Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube (spr.) Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2011 r. sprawy ze skargi B.K. na bezczynność Prezesa Urzędu Patentowego RP w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 22 listopada 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej - oddala skargę -

Pismem z dnia 22 listopada 2010 r. B.K. zwrócił się do Prezesa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej z akt znaku towarowego "P.P.", tj. o wyjaśnienie, czy

w trakcie badania zgłoszenia tego znaku był brany pod uwagę znak "P.", bądź też inne znaki towarowe zawierające wskazane słowo, a w szczególności, czy ekspert badający zgłoszenie znaku P.P. odnotował znaki ze słowem "P."

w karcie badania znaku.

Ponadto wniósł o udzielenie informacji, czy przy ewentualnej kolizji znaków "P.P." z wcześniejszym "P." uwzględniane były działania ugodowe właścicieli tych znaków (jego zdaniem, wystarczy potwierdzenie, czy zostały one złożone do akt i były wykorzystane w ocenie znaku P.P.).

W treści wniosku podał, że o powyższą informację oraz inne związane z tym kwestie zwrócił się wnioskiem z dnia 31 maja 2010 r. do Departamentu Badań Znaków Towarowych, który pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. udzielił jedynie częściowej odpowiedzi, a odmowę udostępnienia informacji, wymienionych w pierwszym akapicie tego wniosku, uzasadnił stwierdzeniem, iż karta badania nie stanowi informacji publicznej, bo nie jest ona kierowana do stron postępowania. Wnioskodawca zaznaczył, że jest to sprzeczne z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 wrzesnia 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zaliczającym do dokumentów urzędowych także dokumenty tylko złożone do akt. Podkreślił, iż nie ubiega się o kopię całej karty badania, choć i w ten sposób jego wniosek może być zrealizowany, lecz

o informację, czy w niej są określone wpisy.

Pismem z dnia 8 grudnia 2010 r. Prezes Urzędu Patentowego RP podtrzymał stanowisko Departamentu Badań Znaków Towarowych zawarte w pismach z dnia

25 czerwca 2010 r. oraz z dnia 29 października 2010 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia wnioskodawcy kserokopii karty badania oraz informacji, czy w sprawie uwzględniono działania ugodowe właścicieli znaków "P.P." i "P.". Wyjaśniono, że udostępnienie materiałów dotyczących ewentualnych działań ugodowych właścicieli znaków może być zrealizowane jedynie poprzez bezpośrednie zwrócenie się do uprawnionych. Jednocześnie podano, że decyzje w sprawie udzielania praw wyłącznych należą do niezawisłych ekspertów, zaś informacje, do których dostępu domaga się strona, mogą być odczytane jako próba nieuzasadnionej kontroli prowadzonych przez ekspertów badań oraz procedury w zakresie udzielania praw wyłącznych. Kontrola natomiast legalności podejmowanych przez Urząd Patentowy RP decyzji należy do kompetencji sądów administracyjnych.

Pismem z dnia 11 stycznia 2011 r. B.K., kwestionując stanowisko organu zawarte w piśmie z dnia 8 grudnia 2010 r., ponownie zażądał udostępnienia wskazanych wyżej informacji.

Prezes Urzędu Patentowego RP, odpowiadając wnioskodacy w dniu 7 lutego 2011 r., podtrzymał swoją argumentację zawartą w piśmie z dnia 8 grudnia 2010 r. oraz poprzednich pismach Departamentu Badań Znaków Towarowych. Podkreślił, że kwestia sposobu prowadzenia karty badania i umieszczania na niej informacji nie jest uregulowana w żadnych obowiązujących przepisach. To jakie informacje zostaną w niej zawarte zależą od eksperta. Karta jest odzwierciedleniem toku myślenia osoby prowadzącej sprawę.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie B.K. zarzucił Prezesowi Urzędu Patentowego RP bezczynność polegającą na nierozpoznaniu jego wniosku z dnia 22 listopada 2010 r. w zakresie dostępu do informacji publicznej oraz niewydaniu decyzji odmawającej mu udostępnienia żądanych dokumentów, w terminie określonym w art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, przyznając, że odpowiedział na przedmiotowy wniosek w terminie późniejszym niż przewiduje to ustawa o dostępie do informacji publicznej. Odnośnie zaś kwestii, czy przy ewentualnej kolizji znaków "P.P." i "P." uwzględnione zostały działania ugodowe właścicieli znaków podał, iż nie może udzielić tej informacji, bowiem informacja o ewentualnej ugodzie zawarta byłaby

w dokumentach prywatnych, które nie podlegają udostępnieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym,

w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Kontrola ta, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów.

W ocenie Sądu, skarga na bezczynność Prezesa Urzędu Patentowego RP

w niniejszej sprawie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, lub nie podjął stosownej czynności.

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), będąca rozwinięciem konstytucyjnego prawa do informacji publicznej, reguluje zasady i tryb dostępu do informacji mających walor informacji publicznych

i wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu

i kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione.

Udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno - technicznej. Obowiązek wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział natomiast tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia. Jeżeli żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ powinien powiadomić pismem podmiot żądający udostępnienia informacji, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lipca 2007 r., sygn.

II SAB/Wa 19/07, Lex nr 368235, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia

11 grudnia 2002 r., sygn. II SA 2867/02, publ. Wokanda 2003/6/33).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są organy władzy publicznej. Udostępnieniu podlega informacja publiczna o danych publicznych (art. 6 ust. 1 pkt 4), w tym:

a) treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć, dokumentacja przebiegu i efektów kontroli oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających,

b) stanowiska w sprawach publicznych, zajęte przez organy władzy publicznej

i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego,

c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej,

d) informacja o stanie państwa, samorządów i ich jednostkach organizacyjnych.

Dokumentem urzędowym, w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy, jest treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy.

Prezes Urzędu Patentowego RP bez wątpienia jest organem władzy publicznej

w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, a zatem jest zobowiązany do udzielania informacji publicznej, o ile żądana informacja mieści się w pojęciu informacji publicznej.

Żądane przez B.K. wiadomości nie są informacją publiczną

w rozumieniu powołanej ustawy, w szczególności nie są to dane publiczne i tym samym organ nie miał podstaw do podejmowania rozstrzygnięć przewidzianych w trybie ustawy

o dostępie do informacji publicznej. Ustawa ta przewiduje bowiem wydanie decyzji administracyjnej w sytuacji, gdy w grę wchodzi zakres podmiotowy i przedmiotowy tej ustawy i następuje odmowa udzielenia informacji z uwagi na ochronę danych osobowych, tajemnicę zawodową, służbową, państwową, skarbową, statystyczną, czy inną tajemnicę ustawowo chronioną, bądź prawo do prywatności albo umorzenie postępowania (por. art. 1, 4, 6, 16, 22 ustawy).

Karta badania znaku towarowego nie ma cech informacji publicznej. Nie jest to dokument urzędowy w przytoczonym wcześniej znaczeniu, tj. nie zawiera ona oświadczenia woli lub wiedzy funkcjonariusza publicznego. Na podstawie karty nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie przesłanek, jakimi kierował się organ udzielając prawa ochronnego na znak towarowy. Jest to dokument roboczy o charakterze wewnętrznym przewidujący szereg działań o charakterze operacyjnym, zmierzających do wszechstronnej oceny zasadności ochrony zgłoszonego znaku towarowego.

Nie jest także informacją publiczną odpowiedź na pytanie, czy przy badaniu przez organ znaku "P.P." uwzględniono znak "P." oraz jaki wpływ na ocenę tego znaku miały ewentualne działania ugodowe między właścicielami tych znaków.

Oczywiście, co do zasady, treść ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej jest informacją publiczną niezależnie, do jakiego podmiotu są kierowane

i jakiej sprawy dotyczą. Jednakże oceny te muszą istnieć. Powołany przepis art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy stanowi o obowiązku udostępnienia informacji publicznej o danych publicznych, w tym treści innych wystąpień i ocen dokonanych przez organy władzy publicznej. Z treści tego przepisu wynika więc, iż organy władzy publicznej obowiązane są udostępnić "oceny dokonane", a więc takie, którymi już dysponują w dacie otrzymania żądania strony, tj. wytworzone uprzednio.

Należy wobec tego przyjąć, że wniosek skarżącego, w którym domaga się wyjaśnienia motywów, jakimi kierował się organ przy wydaniu decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy "P.P.", a także dokonanych przez niego ocen, nie podlega ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Skoro żądana informacja nie jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy

o dostępie do informacji publicznej, to organ prawidłowo zawiadamiał o tym wnioskującego pismem.

Na marginesie tej sprawy stwierdzić należy, że pismo takie nie mieści się

w zakresie kognicji sądu administracyjnego określonym przepisem art. 3 § 2 pkt 4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2006 r. sygn. akt I OSK 928/05 (www.nsa.gov.pl- Baza orzeczeń).

W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, oddalił skargę.

Sąd nie uwzględnił wniosku skarżącego o zasądzenie kosztów postępowania, ponieważ zgodnie z art. 200 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwrot kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw, przysługuje skarżącemu od organu w wypadku uwzględnienia skargi, co w rozpoznawanej sprawie nie miało miejsca.