Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Sałek, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), sędzia SO (del.) Ewa Izabela Fiedorowicz, , Protokolant referent stażysta Anna Chołuj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2018 r. sprawy ze skargi P. G. [...] w [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 listopada 2016 r. nr PT8.8101.643.2015/SBA/1114 w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

P. [...] w I. Sp. z o.o. (dalej: Skarżąca/Strona/Spółka) wnioskiem z dnia 11 lutego 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2009 r., zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Skarżąca jest spółką prawa handlowego utworzoną przez Miasto [...] (Gmina posiada 100% udziałów) w celu wykonywania nałożonych na gminę zadań użyteczności publicznej, w tym zadań z zakresu gospodarki komunalnej. Podstawą wykonywania zadań komunalnych jest akt powołujący spółkę do życia i określający przedmiot jej działalności, a także akty powierzenia. Aktem powołującym spółkę do życia był akt przekształcenia P. [...] w I. w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 28 listopada 1997 r. Akt powierzenia określa z kolei, jakie zadania własne gmina zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej: "Usg") oraz art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 1997 r., nr 9, poz. 43 ze zm., dalej: "Ugk") powierza do wykonywania Spółce i w jakim zakresie. Na mocy aktu powierzenia z dnia 4 kwietnia 2008 r. Gmina powierzyła Spółce na czas nieokreślony zadanie własne gminy, w zakresie zapewniania opieki bezdomnym zwierzętom, ich wyłapywania oraz prowadzenia schroniska dla zwierząt. Wykonywanie powyższych zadań odbywa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2003 r., nr 106, poz. 1002 ze zm.).

W związku z realizacją ww. zadania Strona przedstawia propozycję stawki wynikającej z kalkulacji kosztów i po jej zatwierdzeniu otrzymuje zwrot kosztów poniesionych w tym zakresie. Na podstawie powyższego wystawia co miesiąc fakturę "VAT n.p.". Rozliczenie wykonanego zadania następuje odpowiednio za pierwsze i drugie półrocze danego roku budżetowego.

Mając na względzie tak zakreślony stan faktyczny Spółka zadała następujące pytanie:

Czy w świetle powyższego, czynności wykonywane przez Stronę na rzecz Miasta Gminy [...], w ramach powierzenia zadań własnych gminy, w zakresie zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie, a w szczególności prowadzenie schroniska dla zwierząt, nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług ?

Przedstawiając swoje stanowisko Skarżąca wskazała, że czynności wykonywane na rzecz Miasta Gminy [...]w ramach powierzenia zadań własnych gminy w zakresie zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywania, a w szczególności prowadzenia schroniska dla zwierząt nie podlegają przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r., nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "Uptu"). Zadania w zakresie zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom, ich wyłapywanie oraz prowadzenie schroniska dla zwierząt są bowiem zadaniami własnymi gminy, te zaś na podstawie przepisu art. 2 Ugk mogą być wykonywane przez spółkę prawa handlowego, co ma miejsce w niniejszej sprawie. Zdaniem Spółki wymaga podkreślenia, że wykonywanie przedmiotowych czynności nie następuje na mocy umowy cywilnoprawnej, a wyłącznie na podstawie powierzenia dokonanego przez gminę jednostronnie. Natomiast w świetle art. 15 ust. 6 Uptu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przedmiotowej sprawie mamy zaś do czynienia z powierzeniem zdań przez gminę w drodze aktu administracyjnego.

Minister Finansów działający poprzez Dyrektora Izby Skarbowej w [...] (dalej jako "DIS"), interpretacją z dnia 5 maja 2009 r., nr ITPP2/443-103a/09/MD uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

DIS, w oparciu o przepisy art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 Uptu, art. 9 ust. 1 i 3 Usg oraz art. 2 Ugk, wskazał, że Skarżąca wykonując zadania publiczne finansowane przez gminę i należące do jej zadań ustawowych, nie wykonuje na jej rzecz odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Uptu. Wynika to przede wszystkim z faktu, że ww. czynności nie są wykonywane w ramach umowy cywilnoprawnej, ale na podstawie aktu administracyjnego. Gmina nie może być nabywcą usług świadczonych przez Stronę, bowiem wykonuje jedynie zadania należące do jej kompetencji, jako organu władzy publicznej. W niniejszym przypadku nie może również być mowy o dostawie towarów w rozumieniu Uptu, której konstytutywnym elementem jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zatem Skarżąca która wykonuje zadania własne gminy, nie dokonuje sprzedaży towarów, ani nie świadczy usług w rozumieniu Uptu, tym samym wykonywanie tych czynności na rzecz Gminy nie podlega przepisom tej ustawy.

DIS zaznaczył, że mimo prawidłowości tezy postawionej przez Spółkę w zakresie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, tj. uznania ww. czynności jako niepodlegających przepisom Uptu, wobec błędnej podstawy prawnej, z której została ona wywiedziona, stanowisko Strony należało uznać za nieprawidłowe.

Następnie, Minister Rozwoju i Finansów (dalej: "Minister", "organ"), zaskarżoną do WSA w Warszawie interpretacją z 16 listopada 2016 r. nr PT8.8101.643.2015/SBA/1114, na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej jako "Op"), wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2009r., zmienił ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Skarżącej przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

Minister, powołując się na art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7, art. 15 ust. 1, 2 i 6 Uptu oraz art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. ze zm., dalej: dyrektywa 2006/112), wskazał, że istotą przedmiotowej sprawy jest ustalenie, czy czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Gminy mogą być klasyfikowane jako odpłatne świadczenie usług, a jeśli tak, to czy czynności te są wyłączone z opodatkowania a podstawie art. 15 ust. 6 Uptu.

Organ wskazując na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. wyrok z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 Saudacor) stwierdził, że na zasadach ogólnych podatkowi VAT podlega zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112 odpłatne świadczenie usług, w tym usług świadczonych przez podmioty prawa publicznego (pkt 31 ww. wyroku).

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału usługi są świadczone odpłatnie, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy tym świadczeniem a wynagrodzeniem rzeczywiście otrzymanym przez podatnika. Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywistą równowartość usługi świadczonej usługobiorcy.

Odnosząc się do kwestii wyłączenia z opodatkowania na mocy art. 15 ust. 6 Uptu, organ zwrócił uwagę, że przepis ten powinien być interpretowany w kontekście celów dyrektywy 2006/112 (odpowiednio art. 13 ust. 1 tej dyrektywy). Aby można było zatem zastosować wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. prowadzenie działalności przez podmiot publiczny oraz wykonywanie tej działalności w charakterze organu władzy publicznej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału wykonywanie działalności w charakterze organu władzy publicznej obejmuje czynności wykonywane przez pomioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nich na tych samych warunkach prawnych, co przez prywatne podmioty gospodarcze. Aby uznać określoną działalność za działalność wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej konieczne jest stosowanie prerogatyw (uprawnień) charakterystycznych dla władzy publicznej przez podmiot wykonujący tę działalność.

W działalności przedstawionej we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Strona nie stosuje uprawnień władzy publicznej, gdyż takiej możliwości nie dają obowiązujące przepisy prawa.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka dokonuje kalkulacji ponoszonych przez siebie kosztów związanych z wykonywaniem świadczeń dotyczących zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom, ich wyłapywania oraz prowadzenia schroniska dla zwierząt, a następnie otrzymuje od Gminy zwrot tych kosztów.

Zatem w ocenie Ministra z uwagi na bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem otrzymywanym przez Spółkę, czynności wykonywane przez Skarżącą na rzecz Gminy stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów Uptu.

Minister, w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, odmówił zmiany interpretacji.

Spółka, w skardze zakwestionowała w całości interpretację indywidualną z dnia 16 listopada 2016 r. zmieniającą interpretację indywidualną z dnia 5 maja 2009r. Zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie:

a) art 14e § 1 pkt 1 Op, poprzez arbitralną zmianę interpretacji pierwotnej na niezgodną z przepisami prawa materialnego interpretację zmieniająca, podczas interpretacja pierwotna nie zawiera żadnych błędów w wykładni prawa wpływających na jej wynik i brak było przesłanek do stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej,

b) art. 5 ust. 1 pkt 1 Uptu, poprzez jego błędną wykładnię, a w rezultacie niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem otrzymywanym przez Spółkę, podczas gdy otrzymywany przez Spółkę zwrot kosztów nie stanowi wynagrodzenia, a brak odpłatności za wykonywanie zadań własnych gminy skutkuje tym, że działania Skarżącej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

c) art. 8 ust. 1 Uptu, poprzez jego błędną wykładnię, a w rezultacie niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, ze wykonywanie przez spółkę komunalną zadań własnych gminy bez zawierania umowy cywilnoprawnej z gminą stanowi o istnieniu między usługodawcą a usługobiorcą stosunku prawnego w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, podczas gdy powierzenie przez Gminę działającą jako organ władzy publicznej jej zadań własnych do wykonywania spółce komunalnej nie prowadzi do nawiązania się między nimi stosunku prawnego w ramach którego spółka wykonuje usługi na rzecz gminy w zamian za wynagrodzenie, lecz do wykonywania określonych czynności w imieniu Gminy przez Spółkę, których konsumentami są mieszkańcy gminy, co wyklucza możliwość uznania wykonywanych przez Spółkę czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług,

d) art. 1 ust. 2 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9 ust. 1 Ugk, poprzez ich niewłaściwą wykładnię polegającą na przyjęciu, że wykonywanie przez spółkę komunalną zadań własnych gminy jest świadczeniem usług na rzecz gminy, podczas gdy prawidłowa interpretacja wskazuje na to, że gospodarka komunalna wykonywana jest m.in. w formie spółki prawa handlowego i polega na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej, zadania wykonywane przez spółkę są na rzecz wspólnoty, a powierzając ich wykonywania gmina działa w sferze imperium, nie pozostawiając spółce żadnego wpływu na zakres powierzonych zadań.

Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości, względnie jej zmianę w sposób zgodny ze stanowiskiem Spółki oraz o zasądzenie na rzecz Strony kosztów postępowania według norm przepisanych.

Minister, w odpowiedzi na skargę, wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: "Ppsa"), stosownie do art. 184 Konstytucji RP w związku z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1647 ze zm.), sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia przepisu prawa materialnego, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albo przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a – c Ppsa).

Przedmiot kontroli Sądu stanowi interpretacja indywidualna, w której Minister, po analizie orzecznictwa sądowego (przede wszystkim Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej) wbrew stanowisku Skarżącej, uznał, że jego wcześniej wydana interpretacja indywidualna jest nieprawidłowa.

Sporną kwestią w przedmiotowej sprawie jest odpowiedź na pytane: "Czy świadczenie usług wykonywanych przez Stronę na rzecz Gminy [...], w ramach powierzenia zadań własnych gminy, w zakresie zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom oraz ich wyłapywanie, a w szczególności prowadzenia schroniska dla zwierząt, podlega przepisom Uptu".

Zarówno zdaniem Spółki, jak i Ministra wyrażonym w pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia 5 maja 2009 r., przedmiotowe czynności nie podlegają przepisom Uptu. Inna była jedynie podstawa prawna takich twierdzeń, mianowicie Strona opierała swoje stanowisko na art. 15 ust. 6 Uptu, który stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jako że w przedmiotowej sprawie doszło do jednostronnego powierzenia zadań własnych Gminy, a nie wykonywania czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, Skarżąca uznała, że wykonywanie zleconych zadań nie podlega przepisom Uptu.

Natomiast Minister w pierwotnej interpretacji indywidualnej wskazał, że na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 Uptu Strona nie wykonuje na rzecz organu założycielskiego odpłatnego świadczenia usług, bowiem przedmiotowe czynności są dokonywane na podstawie jednostronnego aktu administracyjnego, a nie umowy cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Uptu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Uptu, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei według art. 9 ust. 1 Usg, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Natomiast zgodnie z art. 2 i 9 Ugk, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego, zaś jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.

W niniejszej sprawie nie jest przedmiotem sporu to, że Skarżąca jako spółka prawa handlowego, jest odrębnym podmiotem, posiadającym osobowość prawną i będącym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Minister słusznie uznał w interpretacji zmieniającej, że co prawda Spółka wykonuje czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy w zakresie gospodarki komunalnej na podstawie powierzenia, jednakże czynności tych dokonuje jako odrębny podmiot, prowadzący samodzielną działalność gospodarczą, za którą otrzymuje ustalone wynagrodzenie.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 1/13, w świetle art. 15 ust. 1 i 2 Uptu gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług. Są one jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, zaliczanymi do jednostek sektora finansów publicznych, zaś ich cechy (m.in. brak własnego mienia i dysponowanie jedynie wyodrębnioną i przekazaną w zarząd częścią majątku gminy, nie ponoszenie odpowiedzialności za szkody wyrządzone swoją działalnością, nie ponoszenie ryzyka związanego z podejmowaniem czynności opodatkowanych) powodują, że mimo wyodrębnienia organizacyjnego, nie prowadzą działalności gospodarczej w sposób samodzielny, czy niezależny od gminy. Ich celem zresztą nie jest prowadzenie działalności gospodarczej. W uchwale tej NSA za trafny uznał pogląd dotyczący podmiotowości prawnopodatkowej samorządowych zakładów budżetowych.

W opinii składu orzekającego w niniejszej sprawie nie można jednak stanowiska zaprezentowanego w ww. uchwale – dotyczącego posiadania statusu podatnika podatku VAT przez gminne jednostki budżetowe - odnosić do spółek prawa handlowego wykonujących zadania własne gminy. Jak wyżej wskazano, pozostaje poza sporem, że Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w [...]iu Sp. z o.o., posiada podmiotowość podatkową w zakresie podatku od towarów i usług. Nadto trudno uznać, aby wykonywanie za wynagrodzeniem zadań własnych Gminy przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a więc kapitałową spółkę handlową, nie mogło być uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenie usług. Chociaż spółka komunalna, w której 100% udziałów posiada gmina, nie jest podmiotem o identycznej sytuacji jak podmioty sektora czysto prywatnego, to jednak z pewnością jej sytuacja znacząco różni się od sytuacji jednostek budżetowych gminy. W konsekwencji fakt istnienia powiązań kapitałowych pomiędzy Spółką a Gminą nie podważa ekwiwalentnego charakteru ich świadczeń oraz samoistnej formy organizacyjno-prawnej Spółki z o.o.

W skardze zarzucono naruszenie przez organ zarówno przepisów prawa procesowego (art. 14e § 1 pkt 1 Op), jak i przepisów prawa materialnego (art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 Uptu oraz art. 1 ust. 2 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 9 ust. 1 Usg). Zgodnie z art. 14 e § 1 pkt 1 Op, w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania zaskarżonego aktu, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji organ przedstawił szczegółową argumentację, opartą głównie na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, która uzasadniała zmianę pierwotnego stanowiska Ministra co do oceny prawnopodatkowej przedstawionego stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji w ocenie Sądu zarzut naruszenia przepisów postępowania nie znajduje uzasadnienia w aktach przedmiotowej sprawy.

Odnosząc się do wskazanych w skardze naruszeń prawa materialnego, Sąd wskazuje, że Skarżąca mimo że jest spółką, której organem założycielskim i jednocześnie jedynym udziałowcem jest Gmina, to jest odrębnym podmiotem, prowadzącym samodzielną gospodarczą, który de facto nie różni się od podmiotów prywatnych działających w podobnej branży. Różni ją jedynie tryb powierzenia zadań własnych Gminy, które wykonuje na podstawie jednostronnego aktu administracyjnego, nie zaś na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie zachodzi ekwiwalentność świadczeń obu stron, Spółka świadczy usługi z zakresu ochrony bezdomnych zwierząt na rzecz Gminy, zaś Gmina ponosi ich koszt – w formie wynagrodzenia wypłacanego Skarżącej. Zgodnie z art. 29a ust. 1 Uptu, podstawą opodatkowania (...) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sprawie Spółce przysługuje zatem prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o wysokość podatku naliczonego, wynikającego z faktur otrzymanych w związku z nabyciem usług czy towarów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą

W konsekwencji mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd stwierdza, że organ prawidłowo zaklasyfikował świadczenia wykonywane przez Skarżąca na rzecz Gminy jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Minister nie naruszył zatem wskazanych w skardze przepisów prawa materialnego.

Dodać należy, że podobnie jak w przypadku kwestii przedmiotowej, również i strona podmiotowa spornych świadczeń nie może budzić wątpliwości.

Stanowiący o statusie prawnopodatkowym organów władzy publicznej art. 15 ust. 6 Uptu dotyczy również jednostek samorządu terytorialnego. Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest także organem władzy publicznej i może korzystać z wyłączenia od opodatkowania w oparciu o art. 15 ust. 6 Uptu (por. wyrok NSA z dnia 25 maja 2010 r., I FSK 852/09, wyrok z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1385/12, wyrok z dnia 25 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 761/09, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Powołany przepis odnosi się do organów władzy publicznej i urzędów je obsługujących. Skarżąca, jako spółka prawa handlowego, nie stanowi części administracji publicznej (por. wyrok NSA z 30 października 2013 r., I FSK 1397/12, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W kontekście stawianych zarzutów, w tym w szczególności naruszenia art. 1 ust. 2 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9 ust. 1 Ugk, wskazać należy również na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (postanowienie z dnia 21 maja 2008 r., C-456/07 w sprawie Karol Mihal przeciwko Daňový úrad Košice).

W orzeczeniu tym TSUE uznał, że "działalność wykonywana przez jednostkę, taka jak działalność komornika sądowego, nie jest zwolniona z podatku od wartości dodanej z tego tylko powodu, że polega ona do dokonywaniu aktów należących do prerogatyw władzy publicznej. Gdyby nawet w ramach wykonywania jego funkcji, komornik sądowy dokonywał takich aktów, to w rozumieniu przepisów, takich te w sprawie przed sądem krajowym, wykonuje on działalność nie w formie podmiotu prawa publicznego, jako że nie jest włączony w strukturę administracji publicznej, lecz w formie samodzielnej działalności gospodarczej, wykonywanej w ramach wolnego zawodu, a w związku z tym nie przysługuje mu zwolnienie przewidziane w art. 4 ust. 5 akapit pierwszy VI Dyrektywy".

Tym samym Sąd, działając na podstawie art. 151 Ppsa, skargę oddalił.