Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rząsa, sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant ref. staż. Marta Pachulska, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. na rozprawie sprawy ze skargi W. Spółka z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady W. z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie ustanowienia pomników przyrody p o s t a n a w i a odrzucić skargę

W piśmie z dnia 15 stycznia 2016 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę Rady W. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w sprawie pomników przyrody, położonych na terenie [...].

Odpowiadając na skargę organ wniósł o odrzucenie ewentualnie o oddalenie skargi podnosząc, że skarżąca nie ma interesu prawnego w zaskarżeniu kwestionowanej uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

W świetle art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.), skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, którym w niniejszej sprawie jest uchwała Rady m. st. W. z dnia [...] lipca 2015 r., wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wezwanie na piśmie – przed wniesieniem skargi do Sądu – właściwego organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, stosownie do treści art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który ma zastosowanie do skarg wnoszonych na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni do wniesienia skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. W okresie biegu tego terminu organ może udzielić odpowiedzi na wezwanie i w takim przypadku dalszy bieg tego terminu staje się bezprzedmiotowy, ponieważ od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie, rozpoczyna bieg termin trzydziestu dni od dnia doręczenia tej odpowiedzi. Jeżeli natomiast w tym okresie organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt II OSK 51/09, LEX nr 515664). Takie też stanowisko zostało zaprezentowane i przekonywująco uzasadnione w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2007 r., sygn. akt II OPS 2/07, LEX nr 260435 (ONSAiWSA z 2007 r., z. 3, s. 60 i ZNSA z 2007 r., z. 2, s. 83, również dostępna na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Z powołanych regulacji wynika zatem, że wyczerpanie stosownych środków zaskarżenia jest podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego.

W niniejszej sprawie wyczerpanie środków zaskarżenia wymagało, zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wezwania właściwego organu do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, przy czym czynność ta powinna być dokonana przed wniesieniem skargi do Sądu – i tryb ten w niniejszej sprawie został przez skarżącą wyczerpany. Jednakże ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy jednoznacznie wynika, że wezwanie złożone zostało w kancelarii Urzędu m. st. W. w dniu 21 października 2015 r. (dowód: karta nr 144 akt administracyjnych). Organ nie udzielił odpowiedzi na przedmiotowe wezwanie, zatem sześćdziesięciodniowy termin do wniesienia skargi upływał z dniem 21 grudnia 2015 r., tymczasem skarga nadana została w polskiej placówki pocztowej operatora publicznego w dniu 15 stycznia 2016 r. (dowód: karta nr 41 akt sądowych), a więc z dwudziestopięciodniowym uchybieniem ustawowego terminu.

Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.