Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Jakub Linkowski Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2017 r. sprawy ze skargi O. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzenia do obrotu partii artykułu rolno-spożywczego oddala skargę

Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, działając na podstawie: art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.), art. 21 i art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1604 z późn. zm.), w związku z: art. 3 pkt 1, 5 i 10, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1604 z późn. zm.), art. 2 ust. 2 lit. i, l, m, n, art. 7 ust. 1 lit. a, art. 7 ust. 2, art. 17 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawne przekazywania, konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji WE) nr 608/2,004 (Dz. Urz. WE L 304 z 22.11.2011, str. 18 z późn. zm.), art. 3 pkt 8, art. 8 ust. 1, art. 16, art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z 01.02.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463, z późn. zm.), art. 9 ust. 1, do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz. Urz. UE L 39 z 13.2.2008, str. 16), uchylił decyzję nr [...] Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (znak sprawy: [...]) nakazującej producentowi O. Sp. z o.o., [...],[...], poddanie zabiegowi prawidłowego, zgodnego z przepisami prawa oznakowania partii 4,5 l napoju spirytusowego o nazwie [...] ml, (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.17, numer partii [...]) poprzez podanie prawidłowej nazwy wyrobu i zakazał skarżącej wprowadzania do obrotu partii artykułu rolno - spożywczego o nazwie [...] ml, (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.17, numer partii [...]) w ilości 4,5 l,

Do wydania niniejszych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniach [...].02.2017 r., [...].03.2017 r. i [...].03.2017 r. Inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w [...]: J. H. (numer legitymacji służbowej [...]) i M. P. (numer legitymacji służbowej [...]) przeprowadzili w spółce O. Sp. z o.o., [...], [...], kontrolę w zakresie jakości handlowej napojów alkoholowych.

W toku kontroli pobrano 3 próbki z następujących 3 magazynowych partii napojów spirytusowych o łącznej objętości 186,5l (łączna wielkość partii produkcyjnych: 300l):

1) [...] ml - wódka smakowa - wielkość partii magazynowej 56,5 l (oznaczenie partii: data produkcji [...].12.16, numer partii [...], wielkość partii produkcyjnej 120l),

2) [...] 500 ml - wódka smakowa - wielkość partii magazynowej 74,5 l (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.2017, numer partii [...], wielkość partii produkcyjnej 120 l),

3) [...] ml - nalewka - wielkość partii magazynowej 55,5l (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.17, numer partii [...], wielkość partii produkcyjnej 60 l),

oraz partii wyrobu o nazwie

4) [...] ml - napój spirytusowy - wielkość partii magazynowej 4,5l (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.17, numer partii [...], wielkość partii produkcyjnej 85l).

W toku kontroli stwierdzono następujące nieprawidłowości względem produktu [...] ml:

1) nazwa "[...]" wprowadza w błąd konsumenta sugerując, że jest to napój alkoholowy o wysokiej zawartości alkoholu, wytwarzany nielegalnie wyłącznie w warunkach gospodarstwa domowego. Produkt jest napojem spirytusowym sporządzonym z destylatu zbożowego pochodzenia rolniczego, wody demineralizowanej, karmelu i syropu miodowego;

2) zastosowano w produkcji destylat o nazwie [...], który pochodzi z [...], zaś zastosowany karmel E 150a pochodzi z kraju UE. Przez to produkt ten nie jest domowym wyrobem i nie pochodzi z [...].

Powyższe zostało uznane za niezgodne z art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1169/2011.

W związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości w oznakowaniu wskazanych wyżej napojów spirytusowych, zawiadomieniem z dnia [...] marca 2017 r. [...] Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych poinformował stronę o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Zawiadomieniem z dnia [...] marca 2017 r. organ poinformował stronę o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie przedmiotowych partii produktów.

Po uzyskaniu stanowiska strony, organ I instancji decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2017 r. nakazał poddanie zabiegowi prawidłowego, zgodnego z przepisami prawa oznakowania partii 4,5 l napoju spirytusowego o nazwie [...] ml, (oznaczenie partii: data produkcji [...].02.17, numer partii [...]), poprzez podanie prawidłowej nazwy wyrobu.

Skarżąca wniosła odwołanie od decyzji organu I instancji zarzucając jej naruszenie:

1) art. 8 k.p.a. przez jego niezastosowanie, co polegało na uznaniu, że nazwa [...] ml wprowadza w błąd co do właściwości produktu w sytuacji, gdy w obrocie gospodarczym występują produkty zawierające w nazwie słowo "[...]";

2) art. 104 k.p.a. w zw. z art. 107 § 1 i 3 k.p.a. przez zaniechanie podania wyczerpującego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji;

3) art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 75 § 1 k.p.a., co polegało na niewłaściwej, dowolnej ocenie dowodów i pominięcie twierdzeń odwołującego;

4) art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1169/2011 przez jego niewłaściwe zastosowanie, co polegało na przyjęciu, że nazwa [...] ml wprowadza konsumenta w błąd co do właściwości, z uwagi na użycie w nim słów "[...]" i "[...]" w sytuacji gdy wyrób ten posiada najistotniejsze z punktu widzenia konsumenta właściwości alkoholu określanego jako [...], tj.: charakterystyczny smak oraz moc, a także, z uwagi na miejsce wytwarzania oraz powstania oryginalnej receptury zasadne jest użycie względem niego określeń "[...]" oraz "[...]" bez ryzyka wprowadzenia konsumentów w błąd co do jego właściwości;

5) art. 3 pkt 5 w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno- spożywczych przez ich niewłaściwe zastosowanie, co polegało na przyjęciu, że napój alkoholowy nazwany "[...] ml" jest niewłaściwie oznakowany z uwagi na użycie w jego nazwie wyrazów "[...]" i "[...]" w sytuacji, gdy z uwagi na wiązane przez odbiorców z produktami określanymi jako "[...]" cechy, tj.

a) moc oraz specyficzny smak, wyłączone jest uznanie za niewłaściwe oznakowanie produktu przez użycie nazwy "[...]"

b) miejsce wytworzenia oraz miejsce powstania oryginalnej receptury także [...] tradycje sporządzania trunków tego rodzaju - wyłączone jest uznanie za niewłaściwe oznakowanie przez użycie nazwy "[...]".

Skarżąca wniosła o uchylenie decyzji oraz umorzenie postępowania w sprawie, bądź ewentualnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych rozpoznając odwołanie wskazał, że przedmiotem postępowania wyjaśniającego jest kwestia zgodności z przepisami prawa żywnościowego nazwy i oznakowania produktu [...] ml.

Organ odwoławczy podkreślił, że przedmiotowy produkt stanowi artykuł rolno-spożywczy w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Poza tym wskazał na regulacje prawne jakim podlegają artykuły rolno – spożywcze, w szczególności na brzmienie art. 3 pkt 5 i art. 4 ust. 1 ww. ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Organ wyjaśnił, że Prawo żywnościowe ma na celu ochronę interesów konsumentów i powinno stanowić podstawę dokonywania przez konsumentów świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Ma na celu zapobieganie: oszukańczym lub podstępnym praktykom; fałszowaniu żywności, oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzać konsumenta w błąd. Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności oraz kontrolowania przestrzegania tych wymogów (art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002). Wyjaśnił, że w myśl art. 16 rozporządzenia nr 178/2002, etykietowanie, reklama i prezentacja żywności lub pasz, z uwzględnieniem ich kształtu, wyglądu lub opakowania, używanych opakowań, sposobu ułożenia i miejsca wystawienia oraz informacji udostępnionych na ich temat w jakikolwiek sposób, nie może wprowadzać konsumentów w błąd. W związku z powyższym artykuły rolno-spożywcze powinny być zgodne z wymaganiami jakości handlowej na każdym etapie produkcji.

Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, wskazał, że istotę sporu w niniejszej sprawie stanowi uwzględnienie w nazwie przedmiotowego produktu określenia "[...]". Organ powołując się na znaczenie słowa "[...]" (Słownik Języka Polskiego PWN), podkreślił, że [...] rozumiany jest jako "wódka wytwarzana nielegalnie domowym sposobem". W ocenie Głównego Inspektora powyższe wyjaśnienie tego terminu znajduje podstawę w tkwiącym w społecznej świadomości przekonaniu co do związku między samodzielną, domową produkcją prowadzoną najczęściej na własny użytek, a określaniem danego produktu jako "[...]". Przeciętny konsument nie skojarzy określenia "[...]" z produktem występującym na rynku, gdyż powszechna jest wiedza o nielegalności produkowanych w ten sposób napojów alkoholowych. Jednakże, gdy już dostrzeże tego rodzaju produkt w sklepie, będzie w nim szukał właśnie domowych metod produkcji.

Dlatego też organ uznał, że produkt [...] ml nie jest i nie może być uważany za [...] w powszechnie przyjętym tego słowa znaczeniu. To artykuł rolno-spożywczy wprowadzony do obrotu w ramach działalności gospodarczej strony, produkowany w sposób profesjonalny z przeznaczeniem sprzedaży szerokiemu kręgowi konsumentów. Nazwa produktu, poprzez sugerowanie domowych metod produkcji wprowadza konsumenta w błąd co do właściwości produktu (art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1169/2011). Co więcej, w związku z faktem, że określenie to odnosi się do nielegalnej produkcji alkoholu, organ uznał, że przekazywana konsumentowi informacja o żywności jest niespójna i niejasna, czym narusza art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 1169/2011.

Zdaniem Głównego Inspektora nie zasługiwał na uwzględnienie argument skarżącej dotyczący stosunkowo amatorskiego charakteru produkcji i jej manufakturowych elementów. Skarżąca jest profesjonalnym podmiotem działającym na rynku, z czym wiąże się konieczność sprostania m. in. przewidzianym prawem wymogom organizacyjnym, jakościowym i sanitarnym. Produkcja w tak funkcjonującym przedsiębiorstwie znacząco różni się od wytwarzania napojów spirytusowych na własny użytek.

Oceniając kwestię wykorzystania w nazwie produktu określenia "[...]", organ doszedł do przekonania, że podkreśla ona związek produktu z regionem [...]. Związek ten wyraża się w pierwszej kolejności miejscem produkcji przedmiotowego artykułu rolno-spożywczego oraz pochodzenia jego składników. Zastosowane w produkcji zagraniczne składniki: destylat [...] oraz karmel E 150a nie przemawiają za określeniem produktu jako "[...]". Określenie to będące dodatkowym oznaczeniem, stanowi deklarację producenta wskazującą, że przedmiotowy produkt posiada cechę wyróżniającą go od innych produktów tej kategorii. W sytuacji, gdy przeciętny konsument może oczekiwać od produktu [...] ml cech właściwych dla tradycyjnych, [...] produktów, występowanie zagranicznych składników jest podstawą do zakwestionowania zgodności deklaracji z rzeczywistą jakością handlową produktu.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 8 k.p.a., organ odwoławczy stwierdził, że w obowiązującym stanie prawnym wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych nie wymaga akceptacji ani notyfikacji organów Inspekcji. Producent, jako podmiot profesjonalny wprowadzający artykuł rolno-spożywczy odpowiada za jakość tego artykułu, która może zostać zweryfikowana w trakcie kontroli.

Jednocześnie, w ocenie Głównego Inspektora, art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych na który powołał się organ I instancji, nie upoważniał go do wprowadzania zmian w nazewnictwie produktu. Dlatego też w niniejszym przypadku organ I instancji powinien rozstrzygnąć sprawę w sposób wskazany w art. 29 ust. 1 pkt 1, a więc zakazując wprowadzania artykułu rolno-spożywczego do obrotu. Z uwagi na powyższe, Główny Inspektor JHARS uchylił w całości decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora JHARS, która nakazywała m. in. dokonanie zmian w nazwie produktu, oraz zakazać wprowadzenia do obrotu przedmiotowej wódki smakowej.

Następnie skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzuciła naruszenie:

1) 139 k.p.a. w zw. z art. 138 par. 1 pkt 2 k.p.a. przez zaniechanie uznania, że rozstrzygnięcie zawarte w sentencji skarżonej decyzji zostało wydane na niekorzyść skarżącej i w związku z tym uchylenie decyzji organu I instancji i wydanie rozstrzygnięcia zawartego w sentencji skarżonej decyzji było niedopuszczalne z uwagi na brak przesłanek uzasadniających wydanie decyzji na niekorzyść strony odwołującej w postępowaniu z odwołania wniesionego przez skarżącą,

2) art. 104 k.p.a. w zw. z art. 107 par. 1 i 3 k.p.a. przez zaniechanie podania wyczerpującego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji co polegało na ograniczeniu się do przytoczenia przepisów mających zdaniem organu zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy i prostej negacji twierdzeń skarżącego ze wskazaniem stanowiska poprawnego według opinii organu a także braku uzasadnienia wydania decyzji na niekorzyść odwołującego,

3) art. 77 par. 1 k.p.a. w zw. z art. 75 par. 1 k.p.a. co polegało na niewłaściwej, dowolnej ocenie dowodów i pominięcie twierdzeń odwołującego co w prostej konsekwencji doprowadziło organ do uznania, że wskazana partia napoju spirytusowego [...] [...] Palony jako zawierająca nazwę wprowadzającą w błąd co do właściwości napoju spirytusowego nie może być wprowadzona do obrotu,

4) art. 7 ust. 1 lit. a Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności oraz art. 16 Rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności przez ich niewłaściwe zastosowanie, co polegało na przyjęciu, że nazwa "[...] [...] ml" wprowadza w błąd co do właściwości z uwagi na użycie w nim słów:

a) "[...]" gdy nie jest on - w przeciwieństwie do [...] - produktem nielegalnym wytwarzanym domowymi metodami produkcji

b) "[...]" - gdyż nie wszystkie składniki użyte do jego produkcji nie pochodzą z [...]

w sytuacji gdy wyrób ten posiada najistotniejsze z punktu widzenia konsumenta właściwości alkoholu, określanego jako [...], tj. charakterystyczny smak oraz moc, a także, z uwagi na miejsce wytwarzania oraz powstania oryginalnej receptury zasadne jest użycie względem niego określeń "[...]" oraz "[...]" bez ryzyka wprowadzenia konsumentów w błąd co do jego właściwości

5) art. 3 pkt 5 w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych przez ich niewłaściwe zastosowanie, co polegało na uznaniu, że napój alkoholowy nazwany "[...] [...] ml" jest niewłaściwie oznakowany z uwagi na użycie w jego nazwie wyrazów "[...]" oraz "[...]" w sytuacji gdy z uwagi na wiązane przez odbiorców z produktami określanymi jako "[...]" cechy tj.

a) moc oraz specyficzny smak - wyłączone jest uznanie za niewłaściwe oznakowanie produktu przez użycie nazwy "[...]"

b) miejsce wytworzenia oraz miejsce powstania oryginalnej receptury także [...] tradycje sporządzania trunków tego rodzaju - wyłączone jest uznanie za niewłaściwe oznakowanie przez użycie nazwy "[...]".

W związku z powyższym zarzutami wniosła o uchylenie skarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie nie podzielając podniesionych w niej zarzutów i podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1066 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym w myśl § 2 tego artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Podkreślenia wymaga, że Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną z zastrzeżeniem art. 57a (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm., dalej p.p.s.a.).

Mając powyższe kryteria na uwadze Sąd uznał, że skarga nie jest zasadna albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.

W postępowaniu administracyjnym, wszczętym przez organ I instancji rozpatrywana była kwestia zgodności z przepisami prawa żywnościowego nazwy produktu "[...] [...] ml".

Należy wskazać, że przedmiotowy produkt stanowi artykuł rolno-spożywczy w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych i musi spełniać wymogi jakości handlowej przewidzianej w art. 3 pkt 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy "wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta". Wprowadzenie artykułu do obrotu wiąże się z obowiązkiem zapewnienia odpowiedniej jego jakości i oznaczenia przez producenta.

W myśl art. 3 pkt 8 rozporządzenia nr 178/2002, "wprowadzanie na rynek" oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Prawo żywnościowe ma na celu ochronę interesów konsumentów i powinno stanowić podstawę dokonywania przez konsumentów świadomego wyboru związanego ze spożywaną przez nich żywnością. Ma na celu zapobieganie: oszukańczym lub podstępnym praktykom; fałszowaniu żywności, oraz wszelkim innym praktykom mogącym wprowadzać konsumenta w błąd (art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002).

Podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają, na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności oraz kontrolowania przestrzegania tych wymogów (art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002).

W myśl art. 16 rozporządzenia nr 178/2002, etykietowanie, reklama i prezentacja żywności lub pasz, z uwzględnieniem ich kształtu, wyglądu lub opakowania, używanych opakowań, sposobu ułożenia i miejsca wystawienia oraz informacji udostępnionych na ich temat w jakikolwiek sposób, nie może wprowadzać konsumentów w błąd.

Według oceny Sądu organy obu instancji prawidłowo uznały, że użycie przez skarżącą nazwy "[...] [...]" może wprowadzić konsumenta w błąd co do właściwości produktu (art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1169/2011). W świadomości społeczeństwa polskiego [...] to alkohol wytwarzany domowym sposobem najczęściej na własny użytek. Tymczasem w niniejszej sprawie trunek był produkowany przez skarżącą w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i sposób profesjonalny z przeznaczeniem sprzedaży szerokiemu kręgowi konsumentów. Poza tym użycie przez stronę określenia "[...]" sugeruje związek tego produktu z regionem [...]. Jest to mylące, gdyż skarżąca w produkcji alkoholu użyła zagranicznych produktów (destylat [...] i [...]).

W powyższej sytuacji organy orzekające w sprawie prawidłowo uznały, że brak jest zgodności pomiędzy deklaracją producenta a rzeczywistą jakością handlową produktu, co uzasadniało zgodnie z decyzją organu II instancji wydanie zakazu wprowadzania do obrotu przedmiotowego artykułu rolno-spożywczego (art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych). Tym samym za bezzasadne należy uznać zarzuty strony wskazujące na naruszenie przepisów procesowych w zakresie gromadzenia przez organ oceny materiału dowodowego a także naruszenia prawa materialnego.

Według oceny Sądu nie doszło do naruszenia art. 139 k.p.a., gdyż decyzja wydana w II instancji, wbrew twierdzeniom strony nie pogarsza jej sytuacji prawnej, a wręcz przeciwnie stanowi rozwiązanie korzystniejsze dla strony.

Należy bowiem mieć na uwadze, że organ I instancji, działając na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy o jakości handlowej, wprost nakazał skarżącej podanie prawidłowej nazwy wyrobu. Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych zakazując wprowadzania produktu do obrotu, dostosowanie nazwy wódki do przepisów prawa pozostawił do uznania strony.

Chcąc wprowadzić wódkę na rynek będzie musiała ona dostosować jej nazwę do przepisów prawa żywnościowego.

W tym stanie rzeczy nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi Sąd orzekł o jej oddaleniu na podstawie art. 151 p.p.s.a.