Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Ewa Marcinkowska (spr.), Protokolant Małgorzata Kędzielewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2010 r. sprawy ze skargi A. G. i J. S. na bezczynność Wójta Gminy A. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej dotyczącej zamówień publicznych realizowanych na rzecz Gminy A. przez firmę T., Z. S. 1. zobowiązuje Wójta Gminy A. do rozpoznania wniosku A. G. i J. S. z dnia 15 czerwca 2009 r. o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej zamówień publicznych realizowanych na rzecz Gminy A. przez firmę T., Z.S., w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi; 2. zasądza do Wójta Gminy A. na rzecz skarżących A. G. i J. S. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2009 r. A. G. i J. S., powołując się na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwrócili się do Wójta Gminy A. o udostępnienie dokumentów związanych z zamówieniami publicznymi, które Gmina A. podpisała z firmą T. Z.S., adres [...] oraz o wskazanie wszystkich inwestycji w latach 1992 do 2007 r. włącznie, zrealizowanych przez powyższą firmę na rzecz Gminy A. wraz z kosztami i dokładną lokalizacją inwestycji.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Wójt Gminy A. pismem z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] poinformował wnioskodawców, że wszelkie zamówienia, które dokonywane były na podstawie przetargów nieograniczonych publikowane były w Biuletynie Informacji Publicznej. Informacja ta była zatem podana wcześniej do publicznej wiadomości. Żądane informacje są ogólnie dostępne i jako takie nie stanowią informacji publicznej udzielanej na wniosek – zgodne z art. 3 ust. 1 oraz 6 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W piśmie z dnia 15 czerwca 2009 r. A. G. i J. S. wystąpili do Wójta Gminy A. z kolejnym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, w którym powtórzyli w całości żądanie zawarte we wcześniejszym wniosku z dnia 26 stycznia 2009 r.

W odpowiedzi na ten wniosek Wójt Gminy A. pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] poinformował wnioskodawców, że pismem z dnia [...] lutego 2009 r. udzielił już odpowiedzi na ich wniosek o takiej samej treści. Podniósł też ponownie, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek.

W dniu 22 października 2009 r. A. G. i J. S. wnieśli, za pośrednictwem Wójta Gminy A., skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność tego organu. W skardze zwrócili się o zobowiązanie Wójta Gminy A. do wydania decyzji w terminie czternastu dni od daty wydania wyroku oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi wskazali, że w dniu 15 czerwca 2009 r. zwrócili się do Wójta Gminy A. z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. W odpowiedzi uzyskali informację, że pismem z dnia [...] lutego 2009 r. organ udzielił już odpowiedzi na pytanie o tej samej treści, jak we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r.

Zdaniem skarżących organ naruszył przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący podkreślili, że zgodnie z art. 16 tej ustawy odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji, do której stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Podnieśli, że z formalnego punktu widzenia stanowisko Wójta stanowi odmowę udostępnienia informacji publicznej. Odmowa taka winna więc mieć formę decyzji administracyjnej. Zarzucili ponadto, że stanowisko organu jest błędne merytorycznie, albowiem istotą ich wniosku było uzyskanie informacji oraz dokumentów dotyczących szeroko rozumianego mienia komunalnego. Błędne rozumienie wniosku skutkowało natomiast uznaniem przez Wójta, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej. W ich ocenie, wniosek w części dotyczącej chociażby udostępnienia dokumentów dotyczących postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, wyczerpuje dyspozycję art. 6 ust. 1 pkt 5 ppkt c) ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wskazali również, że przepisy tej ustawy określają tryb postępowania organu i w zależności od dokonanej oceny informacja winna być udzielona w trybie art. 13 ustawy bądź też winna być wydana decyzja o odmowie udostępnienia informacji publicznej w trybie art. 16 ustawy.

Wójt Gminy A. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ podniósł, że zarzuty skargi są całkowicie bezpodstawne. Zarówno na pismo z dnia 26 stycznia 2009 r., jak i na kolejne pismo z dnia 15 czerwca 2009 r. skarżący otrzymali odpowiedź. Organ wyjaśnił, że nie odmówił udostępnienia informacji publicznej. Wskazał, że nie było podstaw do wydawania jakichkolwiek decyzji odmawiających udostępnienia jakichkolwiek danych, ponieważ wszystkie informacje zostały albo przekazane albo zostało wskazane gdzie się one znajdują, z przeznaczeniem do publicznego wglądu. Skarżący nie podnosili, że udzielone im informacje były niepełne lub, że były niezrozumiałe. W ocenie organu wyjaśnił on całkowicie zapytanie złożone przez skarżących.

W piśmie procesowym z dnia 29 marca 2010 r. skarżący A. G. i J. S. sprecyzowali, że przedmiotem ich skargi jest bezczynność Wójta Gminy A. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. o udostępnienie dokumentów związanych z zamówieniami publicznymi, które Gmina A. podpisała z firmą T. Z.S., [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Kontrola ta, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów.

W ocenie Sądu skarga na bezczynność Wójta Gminy A. w niniejszej sprawie zasługuje na uwzględnienie.

Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, lub nie podjął stosownej czynności. (vide: T. Woś /w:/ T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 86).

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3).

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), będąca rozwinięciem konstytucyjnego prawa do informacji publicznej, reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu, i kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione.

Przepisy tej ustawy nie zawierają żadnych odrębnych uregulowań odnośnie zasad i trybu uzyskiwania dostępu do informacji publicznej przez osoby piastujące funkcje radnych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznym stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie. Informację publiczną w świetle ugruntowanego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie swych kompetencji. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów, odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób go dotyczących. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzone, jak i te, które używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego.

Udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno - technicznej. Obowiązek wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział natomiast tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia. Jeżeli żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ powinien powiadomić pismem podmiot żądający udostępnienia informacji, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (por. wyrok WSA z dnia 5 lipca 2007 r. sygn. II SAB/Wa 19/07, Lex nr 368235, wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2002 r. sygn. II SA 2867/02, publ. Wokanda 2003/6/33).

Art. 4 ust. 1 ustawy stanowi, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że Wójt Gminy A. jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji, mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu.

A. G. i J. S., domagali się od Wójta Gminy A. udostępnienia informacji publicznej w postaci dokumentów związanych z zamówieniami publicznymi, które Gmina A. podpisała z firmą T. Z.S., adres [...] oraz o wskazanie wszystkich inwestycji w latach 1992 do 2007 r. włącznie, zrealizowanych przez powyższą firmę na rzecz Gminy A. wraz z kosztami i dokładną lokalizacją inwestycji.

Wójt Gminy A. w odpowiedzi na powyższy wniosek powołał się na informacje zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej odnośnie zamówień publicznych realizowanych przez Gminę A.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej udostępnienie informacji publicznej na wniosek nie dotyczy informacji udostępnionej w Biuletynie Informacji Publicznej. Zatem, udostępnienie informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej wyłącza obowiązek ponownego jej udostępnienia na wniosek zainteresowanego. Takie uregulowanie jest uzasadnione tym, iż nie jest celowe ponowne udostępnianie informacji publicznej udostępnionej już w Biuletynie, skoro umożliwia to kopiowanie tej informacji, jej wydruk, przesłanie oraz przeniesienie na odpowiedni powszechnie stosowany nośnik informacji, czyli możliwość przetwarzania jej tymi wszystkimi sposobami, które z woli ustawodawcy, wyrażonej w art. 12 ust. 2 ustawy ma umożliwić podmiot udostępniający informację publiczną.

Z treści wniosku skarżących o udostępnienie informacji publicznej nie wynika jednak aby dotyczył on udzielenia informacji o warunkach zamówień publicznych realizowanych przez Gminę A., publikowanych przez organ w Biuletynie Informacji Publicznej. Wniosek ten dotyczył bowiem udostępnienia przez organ dokumentów podpisanych z konkretnym przedsiębiorcą w ramach zamówień publicznych, a także wskazania inwestycji, które w latach 1992 – 2007 zrealizowała firma tego przedsiębiorcy na rzecz Gminy A. wraz z kosztami i dokładną lokalizacją inwestycji. Zakres czasowy żądania wniosku wykraczał zatem znacznie poza okres od kiedy funkcjonuje w ogóle urzędowy publikator teleinformatyczny w postaci Biuletynu Informacji Publicznej.

Jeżeli organ miał wątpliwości co do treści lub zakresu czasowego żądania powyższego wniosku powinien zwrócić się do wnioskodawców o jego sprecyzowanie.

Właściwa realizacja wniosku o dostęp do informacji publicznej wymaga precyzyjnego udzielenia informacji na temat zawartych w nim kwestii. Nie chodzi bowiem o udzielenie jakiejkolwiek informacji, ale o przedstawienie jej w takim zakresie i w taki sposób, jaki odpowiada treści żądania. W przeciwnym wypadku doszłoby bowiem do zdeprecjonowania idei dostępu do informacji publicznej, której założeniem jest jawność działań władzy publicznej. Przedstawienie informacji zupełnie innej, niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też informacji wymijającej czy wręcz nieadekwatnej do treści wniosku, świadczy natomiast o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie, co uchybia regulacji zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Informacja o zamówieniach publicznych oraz inwestycjach realizowanych przez Gminę A. jest niewątpliwie informacją publiczną, podlegającą udostępnieniu. Zgodnie z treścią art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655) umowy w sprawach zamówień publicznych są jawne i podlegają udostępnieniu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej. Tak więc w sytuacji, gdy doszło do zawarcia przez Gminę A. umów o realizację zamówień publicznych z firmą T. przedsiębiorcy Z. S., to skarżący mogą domagać się od organu udostępnienia treści tych umów w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Jeżeli natomiast żądana informacja nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonej we wniosku, to podmiot obowiązany, zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy, powinien powiadomić pisemnie wnioskodawców o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazać w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie.

W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę dotychczasowe działania Wójta Gminy A. podjęte w celu rozpatrzenia wniosku skarżących o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej zamówień publicznych oraz inwestycji realizowanych przez firmą T. Z. S. na rzecz Gminy A., zarzut bezczynności organu należy uznać za uzasadniony. Skarżącym nie udzielono bowiem odpowiedzi zgodnie z żądaniem ich wniosku. Skoro zaś wnioskowana informacja jest informacją publiczną to Wójt Gminy A. powinien załatwić wniosek skarżących zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej, udzielając tej informacji albo jej odmawiając, w formie decyzji administracyjnej, a w przypadku wątpliwości co do zakresu żądania wniosku, zwrócić się wcześniej do wnioskodawców o jego sprecyzowanie.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 ww. ustawy.