Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi D. D. K., J. K.i, W. K. Spółka jawna w B. G. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług oddala skargę

W dniu [...] lutego 2014 r. pełnomocnik spółki jawnej "D" D. K., J. K., W. K., złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wskazał, że spółka jest właścicielem nieruchomości, na której znajduje się Stacja Paliw. Głównym przedmiotem działalności spółki jest detaliczna sprzedaż m.in. etyliny i oleju napędowego oraz gazu propan-butan do napędu pojazdów samochodowych, która jest prowadzona wyłącznie na terenie Stacji. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i w zakresie podatku od towarów i usług jest zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych. Do dnia złożenia niniejszego wniosku spółka, w momencie dokonania dostawy, nie ma wiedzy, ani też uzasadnionych podejrzeń, aby przypuszczać, że cała kwota podatku od towarów i usług lub jej część, przypadająca na dokonaną przez dostawcę na rzecz strony dostawy etyliny, oleju napędowego lub gazu propan-butan do tankowania pojazdów, nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego. Spółka nabywa paliwa po cenach nie odbiegających od cen rynkowych przeciętnych. Do dnia sporządzenia wniosku spółka nabywała etyliny, olej napędowy oraz gaz propan-butan od podmiotów, które nie były oraz były wymienione wykazie o którym mowa w art. 105c ust. 1 u.p.t.u. prowadzonym przez Ministra Finansów w formie elektronicznej.

W związku z powyższym sformułowano następujące pytanie: jakie łącznie warunki spółka jest zobowiązana spełniać, aby nie ponosić solidarnej odpowiedzialności z tytułu podatku od towarów i usług razem z dostawcami,

gdy nabywa towary związane z prowadzoną działalnością wymienione w załączniku nr 13 do u.p.t.u., w przypadku gdy w danym miesiącu kalendarzowym od jednego dostawcy nabywa towary do kwoty netto 50.000 zł oraz w przypadku, gdy nabywa

w danym miesiącu kalendarzowym od jednego dostawcy towary w łącznej kwocie netto ponad 50.000 zł?

Postanowieniem z dnia [...] maja 2014 r. nr [...], działający

w imieniu Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w B. odmówił wszczęcia postepowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Po rozpatrzeniu zażalenia organ ten wydał [...] lipca 2014 r. postanowienie

nr [...], w którym utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Wskazując na przepisy art. 165a w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej uznał, że w niniejszej sprawie nie było podstaw do merytorycznego jej rozpatrzenia.

Zdaniem organu żądanie, które zawiera się w treści pytania zaczynającego się od słów "Jakie łącznie warunki Wnioskodawca jest zobowiązany spełniać, aby nie ponosić solidarnej odpowiedzialności (...)", nie pozwala uznać, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny stanowiska w zakresie wpływu zaistnienia skonkretyzowanego zdarzenia na jego obowiązki i uprawnienia wynikające

z unormowań prawa podatkowego. W istocie bowiem Wnioskodawca nie pyta

o skutki podatkowe stanu faktycznego, ale o sposób, w jaki powinien ukształtować ten stan faktyczny. Czyni to w celu uniknięcia określonych skutków na gruncie podatku od towarów i usług. Spółka żąda wskazania przesłanek wyłączających wystąpienie po jej stronie tzw. odpowiedzialności solidarnej, zamiast podać taki opis stanu faktycznego, który pozwalałby na dokonanie przez organ interpretacyjny oceny, czy rzeczywiście taka odpowiedzialność może wystąpić. Innymi słowy, spółka wnosi o wykreowanie optymalnego stanu faktycznego, a nie oceny przedstawionego przez nią, do czego zobowiązują przepisy dotyczące instytucji interpretacji indywidualnych.

Organ podkreślił, że instytucja interpretacji indywidualnych nie została stworzona dla celów oceny potencjalnych działań podatników przez organ upoważniony do wydawania interpretacji, pod kątem zoptymalizowania obciążeń podatkowych wynikających z tych działań, ani wskazywania podatnikom jakie działania powinni podjąć, aby zoptymalizować swoje obciążenia podatkowe. Wydanie żądanego rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie uchybiałoby celom omawianej instytucji. Taki bowiem sposób skonstruowania wniosku wskazuje,

że stanowi on w istocie wniosek o udzielenie porady z zakresu ewentualnych obowiązków podatkowych, a nie wniosek o wydanie interpretacje indywidualnej

w rozumieniu art. 14b Ordynacji podatkowej.

Za bezpodstawny organ uznał zarzut braku wezwania Wnioskodawcy w trybie art. 14g § 1 ustawy Ordynacja. Wskazał, że podstawa prawna do wezwania wynika

z normy art. 14h w powiązaniu z przepisami rozdziału 6 działu IV Ordynacji podatkowej. Ponadto stwierdził, że podstawa ta nie stanowi automatycznej przesłanki obligującej organ do takich działań. Organ bowiem ocenia przesłanki wezwania, tj. czy opisane okoliczności sprawy winny zostać uzupełnione, czy też nie, celem dokonania na tym tle oceny stanowiska. Jednakże w przedmiotowej sprawie materia, o zinterpretowanie której wystąpił Wnioskodawca nie może być przedmiotem oceny organu, czemu dano wyraz w wyżej przedstawionej argumentacji. Tym samym zbędne byłoby wyjaśnianie jakichkolwiek okoliczności sprawy.

W skardze złożonej do Sądu pełnomocnik spółki wniósł o uchylenie postanowienia z dnia [...] lipca 2014 r. i zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa prawnego. Wskazał

na naruszenie art. 120 oraz art. 165a Ordynacji podatkowej, które upatruje

w odmowie wszczęcia postępowania bez uzasadnionej przyczyny oraz bez wezwania strony w trybie art. 14g § 1 Ordynacji podatkowej do ewentualnego uzupełnienia wniosku.

W odpowiedzi na skargę organ, podtrzymując dotychczasowe stanowisko

w sprawie, wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga jest bezzasadna.

Spór dotyczy prawidłowości odmowy wszczęcia postepowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, a więc prawidłowości zastosowania art.165 a o.p., który na mocy art. 14h o.p. stosuje się odpowiednio w postępowaniu, którego celem jest wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W myśl wspomnianego art. 165a § 1 o.p., gdy żądanie, o którym mowa

w art. 165, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 o.p. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek

o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego

lub zdarzeń przyszłych. Przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być, więc ocena prawna bądź to zaistniałego stanu faktycznego bądź też zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawca nie może jednak żądać od organu wydającego interpretację indywidualną zajęcia stanowiska

w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku

o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej (art.14b § 5 o.p.). Dlatego też

na mocy postanowień art. 14b § 4 o.p. od wnioskodawcy (zainteresowanego)

wraz z wnioskiem o wydanie interpretacji, wymaga się złożenia oświadczenia

pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem wymienionych wyżej postępowań.

Mając powyższe na uwadze, w tym specyfikę postępowania, którego celem jest wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie należy stwierdzić, że art. 165a § 1 o.p. może być podstawą odmowy wszczęcia postępowania w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych, gdy pisemny wniosek o udzielenie indywidualnej interpretacji nie został wniesiony przez zainteresowanego, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p. lub, gdy z innych przyczyn postępowanie w sprawi wydania interpretacji indywidualnej nie może być wszczęte, np. wnioskodawca żąda od organu wydającego interpretację indywidualną zajęcia stanowiska w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej, albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, albo, gdy wniosek nie dotyczy interpretacji przepisów prawa podatkowego lub indywidualnej sprawy zainteresowanego.

Przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej, pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest ocena prawna przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dotyczącego wnioskodawcy.

W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości Sądu, że wniosek o wydanie interpretacji pochodził od podmiotu zainteresowanego jednakże żądanie spółki jawnej "D" D. K., J. K., W. K., nie dotyczyło wykładni przepisów prawa podatkowego (poglądu organu interpretacyjnego co do rozumienia określanego przepisu prawa podatkowego), lecz porady prawnej dotyczącej sposobu ukształtowania stanu faktycznego. Świadczy o tym chociażby sposób sformułowania pytania w sprawie dotyczący nie brzmienia określonej normy prawa podatkowego lecz warunków,

które spółka bedzie zobowiązana spełniać, aby nie ponosić solidarnej odpowiedzialności z tytułu podatku od towarów i usług razem z dostawcami,

gdy nabywa towary związane z prowadzoną działalnością wymienione w załączniku nr 13 do u.p.t.u., w przypadku gdy w danym miesiącu kalendarzowym od jednego dostawcy nabywa towary do kwoty netto 50.000 zł oraz w przypadku, gdy nabywa

w danym miesiącu kalendarzowym od jednego dostawcy towary w łącznej kwocie netto ponad 50.000 zł.

Mając powyższe na uwadze, za niezasadne uznano zarzuty naruszenia zasady praworządności, o której mowa w art. 120 o.p. oraz art. 165a § 1 w zw. z art. 14h o.p. W realiach niniejszej sprawy niebyło, bowiem podstaw do uwzględnienia wniosku Spółki o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co skutkowało odmową wszczęcia postępowania.

Za niezasadny uznano także pozostałe zarzuty podniesione w skardze,

w tym zaniechania wezwania wnioskodawcy, do ewentualnego uzupełnienia wniosku w trybie art. 14g § 1 o.p. Podkreślić należy, że czym innym jest instytucja pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji bez rozpatrzenia, a czym innym odmowa wszczęcia postępowania w sprawie (art. 165a § 1 o.p. w zw. z art. 14h o.p.). W niniejszej sprawie nie zachodziły przesłanki do uzupełnienia lub poprawienia wniosku, bowiem żądanie sformułowane przez pełnomocnika Spółki w ogóle nie mieściło się w zakresie przedmiotowym postępowania w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Skoro złożony przez Spółkę wniosek nie dotyczył oceny prawnopodatkowej zdarzenia faktycznego, lecz był de facto wnioskiem o udzielenie porady prawnej w zakresie zminimalizowania zakresu odpowiedzialności podatkowej, przyjąć należało, że tryb przewidziany

w rozdziale 1a działu II o.p. w ogóle nie miał w sprawie zastosowania. Tym samym brak było podstaw do wzywania do uzupełnienia lub poprawienia wniosku, skoro żądanie z którym wystąpiła Spółka, nie był wnioskiem o wydanie pisemnej, indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że zaskarżone postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, odpowiada prawu. Organ nie naruszył art. 14b § 1 - 3 i art. 14c o.p. w zw. z art. 120 o.p. Odmowa wszczęcia postępowania znalazła

zaś oparcie w normie art. 165a § 1 o.p.

Nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi Sąd orzekł więc

jak w sentencji na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).