wykonują przysługującą im z mocy prawa władzę rodzicielską. W takim wypadku wystarczy skierowanie jednego wspólnego zawiadomienia zaadresowanego do obojga rodziców, jak miało miejsce w niniejszej sprawie. Dopuszczalność zawiadomienia rodziców jedną przesyłką potwierdził NSA w wyroku z dnia 18.02.2014r. I OSK 2706/13, wyroku z dnia 19 marca 2013r. I OSK 2630/12. Należy zauważyć, że w odpowiedzi na wezwanie organu nadzoru skarżąca w piśmie z dnia 3.02.2016r. wyjaśniła dlaczego w 6 przypadkach, informacja adresowana była do jednego rodzica, czego dowodem jest znajdująca się w aktach korespondencja z dyrektorem Samorządowej Szkoły Podstawowej im. [...] w C. oraz dyrektorem Samorządowej Szkoły Podstawowej [...] w Z.

W wyniku podjęcia uchwały Rady Miejskiej Nr [...] w dniu 14 grudnia 2015 r. o zamiarze likwidacji Samorządowej Szkoły Podstawowej [...], w celu realizacji obowiązku zawiadomienia rodziców, wybrano formę przesyłki poleconej (ewidencjonowanej) priorytetowej za pośrednictwem Poczty Polskiej S.A. za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wysyłając w dniu 17 grudnia 2015 r. zawiadomienie o zamiarze likwidacji tych szkół - wszystkim rodzicom uczniów likwidowanych szkół – pismo z dnia 16.12.2015r. Przesyłki w 18 przypadkach były awizowane dwukrotnie, tj. dnia 21 grudnia 2015r. i 5 stycznia 2016r., i powróciły do Urzędu Miasta i Gminy z adnotacją zwrot nie podjęto w terminie. Z załączonych przesyłek skierowanych do rodziców uczniów poszczególnych szkół oraz zwrotnych potwierdzeń ich odbioru wynika, że w pozostałych przypadkach część rodziców odebrała przesyłki, a część odmówiła ich przyjęcia. Gmina stworzyła zatem rodzicom uczniów likwidowanych szkół możliwość zaznajomienia się z treścią pisma (zawiadomienia). Znaczenie ma bowiem realna możliwość zapoznania się z zamiarem likwidacji, np. poprzez awizowanie przesyłki, a nie to, czy dany adresat (osoba lub podmiot) faktycznie z tej możliwości skorzystał. Z podniesionych względów nie sposób zaaprobować stanowiska organu nadzorczego, że rodzice uczniów nie mogli zapoznać się z przekazaną informacją a przez to organ prowadzący szkołę nie wywiązał się z obowiązku zawiadomienia. W konsekwencji takie stwierdzenie, skutkuje naruszeniem art. 59 ust. 1 ustawy.

Stąd, w realiach rozpoznawanej sprawy należało przyjąć, że organ nie naruszył obowiązku zawiadomienia rodziców z art. 59 ust. 1 ustawy, a zatem nie doszło do naruszenia procedury związanej z powiadomieniem rodziców uczniów, jak twierdzi Wojewoda .

Wobec stwierdzenia realizacji obowiązku zawiadomienia rodziców uczniów na skutek wysłania w dniu 17 grudnia 2015r. zawiadomień o których mowa w art. 59 ust. 1 uso, Sąd uznał za bezprzedmiotowe odnoszenie się do skutków przesłania rodzicom ponownego zawiadomienia o zamiarze likwidacji szkół w dniu 7 stycznia 2016r. jak i pozostałych zarzutów podniesionych w skardze, które zdaniem skarżącego uzasadniały jej uwzględnienie.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 148 uchylił rozstrzygnięcie Wojewody z dnia 5 lutego 2016r.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 200 p.p.s.a.