Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia del. WSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 18 października 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w W. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wr 371/07 w przedmiocie kosztów sądowych w sprawie ze skargi "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania wprowadzenia do obrotu preparatu pn. "[...]" postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie.

"[...]" sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 26 czerwca 2007 r. złożyła skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania wprowadzenia do obrotu preparatu pn. "[...]" i uiściła wpis w wysokości 200 zł.

Przewodniczący II Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zarządzeniem z dnia 20 sierpnia 2007 r. wezwał skarżącą spółkę do uzupełnienia wpisu od wniesionej skargi poprzez uiszczenie dalszej kwoty 1300 zł stosownie do § 2 ust. 2 pkt 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

W dniu 24 sierpnia 2007 r. "[...]" sp. z o.o. dokonała przelewu kwoty 1300 zł na dobro rachunku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Na powyższe zarządzenie skarżąca spółka wniosła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu decyzji spółka podniosła, iż zaskarżona decyzja nie dotyczy koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie żywności i żywienia, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 22 rozporządzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, w tym również od skargi, pobiera się wpis stosunkowy lub stały (art. 230 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.).

Zgodnie z art. 231 p.p.s.a., wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały.

Wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm. - dalej jako rozporządzenie).

W niniejszej sprawie spór dotyczy rozumienia § 2 pkt 2 cyt. rozporządzenia. W świetle tego przepisu wpis stały pobiera się w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wymienionym w poszczególnych punktach tegoż paragrafu (1-27). Nie ulega wątpliwości, iż skarga "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w W. dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie żywności i żywienia (§ 2 ust. 2 pkt 22 rozporządzenia).

W orzecznictwie stwierdzono, że § 2 ust. 2 rozporządzenia musi być stosowany ściśle. Zawarte w nim określenie "w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej" nie może być stosowane rozszerzająco, lecz należy je rozumieć ściśle, tj. w ten sposób, że chodzi tu o skargi na decyzje o udzieleniu koncesji, o wydaniu zezwolenia czy pozwolenia na prowadzenie określonej działalności gospodarczej, o odmowie ich udzielenia lub wydania, o ograniczeniu lub odmowie ograniczenia ich zakresu z zastrzeżeniem § 2 ust. 5 co do uchylenia lub zmiany decyzji albo o ich cofnięciu lub odmowie cofnięcia (uzasadnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego dnia 22 czerwca 2006 r., II GZ 13/06, ONSAiWSA 2006, nr 5, poz. 130).

Naczelny Sąd Administracyjny podziela powyższe stanowisko.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego również znajduje zastosowanie pogląd, że przepisy o kosztach sądowych - głównie ze względu na ich fiskalny i restrykcyjny charakter - wymagają ścisłej, deklaratywnej wykładni, która gwarantuje jednakowość wyników, a tym samym jednolitość praktyki oraz stabilność i pewność prawną. W związku z tym jakiekolwiek odstępstwa w kierunku innych typów wykładni wymagają ważnych powodów i szczególnej ostrożności (zob. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2006 r., III CZP 109/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 105).

W ocenie Sądu, zawarty w § 2 ust. 2 zwrot "skargi dotyczące koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej" należy rozumieć w ten sposób, iż skarga ma dotyczyć decyzji, której przedmiot bezpośrednio odnosi się do koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej np. decyzje o udzieleniu koncesji, o wydaniu zezwolenia czy pozwolenia na prowadzenie określonej działalności gospodarczej, o odmowie ich udzielenia lub wydania, o ograniczeniu lub odmowie ograniczenia ich zakresu

W niniejszej sprawie, skarga dotyczy zaś decyzji, która nakazuje skarżącej spółce wstrzymać wprowadzanie do obrotu preparatu pn. "[...]". Decyzja ta nie odnosi się zatem do udzielenia (odmowy) koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie żywności i żywienia. Można stwierdzić, że decyzja ta dotyczy określonego przejawu prowadzonej działalności gospodarczej.

Dokonując analizy, czy skarga dotyczy koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, warto odwołać się do treści przepisów materialnoprawnych, będących podstawą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225) właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny, w drodze decyzji, zakazuje wprowadzania do obrotu lub nakazuje wycofanie z obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego albo suplementu diety, produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla tych środków spożywczych w niniejszym dziale.

Nie może być zatem wątpliwości, że przepis ten nie dotyczy koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w przedstawionym powyżej rozumieniu.

Reasumując należy stwierdzić, że skarga na decyzję w przedmiocie nakazania wstrzymania wprowadzenia do obrotu preparatu pn. "[...]", nie jest skargą dotyczącą koncesji, zezwolenia lub pozwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie żywności i żywienia w rozumieniu § 2 ust. 2 pkt 22 rozporządzenia, a skoro nie jest także wymieniona w § 2 ust. 3 rozporządzenia, to podlega wpisowi stałemu, o jakim mowa w § 2 ust. 6 rozporządzenia.

Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 p.p.s.a. zażalenie uwzględnił w całości i uchylił zaskarżone zarządzenie.