Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Izabela Głowacka - Kilmas Sędziowie : Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant: Robert Rozbicki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi A. R. Firma R. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy słowno - graficzny [...] R-[...] 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącego A. R. Firma R. z siedzibą w W. kwotę 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

A. R. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma "R." z siedzibą w W. wniósł skargę na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny [...] R-[...].

Z przedstawionych przez organ akt administracyjnych wynika, iż znak towarowy [...] został zgłoszony do rejestracji przez firmę szwajcarską B. w dniu [...] września 1990 r. w kl. 2 (farby, pokosty, lakiery, środki przeciwkorozyjne, środki do konserwowania drewna, barwniki, bejce, żywice naturalne) i został zarejestrowany przez Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] sierpnia 1992 r.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 1994 r. Urząd Patentowy RP dokonał zmian w rejestrze znaków towarowych – w miejsce uprawnionego z rejestracji znaku towarowego [...] firmy B. wpisano F. S.A. z siedzibą L., Szwajcaria.

W styczniu 2002 r. na wniosek F. S.A. Urząd Patentowy RP przedłużył prawo z rejestracji znaku towarowego [...] na następny okres 10-letni, tj. do dnia [...] września 2010 r.

Dnia [...] października 2001 r. A. R. Firma R. z siedzibą w W. wystąpił do Urzędu Patentowego RP, działającego w trybie postępowania spornego, o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny [...] zarejestrowany na rzecz firmy F. S.A.

Za podstawę swojego żądania wnioskodawca wskazał przepisy art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej.

W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca stwierdził, że uprawniony z rejestracji znaku towarowego [...] nr R-[...] nie używał przez okres co najmniej ostatnich pięciu lat tego znaku na terytorium Polski dla towarów w klasie 2, do których oznaczania znak ten został zarejestrowany.

Znak [...] według wnioskodawcy nie był używany przez uprawnionego z rejestracji przez cały pierwszy dziesięcioletni okres ochronny. Także po upływie tego okresu, ani pierwotnie uprawniony z tej rejestracji, ani z jego upoważnienia inne osoby, ani też jego następca prawny nie podjął stosowania tego znaku, mimo iż przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych przewidywały obowiązek stosowania znaku na terytorium Polski, a obecne przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej zaostrzają ten obowiązek wprowadzając wymóg rzeczywistego stosowania zarejestrowanego znaku towarowego.

Wnioskodawca wywodził swój interes prawny w uznaniu przedmiotowego prawa za wygasłe z faktu, że sporny znak stanowi przeszkodę do zarejestrowania w Polsce znaku towarowego [...] zgłoszonego przez wnioskodawcę do rejestracji w dniu [...] września 2000r. za nr Z-[...] również dla towarów w klasie 2 (farby, lakiery, barwniki, środki antykorozyjne i zaprawy farbiarskie), a także z tego, że od kilku lat zajmuje się dystrybucją w Polsce farb i lakierów [...] w aerozolu, produkowanych na terytorium Unii Europejskiej, przez producenta innego niż uprawniony z rejestracji i niezależnie od uprawnionego z rejestracji.

W odpowiedzi na wniosek uprawniony z rejestracji wniósł o jego oddalenie podnosząc, że znak towarowy [...] nr R-[...] był w Polsce używany.

Na dowód używania spornego znaku towarowego uprawniony przedłożył :

- kopię korespondencji handlowej (wraz z tłumaczeniem) Grupy przedsiębiorstw [...] dotyczącej sprzedaży w Polsce wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...];

- oświadczenie (wraz z tłumaczeniem ) z dnia [...] lutego 2002 r. firmy F. S.A., R., Szwajcaria o zawarciu umowy licencyjnej z firmą M. GmbH, H., Niemcy (poprzednia nazwa K. GmbH) na wytwarzanie farb i lakierów oraz wprowadzanie ich do obrotu w Polsce pod oznaczeniem [...];

- poświadczone notarialnie porozumienie podpisane przez strony z [...] i [...] lipca 1997 r. o zawarciu umowy licencyjnej między firmą F. S.A., R., Szwajcaria i firmą K. GmbH, H., Niemcy (wraz z tłumaczeniem) na wytwarzanie farb i lakierów oraz wprowadzanie ich do obrotu w Polsce pod oznaczeniem [...];

- poświadczoną notarialnie kopię korespondencji handlowej z [...] stycznia 1999 r. między firmą F. S.A., R., Szwajcaria i firmą K. GmbH, H., Niemcy (wraz z tłumaczeniem) dotyczącą dostawy pojemników z oznaczeniem [...];

- wyciąg z Rejestru Handlowego Niemiec (wraz z tłumaczeniem) potwierdzający zmianę nazwy licencjobiorcy z K. GmbH na M. GmbH;

- rachunki - nr [...] z [...] maja 1997 r., nr [...] z [...] lipca 1997 r., nr [...] z [...] listopada 1997 r., nr [...] z [...] kwietnia 1998 r. i nr [...] z [...] lutego 2000 r., wraz z towarzyszącymi im dokumentami poświadczenia dostaw i dokumentami celnymi (wraz z tłumaczeniem rachunków i dokumentów im towarzyszących) potwierdzające dostawy licencjobiorcy dla odbiorców w Polsce wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...];

- rachunki - nr [...] z [...] marca 1998 r. i nr [...] z [...] sierpnia 1998 r. (wraz z tłumaczeniem) potwierdzające kontakty handlowe wnioskodawcy z licencjobiorcą znaku towarowego [...];

- etykiety ze znakiem towarowym [...] nakładane na towary licencjobiorcy dla odbiorców w Polsce;

- pismo dotyczące przedłużenia ochrony znaku towarowego [...] przez Urząd Patentowy RP;

- rachunki - nr [...] z [...] stycznia 2002 r., nr [...] z [...] stycznia 2002 r., nr [...] z [...] lutego 2002 r. i nr [...] z [...] lutego 2002 r. obejmujące produkty z oznaczeniem [...];

- oświadczenie notarialne (wraz z tłumaczeniem) zawierające przyjęcie oświadczenia dyrektora zarządzającego firmą K. GmbH o zgodności ww. przedłożonych rachunków i odpowiadających im poświadczeń dostawy z oryginałami;

- porozumienie A. R. z firmą M. GmbH z [...] września 2001r. obejmujące produkty z oznaczeniem [...];

- porozumienie A. R. z firmą M. GmbH z [...] czerwca 2002r. dotyczące zakończenia współpracy;

- pozew F. S.A., R., Szwajcaria przeciwko wnioskodawcy z [...] sierpnia 2002 r. skierowany do Sądu Okręgowego w [...].

Wnioskodawca podważał wiarygodność materiałów przedłożonych przez uprawnionego z rejestracji, jako dowodów stosowania spornego znaku towarowego przed wszczęciem niniejszego postępowania, tj. w okresie pięcioletnim od [...] października 1996r. do [...] października 2001r.

W szczególności wnioskodawca wyrażał wątpliwości wobec :

- umowy licencyjnej między F. S.A., R., Szwajcaria i M. GmbH, H., Niemcy zarzucając, że nie określa ona od kiedy licencja wiąże strony, ani czy licencjobiorca w ostatnich pięciu latach sprzedawał produkty [...] uprawnionego;

- przedłożonych rachunków z lat 1997, 1998 i z lutego 2000r., gdyż zostały opatrzone stemplem M. GmbH chociaż zmiana nazwy tej firmy nastąpiła dopiero w połowie 2000 r.;

- wyjaśnienia uprawnionego, iż kod [...] na przedłożonych rachunkach dotyczy produktów [...] i nie jest wyłącznie kodem cenowym, jak twierdzi wnioskodawca;

- przedłożonych etykiet opatrzonych z boku niemieckim napisem oznaczającym "etykiety próbne październik 2001", które, zdaniem wnioskodawcy nie są etykietami handlowymi, a jedynie projektem;

- twierdzenia uprawnionego o używaniu spornego znaku, skoro nie posiada polskiego atestu na produkty [...];

- odnośnie porozumienia A. R. z firmą M. GmbH z [...] września 2001r. obejmującego produkty z oznaczeniem [...], wnioskodawca wyjaśnił, iż chodziło o produkty z oznaczeniem [...] produkcji [...].

Na poparcie swojego stanowiska wnioskodawca przedłożył następujące materiały :

- katalog firmy K. GmbH 1997/1998 wraz z cennikiem ważnym od [...] stycznia 1998 r. (z napisami w języku polskim), które nie zawierają produktów [...];

- kartkę czasopisma [...], z reklamą zapowiadającą nową generację produktów [...] od grudnia 2001r.;

- kopię umowy licencyjnej między firmą F. S.A., R., Szwajcaria i firmą P. A.G. (wraz z tłumaczeniem) dotyczącą znaku [...] oraz korespondencję handlową między wnioskodawcą i firmą P. A.G. (wraz z tłumaczeniem) dotyczącą ewentualnego zakupu farb [...] przez wnioskodawcę;

- kopię faktury nr [...] z [...] czerwca 2001 r. (wraz z tłumaczeniem) obejmującą farby [...] pochodzące z [...], na dowód, iż przed datą wystąpienia o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego nr R-[...] na rynku krajowym dostępne były farby [...] pochodzące z [...];

- kopię faktury firmy K. GmbH nr [...] z dnia [...] września 1998 r. i dokumentu magazynowego, wskazujące, iż pod kodem [...] sprzedawano farbę nie będącą produktem [...];

- polski atest higieniczny PHZ na farby [...] pochodzące z [...];

- czasopismo [...], styczeń/luty 2002r. z reklamą farby [...] pochodzącej z [...];

- kopię deklaracji uprawnionego o przedłużenie ochrony znaku towarowego [...] przez Urząd Patentowy RP, w której uprawniony nie wykazał się stosowaniem tego znaku na terytorium Polski;

- dokumentację dotyczącą skreślenia w Niemczech rejestracji IR [...][...] udzielonej na rzecz F. S.A., R., Szwajcaria na skutek nieużywania.

Ponadto – na rozprawie przed Urzędem Patentowym w dniu [...] kwietnia 2005r. – wnioskodawca wniósł o przesłuchanie świadka, J. D., redaktora naczelnego czasopisma [...] na okoliczność, że produkty oznaczone spornym znakiem [...] dotyczą farb podkładowych.

Wnioskodawca podnosił także, że dokumenty przedłożone przez uprawnionego, nawet przy uznaniu ich wiarygodności, nie wykazują skali stosowania stanowiącej o poważnym stosowaniu spornego znaku towarowego w rozumieniu obowiązujących przepisów.

Ustosunkowując się do tych wątpliwości wnioskodawcy uprawniony z rejestracji wskazywał z kolei, że:

- przedłożone rachunki z lat 1997, 1998 i z lutego 2000, zostały dodatkowo potwierdzone stemplem M. GmbH w 2002r. na potrzeby niniejszego postępowania (dodatkowo na rozprawie w dniu [...] kwietnia 2005r. przedstawiciel firmy M. GmbH – A. K. – oświadczył, iż na oryginalnym stemplu K. GmbH, w przedłożonych rachunkach i dokumentach im towarzyszących, widnieje jego własnoręczny podpis, jako osoby wówczas upoważnionej do podpisywania dokumentów w imieniu firmy K. GmbH);

- katalog firmy K. GmbH 1997/1998 wraz z cennikiem ważnym od [...] stycznia 1998 r. nie zawierają produktów [...], gdyż katalog ten dotyczy produktów przeznaczonych dla aut oraz ich części;

- formy faktur firmy K. GmbH i dokumentów magazynowych oraz ceny produktów zależały od okoliczności i miejsca sprzedaży, natomiast pod kodem [...] sprzedawano szereg różnych produktów w tym także produkty [...], co wyjaśnił na rozprawie w dniu [...] kwietnia 2004r. przedstawiciel firmy M. GmbH – A. K.;

- brak posiadania polskiego atestu higienicznego PHZ na farby [...] przez licencjobiorcę uprawnionego wynika z faktu, iż nie wprowadzał on bezpośrednio towarów na rynek polski;

- niemiecki napis na przedłożonych etykietach "etykiety próbne październik 2001" oznacza jedynie, że te konkretne etykiety zostały wydrukowane w październiku 2001;

- kopia umowy licencyjnej między firmą F. S.A., R., Szwajcaria i firmą P. A.G. dotycząca znaku [...] świadczy dodatkowo o używaniu spornego znaku przez uprawnionego za pośrednictwem innych licencjobiorców niż M. GmbH.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. Urząd Patentowy RP oddalił wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny [...].

W uzasadnieniu decyzji Urząd Patentowy stwierdził, że wnioskodawca miał interes prawny do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy [...], gdyż sporny znak stanowi przeszkodę do zarejestrowania w Polsce znaku towarowego [...] zgłoszonego przez wnioskodawcę do rejestracji w dniu [...] września 2000 r. za nr [...] również dla towarów w klasie 2. Ponadto uprawniony z rejestracji F. S.A. R., Szwajcaria skierował przeciwko wnioskodawcy pozew do Sądu Okręgowego w [...] z tytułu naruszenia spornego prawa ochronnego.

W ocenie Urzędu Patentowego poświadczone notarialnie porozumienie z [...] i [...] lipca 1997 r. o zawarciu umowy licencyjnej między firmą F. S.A. i firmą K. GmbH (oraz wyciąg z Rejestru Handlowego Niemiec potwierdzający zmianę nazwy licencjobiorcy z K. GmbH na M. GmbH) na wytwarzanie farb i lakierów oraz wprowadzanie ich do obrotu w Polsce pod oznaczeniem [...] oraz kopia umowy licencyjnej między firmą F. S.A. i firmą P. A.G. dotycząca znaku [...] stanowią bezsporny dowód, iż licencjobiorcy używali spornego znaku za zgodą uprawnionego z rejestracji. Natomiast przedłożone rachunki nr [...] z [...] maja 1997 r., nr [...] z [...] lipca 1997 r., nr [...] z [...] listopada 1997 r., nr [...] z [...] kwietnia 1998 r. i nr [...] z [...] lutego 2000 r., wraz z towarzyszącymi im dokumentami poświadczenia dostaw i dokumentami celnymi potwierdzają dostawy licencjobiorcy dla odbiorców w Polsce wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...], a więc dowodzą używania spornego znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych rejestracją w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat w rozumieniu przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej.

Natomiast materiały przedstawione przez wnioskodawcę w toku postępowania spornego nie dowodzą nieużywania spornego znaku towarowego i nie mogą negować udowodnionej przez uprawnionego z rejestracji obecności w Polsce w badanym okresie pięcioletnim wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...].

Argument wnioskodawcy, że dokumenty przedłożone przez uprawnionego, nawet przy uznaniu ich wiarygodności, nie wykazują skali stosowania stanowiącej o poważnym stosowaniu spornego znaku towarowego w rozumieniu obowiązujących przepisów, nie znajduje z kolei podstaw w treści i w przyjętym rozumieniu obowiązujących przepisów, które nie wymagają, aby przykładowe rachunki dowodzące rzeczywistego używania znaku towarowego dowodziły określonej skali jego stosowania.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący zarzucił Urzędowi Patentowemu naruszenie art. 7 kpa w zw. z art. 252 ustawy Prawo własności przemysłowej polegające na błędnej ocenie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy oraz niedostateczne wyjaśnienie okoliczności faktycznych istotnych z punktu widzenia rozpatrywanego wniosku, a także naruszenie art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej poprzez błędną interpretację tego przepisu polegającą na uznaniu za nieistotny i nie podlegający weryfikacji w toku postępowania spornego aspekt rzeczywistego charakteru stosowania znaku towarowego.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że jest wieloletnim importerem i dystrybutorem lakierów aerozolowych do graffiti, w okresie poprzedzającym wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa z rejestracji współpracował z firmą K. GmbH i wie, że do roku 2001 firma ta nie miała w swojej ofercie farb [...] pochodzących bezpośrednio z F. S.A., ani własnych farb wytwarzanych na licencji F. S.A., zaś jednocześnie miała farby [...] o szacie zewnętrznej innej niż w znaku według prawa ochronnego producenta [...] będącego konkurentem F. S.A.

Ponadto uprawniony z rejestracji F. S.A. składając wniosek o przedłużenie ochrony znaku towarowego [...] złożył oświadczenie, iż znak nie był stosowany na terytorium RP, lecz czyni przygotowania do nawiązania niezbędnych kontaktów handlowych i zamierza podjąć stosowanie.

Skarżący poddał ponadto w wątpliwość wiarygodność rachunków nr [...] z [...] maja 1997 r., nr [...] z [...] lipca 1997 r., nr [...] z [...] listopada 1997 r., nr [...] z [...] kwietnia 1998 r. i nr [...] z [...] lutego 2000 r. przedłożonych w toku postępowania spornego przez uprawnionego z rejestracji.

Zarzucił też Urzędowi Patentowemu, że działając w trybie postępowania spornego odwrócił ciężar dowodowy uznając, iż materiały przedstawione przez wnioskodawcę nie dowodzą braku stosowania znaku [...], zamiast wezwać uprawnionego z rejestracji do przedstawienia niewątpliwych i niepodważalnych dowodów stosowania spornego znaku.

Urząd Patentowy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Odnosząc się do zarzutów skargi stwierdził, że dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego oraz szczegółowo omówił w uzasadnieniu decyzji cały materiał dowodowy ustosunkowując się także do dokumentów przedłożonych przez skarżącego.

Odnośnie zarzutu, że dokumenty przedłożone przez uprawnionego nie wykazują skali stosowania, stanowiącej o poważnym stosowaniu spornego znaku towarowego, ponownie stwierdził, ze nie znajduje on podstaw w treści i w przyjętym rozumieniu obowiązujących przepisów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądy administracyjne powołane są do badania legalności, czyli zgodności zaskarżonych decyzji lub postanowień z przepisami prawa materialnego i przepisami postępowania, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji lub postanowienia.

Sąd administracyjny nie bada natomiast celowości, czy też słuszności zaskarżonego aktu.

Skarga wniesiona przez A. R. Firma R. z siedzibą w W. zasługuje na uwzględnienie, gdyż Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP z dnia [...] kwietnia 2005 r. została wydana z naruszeniem prawa mającym wpływ na prawidłowość dokonanego przez ten organ rozstrzygnięcia, albowiem organ nie wyjaśnił dostatecznie stanu faktycznego istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy naruszając tym samym zasadę prawdy obiektywnej wyrażoną w art. 7 kpa.

Zgodnie z art. 7 kpa organ administracji publicznej prowadzący postępowanie ma obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego.

Art. 77 § 1 kpa nakłada natomiast na organ administracji obowiązek zebrania w sposób wyczerpujący i rozpatrzenia całego materiału dowodowego.

Sąd podzielił stanowisko Urzędu Patentowego, że wnioskodawca miał interes prawny aby wystąpić z wnioskiem o unieważnienie prawa z rejestracji spornego znaku towarowego słowno-graficznego z uwagi na to, że sporny znak stanowi przeszkodę do zarejestrowania w Polsce znaku towarowego [...] zgłoszonego przez skarżącego do rejestracji w Urzędzie Patentowym w dniu [...] września 2000 r . również dla towarów w klasie 2. Ponadto uczestnik postępowania F. S.A. skierowała do Sądu Okręgowego w [...] pozew przeciwko skarżącemu z tytułu naruszenia spornego prawa ochronnego.

Urząd Patentowy był związany podstawami wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy [...], gdyż w dacie wydawania zaskarżonej decyzji obowiązywał już art. 255 ust. 4 ustawy Prawo własności przemysłowej, zgodnie z którym Urząd Patentowy rozstrzyga sprawy w trybie postępowania spornego w granicach wniosku i jest związany podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę.

Jako podstawę prawną wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego wnioskodawca wskazał art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r., Nr 49, poz. 508 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem prawo ochronne na znak towarowy wygasa na skutek nieużywania zarejestrowanego znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych rejestracją w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat, chyba, że istnieją ważne powody nieużywania.

Przedmiotem badania przez Urząd Patentowy odnośnie rzeczywistego używania znaku był okres pięciu lat licząc wstecz od daty złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego tj. okres od [...] października 1996 r. do [...] października 2001 r.

Zgodnie z art. 169 ust. 4 pkt 3 ustawy Prawo własności przemysłowej przez używanie znaku rozumie się również używanie przez osobę trzecią za zgodą uprawnionego.

Uprawniony z rejestracji dowodził używania spornego znaku powołując się na zawartą umowę licencyjną z firmą K. GmbH na wytwarzanie farb i lakierów, zwłaszcza w pojemnikach aerozolowych, z użyciem polskiego znaku towarowego [...] i wprowadzanie ich do obrotu na rynek w Polsce.

Na potwierdzenie zawarcia umowy licencyjnej uprawniony z rejestracji przedłożył poświadczone notarialnie porozumienie z [...] i [...] lipca 1997 r. o zawarciu umowy licencyjnej między F. S.A., R., Szwajcaria i firmą K. GmbH.

Urząd Patentowy uznał poświadczone notarialnie porozumienie o zawarciu umowy licencyjnej między firmą F. S.A. i firmą K. GmbH (oraz wyciąg z Rejestru Handlowego Niemiec potwierdzający zmianę nazwy licencjobiorcy z K. GmbH na M. GmbH) na wytwarzanie farb i lakierów oraz wprowadzanie ich do obrotu w Polsce pod oznaczeniem [...] oraz kopię umowy licencyjnej między firmą F. S.A. i firmą P. A.G. z dnia [...] czerwca 2001 r. dotyczącą znaku [...] za bezsporny dowód, iż licencjobiorcy używali spornego znaku za zgodą uprawnionego z rejestracji.

Sam fakt zawarcia umowy licencyjnej nie dowodzi jednak używania spornego znaku towarowego przez licencjobiorcę. Konieczne jest bowiem wykazanie przez uprawnionego z rejestracji faktycznego używania znaku towarowego.

Obowiązek wykazania używania znaku towarowego lub istnienia ważnych powodów usprawiedliwiających nieużywanie znaku spoczywa na uprawnionym z tytułu prawa ochronnego (art. 169 ust. 6 ustawy Prawo własności przemysłowej).

Urząd Patentowy, w ocenie Sądu, nie miał podstaw by podważać wiarygodność przedstawionego przez uprawnionego z rejestracji poświadczonego notarialnie porozumienia o zawarciu umowy licencyjnej z firmą K. GmbH. Porozumienie to potwierdza jednak tylko fakt zawarcia umowy licencyjnej między zainteresowanymi w sprawie używania znaku towarowego [...].

Koniecznym jeszcze było wykazanie w toku postępowania spornego przed Urzędem Patentowym, że licencjobiorcy w sposób rzeczywisty używali spornego znaku towarowego dla towarów objętych rejestracją na terytorium Polski.

Urząd Patentowy uznał, że przedłożone rachunki nr [...] z [...] maja 1997 r., nr [...] z [...] lipca 1997 r., nr [...] z [...] listopada 1997 r., nr [...] z [...] kwietnia 1998 r. i nr [...] z [...] lutego 2000 r., wraz z towarzyszącymi im dokumentami poświadczenia dostaw i dokumentami celnymi potwierdzają dostawy licencjobiorcy firmy K. GmbH dla odbiorców w Polsce wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...], a więc dowodzą używania spornego znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych rejestracją w ciągu nieprzerwanego okresu pięciu lat w rozumieniu przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej.

Z kolei materiały przedstawione przez skarżącego (wnioskodawcę) w toku postępowania spornego, w ocenie Urzędu Patentowego, nie dowodzą nieużywania spornego znaku towarowego i nie mogą negować udowodnionej przez uprawnionego z rejestracji obecności w Polsce w badanym okresie pięcioletnim wyrobów oznaczonych znakiem towarowym [...].

Wnioskodawca w toku postępowania spornego przedstawił jednak szereg dokumentów poddających w wątpliwość to, czy przedstawione rachunki z lat 1997, 1998 i 2000 pochodzące od licencjobiorcy firmy K. GmbH faktycznie dotyczyły towarów oznaczonych spornym znakiem towarowym.

Z rachunków tych nie wynika bowiem w sposób jednoznaczny, że dotyczyły one towarów oznaczonych znakiem [...] R-[...] uprawnionego z rejestracji.

Z przedstawionej przez skarżącego kopii faktury firmy K. GmbH nr [...] z dnia [...] września 1998 r. i dokumentu magazynowego wynika, iż pod kodem [...] sprzedawano farby nie będącą produktem [...].

Ponadto skarżący wykazał, że na rynku polskim obecne były w tym czasie farby [...] pochodzące od producenta [...] nie powiązanego w żaden sposób z uprawnionym z rejestracji.

Na dowód tego przedstawił wydany na wniosek skarżącego przez Państwowy Zakład Higieny atest higieniczny z dnia [...] marca 1999 r. dla farb [...] pochodzących od producenta [...] z [...] oraz kopię faktury nr [...] z dnia [...] czerwca 2001 r. (wraz z tłumaczeniem) i kopię faktury nr [...] z dnia [...] czerwca 2000 r., obejmujące farby [...] pochodzące z [...].

Skarżący podnosił też, że licencjobiorca firma M. GmbH (poprzednia nazwa K. GmbH) wprowadzała na rynek polski farby [...] firmy [...]oferując mu je, czego potwierdzeniem miała być kopia dokumentu z dnia [...] września 2001 r.

Urząd Patentowy stwierdził jednak w uzasadnieniu swojej decyzji, że materiały, które skarżący przedstawił na poparcie swojego stanowiska nie mogą dowodzić nieużywania spornego znaku towarowego, gdyż obecność na rynku polskim farb [...] pochodzących z [...] nie dowodzi braku na rynku polskim produktów [...] opatrzonych spornym znakiem towarowym, a okoliczność, że firma K. GmbH pod kodem [...] sprzedawała farbę nie będącą produktem [...] nie dowodzi, iż produkty [...] nie były pod kodem [...], lub innym, sprzedawane przez te firmę.

W świetle powyższych stwierdzeń za zasadny należy uznać zarzut skarżącego, iż Urząd Patentowy, wbrew treści art. 169 ust. 6 ustawy Prawo własności przemysłowej, odwrócił ciężar dowodowy w tej sprawie obciążając wnioskodawcę obowiązkiem wykazania, że uprawniony z rejestracji nie używał spornego znaku towarowego podczas, gdy to uprawniony z rejestracji powinien wykazać w sposób nie budzący wątpliwości fakt używania spornego znaku towarowego.

Art. 80 kpa stanowi, iż organ administracji publicznej ma obowiązek ocenić na podstawie całokształtu materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona.

Urząd Patentowy przy ponownym rozpoznaniu sprawy powinien więc ocenić, przy uwzględnieniu dowodów przedstawionych przez skarżącego, czy przedłożone rachunki nr [...] z [...] maja 1997 r., nr [...] z [...] lipca 1997 r., nr [...] z [...] listopada 1997 r., nr [...] z [...] kwietnia 1998 r. i nr [...] z [...] lutego 2000 r., wraz z towarzyszącymi im dokumentami poświadczenia dostaw i dokumentami celnymi faktycznie potwierdzają dostawy licencjobiorcy firmy K. GmbH dla odbiorców w Polsce wyrobów oznaczonych spornym znakiem towarowym [...] pamiętając przy tym, że obowiązek wykazania używania znaku towarowego w sposób rzeczywisty dla towarów objętych rejestracją spoczywa na uprawnionym z tytułu prawa ochronnego.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 200 w zw. z art. 205 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz U z 2002 r. Nr 153, poz 1270 z późn. zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.