Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Protokolant referent stażysta Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi J.K. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza do załatwienia wniosku skarżącego J.K. z dnia [...] w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi akt wraz z prawomocnym wyrokiem, II. stwierdza, iż Burmistrz dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego J.K. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W dniu 18 grudnia 2017 r. J.K. skierował drogą elektroniczną do Burmistrza wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej wszystkich rejestrów umów cywilnoprawnych ("W, D, P, Z") zawartych przez gminę w 2017 r. w postaci zeskanowanych dokumentów przesłanych na wskazany przez niego adres mailowy.

Pismem z dnia [...] grudnia 2017 r. organ przekazał wnioskodawcy centralne rejestry umów "D" i "Z" prowadzone w Urzędzie Miejskim w roku 2017. Jednocześnie wskazał, że w rejestrach tych dokonano anonimizacji danych osobowych osób prywatnych.

Pismem z dnia [...] lutego 2018 r. J.K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie wykonania wniosku o udostępnienie informacji publicznej zarzucając naruszenie:

- art. 61 ust. 1 Konstytucji RP w zakresie w jakim przepis ten stanowi normatywną gwarancję prawa do informacji publicznej przez nieuprawnione ograniczenie tego prawa;

- art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. 2016 r., poz. 34 ze zm.) poprzez zastosowanie tego przepisu w zakresie dokonanej anonimizacji rejestru umów "D" i "Z" w pozycji stron umów – imion i nazwisk – "danych osobowych osób prywatnych".

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, twierdząc, że udostępnił wnioskującemu informację zgodnie z wnioskiem. Przekazał bowiem skarżącemu wnioskowane centralne rejestry umów, anonimizując dane osobowe osób prywatnych, co było konieczne dla zachowania ochrony sfery prywatności osób fizycznych, których imię i nazwisko oraz adres zamieszkania znajduje się w rejestrze.

Organ stwierdził, że dokonana anonimizacja danych osobowych w rejestrach była pewnego rodzaju kompromisem pomiędzy prawem do informacji publicznej wnioskodawcy a prawem do ochrony danych osobowych około 500 osób fizycznych. Zdaniem organu udzielenie wnioskodawcy pełnej informacji byłoby niecelowe zwłaszcza, że z praktyki organu wynika, że J.K. wszystkie uzyskane dane

w trybie ustawy o dostępie do informacji publikuje w mediach społecznościowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. zważył, co następuje:

W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2188), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.) kontrola ta obejmuje między innymi bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 4a,

a w przypadku informacji publicznej także innych podmiotów zobowiązanych do jej udzielenia.

Stosownie do art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych

w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności; 2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 a p.p.s.a.). Ponadto sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 (art. 149 § 2 p.p.s.a.).

Na gruncie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.) przez bezczynność organu rozumieć należy sytuację, w której organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje w terminie wynikającym z art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p., tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

Natomiast stanowisko organu o odmowie udzielenia informacji winno przybrać procesową formę decyzji administracyjnej, co uzasadnia stosowanie w tym zakresie przepisów k.p.a. (art. 16 u.d.i.p.). Jeżeli jednak żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ odmawia jej udostępnienia zwykłym pismem, sporządzonym

z zachowaniem przewidzianych terminów.

Przedmiotem niniejszego postępowania jest bezczynność Burmistrza w zakresie rozpoznania wniosku J.K. z dnia [...] grudnia 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej w przedmiocie wszystkich rejestrów umów cywilnoprawnych ("W, D, P, Z") zawartych przez gminę w 2017 roku.

Nie ulega wątpliwości, że Burmistrz, jako organ jednostki samorządu terytorialnego, stanowi organ władzy publicznej (art. 163 i nast. Konstytucji RP),

a żądane informacje (rejestr umów) stanowią informacje publiczne w rozumieniu

art. 1 ust. 1 u.d.i.p. oraz art. 6 ust. 1 u.d.i.p. Zgodnie bowiem z treścią art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. f u.d.i.p. informacją publiczną są dane dotyczące prowadzonych rejestrów, ewidencji, archiwów oraz sposobów i zasad udostępniania danych w nich zawartych. Tak więc ustawodawca przewidział możliwość udostępniania nie tylko informacji

o rejestrach, ale także możliwość udostępniania zawartych w nich danych (por. wyrok NSA z dnia 16 lutego 2016 r., I OSK 2440/14, www.orzeczenia.nsa.gov.pl - CBOSA).

Organ w piśmie z [...] grudnia 2017r. co prawda udzielił skarżącemu informacji, jednak w sposób nie w pełni realizujący jego oczekiwania wynikające

z wniosku z dnia [...] grudnia 2017r., pominął bowiem dane osobowe osób fizycznych – stron umów. Ponadto organ nie wypowiedział się w zakresie umów zawartych

w rejestrach "W" i "P", bowiem ani nie udzielił żądanych informacji, ani nie poinformował o przyczynie ich nieudzielenia. Nie wydał również decyzji odmownej w tym zakresie na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. Udzielenie informacji niepełnej, czy też niezgodnej z treścią żądania, należy oceniać jako bezczynność adresata wniosku o udostępnienie informacji publicznej (por. np. wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2015 r.,

I OSK 1513/14, baza CBOIS; wyrok NSA z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. akt I OSK 531/14, Lex nr 1658122). Wskazać w tym miejscu przyjdzie, że dane dotyczące imion i nazwisk osób zawierających umowy cywilnoprawne z jednostką samorządu terytorialnego stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej (por. wyrok SN z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. akt I CSK 190/12, Lex nr 1283743; wyrok NSA z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. akt I OSK 531/14, Lex nr 1658122).

Skoro zatem Burmistrz nie udzielił skarżącemu pełnej informacji publicznej, zgodnie z żądaniem wniosku, ani też nie odmówił jej udostępnienia w formie decyzji administracyjnej, uznać trzeba, że dopuścił się w niniejszej sprawie bezczynności. Jeżeli bowiem organ uważał, że żądane informacje podlegają ochronie na podstawie art. 5 u.d.i.p., to wówczas winien wydać na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. decyzję o odmowie udostępnienia informacji w tym zakresie. Nieudostępnienie pełnej treści żądanej informacji przy jednoczesnym niewydaniu decyzji odmownej stanowi o bezczynności organu.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności. Jednocześnie na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd zobowiązał Burmistrza do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] grudnia 2017r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi akt wraz z prawomocnym wyrokiem (pkt I wyroku). W punkcie II wyroku Sąd stwierdził, że Burmistrz dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

W ocenie Sądu rażącym naruszeniem prawa jest bowiem naruszenie ciężkie, które nosi cechy oczywistej i wyraźnej sprzeczności z obowiązującym prawem, niepozwalające na zaakceptowanie w demokratycznym państwie prawa i wywołujące dotkliwe skutki społeczne lub indywidualne (por. B. Adamiak i J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 1998 r., s. 808-812). Rażącym naruszeniem prawa, w rozumieniu art. 149 § 1 a p.p.s.a. jest taki stan,

w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można powiedzieć, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy, że naruszono prawo

w sposób oczywisty (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., I OSK 675/12, baza CBOIS). W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie taka sytuacja rażącej bezczynności nie zaistniała, albowiem uwzględnienie wniosku skarżącego tylko

w części, nie wynikało ze złej woli organu, lecz było wynikiem błędnej interpretacji przepisów. Z tych samych powodów Sąd nie znalazł podstaw do wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw.

z art. 205 § 1 p.p.s.a. (pkt III wyroku).