drukuj    zapisz    Powrót do listy

6074 Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności, Prawo pomocy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono zażalenie, I OZ 592/08 - Postanowienie NSA z 2008-08-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OZ 592/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-08-13 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-07-21
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Małgorzata Borowiec /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6074 Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
I SA/Wa 652/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2008-12-04
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 246 par. 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 652/08 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie

J. B. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów oraz ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w osobie referendarza sądowego postanowieniem z dnia 21 maja 2008 r. odmówił J. B. przyznania prawa pomocy. Na skutek sprzeciwu skarżącego, stosownie do art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), postanowienie to utraciło moc.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że z danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż skarżący uzyskuje stały miesięczny dochód w postaci świadczeń emerytalnych i wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia w łącznej wysokości [...] zł brutto. Żona wnioskodawcy uzyskuje dochód miesięczny w wysokości [...] zł brutto. Ponadto skarżący wraz z żoną posiadają oszczędności w kwocie [...] zł. W tej sytuacji, Sąd uznał, że sytuacja finansowa skarżącego pozwala na poniesienie przez niego pełnych kosztów sądowych, które na obecnym etapie postępowania wynoszą 200 zł z tytułu wpisu od skargi oraz ewentualne opłaty kancelaryjne.

Skarżący złożył zażalenie na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wskazując na swój zły stan zdrowia (przewlekła nowotworowa choroba krwi) i związane z tym wydatki. Zaznaczył ponadto, że wraz z żoną pracują dodatkowo, gdyż ich emerytury nie starczyłyby na bieżące życie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).

Podkreślenia przy tym wymaga, że instytucja przyznania prawa pomocy jest wyjątkiem od określonej w art. 199 powołanej ustawy, zasady samodzielnego ponoszenia kosztów sądowych przez stronę wnoszącą skargę i ma na celu stworzenie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom, które znajdują się w wyjątkowo trudnej sytuacji finansowej.

Mając powyższe na uwadze, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, w pełni należy podzielić stanowisko Sądu pierwszej instancji zaprezentowane w zaskarżonym postanowieniu, że wykazana przez skarżącego sytuacja materialna w żaden sposób nie uzasadnia przyznania mu prawa pomocy. Podkreślenia wymaga, że jak zaznaczył Sąd pierwszej instancji na obecnym etapie postępowania koszty sądowe w sprawie wynoszą 200 zł z tytułu wpisu od skargi. W tej sytuacji w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, uwzględniając nawet wydatki związane z chorobą skarżącego, stwierdzić należy, że miesięczny dochód uzyskiwany przez niego wraz z żoną oraz zgromadzone oszczędności pozwalają pokryć koszty postępowania w wyżej wymienionej wysokości.

Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 z związku z art. 197 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.



Powered by SoftProdukt