Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Piotr Pietrasz po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej po rozpoznaniu zażalenia J. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 października 2020 r. sygn. akt I SA/Bk 752/20 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego postanawia: oddalić zażalenie

Zarządzeniem z dnia 6 października 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 752/20 Przewodniczący Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku na podstawie art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wezwał skarżącego J. B. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2020 r., nr [...] w kwocie 200 zł stosownie do § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył J. B. Wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i zwrócenie sprawy do ponownego ustalenia wpisu zgodnie ze wskazaniami § 1 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W zażaleniu wskazał na naruszenie prawa materialnego przez błędne jego zastosowanie, gdyż przy prawidłowym zastosowaniu skarga powinna podlegać wpisowi stosunkowemu, a nie stałemu jak to przyjął Przewodniczący Wydziału I WSA w Białymstoku, ponieważ przedmiotem skargi jest należność pieniężna w postaci zwrotu podatku akcyzowego od paliwa rolniczego. Skarżący wskazał, że sprawa dotyczy skargi na decyzję ustalającą wysokość zwrotu podatku akcyzowego od tzw. paliwa rolniczego. Prawidłowy wpis w tej sprawie powinien wynosić 100 zł.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 220 § 1 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W myśl art. 230 § 1 p.p.s.a. wpis pobiera się od pism wszczynających postępowanie w danej instancji. Pismami inicjującymi postępowanie są w rozumieniu art. 220 § 2 p.p.s.a. skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania. Zgodnie z art. 231 p.p.s.a. wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne w pozostałych sprawach pobiera się wpis stały.

W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2020 r. uchylającą decyzję organu I instancji w części dotyczącej ustalenia, że przyznany zwrot podatku akcyzowego zostanie przekazany w terminie wskazanym w ustawie na konto Urzędu Miejskiego w S. na poczet łącznego zobowiązania pieniężnego i umarzającą postępowanie w tym zakresie. Niniejsza decyzja została wydana po rozpatrzeniu odwołania skarżącego od decyzji Burmistrza S. z dnia [...] sierpnia 2019 r. w sprawie ustalenia zwrotu podatku akcyzowego w kwocie 872, 58 zł w części ustalenia, że przyznany zwrot podatku zostanie przekazany w terminie wskazanym w ustawie tj. od 1 do 31 października 2019 r. na konto Urzędu Miejskiego w S. na poczet łącznego zobowiązania pieniężnego.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO wskazało, że terminy zwrotu podatku akcyzowego wynikają wprost z art. 7 ustawy z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. Z 2019 r., poz. 2188 ze zm., dalej: ustawa). Omawiany termin jest ustawowy zatem zdaniem organu nie stanowi on odrębnego przedmiotu rozstrzygania i nie zachodzi potrzeba ustalania takiego terminu w drodze decyzji.

Należy stwierdzić, że wydana w przedmiotowej sprawie decyzja SKO ma charakter wyłącznie formalny, uchyla ona decyzję organu I instancji w części i umarza postępowanie w tym zakresie. Nie zobowiązuje ona strony do konkretnego zachowania. W tym zakresie nie kreuje "należności pieniężnej" w rozumieniu art. 231 p.p.s.a. Zaskarżona decyzja uchylająca decyzję organu I instancji w części dotyczącej ustalenia, że przyznany zwrot podatku zostanie przekazany w terminie wskazanym w ustawie na konto Urzędu Miejskiego w S. na poczet łącznego zobowiązania pieniężnego i umarzająca postępowanie w tym zakresie, nie nakłada na skarżącego obowiązku uiszczenia jakiejkolwiek kwoty pieniężnej. Decyzja ta eliminuje rozstrzygnięcie organu I instancji w części i kończy postępowanie w tym zakresie. Należy podkreślić, że nie jest objęta kontrolą Sądu rozstrzygnięcie w części ustalającej wysokość zwrotu podatku akcyzowego. W tym kontekście zupełnie niezrozumiałe jest twierdzenie skarżącego, że w niniejszej sprawie należny jest wpis stosunkowy. Stąd też przyjąć trzeba, że skarga mieści się w szeroko rozumianym "zakresie zobowiązań podatkowych". Jak wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 29 grudnia 2005 r. sygn. akt II FZ 727/05, skargi "z zakresu zobowiązań podatkowych" to te skargi, których przedmiot bezpośrednio dotyczy określenia wysokości, terminu, miejsca czy warunków zapłaty zobowiązania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że w niniejszej sprawie powinien zostać pobrany wpis stały od skargi w kwocie 500 zł, na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W konsekwencji uznać należy, że wpis w sprawie został określony w nieprawidłowej wysokości na podstawie § 2 ust. 6 rozporządzenia zamiast na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia. Nie prowadzi to jednak do uwzględnienia zażalenia z uwagi na ustanowiony w art. 134 § 2 w zw. z art. 193 i 197 § 2 p.p.s.a. zakaz reformationis in peius, czyli zakaz orzekania na niekorzyść strony (por. postanowienia NSA: z 14 czerwca 2013 r., I OZ 475/13; z 15 stycznia 2010 r., II OZ 1182/09, z 13 lutego 2008 r., II OZ 89/08; z 11 października 2007 r., II GZ 144/07).

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.