Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt VII SA/Wa 879/08 odrzucające skargę Z. R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2008 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia oddalić skargę kasacyjną

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt VII SA/Wa 879/08, odrzucił skargę Z. R. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2008 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd wskazał, że zaskarżona decyzja została doręczona skarżącemu w dniu 3 kwietnia 2008 r., zatem termin do wniesienia skargi na powyższą decyzję upłynął w dniu 5 maja 2008 r. Tymczasem Z. R. złożył skargę w dniu 6 maja 2008 r. W tej sytuacji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd odrzucił skargę jako spóźnioną.

Z. R. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną od powyższego postanowienia i zaskarżając je w całości podniósł zarzut naruszenia art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 43 Kpa poprzez odrzucenie skargi na skutek nietrafnego ustalenia, iż została ona wniesiona po terminie, mimo iż skarżący nadał skargę w terminie 30 dni od dnia, w którym mógł się zapoznać z treścią w/w decyzji, a to w związku z pominięciem okoliczności, iż doręczenie nastąpiło z naruszeniem art. 43 Kpa, gdyż korespondencja została doręczona sąsiadce skarżącego bez pozostawienia stosownego zawiadomienia w oddawczej skrzynce pocztowej, czy też ewentualnie w drzwiach mieszkania.

Wskazując na powyższe podstawy skargi kasacyjnej Z. R. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący podniósł, że zaskarżona decyzja nie została doręczona jego córce, na co wskazuje adnotacja na zwrotnym poświadczeniu odbioru, bowiem nie ma on córki. Wyjaśnił, że w zajmowanym przez niego budynku znajdują się dwa odrębne mieszkania. Osoba, która podpisała zwrotne poświadczenie odbioru zaskarżonej decyzji jest jego siostrzenicą i zajmuje inne mieszkanie niż skarżący, a zatem w rozumieniu art. 43 Kpa nie jest domownikiem ale sąsiadką. Zatem listonosz dokonując doręczenia powinien umieścić w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania stosowne zawiadomienie o tym fakcie. Skarżący dodał, że sąsiadka przekazując mu korespondencję nie była w stanie wskazać, którego dnia nastąpiło doręczenie.

W tej sytuacji, zdaniem skarżącego, termin do wniesienia skargi rozpoczął bieg od daty zapoznania się z treścią decyzji, a tym samym wniesiona przez niego skarga nie uchybiła 30-dniowego terminowi do dokonania tej czynności.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej, bowiem według art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc jedynie pod rozwagę z urzędu nieważność postępowania.

Wobec niestwierdzenia nieważności postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany był ograniczyć swoje rozważania wyłącznie do oceny zgłoszonych w skardze kasacyjnej zarzutów naruszenia prawa.

W przedmiotowej sprawie Sąd I instancji odrzucił skargę Z. R. jako spóźnioną.

Wskazać zatem należy, iż stosownie do art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia w sprawie. Skarga wniesiona po upływie terminu do dokonania tej czynności, w myśl art. 58 § 1 pkt 2 powołanej ustawy, podlega odrzuceniu.

W niniejszej sprawie z adnotacji na zwrotnym poświadczeniu odbioru wynika, iż decyzja została odebrana w dniu 3 kwietnia 2008 r. przez córkę skarżącego. Zatem mając na względzie treść art. 43 Kpa, prawidłowo doręczenie to Sąd uznał za skuteczne i skargę wniesioną przez skarżącego w dniu 6 maja 2008 r. odrzucił jako spóźnioną w oparciu o art. 58 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Odnosząc się natomiast do zarzutów skargi kasacyjnej wskazać należy, iż nie mogą one zostać uwzględnione, bowiem doręczenie pisma w sposób określony w art. 43 Kpa stwarza domniemanie doręczenie pisma adresatowi. Domniemanie to, może być obalone jedynie dowodem przeciwnym. W niniejszej sprawie natomiast skarżący wprawdzie kwestionuje prawidłowość doręczenia, jednak powołane przez niego w skardze kasacyjnej okoliczności nie zostały poparte żadnymi dowodami. Dowodem takim mógłby zaś być w szczególności wynik postępowania reklamacyjnego przeprowadzonego przez pocztę. Z akt sprawy nie wynika jednak, aby skarżący wystąpił do urzędu pocztowego ze stosownym wnioskiem w tej sprawie. W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do uznania, iż doręczenie decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2008 r., nastąpiło w sposób wadliwy. Ta zaś okoliczność nie pozwala na uwzględnienie zarzutów kasacji.

Informacyjnie zauważyć należy, iż przeprowadzenie stosownego postępowania reklamacyjnego i jego wynik może ewentualnie stanowić podstawę wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.