Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kobylski (spr.), Sędzia WSA Anita Wielopolska, Protokolant ref. staż. Agnieszka Szymańczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2019 r. w Warszawie sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia 6 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...] 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej przepisów: - § 18 ust.1 uchwały oraz w części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego, - § 18 ust.5 uchwały oraz w części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego, - § 18 ust.8 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] znajdującego się w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 18 ust. 9 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 18 ust.10 uchwały oraz w części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego, - § 19 ust.2 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 19 ust.3 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 20 ust.6 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 22 ust.2 oraz § 4 ust.18 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 23 ust.2 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - § 24 ust.2 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] w granicach obszaru kolejowego, - § 24 ust.5 uchwały oraz części graficznej w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego, - części graficznej uchwały w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] na odcinku od wschodniej granicy obszaru objętego planem w kierunku zachodnim do oznaczenia graficznego wymiarowania określającego jako "[...]" szerokość tego terenu; 2. zasądza od Rady Miasta [...] na rzecz Wojewody [...] kwotę 480 zł ( czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Pismem z dnia [...] lutego 2019 r. Wojewoda [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...].

Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie przepisów:

- art. 15 ust, 1, art. 15 ust. 2 pkt 7 i pkt 9 oraz art. 28 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945; dalej: "ustawą o p.z.p."), w związku z art. 4 pkt 8, art. 53 ust. 2 ustawy z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2117 ze zm.), § 4 pkt 7 i § 7 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587; dalej: "rozporządzenie w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p.") poprzez dopuszczenie do realizacji obiektów budowlanych innych niż droga kolejowa, budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy w granicach obszaru kolejowego, jak również braku uwzględnienia ograniczeń w zagospodarowaniu i zabudowie w odległości 10 m od granicy obszaru kolejowego;

- art. 15 ust. 1 ustawy o p.z.p. oraz § 7 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p., w związku z 4 ust. 2a ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2101) oraz decyzją Nr [...] Ministra Infrastruktury i Rozwoju zmieniającą decyzję w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe jako tereny zamknięte, z [...] kwietnia 2015 r. (Dz. Urz. MliR z 2015 r. poz. [...]), poprzez wyznaczenie na rysunku planu fragmentu granic terenu kolejowego zamkniętego niezgodnie z ww. decyzją.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty Wojewoda [...] na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z art. 28 ust. 1 ustawy o p.z.p., wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej ustaleń:

- § 18 ust. 1 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 5 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 8 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...], znajdującego się w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 18 ust. 9 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 18 ust. 10 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego;

- § 19 ust. 1 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 19 ust. 2 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 19 ust. 3 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 20 ust. 6 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 22 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...], w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 23 ust. 2 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- § 24 ust. 2 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...], w granicach obszaru kolejowego;

- § 24 ust. 5 uchwały oraz części graficznej, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...], w granicach obszaru kolejowego oraz w zakresie, w jakim usytuowany jest w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego;

- części graficznej uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] , na odcinku od wschodniej granicy obszaru objętego planem, w kierunku zachodnim do oznaczenia graficznego wymiarowania, określającego jako "32.3" szerokość tego terenu.

W uzasadnieniu Wojewoda [...] wskazał, że zgodnie z treścią art. 28 ust. 1 ustawy o p.z.p. podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały rady gminy w całości lub w części stanowi naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, istotne naruszenie trybu jego sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie.

Skarżący podkreślił, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 7 ustawy o p.z.p. w planie miejscowym określa się obowiązkowo granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, na podstawie odrębnych przepisów. Przepis art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy o p.z.p. stanowi, iż w miejscowym planie określa się obowiązkowo: "szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy". Z kolei § 7 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p. określa, iż projekt rysunku planu miejscowego powinien zawierać m.in. "granice terenów zamkniętych oraz granice ich stref ochronnych". Powyższe oznacza obowiązek wyznaczenia zarówno terenów zamkniętych, jak i ich stref ochronnych.

Wojewoda podniósł, że szczególne warunki zagospodarowania oraz ograniczenia użytkowania, w tym również zakaz zabudowy, na terenach graniczących z obszarem kolejowym, wynika wprost z art. 53 ust. 2 i ust. 4 ustawy o transporcie kolejowym, a obszar kolejowym zdefiniowany jest w art. 4 pkt 8 ww. ustawy. Zaznaczył, iż ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów w sąsiedztwie linii kolejowej wynikają również z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzenia i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1227). Obszar kolejowy jest zaś jednym z rodzajów terenu zamkniętego, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Skarżący zauważył, iż w granicach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...], zlokalizowany jest obszar kolejowy, wchodzący w skład działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: [...] z obrębu [...] z obrębu [...] i [...] z obrębu [...], stanowiący teren zamknięty (zgodnie z decyzją Nr [...] Ministra Infrastruktury z [...] marca 2014 r. w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako terenów zamkniętych [Dz. Urz. MliR, z 2014 r., poz. [...] ze zm.]). W skład ww. obszaru kolejowego wchodzą następujące tereny, bądź ich części oznaczone symbolem:

- [...] , [...] , [...] , [...] i [...], stanowiące tereny komunikacji kolejowej, zgodnie z ustaleniami § 18 ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 6 i ust. 7 oraz § 4 ust. 8 i ust. 16 uchwały, na których istnieją i mogą powstać obiekty wymienione w przepisie art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym takie jak droga kolejowa, budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy;

- [...] , [...] , [...] i [...], stanowiące tereny zieleni urządzonej, zgodnie z ustaleniami § 18 ust. 1, ust. 5, ust. 9 i ust. 10 oraz § 4 ust. 14 uchwały, na których umożliwiono wprowadzenie zadrzewień oraz na których może powstać komunikacja piesza i rowerowa, usługi z zakresu sportu, rekreacji, wypoczynku i kultury w formie obiektów małej architektury lub urządzeń i obiektów terenowych, a na terenie [...] - park publiczny, przy czym tereny te położone w granicach terenu zamkniętego winny podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...] , [...] i [...], stanowiące tereny usług i rzemiosła, zgodnie z ustaleniami § 18 ust. 8, § 19 ust. 2 i ust. 3 oraz § 4 ust. 9 uchwały, na których istnieją bazy transportowe, techniczne, magazynowe i przeładunkowe oraz na których mogą powstać usługi z zakresu rzemiosła i kamieniarstwa, zakładów pogrzebowych i usług komunalnych, jak też biura, usługi z zakresu handlu detalicznego, gastronomii, administracji publicznej, poczty i telekomunikacji, obsługi finansowej, myjnie samochodowe, magazyny, a na terenie [...] - usługi zdrowia (z wyjątkiem szpitali), zaś na terenach [...] i [...] umożliwiono realizację zieleni izolacyjnej, szpaleru drzew lub zadrzewień, żywopłotów od strony linii kolejowej z uwzględnieniem przepisów odrębnych, przy czym część tych terenów położonych w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...], stanowiący teren cmentarza, zgodnie z ustaleniami § 19 ust. 1 oraz § 4 ust. 13 uchwały, na którym ustalono realizację nowych nasadzeń zieleni w sposób nie kolidujący z funkcją grzebalną, uzupełnienie zieleni wysokiej i niskiej oraz na którym mogą powstać ciągi piesze lub pieszo - jezdne, przy czym część tego terenu położonego w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...], stanowiący teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, zgodnie z ustaleniami § 20 ust 6 oraz § 4 ust. 11 uchwały, na którym mogą powstać również usługi z zakresu handlu detalicznego (z wyjątkiem stacji paliw), biur, kultury, turystyki, gastronomii, sportu, obsługi finansowej, administracji publicznej, poczty i telekomunikacji, zdrowia (z wyjątkiem szpitali), rzemiosła (z wyjątkiem warsztatów samochodowych) oraz domy studenckie, hotele, pensjonaty (z wyjątkiem hoteli apartamentowych), przy czym część tego terenu położonego w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...] ul. [...], stanowiący teren drogi publicznej klasy głównej, zgodnie z ustaleniami § 22 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały, na którym ustalono realizację szpaleru drzew, przy czym część tego terenu położonego w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...] ul. [...], stanowiący teren drogi publicznej klasy zbiorczej, zgodnie z ustaleniami § 23 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały, na którym ustalono realizację szpaleru drzew, przy czym część tego terenu położonego w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym;

- [...] ul. [...] i [...] ul. [...], stanowiące tereny dróg publicznych klasy lokalnej, zgodnie z ustaleniami § 24 ust. 2 i ust. 5 oraz § 4 ust. 18 uchwały, przy czym teren [...] oraz część terenu [...], położone w granicach terenu zamkniętego winna podlegać szczególnej ochronie wynikającej z art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym.

Zdaniem Wojewody z przytoczonych powyżej ustaleń uchwały bezsprzecznie wynika, iż w granicach obszaru kolejowego stanowiącego teren zamknięty dopuszczono do realizacji: zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, usług z zakresu handlu detalicznego (z wyjątkiem stacji paliw), biur, kultury, turystyki, gastronomii, sportu, obsługi finansowej, administracji publicznej, poczty i telekomunikacji, zdrowia (z wyjątkiem szpitali), rzemiosła (z wyjątkiem warsztatów samochodowych), domów studenckich, hoteli, pensjonatów (z wyjątkiem hoteli apartamentowych), myjni samochodowych, magazynów, terenów zieleni urządzonej, parku publicznego, usług z zakresu sportu, rekreacji, wypoczynku i kultury w formie obiektów małej architektury lub urządzeń i obiektów terenowych, komunikacji pieszej i rowerowej, dróg publicznych, nowych zadrzewień, tj. dopuszczono do realizacji inwestycji nic wchodzących w skład obszaru kolejowego, nie związanych z obsługą ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej.

Skarżący zauważył, iż w obszarze kolejowym mogą być lokalizowane elementy infrastruktury kolejowej, w tym m.in. drogi technologiczne i przejścia wzdłuż torów, czy też ogrodzenia związane funkcjonalnie z zarządzaniem, eksploatacją i utrzymaniem linii kolejowej oraz przewozem osób i rzeczy, nie zaś ogólnodostępne drogi publiczne, zaliczone na podstawie ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 ze zm.) do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy. Brak również możliwości realizacji zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, zabudowy usługowej, myjni samochodowych, magazynów i zieleni urządzonej nie związanych z obsługą ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej.

Biorąc powyższe pod uwagę Wojewoda uznał, iż ustalenia zawarte w:

- § 18 ust. 1 i § 4 ust. 14 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 5 i § 4 ust, 14 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 9 i § 4 ust. 14 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 10 i § 4 ust. 14 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 18 ust. 8 i § 4 ust. 9 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 19 ust. 2 i § 4 ust. 9 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 19 ust 3 i § 4 ust. 9 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 19 ust. 1 oraz § 4 ust. 13 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 20 ust. 6 oraz § 4 ust. 11 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 22 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 23 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 24 ust. 2 oraz § 4 ust. 18 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- § 24 ust. 5 oraz § 4 ust. 18 uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego,

naruszają przepis art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym, w związku z art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 7 i ust. 9 ustawy o p.z.p.

Organ nadzoru wskazał także, iż sporządzając i uchwalając przedmiotowy plan miejscowy organy miasta [...] nie wyznaczyły na rysunku planu strefy ochronnej od obszaru kolejowego dla terenów sąsiadujących z tym obszarem, tj. w granicach terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...].

Zdaniem Wojewody, fakt wystąpienia terenów zamkniętych, stanowi okoliczność faktyczną obligującą Radę Miasta [...] do określenia w planie miejscowym ograniczeń, jakie wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów, tj.: do określenia w planie miejscowym stref ochronnych terenów zamkniętych oraz ograniczeń w zagospodarowaniu i korzystaniu z tych terenów w ww. strefie.

Przede wszystkim zaś, w związku z art. 53 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym, w odległości do 10 m dla terenów graniczących z obszarem kolejowym, winien obowiązywać zakaz lokalizowania nowej zabudowy nie związanej z prowadzeniem ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej oraz nie służącej do obsługi przewozu osób i rzeczy. Ustalenia a także wprowadzenie stosownych ograniczeń w zagospodarowaniu i zabudowie winny zostać wprowadzone w sposób jednoznaczny zarówno w części graficznej, jak i części tekstowej uchwały. Tymczasem uchwalając plan miejscowy Rada Miasta [...] z jednej strony wskazała granice terenów zamkniętych, lecz nie określiła strefy ograniczonej zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiadujących z koleją, przy czym na terenach: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...], dopuściła możliwość realizacji budynków i budowli oraz prowadzenia robót budowlanych w odległości do 10 m od obszaru kolejowego, nie związanych z obsługą ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej.

Wojewoda podniósł, iż brak jednoznacznych ustaleń w powyższym zakresie stanowi o naruszeniu:

- § 8 ust. 2 zd. 1 rozporządzenia w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p., w związku z art. 53 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym, w którym zawarte zostały ustalenia dotyczące sytuowania zabudowy od granicy obszaru kolejowego, zgodnie z którymi "Budowle i budynki mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 10 m od granicy obszaru kolejowego, z tym że odległość ta od osi skrajnego toru nie może być mniejsza niż 20 m (...);

- art. 15 ust. 2 pkt 7 i art. 15 ust. 1 ustawy o p.z.p., § 4 pkt 7 i § 7 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p., w związku z art. 53 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym, poprzez brak jednoznacznego określenia granic i sposobów zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, na podstawie odrębnych przepisów;

- art. 15 ust. 2 pkt 9 ustawy o p.z.p., w związku z art. 53 ust. 2 ustawy o transporcie kolejowym, poprzez brak jednoznacznego określenia szczególnych warunków zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakazu zabudowy, przy czym ograniczenia w tym zakresie winny zostać zawarte zarówno w części tekstowej, jak i części graficznej planu i winny zostać skorelowane z pozostałymi ustaleniami planistycznymi (np. z linami zabudowy ograniczającymi możliwości zabudowy w danym obszarze).

W tekście uchwały nie zawarto ustaleń dotyczących ograniczeń w sytuowaniu budynków, budowli oraz wykonywania robót ziemnych w odległości do 10 m od obszaru kolejowego.

Konkludując Wojewoda stwierdził, iż podejmując przedmiotową uchwałę doszło do istotnego naruszenia zasad sporządzania planu miejscowego, co w związku z art. 28 ust. 1 ustawy o p.z.p. winno skutkować koniecznością stwierdzenia nieważności ustaleń części tekstowej i graficznej uchwały, w odniesieniu do:

- terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , w zakresie, w jakim usytuowane są w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego.

Ponadto skarżący stwierdził, że na rysunku planu zostały błędnie wyznaczone granice terenu kolejowego zamkniętego, stanowiącego działkę numer ewidencyjny [...] z obrębu [...].

Zgodnie z § 1 pkt 6 lit. c i lit. d decyzji Nr [...] Ministra Infrastruktury i Rozwoju zmieniającą decyzję w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako tereny zamknięte z [...] kwietnia 2015 r. (Dz. Urz. MliR z 2015 r. poz. [...]), w tomie 7 województwo [...], z wykazu terenów zamkniętych skreślono działkę nr ew. [...] z obrębu [...] o powierzchni 3,2667 ha (Ip. 1015) położoną w [...], wskazaną jako teren zamknięty w decyzji Nr [...] Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako terenów zamkniętych z [...] marca 2014 r., dodając jednocześnie, jako teren zamknięty działkę nr ew. [...] z obrębu [...] o powierzchni 3,0693 ha (Ip. 10151) położoną w [...].

Tymczasem na rysunku planu wyznaczone zostały granice terenu zamkniętego nie uwzględniające powyższej zmiany decyzji, w wyniku której teren kolejowy zamknięty, wskazany na rysunku planu, nie powinien obejmować części terenu [...] ul. [...], w rejonie [...]. Powyższe winno skutkować stwierdzeniem nieważności części graficznej uchwały, w odniesieniu do terenu oznaczonego symbolem [...] ul. [...], na odcinku od wschodniej granicy obszaru objętego planem do oznaczenia graficznego wymiarowania, określającego jako "32.3" szerokość tego terenu.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem skarżącego należy stwierdzić, że we wskazanym powyżej zakresie, dotyczącym wyznaczenia granic terenu zamkniętego, część graficzna uchwały narusza dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o p.z.p. zobowiązującego do sporządzenia planu miejscowego zgodnie z przepisami odrębnymi oraz § 7 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wymaganego zakresu projektu m.p.z.p., w związku z decyzją Nr [...] Ministra Infrastruktury i Rozwoju zmieniającą decyzję w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako tereny zamknięte, wydaną na podstawie przepisu art. 4 ust. 2a ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta [...] wniosła o oddalenie skargi. Odnosząc się do treści skargi, organ wskazał m.in., iż w planie zaprojektowano w odpowiednich odległościach wynikających z ustawy o transporcie kolejowym inne niż kolejowe przeznaczenie dla terenów, przyjmując, iż to nie granica działki ewidencyjnej terenu zamkniętego jest granicą obszaru kolejowego, lecz jest nią powierzchnia gruntu, na której fizycznie znajdują się w tym wypadku linie kolejowe (zajęta przez te linie). Organ zauważył, iż granice działek ewidencyjnych są granicami terenu zamkniętego (jak wynika z decyzji Ministra Infrastruktury) a nie obszaru kolejowego. Z ustawy o transporcie kolejowym wynika, iż budowle i budynki mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 10 m od granicy obszaru kolejowego, z tym że odległość od osi skrajnego toru nie może być mniejsza niż 20 m, zaś co do zasady usytuowanie budowli, budynków, drzew i krzewów w sąsiedztwie linii kolejowych może mieć miejsce w odległości niezakłócającej ich eksploatacji (art. 53 ustawy o transporcie kolejowym). Natomiast tereny zieleni także zostały zaprojektowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 7 sierpnia 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych, tj. w odległości nie mniejszej niż 15 m od osi skrajnego toru kolejowego.

Organ podniósł, iż w mpzp rejonu ul. [...] nowa zabudowa oraz tereny zieleni planowane wzdłuż linii kolejowej zostały zaprojektowane z uwzględnieniem przepisów dot. położenia ich względem linii kolejowej, tzn.:

- wyznaczono linie rozgraniczające terenów o przeznaczeniu komunikacji kolejowej niezbędne do funkcjonowania linii;

- nie wprowadzano zieleni wysokiej na wyznaczonych w planie terenach kolejowych;

- szpalery drzew na terenach sąsiadujących z terenami kolejowymi zostały odsunięte od skrajnego toru kolejowego o 15m, dotyczy to w szczególności szpaleru drzew w ul. [...];

- tereny zieleni urządzonej ZP wyznaczono na istniejących terenach zieleni, w większości obecnie zaniedbanych i wymagających uporządkowania;

- linie zabudowy na terenach BI .3 i A2.4 zostały odsunięte tak by nowa zabudowa mogła być sytuowana w odległości na co najmniej o 20m od skrajnego toru linii kolejowej.

Nadto wskazał, iż w projekcie planu została uwzględniona istniejąca zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna istniejąca zabudowa usługowa na terenie bazy MPO oraz istniejący wiadukt ul. [...] nad linią kolejową. Zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna na terenie C5.1 MW jest zabudową istniejącą, zrealizowaną na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę. Istniejące budynki są usytuowane z zachowaniem odległości 20 m od skrajnego toru i nie zagrażają bezpieczeństwu ruchu kolejowego.

Plan miejscowy został wykonany zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego [...], które:

a) przewiduje przedłużenie ul. [...] do ul. [...] w klasie ulicy zbiorczej;

b) tereny położone na południe od ul. [...] i jej przedłużenia przewiduje na inne

funkcje niż komunikacja kolejowa,

a więc już samo Studium ogranicza wielkość terenów przeznaczonych na kolejowe.

Rada zauważyła także, iż w istniejącym stanie faktycznym, działka ewidencyjna nr [...] z obr. [...] ma bardzo nieregularny kształt, który wynika z tego, iż historycznie istniały po południowej stronie linii kolejowej bocznice kolejowe, zlikwidowane co najmniej 20 lat temu. Obecnie są to tereny niezagospodarowane, zarośnięte roślinnością ruderalną. Dodatkowo przy przecięciu linii kolejowej z ul. [...] kolej zdecydowała się wydzierżawić swój teren na punkt skupu złomu, a przy ul. [...] na myjnię samochodową, co świadczy o tym, że tereny te są zbędne z punktu widzenia funkcji transportu kolejowego i podejmowane są działania zmierzające do ich nowego zagospodarowania nie związanego z funkcjonowaniem linii kolejowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skargę należało uznać za usprawiedliwioną.

Nie ulega wątpliwości, że zaskarżona uchwała jako, że podjęta w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego (art. 14 ust. 8 u.p.z.p.), zatem należy do kategorii aktów, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 P.p.s.a. Oceny, czy uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest obarczony wadą skutkującą stwierdzeniem jego nieważności na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. dokonuje się zaś na gruncie art. 28 ust. 1 u.p.z.p., w myśl którego naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 poz.594) uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia. Po upływie tego terminu organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały (zarządzenia) organu gminy. W tym przypadku organ nadzoru może jedynie zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego (art. 93 u.s.g.).

W niniejszej sprawie organ nadzoru w ustawowym terminie nie wydał rozstrzygnięcia w przedmiocie zgodności z prawem zaskarżonej uchwały. W związku z tym Wojewoda był władny zaskarżyć uchwałę w trybie art. 93 u.s.g. Co istotne, organ nadzoru realizując swe kompetencje na podstawie tej regulacji nie jest skrępowany jakimkolwiek terminem do wniesienia skargi (zob.: wyrok NSA z 15 lipca 2005 r., II OSK 320/05, ONSAiWSA z 2006 r. nr 1, poz. 7; postanowienie NSA z 29 listopada 2005 r., I OSK 572/05, prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 października 2013 r., IV SA/Po 732/13; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl. dalej: "CBOSA").

W tym stanie rzeczy skargę wniesioną w niniejszej sprawie sąd uznał za dopuszczalną.

Mając na uwadze żądanie stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej wskazanych w skardze ustaleń dotyczących przeznaczenia terenów, należy wskazać, że art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199 u.p.z.p.) określa, że "Istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub części". Na gruncie konstrukcji wywodzonej z powyższego przepisu orzecznictwo wskazuje, że tylko wadliwe zapisy, które dezintegrują postanowienia całego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, skutkują stwierdzeniem nieważności uchwały przyjmującej ten plan, w całości. W przeciwnym razie nieważność dotyczyć może tylko części planu (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2011 r., II OSK 1287/11, LEX nr 1068986 oraz z dnia 19 listopada 2014 r., II OSK 1063/13, LEX nr 1658035). Te reguły winny mieć w pełni zastosowanie w odniesieniu do reguł orzekania przez sąd administracyjny wobec uchwały planistycznej podjętej pod rządami u.p.z.p .

Odnosząc się do argumentacji i wskazanych zarzutów w skardze należało stwierdzić, że są one zasadne.

Zasadniczym i kierunkowym zarzutem rozpoznawanej skargi jest zarzut braku ustalenia granic terenu zamkniętego oraz granic stref ochronnych w związku z faktem, że w obszarze dla którego została podjęta ww. uchwała w przedmiocie planu zagospodarowania przestrzennego obejmuje obszar kolejowy, który jest terenem zamkniętym.

Ponadto w skardze podniesiono zarzuty, że z ustaleń kwestionowanej uchwały planistycznej wynika, że w granicach obszaru kolejowego stanowiącego teren zamknięty dopuszczono do realizacji: zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, usług z zakresu handlu detalicznego (z wyjątkiem stacji paliw), biur, kultury, turystyki, gastronomii, sportu, obsługi finansowej, administracji publicznej, poczty i telekomunikacji, zdrowia (z wyjątkiem szpitali), rzemiosła (z wyjątkiem warsztatów samochodowych), domów studenckich, hoteli, pensjonatów (z wyjątkiem hoteli apartamentowych), myjni samochodowych, magazynów, terenów zieleni urządzonej, parku publicznego, usług z zakresu sportu, rekreacji, wypoczynku i kultury w formie obiektów małej architektury lub urządzeń i obiektów terenowych, komunikacji pieszej i rowerowej, dróg publicznych, nowych zadrzewień, tj. dopuszczono do realizacji inwestycji nic wchodzących w skład obszaru kolejowego, nie związanych z obsługą ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej.

Organ nadzoru podnosi w skardze, że w związku z powyższymi naruszeniami zasad sporządzania planu miejscowego, w części dotyczącej obszaru kolejowego jako terenu zamkniętego, kwestionowane ustalenia dotyczącego przeznaczenia terenów, naruszają przepis art. 4 pkt.8 ustawy o transporcie kolejowym w związku z art. 15 ust.1 i art. 15 ust.2 pkt.7 i ust.9 u.p.z.p.

Ponadto organ nadzoru wskazuje także, iż sporządzając i uchwalając przedmiotowy plan miejscowy organy miasta [...] nie wyznaczyły na rysunku planu strefy ochronnej od obszaru kolejowego dla terenów sąsiadujących z tym obszarem, tj. w granicach terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...].

Rozstrzygając zasadność powyższych zarzutów należy odwołać się do uregulowań prawnych dotyczących obszarów kolejowych jako terenów zamkniętych.

Wskazać należy, że z art. 4 ust. 3 u.p.z.p. wynika, że w odniesieniu do terenów zamkniętych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się tylko granice tych terenów oraz granice ich stref ochronnych. W strefach ochronnych ustala się ograniczenia w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów, w tym zakaz zabudowy. Przepisów ust. 3 nie stosuje się jednak do terenów zamkniętych ustalanych przez ministra właściwego do spraw transportu (art. 4 ust. 4 u.p.z.p.). Stosownie do treści art. 14 ust. 6 u.p.z.p. planu miejscowego nie sporządza się dla terenów zamkniętych, z wyłączeniem terenów zamkniętych ustalanych przez ministra właściwego do spraw transportu.

Tereny zamknięte, to tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych, pozostają poza regulacją miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Niemniej nadanie obszarom statusu terenów zamkniętych wpływa na pewne działania organów gminy sporządzających i uchwalających miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Według wskazanego przepisu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się granice tych terenów oraz granice ich stref ochronnych. "Ustalanie" polega na naniesieniu stosowanych danych na część graficzną planu oraz na odpowiednim odniesieniu się do terenów zamkniętych w tekście uchwały, jeśli oczywiście takie tereny znajdą się w obszarze objętym ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak wynika z definicji terenów zamkniętych oraz z przepisu art. 4 ust. 2a Prawa geodezyjnego i kartograficznego, "ustalenia" terenów nie można utożsamiać z ich ustanawianiem, albowiem kompetencje w tym zakresie nie zostały przyznane radzie gminy uchwalającej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, lecz właściwym ministrom i kierownikom urzędów centralnych (T. Bąkowski, Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz. Zamykacze 2004, s. 38).

Powyższe ograniczenie, zgodnie z treścią art. 4 ust. 4 u.p.z.p. nie znajduje jednak zastosowania do terenów zamkniętych ustalanych przez ministra właściwego do spraw transportu. Oznacza to, że w przypadku terenów zamkniętych, o których mowa w art. 4 ust. 4 u.p.z.p. zastosowanie znajdować będzie przepis art. 15 ust. 2 u.p.z.p. i obowiązkiem lokalnego prawodawcy będzie określenie obligatoryjnych elementów planu w zależności oczywiście od potrzeb i warunków faktycznych panujących na obszarze objętym planem.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że Rada [...] w części graficznej uchwały nie ustaliła granic terenu zamkniętego, stanowiącego tereny kolejowe. Powyższy teren z uchwale jest określony symbolem KK ( treny komunikacji kolejowej stosownie do §4 ust.16 ww. uchwały). Bez wątpienia teren ten znajduje się w granicach uchwalonego przez Radę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wskazać również należy, że wskazany obszar został ustanowiony terenem zamkniętym decyzją nr [...] Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2014 r. w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako terenów zamkniętych (Dz. Urz. MIiR. 2009 poz. 25).

Z dokonanych oględzin materiałów graficznych załączonych do dokumentów planistycznych niniejszej uchwały, Sąd zgadza się z twierdzeniami organu nadzoru, że w granicach poddanego kontroli planu rejonu ulicy [...] w [...], zlokalizowany jest obszar kolejowy wchodzący w skład działek oznaczonych nr ew. [...] z obrębu [...], nr [...] z obrębu [...] , nr [...] z obrębu [...] stanowiący teren zamknięty.

Dla ww. terenu zamkniętego, Rada ustaliła niezbędne elementy wymienione w przepisie art. 15 ust. 2 u.p.z.p. Tym niemniej Rada nie określiła strefy ograniczonej zabudowy i zagospodarowania terenów sąsiadujących z obszarem kolejowym i dopuściła w granicach zamkniętego terenu kolejowego oznaczonych symbolami [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...], i dopuściła możliwość realizacji budynków i budowli oraz prowadzenia robot budowlanych w odległości do 10 m od obszaru kolejowego, nie związanych z obsługą ruchu kolejowego i utrzymaniem linii kolejowej. Stanowi to naruszenie art. 4 pkt 8 ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2015, poz. 1297 ze zm.) i art. 53 tej ustawy.

Analiza tekstu zaskarżonej uchwały, jak również części graficznej planu wskazuje, że wokół zaznaczonego na rysunku planu terenu zamkniętego, nie zaznaczono strefy ochronnej tego terenu zamkniętego, jak również nie ustalono żadnych ograniczeń w zagospodarowaniu i korzystaniu z terenów przyległych bezpośrednio do kolejowego terenu zamkniętego,. Z oglądu rysunku planu wynika również, że tereny położone w bezpośrednim sąsiedztwie terenów kolejowych zamkniętych – zostały przeznaczone pod różnego rodzaju zabudowę, zaś zapis planu nie ujmuje natomiast ograniczeń i zakazów zabudowy związanych z sąsiedztwem terenów kolejowych, określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie budowli i budynków, drzew lub krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowych, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych (Dz. U. z 2004 r. nr 249, poz. 2500). Brak zapisu tych ograniczeń w poszczególnych punktach planu miejscowego, stanowi istotne naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 9 i ust.3 pkt.7 u.p.z.p.

Powyższe uzasadnia twierdzenia skargi, że wskazane przyjęte w kwestionowanym skargą zakresie zapisy plany istotnie naruszają zasady sporządzania planu miejscowego, co w związku z art. 28 ust.1 u.p.z.p. stanowi o zasadności stwierdzenia nieważności ustaleń części tekstowej i graficznej kontrolowanej uchwały w odniesieniu do:

- terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] ,

[...] , [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...]

ul. [...] , w granicach obszaru kolejowego;

- terenów oznaczonych symbolami: [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...],

[...] ul. [...] , [...] ul. [...] , [...] ul. [...] , w zakresie, w jakim usytuowane są w odległości do 10 m od obszaru kolejowego stanowiącego granice terenu zamkniętego.

Wreszcie Sąd podzielił także zarzut błędnego wyznaczenia granic terenu kolejowego zamkniętego stanowiącego działkę nr ew. [...] z obrębu [...].

Powyższe jest uzasadnione zmianą decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie zmiany ustalenia terenów przez które przebiegają linie kolejowe, jako tereny zamknięte

( decyzja Nr [...] z dn. [...].04.2015r. Dz Urz. MIiR 2015 poz. [...]). W powyższej decyzji określono jako teren kolejowy zamknięty działkę nr ew. [...] z obrębu [...] o powierzchni 3,0693 ha położona w [...]. Wymaga to ponownego poprawnego, zgodnie z ww. decyzją jako przepisem odrębnym, określenia w części graficznej planu prawidłowej granicy obszaru kolejowego jako terenu zamkniętego.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Sądu stwierdzone uchybienia w zaskarżonej uchwale uzasadniają żądanie stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w części dotkniętej istotnym naruszeniem prawa. Z powyższych względów na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji wyroku ( pkt.1 wyroku).

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 P.p.s.a.( pkt. 2 wyroku).