Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Krystyna Józefczyk Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Piotr Godlewski /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi B. Ł. na uchwałę Zarządu Powiatu [...] z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia konkursu na stanowisko dyrektora placówki -skargę oddala-

II SA/Rz 1146/17

U z a s a d n i e n i e

Przedmiotem skargi B. Ł. jest podjęta na podstawie § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki i trybu pracy komisji konkursowej (Dz. U. Nr 60, poz. 373 ze zm.) w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy

z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943 ze zm., dalej: u.s.o.) oraz art. 32 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814 ze zm., dalej: u.s.p.) uchwała Zarządu Powiatu w [...] z dnia [...] lipca 2017 r. Nr [...] w sprawie unieważnienia konkursu na stanowisko dyrektora placówki.

Uchwałą tą unieważniono konkurs na stanowisko Dyrektora [...] w [...], przeprowadzony [...] czerwca 2017 r. na podstawie uchwały Zarządu Powiatu w [...] nr [...] z dnia [...] maja 2017 r. (§ 1) oraz zarządzono ponowne jego przeprowadzenie wskazując, że ogłoszenie konkursu, warunki przystąpienia, wymagane dokumenty, termin rozstrzygnięcia konkursu oraz powołanie komisji konkursowej nastąpi odrębną uchwałą (§ 2).

W uzasadnieniu uchwały wyjaśniono, że w odpowiedzi na ogłoszony [...] maja 2017 r. przez Zarząd Powiatu w [...] konkurs na stanowisko dyrektora [...]

w [....] wpłynęły trzy oferty. Konkurs przeprowadzony został [...] czerwca 2017 r. Komisja dokonała analizy złożonych ofert, w tym wniesionej przez K. Ś. Komisja uznała, że wyżej wymieniona nie przedłożyła właściwego zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, stwierdzając, że dołączone "zaświadczenie lekarskie nie jest wydane przez lekarza medycyny pracy". Z tego względu Komisja Konkursowa podjęła uchwałę o niedopuszczeniu kandydatki do drugiej części postępowania konkursowego.

Pismem z dnia [...] czerwca 2017 r. K. Ś. poddała w wątpliwość rozstrzygnięcie Komisji stwierdzając, że załączone do jej oferty zaświadczenie lekarskie spełniało wymagania rozporządzenia MEN z dnia 8 kwietnia 2010 r. oraz wykazane w ogłoszeniu konkursowym.

Po zapoznaniu się z dokumentacją konkursową Zarząd Powiatu uznał, że oferta kandydatki zawierała zaświadczenie lekarskie wydane [...] maja 2017 r. przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej, stwierdzające brak przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym. Jak wyjaśnił organ, wskazane rozporządzenie MEN w § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f wymaga tylko zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym. Takie zaświadczenie zostało przedłożone, zatem złożone przez K. Ś. dokumenty były prawidłowe i jej oferta nie mogła być odrzucona. Końcowo wskazano, że nieuzasadnione niedopuszczenie kandydata do postępowania konkursowego stanowi - zgodnie z § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia - jedną z przesłanek unieważnienia konkursu. W tej sytuacji w ocenie Zarządu Powiatu podjęcie uchwały w sprawie unieważnienia konkursu było zasadne.

Z wezwaniem do usunięcia naruszenie prawa wystąpiła B. Ł., której oferta jako jedyna spełniała w przeprowadzonym konkursie wymagania formalne

i która w wyniku głosowania członków Komisji Konkursowej została wyłoniona jako kandydat na stanowisko Dyrektora. Wniosła o uchylenie lub zmianę uchwały Zarządu Powiatu z dnia [...] lipca 2017 r., zarzucając jej rażącą sprzeczność z prawem polegającą na naruszeniu § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f oraz § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia – poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, a także błędną ocenę

i dowolność ustaleń oraz sprzeczność z rzeczywistym stanem faktycznym.

Wskazała, że działanie Zarządu jest sprzeczne z praktyką, gdyż w dotychczasowych konkursach na stanowiska dyrektorów w placówkach organ prowadzący stał na stanowisku, że zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza rodzinnego nie spełnia warunku § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f rozporządzenia MEN z 8 kwietnia 2010 r. (sytuacja taka miała miejsce w konkursie, w którym brała udział 5 lat temu). Powołała się na aprobujące to stanowisko "jednolite i konsekwentne" orzecznictwo sądowo administracyjne, przytaczając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia

24 czerwca 2009 r. I OSK 141/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie II SA/Wa 158/11. Podniosła, że również w ramach nadzoru sprawowanego przez wojewodów nad organami administracji samorządowej zapadały rozstrzygnięcie nadzorcze eliminujące uchwały i zarządzenia organów prowadzących, o ile uznawały one, że zaświadczenie lekarza medycyny rodzinnej spełnia warunki § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f rozporządzenia; w tym zakresie wskazała na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 22 czerwca 2011 r.

LEX-I.4131.71.2011.SO oraz przedstawiła wydruk ze strony internetowej

Ministerstwa Edukacji Narodowej stojącego na stanowisku, że zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym powinno być wydane w trybie określonym

w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r.

w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników z zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy.

Wobec braku odpowiedzi na ww. wezwanie, B. Ł. – zastępowana przez pełnomocnika (radcę prawnego) - złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na uchwałę Zarządu Powiatu w [...]

z [...] lipca 2017 r., zarzucając jej:

1. naruszenie art. 63 ust. 1 i 10 ustawy z 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe;

2. rażącą sprzeczność z prawem polegającą na naruszeniu § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f oraz § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia MEN z 8 kwietnia 2010 r. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie;

3. naruszenie art. 229 § 1 pkt 1 i § 4 Kodeksu pracy oraz § 1 ust. 1 pkt 4 lit. e i § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników (...);

4. błędną ocenę i dowolność ustaleń oraz sprzeczność z rzeczywistym stanem faktycznym.

W oparciu o powyższe skarżąca zawnioskowała o:

1. stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały, ewentualnie jej niezgodności

z prawem,

2. wezwanie Zarządu Powiatu w [....] do przedstawienia:

- pełniej dokumentacji akt postępowania konkursowego dla wykazania przesłanek faktycznych nieważności uchwały, rzeczywistego stanu faktycznego postępowania konkursowego, w tym formy i treści zaświadczeń dołączonych przez uczestników do składanych ofert, jakie czynności podjęła komisja konkursowa a jakie organ,

- obowiązującego w dniu konkursu statutu [...] w [...] dla wykazania jakiego charakteru jest to placówka, charakteru pracy jej dyrektora oraz że zaświadczenia lekarskiego do postępowania konkursowego na to stanowisko nie mógł wystawić lekarz medycyny rodzinnej,

- dopuszczenie dowodu z dokumentu "skierowania na badania lekarskie skarżącej

z [...].08.2016 r." kiedy była dyrektorem [...] w [...] - dla ustalenia jego treści

a w szczególności, że pracodawca wskazał czynniki jakie występują na tym stanowisku oraz że zaświadczenia lekarskiego do postępowania konkursowego na dyrektora tej placówki nie mógł wystawić lekarz medycyny rodzinnej;

3. zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Powiatu w [...] wniósł o jej odrzucenie

z uwagi na brak zachowania wymogów formalnych, tj. niedołączenia jej odpisu wraz załącznikami dla strony przeciwnej oraz wniesieniem skargi z uchybieniem przewidzianego do tego terminu.

W razie jednak uznania dopuszczalności skargi, organ zawnioskował o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania, przytaczając argumenty zawarte

w uzasadnieniu uchwały. Powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych wyjaśnił, że dla przeprowadzonego postępowania konkursowego nie będzie miało znaczenia prawnego to, czy osoba ubiegająca się o stanowisko dyrektora szkoły przedstawi wymagane zaświadczenie (lekarza medycyny pracy, medycyny ogólnej, rodzinnej) wydane na skutek wcześniej uzyskanego skierowania organu prowadzącego szkołę, czy wydane bez takiego skierowania. W celu spełnienia warunku stawianego ofercie konkursowej osoba zainteresowana ma złożyć zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym wystawione przez uprawnionego lekarza i jeśli takie złoży, warunek ten należy uznać za spełniony. Wskazując na niezasadność argumentacji skarżącej organ podkreślił, że wymogu sporządzenia zaświadczenia o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na kierowniczym stanowisku przez lekarza medycyny pracy nie zawiera § 1 ust. 2 pkt 4 lit. f rozporządzenia MEN z 8 kwietnia 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2188 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Jej zakres wyznacza art. 134 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej P.p.s.a.), wg którego sąd rozstrzyga

w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stosownie do art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a., kontrola sądu obejmuje orzekanie

w sprawach skarg na akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5 (tj. inne niż akty prawa miejscowego), podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; w myśl art. 147 § 1 tej ustawy, sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt o których mowa w art. 3 § 2

pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydana z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.

Przedmiotem sądowej kontroli w rozpoznawanej sprawie pozostaje uchwała Zarządu Powiatu w [...] z dnia [...] lipca 2017 r. w sprawie unieważnienia konkursu na stanowisko dyrektora [...] w [...].

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 u.s.p., powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej, a stosownie do art. 32 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, do zadań zarządu powiatu należy zatrudnianie

i zwalnianie kierowników jednostek organizacyjnych powiatu (zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2013 r. I OSK 2475/12 -

LEX nr 1339618, powierzenie powiatom zadań z zakresu edukacji publicznej, w tym powoływanie i odwoływanie przez organ prowadzący szkołę ich kierowników, mieści się w ramach powoływania i odwoływania kierowników jednostek organizacyjnych powiatu). Nie uchybia to przepisom regulującym tryb obsadzania stanowiska dyrektora szkoły (placówki) i ustawowych kryteriów jakie w tym zakresie muszą zostać spełnione, w tym tak jak w rozpoznawanej sprawie, odnoszących się do wymogów jakie musi spełnić kandydat oraz trybu działania komisji konkursowej. Zaskarżona uchwała Zarządu Powiatu unieważniająca konkurs na stanowisko dyrektora [...] jako akt organu samorządu terytorialnego podjęty w sprawie

z zakresu administracji publicznej objęta jest zatem zakresem art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a. i podlega kognicji sądu administracyjnego.

Skarga na tę uchwałę została wniesiona w trybie art. 87 ust. 1 u.s.p., stosownie do którego każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W tym zakresie należy uznać, że B. Ł. posiadała legitymację skargową do zaskarżenia uchwały naruszającej jej interes prawny poprzez unieważnienie konkursu w którym jako jedyna spełniła wymagania formalne wynikające

z przedłożenia właściwych dokumentów, w wyniku czego została dopuszczona do merytorycznej części postępowania konkursowego, a po jej przeprowadzeniu została przez Komisję Konkursową wskazana jako kandydat na stanowisko Dyrektora.

Dokonując oceny dopuszczalności skargi w związku z zawartym w odpowiedzi na skargę wnioskiem o jej odrzucenie Sąd stwierdził, że została ona wniesiona

w wymaganym terminie. Sąd nie kwestionuje, że w stanie prawnym obowiązującym w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały, przesłanki skutecznego wniesienia skargi nie stanowił wymóg uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Warunek taki obowiązywał do 31 maja 2017 r. i wynikał z ówczesnego brzemienia art. 87 ust. 1 u.s.p. i art. 52 § 4 P.p.s.a., co stosownie do art. 53 § 2 P.p.s.a. wiązało się z wymogiem wniesienia skargi w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeśli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia.

Z dniem 1 czerwca 2017 r. w art. 52 P.p.s.a. uchylony został § 4, zmianie uległa treść art. 87 ust. 1 u.s.p. (przytoczona wyżej w aktualnym brzmieniu), art. 53 § 1 P.p.s.a. (w myśl którego skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a)

i art. 53 § 2 P.p.s.a., którego zakres regulacji został ograniczony do terminu wnoszenia skarg na akty lub czynności o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 tej ustawy. Jednocześnie w art. 53 P.p.s.a. dodany został mający zastosowanie

w rozpoznawanej sprawie § 2a, wg którego w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, skargę można wnieść w każdym czasie; do takich aktów kwalifikują się wraz z zaskarżoną uchwałą objęte zakresem art. 3 § 2 pkt 6 P.p.s.a. "akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone

w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej".

Oznacza to, że mimo zbędności skierowanego przez skarżącą do Zarządu Powiatu

w [...] wezwania do usunięcia naruszenia prawa, nie zasługuje na uwzględnienie twierdzenie tego organu, iż wobec otrzymania przez skarżącą zaskarżonej uchwały

[...] lipca 2017 r. termin do wniesienia skargi upływał [...] sierpnia, w związku z czym

z racji jej nadana w urzędzie pocztowym dopiero [...] września 2017 r. powinna z tego powodu ulec odrzuceniu. Jak już bowiem wyjaśniono, do wniesienia skargi nie miał zastosowania określony w art. 53 § 1 i 2 P.p.s.a. termin trzydziestu dni, gdyż stosownie do § 2a tego artykułu, skarga mogła być wniesiona w każdym czasie.

Sąd nie podziela także zasadności argumentu co do odrzucenia skargi

z powodu niezachowania wymogów formalnych w postaci niedołączenia do niej jej odpisu wraz załącznikami dla strony przeciwnej (art. 47 P.p.s.a.).

Ponieważ w rozpoznawanej sprawie poza skarżącą i organem nie występują inne strony i uczestnicy postępowania, a z racji wnoszenia skargi za pośrednictwem organu ma on możliwość zapoznania się z jej treścią i złożenia odpowiedzi na skargę, brak odpisu skargi i jej załączników dla organu nie stanowi braku formalnego, który uniemożliwiałby nadanie sprawie biegu (por. postanowienie NSA z dnia

24 maja 2012 r. II OSK 1166/12 - LEX nr 1337293 i z dnia 29 grudnia 2011 r. I OSK 2351/11 - LEX nr 1149364). Niezależnie od tego, do odrzucenia skargi z powodu braków formalnych może dojść dopiero w wyniku ich nieuzupełnienia na wezwanie Sądu (art. 49 § 1 w zw. z art. 57 § 1 i art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.).

Przechodząc do merytorycznej oceny legalności zaskarżonej uchwały Sąd stwierdził prawidłowość zawartego w niej rozstrzygnięcia, a tym samym brak podstaw do uwzględnienia podniesionych w skardze zarzutów.

Mając na uwadze przedmiot uchwały należy wskazać, że powołany w jej podstawie prawnej art. 5c pkt 2 u.s.o. przewidywał, iż w przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, zadania i kompetencje organu prowadzącego określone w art. 5 ust. 7, art. 14 ust. 5g, art. 36 ust. 2, art. 36a ust. 1, 4-6, 10, 12 i 14, art. 38 ust. 1, art. 39 ust. 5, art. 62 ust. 6 oraz art. 71c ust. 1 - wykonuje odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu, zarząd województwa; zgodnie m.in. z art. 36a u.s.o., stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę (ust. 1), kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu i nie można mu odmówić powierzenia stanowiska dyrektora (ust. 2), w celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę powołuje komisję konkursową

(ust. 6).

Niejako na marginesie należy od razu zauważyć, że art. 5c i art. 36a u.s.o. zostały

uchylone z dniem 1 września 2017 r., co jednak samo w sobie nie ma znaczenia dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej uchwały, jako podjętej przed tym dniem. Aktualnie – od 1 września 2017 r. - treści art. 5c pkt 2 oraz art. 36a ust. 1 i 2 u.s.o. odpowiada art. 29 ust. 1 pkt 2 oraz art. 63 ust. 1 i 10 ustawy z dnia 14 grudnia

2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 ze zm.).

Regulamin konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki oraz tryb pracy komisji konkursowej, w szczególności sposób ogłaszania konkursu oraz sposób nadzorowania prawidłowości postępowania konkursowego przez organ prowadzący szkołę lub placówkę został określony w przywołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej (rozporządzenie to mimo uchylenia stanowiącego podstawę do jego wydania art. 36a ust. 12 u.s.o. pozostaje nadal

w mocy).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, ogłoszenie konkursu musi zawierać m.in. wskazanie wymaganych od kandydatów dokumentów, do których należy zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym (§ 1 ust. 2 pkt 4 f).

Jeżeli oferta nie zawiera wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu konkursu, komisja konkursowa podejmuje uchwałę o odmowie dopuszczenia kandydata do postępowania konkursowego (§ 4 ust. 2 pkt 2).

§ 8 ust. 2 pkt 1 stanowi natomiast, że organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę lub publiczną placówkę zatwierdza konkurs albo unieważnia konkurs i zarządza ponowne jego przeprowadzenie w razie stwierdzenia m.in. nieuzasadnionego niedopuszczenia kandydata do postępowania konkursowego.

W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały jako przyczynę unieważnienia konkursu wskazano niezasadne niedopuszczenie kandydatki K. Ś. w wyniku analizy formalnej jej dokumentów do drugiej części postępowania konkursowego. Niedopuszczenie to wynikało z błędnego uznania, że oferta tej kandydatki zawierała zaświadczenie lekarskie z dnia [...] maja 2017 r. które wprawdzie potwierdzało brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, niemniej zostało wystawione przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej, a nie przez lekarza medycyny pracy (w wyniku tego merytorycznej ocenie podlegała jedynie kandydatura skarżącej B. Ł., która stosowne zaświadczenie wystawione przez takiego lekarza przedstawiła).

Analiza dokumentacji konkursowej dokonana przez Zarząd Powiatu na skutek pisma K. Ś. z dnia [...] czerwca 2017 r. doprowadziła do uznania, że przedstawione przez nią zaświadczenie lekarskie jako wystawione przez uprawnionego lekarza odpowiadało jednak wymogom rozporządzenia, w związku z czym nie można było jej oferty odrzucić.

W związku z powyższym spór w sprawie zasadniczo sprowadza się do ustalenia, czy prawidłowość zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym o jakim mowa

w § 1 ust. 2 pkt 4 f rozporządzenia MEN z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej może być rozpatrywana w oderwaniu od kwalifikacji osób uprawnionych do ich wystawiania, a jeżeli nie, jaka specjalność lekarska do tego uprawnia.

Zdaniem Sądu, stanowisko Zarządu Powiatu skutkujące podjęciem zaskarżonej uchwały o unieważnieniu konkursu zasługuje na akceptację.

Jak wynika z akt sprawy, dokonane przez Zarządu Powiatu ogłoszenie o konkursie na stanowisko dyrektora [...] w [...] wskazując co powinny zawierać oferty osób przystępujących do konkursu, wymieniało w pkt 2g "zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym", które to wskazanie stanowiło powtórzenie regulacji rozporządzenia MEN z dnia

8 kwietnia 2010 r.

Statuując wymóg przedłożenia zaświadczenia lekarskiego, rozporządzenie to nie określa żadnych innych wymogów odnoszących się tak do jego formy, trybu pozyskania, jak i specjalności lekarza uprawnionego do jego wystawienia. Nie wynikają one także z powołanego w pkt 1 ogłoszenia o konkursie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 października 2009 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze w poszczególnych typach publicznych szkół i rodzajach publicznych placówek (Dz. U. Nr 184, poz. 1436 ze zm.) - które jako jedno

z kryteriów od spełnienia którego możliwe jest zajmowanie przez nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego stanowiska dyrektora publicznego przedszkola,

publicznej szkoły i placówki także wskazuje wyłącznie spełnienie warunków zdrowotnych niezbędnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym (§ 1 pkt 5), ani z rozporządzenia MEN z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli, Dz. U. z 2015 r., poz. 1264 (także to ostatnie rozporządzenie zostało uchylone z dniem 31 sierpnia 2017 r.; zastąpiło je rozporządzenie MEN z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli, Dz. U. poz. 1575).

Pomimo zatem, że powołane rozporządzenia MEN oraz zgodne z nimi ogłoszenie

o konkursie nie precyzowały żadnych wymagań co do szczególnych kwalifikacji podmiotu mogącego wystawić opisywane zaświadczenie lekarskie oraz nie zawierały odesłania do innych regulacji, nie oznacza to, że w tym zakresie należy dopuścić pełną swobodę i zaakceptować możliwość wystawienia takiego zaświadczenia przez dowolnego lekarza. W tym względzie należy mieć bowiem na uwadze cel jakiemu ma służyć to zaświadczenie, które dokumentując potwierdzenie spełnienia jednego

z warunków wymaganych od kandydata na stanowisko kierownicze, uzależnia od tego nawiązanie w przyszłości stosunku pracy między osobą wyłonioną w drodze konkursu a organem prowadzącym szkołę (placówkę).

Bez wątpienia brak jest podstaw do uznania, że do opisanej sytuacji ma wprost zastosowanie wydane na podstawie art. 179 § 4 i art. 229 § 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm., dalej: K.p.) rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r.

w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (którego naruszenia § 1 ust. 1 pkt 4 lit. e i § 7 zarzuca skarżąca).

Organ ogłaszający konkurs nie jest pracodawcą dla osób ubiegających się

o stanowisko dyrektora, tak samo jak osoby te nie są osobami przyjmowanymi do pracy (mogą być jedynie uznani za potencjalnego pracodawcę lub pracownika),

a sam fakt przystąpienia do konkursu nie przesądza o późniejszym zatrudnieniu.

Przepisy tego rozporządzenia wyraźnie też rozróżniają (§ 1 ust. 1 pkt 4e) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do

wykonywania pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 K.p.) od przewidzianego w ust. 2 tego paragrafu trybu wydawania zaświadczeń i świadectw lekarskich do celów przewidzianych w art. 92 § 1, art. 1295pkt 2, art. 177 § 1 i 3, art. 178 § 1,

art. 180 § 3 i 4, art. 185 K.p. oraz w przepisach o urlopach wychowawczych (zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym nie jest tożsame z orzeczeniami lekarskimi o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4e, a nie obejmuje go katalog spraw enumeratywnie określony w § 1 ust. 2).

Także w orzecznictwie sądowym wyrażane są poglądy, że przepisy rozporządzenia MZiOS z dnia 30 maja 1996 r. w przypadku zaświadczeń lekarskich o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym - wymaganych dla potrzeb konkursów na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub placówki - nie stanowią punktu odniesienia co do formy tych zaświadczeń (ich wydania wg określonych w rozporządzeniu wzorów) oraz wskazania daty następnego badania okresowego; por. wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2013 r. I OSK 369/13

- LEX nr 1557327, wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2011 r. II SA/Wa 158/11 - LEX nr 852468, wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2009 r. I OSK 141/09

- LEX nr 563276. W tym ostatnim wyroku NSA wskazał, że w praktyce dla prowadzonego postępowania konkursowego nie będzie miało znaczenia prawnego to, czy osoba ubiegająca się o stanowisko dyrektora szkoły przedstawi wymagane zaświadczenie (lekarza medycyny pracy, medycyny ogólnej lub rodzinnej), wydane na skutek wcześniej uzyskanego skierowania organu prowadzącego szkołę, czy też wydane bez takiego skierowania. W celu spełnienia warunku, stawianego ofercie konkursowej, osoba zainteresowana ma złożyć zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, wystawione przez uprawnionego do tego lekarza, i jeśli takie złoży, warunek ten należy uznać za spełniony.

Sąd przychyla się jednak do zaprezentowanego w w/w wyroku stanowiska, że skoro tak jak w rozpoznawanej sprawie zasadniczym celem jest obsadzenie wakującego stanowiska dyrektora [...] i nawiązanie stosunku zatrudnieniowego

z osobą która konkurs wygrała, to w takiej sytuacji stosując reguły wykładni systemowej, w kwestiach nieuregulowanych a związanych z realizacją celu, powinno stosować się przepisy prawa pracy (wskazuje na to art. 5 K.p., zgodnie z którym jeżeli stosunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szczególne, przepisy kodeksu stosuje się w zakresie nieuregulowanym tymi przepisami).

Jak wynika z art. 229 § 1 pkt 1 K.p., wstępnym badaniom lekarskim podlegają osoby przyjmowane do pracy. Kwestie te precyzuje opisane rozporządzenie MZiOS

z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników (...) wskazując w § 1 ust. 1 pkt 1 i pkt 4e, że akt ten określa m.in. zakres wstępnych badań lekarskich pracowników o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 K.p.) oraz tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 K.p.), które mimo wszystko wykazuje zbieżność z użytym w § 1 ust. 2 pkt 4f rozporządzeniu MEN

z 8 kwietnia 2010 r. sformułowaniem "zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym".

Z § 3 ust. 4 rozporządzenia MZiOS z 30 maja 1996 r. wynika że orzeczenia lekarskie wydawane są w formie zaświadczeń, zaś z § 7 ust. 1 pkt 1, że – co do zasady - badania profilaktyczne (wstępne, kontrolne i okresowe) oraz profilaktyczną opiekę zdrowotną, niezbędną z uwagi na warunki pracy, wykonują lekarze, którzy posiadają specjalizację w dziedzinie medycyny pracy.

Ustęp 7 tego paragrafu wskazuje, że badania profilaktyczne pracowników, u których na stanowisku pracy nie stwierdzono występowania czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, wymienionych we wskazówkach metodycznych, o których mowa w § 2 ust. 1, mogą przeprowadzać również lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie medycyny ogólnej lub medycyny rodzinnej.

Oznacza to, że w przypadkach o których mowa w tym przepisie, należy dopuścić możliwość wydania zaświadczenia o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 4f rozporządzenia MEN z 8 kwietnia 2010 r. zarówno przez lekarza specjalistę z zakresu medycyny pracy, jak i z medycyny ogólnej lub medycyny rodzinnej. Taka sytuacja zaistniała

w przypadku K. Ś., która przedkładając zgodne z ogłoszeniem

o konkursie zaświadczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym - wystawione przez uprawnionego lekarza (specjalistę medycyny rodzinnej), spełniła wynikający z powyższego przepisu wymóg. Jej oferta zawierała zatem wszystkie dokumenty wskazane w ogłoszeniu

o konkursie, w związku z czym zasadnie Zarząd Powiatu w [...] zaskarżoną uchwałą orzekł o jego unieważnieniu z powodu nieuzasadnionego jej

niedopuszczenia do postępowania konkursowego.

W okolicznościach sprawy kwestią odrębną – pozostającą bez wpływu na prawidłowość zaskarżonej uchwały - jest, czy zatrudnienie na stanowisku dyrektora [...] w [...] wiąże się z wykonywaniem pracy na stanowisku, na którym występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. Jak wywodzi skarżąca, która przed ogłoszeniem konkursu piastowała objęte nim stanowisko i która w tym względzie powołała się na otrzymane w trakcie zatrudnienia skierowanie z dnia [...] sierpnia 2016 r. na kontrolne badania lekarskie (dołączone w kserokopii do skargi), związane jest to z zagrożeniem związanym z obsługą monitorów ekranowych (powyżej 4 godzin dziennie), decyzyjnością i odpowiedzialnością oraz pracą wymagającą stałego i długotrwałego wysiłku głosowego. Skierowanie to (podpisane przez wicedyrektora [...] w [...]) wystawione zostało na podstawie art. 229 § 4a K.p., stosownie do którego wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

W związku z tym należy wyraźnie podkreślić, że zarówno rozporządzenie MEN

z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu (...) jak i z dnia

27 października 2009 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora (...) wśród wymagań stawianych kandydatom na stanowisko dyrektora statuują odpowiednio jedynie wymóg przedłożenia zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym /spełnienia warunków zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym i nie wiążą go bezpośrednio

z występowaniem na tym stanowisku czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, uzasadniających wystawienie zaświadczenia wyłącznie przez lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie medycyny pracy.

W tym zakresie Sąd orzekający w sprawie stoi na stanowisku, że w kontekście wymienionych rozporządzeń MEN, z samego faktu pracy na stanowisku kierowniczym brak jest samoistnych podstaw do wywodzenia, że jest to praca

w warunkach szkodliwych lub uciążliwych (pośrednio znajduje to potwierdzenie

w uzasadnieniu w/w wyroku NSA z dnia 24 czerwca 2009 r. I OSK 141/09, wydanym w sprawie w której przedmiotem były czynności komisji konkursowej powołanej do

wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora publicznej szkoły podstawowej, że lekarzami uprawnionymi do przeprowadzenia badania są specjaliści medycyny pracy, ewentualnie odpowiednio specjaliści medycyny ogólnej lub rodzinnej).

Bez wątpienia występowanie takich warunków na danym stanowisku i ich rodzaj nie może być przedmiotem domniemania i interpretacji tak ze strony kandydata na to stanowisko jak i lekarza przeprowadzającego badanie, gdyż stałoby to w ewidentnej sprzeczności z ogólnymi zasadami wykonywania badań profilaktycznych na podstawie skierowania pracodawcy, a wynikającymi z przepisów mogących mieć

w kontekście wykładni systemowej "pomocnicze" znaczenie w sprawie; pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku

w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie (art. 229 § 4 K.p.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę (art. 229 § 4a K.p.), badanie profilaktyczne przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę (§ 4 ust. 1 rozporządzenia MZiOP z 30 maja 1996 r.), skierowanie powinno zawierać opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku pracy czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych

i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach (§ 4 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia MZiOP z 30 maja 1996 r.).

Odmienne uznanie niezależnie od sprzeczności z w/w zasadami, poprzez wyprowadzenie w istocie dodatkowego i nieprzewidzianego w opisanych rozporządzeniach MEN elementu w postaci wymogu przedstawienia zaświadczenia wystawionego wyłącznie przez lekarza ze specjalnością z medycyny pracy, nakładałoby więc na potencjalnych kandydatów wymóg jego samodzielnego wywodzenia, a więc dokonywania dodatkowej wykładni tych regulacji i wydanego na ich podstawie ogłoszenia o konkursie, co podważałoby równe szanse kandydatów

i obiektywizm konkursu. Jak już zatem wskazano, brak było w ocenie Sądu uzasadnionych przesłanek do wykluczenia na tej podstawie dopuszczalności wystawionego przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej zaświadczenia K. Ś. (skutkującego odrzuceniem jej oferty ze względów formalnych), skoro zawierało ono wymagane stwierdzenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym.

Jednocześnie Sąd pragnie wyraźnie podkreślić, że poczynione powyżej uwagi nie wykluczają sytuacji, że praca na stanowisku dyrektora specjalnego ośrodka szkolno - wychowawczego może w praktyce wiązać się z występowaniem czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych.

Ustalenie tych okoliczności obciąża jednak wykonującego kompetencje organu prowadzącego placówkę (w niniejszej sprawie zarząd powiatu) i wymaga wstępnego rozważenia związanych z tym okoliczności przed dokonaniem ogłoszenia

o konkursie. O ile więc z przepisów dotyczących przeprowadzenia konkursu taki wymóg byłby przez organ pośrednio wywodzony, powinno to skutkować odpowiednim sformułowaniem warunków, jakie ma spełnić osoba zainteresowana konkursem.

W związku więc z treścią § 2 zaskarżonej uchwały, zarządzającym ponowne przeprowadzenie konkursu na stanowisko dyrektora [...] w [...] oraz wskazującym że ogłoszenie konkursu, warunki przystąpienia do niego, wymagane dokumenty, termin rozstrzygnięcia konkursu oraz powołanie komisji konkursowej nastąpi odrębną uchwałą, w zależności od uznania, czy podstawą do przeprowadzenia badań lekarskich ma być skierowanie potencjalnego pracodawcy, czy też nie – powinno to znaleźć stosowne odzwierciedlenie w ogłoszeniu o konkursie, bądź to poprzez określenie wprost związanych ze stanowiskiem czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych (w przypadku braku skierowania), bądź poprzez informację, że badania lekarskie są wykonywane na podstawie stosownego skierowania przyszłego pracodawcy.

Ponieważ na dotychczasowym etapie postępowania w rozpoznawanej sprawie żadna z tego typu sytuacji nie miała miejsca, nie było tym samym podstaw do podważenia przez komisję konkursową przedstawionego przez K. Ś. zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, mimo że nie zostało wydane przez lekarza medycyny pracy.

Zwrócenia uwagi wymaga również, że na możliwość wykonania badań lekarskich na podstawie stosownego skierowania potencjalnego pracodawcy wskazał NSA

w powołanym już wyroku z dnia 24 czerwca 2009 r. I OSK 141/2009; z przyczyn

wskazanych wyżej, dot. braku określenia w mających zastosowanie w sprawie rozporządzeniach MEN wymogu przedstawienia zaświadczenia o stanie zdrowia wystawionego przez lekarza ze specjalnością z medycyny pracy oraz celem zachowania równych szans kandydatów i obiektywizmu konkursu, Sąd rozpoznający niniejszą sprawę nie podziela jednak wyrażonego w uzasadnieniu tego wyroku poglądu, że po ukazaniu się ogłoszenia o konkursie a przed upływem terminu do złożenia oferty, osoba zainteresowana sama powinna zwrócić się do organu prowadzącego szkołę o skierowanie jej na badanie profilaktyczne, zgodnie

z wymaganiami dotyczącymi tegoż stanowiska.

Podsumowując, nie zasługują na uwzględnienie zarzuty skargi o błędnej ocenie i dowolności ustaleń, jakich miał dopuścić się Zarząd Powiatu w [...] przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały, gdyż zaistniały w sprawie stan faktyczny w pełni uzasadniał unieważnienie konkursu, w którym do merytorycznej oceny nie została dopuszczona kandydatura K. Ś.

Z opisanych wyżej przyczyn wyklucza on naruszenie § 1 ust. 2 pkt 4 f w zw. z § 8

ust. 2 pkt 1 rozporządzenia MEN z dnia 8 kwietnia 2010 r., gdyż sposób w jaki zostało sformułowane ogłoszenie o konkursie i przedłożone przez K. Ś. dokumenty (w szczególności zaświadczenie lekarskie) nie uzasadniały niedopuszczenia jej do etapu postępowania konkursowego w którym dokonywana była merytoryczna ocena kandydatów.

Skoro przedłożone przez nią zaświadczenie lekarskie spełniało wymóg ogłoszenia

o konkursie, a mimo to stanowiło jedyną przyczynę która zadecydowała o jej niedopuszczeniu, uzasadnione w związku z tym było unieważnienie z tego powodu przeprowadzonego konkursu.

W konsekwencji, skoro z powodu wadliwego przeprowadzenia konkursu doszło do jego unieważnienia przez organ prowadzący, brak jest podstaw do wywodzenia, że organ ten bezpodstawnie odmówił powierzenia stanowiska dyrektora wyłonionemu w ten sposób kandydatowi.

Niezależnie więc od tego, że nie naruszono w ten sposób obowiązującego w dacie podjęcia zaskarżonej uchwały art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty, tym bardziej nie mogło w wyniku tego dojść do naruszenia wskazanego w skardze

i stanowiącego ich odpowiednik art. 63 ust. 1 i 10 ustawy Prawo oświatowe (przepis ten wszedł w życie 1 września 2017 r., a więc już po podjęciu uchwały i nie ma zastosowania do wcześniej zaistniałych stanów faktycznych). O ile bowiem

kandydatowi rzeczywiście nie można odmówić powierzenia stanowiska dyrektora, to odnosi się to wyłącznie do kandydata wyłonionego w wyniku prawidłowo przeprowadzonego konkursu.

Odmienne uznanie podważałoby bowiem sens regulacji § 8 ust. 2 pkt 1 - 4 rozporządzenia MEN z 8 kwietnia 2010 r. i enumeratywnego wskazania w nim przyczyn, w przypadku zaistnienia których organ zamiast zatwierdzić konkurs ma obowiązek go unieważnić i zarządzić jego ponowne przeprowadzenie.

W świetle postanowień uchwały Nr [...] Zarządu Powiatu w [...] z dnia [...] maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia konkursu w celu wyłonienia kandydata na stanowisko [...] w [...] oraz treści ogłoszenia o konkursie nie można również uwzględnić zarzutu naruszenia art. 229 § 1 pkt 1 i § 4 K.p. w zw. z § 1 ust. 1 pkt 4 e i § 7 rozporządzenia MZiOS z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników (...) i na tej podstawie podważać prawidłowość zaświadczenia wystawionego przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej K. Ś. Zaświadczenie to było w pełni adekwatne do sformułowanych wymagań, które same w sobie powinny być jednoznaczne i nie nasuwające wątpliwości interpretacyjnych.

Skoro zatem ogłoszenie nie precyzowało względem kandydatów i składanej przez nich dokumentacji żadnych szczególnych wymagań (oprócz w nim wymienionych)

i do takich nie odsyłało (zwłaszcza do ewentualnie związanych ze stanowiskiem czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych) a względem kandydatów nie zostały wystawione skierowania na badania lekarskie z określeniem stanowiska i opisem warunków pracy (o czym mowa w w/w art. 229 § 4 K.p.), zarzuty naruszenia wskazanych przepisów nie jawią się jako zasadne. Jak już wyjaśniono wyżej, Sąd odnosząc w toku kontroli zaskarżonej uchwały prawidłowość zawartego

w niej rozstrzygnięcia do zgodności przedstawionego przez K. Ś. zaświadczenia lekarskiego z ogłoszeniem o konkursie i wskazanymi w nim przepisami nie przesądza, czy takie czynniki lub warunki na stanowisku dyrektora [...] w J. występują.

W okolicznościach sprawy ich nie stwierdzono, co musiało skutkować unieważnieniem konkursu z powodu nieuzasadnionego zakwestionowania przez komisję konkursową prawidłowości zaświadczenia lekarskiego K. Ś. i niedokonania merytorycznej oceny jej kandydatury. W tym kontekście podjęcie

zaskarżonej uchwały było zasadne i zgodne z prawem, a kandydat nie może ponosić negatywnych konsekwencji ewentualnych uchybień związanych z ogłoszeniem

i przeprowadzeniem postępowania konkursowego.

W tym względzie Sąd dysponując kluczowymi dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej uchwały dokumentami w postaci uchwały w sprawie ogłoszenia konkursu z dnia [...] maja 2017 r., ogłoszenia o konkursie, protokołu z posiedzenia Komisji Konkursowej z dnia [...] czerwca 2017 r. oraz zaświadczenia lekarskiego K. Ś. z dnia [...] maja 2017 r., za zbędne i nie mające znaczenia dla rozpoznania skargi uznał dokonanie wnioskowanego przez stronę skarżącą wezwania Zarządu Powiatu w J. do uzupełnienia akt sprawy m.in. o statut [...] w [...] dla wykazania charakteru tej placówki i charakteru pracy jej dyrektora oraz że zaświadczenia lekarskiego do postępowania konkursowego na to stanowisko nie mógł wystawić lekarz medycyny rodzinnej.

Zdaniem Sądu - stosownie do poczynionych wyżej uwag, uwzględniając dołączone przez skarżącą do skargi skierowanie na kontrolne badania lekarskie

z dnia [...] sierpnia 2016 r. - o ile jednak Zarząd Powiatu w ponownie zarządzonym konkursie w oparciu o obowiązujące regulacje prawne uznałby, że praca na stanowisku dyrektora [...] w [...] wiąże się z występowaniem czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych (co uzasadniałoby kompetencję lekarza specjalisty medycyny pracy do wystawienia zaświadczenia lekarskiego

o jakim mowa w § 1 ust. 2 pkt 4 f rozporządzenia MEN z dnia 8 kwietnia 2010 r.), powinien dać temu wyraz w ogłoszeniu o konkursie (bądź poprzez ich wyszczególnienie, bądź poprzez wskazanie, że podstawę do przeprowadzenia badań i uzyskania zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na tym stanowisku stanowi skierowanie pracodawcy).

Stanowiłoby to m.in. gwarancję zachowania względem wszystkich kandydatów jednakowych kryteriów, na podstawie jakich te badania mają być przeprowadzone.

W opisanej jednak sytuacji faktycznej i prawnej nie zachodziła zdaniem Sądu podstawa do odmowy dopuszczenia K. Ś. do merytorycznej części postępowania konkursowego, gdyż treść przedłożonego przez nią zaświadczenia lekarskiego potwierdziła wynikający z ogłoszenia o konkursie warunek braku przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na stanowisku kierowniczym.

W świetle powyższego brak jest podstaw do uznania, że podjęta przez Zarząd Powiatu w [...] uchwała o unieważnieniu konkursu na stanowisko Dyrektora [...] w [...] narusza prawo, co wymagałoby jej wyeliminowania z obrotu prawnego.

W tej sytuacji skarga jako pozbawiona uzasadnionych podstaw podlegała oddaleniu, o czym orzeczono na podstawie art. 151 P.p.s.a.