drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Dostęp do informacji publicznej, Dziekan Wydziału, Zobowiązano organ do rozpoznania wniosku/odwołania w terminie ...od otrzymania odpisu prawomocnego orzeczenia, II SAB/Wa 89/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-06-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 89/10 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-06-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-03-30
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Ewa Grochowska-Jung /przewodniczący/
Jacek Fronczyk
Janusz Walawski /sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1573/10 - Wyrok NSA z 2010-11-26
Skarżony organ
Dziekan Wydziału
Treść wyniku
Zobowiązano organ do rozpoznania wniosku/odwołania w terminie ...od otrzymania odpisu prawomocnego orzeczenia
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 1 ust. 1 art. 6
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska – Jung, Sędziowie Jacek Fronczyk, Janusz Walawski (spr.), Protokolant Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Dziekana Wydziału Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1) zobowiązuje Dziekana Wydziału Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie do rozpoznania wniosku skarżącego M. W. z dnia 27 stycznia 2010 r. uzupełnionego wnioskiem z dnia 29 stycznia 2010 r. w zakresie stanowiącym informację publiczną w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2) zasądza od Dziekana Wydziału Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na rzecz skarżącego M. W. kwotę 100 zł (sto) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M. W., powołując się na art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), w dniu 27 stycznia 2010 r. skierował do Dziekana Wydziału Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie wniosek o udostępnienie i przesłanie następujących dokumentów dot. zakończonego w dniu 8 grudnia 2009 r. przewodu habilitacyjnego dr inż. P. W.:

1) autoreferatu i wykazu osiągnięć w pracy naukowej dr inż. P. W.;

2) protokołów z posiedzenia Rady Wydziału Technologii Drewna SGGW nr 4 z dnia 4 listopada 2008 r. oraz nr 5 z dnia 9 grudnia 2008 r.;

3) pisma dziekana Wydziału Technologii Drewna SGGW do Centralnej Komisji ds. Stopni Naukowych wraz z załącznikiem;

4) protokołu z posiedzenia Rady Wydziału Technologii Drewna SGGW z dnia 8 grudnia 2009 r. wraz z zatwierdzonym pełnym protokołem z przebiegu kolokwium habilitacyjnego.

Powyższy wniosek został uzupełniony wnioskiem z dnia 29 stycznia 2010 r. o udostępnienie sprawozdania Komisji Habilitacyjnej dot. dopuszczenia habilitanta dr inż. P. W. do kolokwium habilitacyjnego.

Dziekan Wydziału Technologii Drewna SGGW w dniu 14 lutego 2010 r. skierował do M. W. pismo, w którym zaprosił go do SGGW w celu umożliwienia mu dostępu do żądanych informacji. Jednocześnie poinformował ww., iż przed udostępnieniem mu żądanych informacji powinien on wylegitymować się dokumentem potwierdzającym stosunek pracy z periodykiem "[...]" lub innym, ewentualnie upoważnieniem do zbierania informacji wymienionych w pismach na rzecz redakcji tego periodyku bądź innego, zgodnie z wymogami o prawie prasowym.

M. W. w piśmie z dnia 17 lutego 2009 r. podał, że o udostępnienie żądanych przez niego informacji może żądać każdy obywatel. Do pisma załączył kserokopię własnej legitymacji prasowej, jak również poinformował, iż fakt, że jest publicystą i stałym współpracownikiem periodyku "[...]" został potwierdzony przez jego redaktora naczelnego.

M. W. w dniu 12 marca 2010 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność dziekana Wydziału Technologii Drewna SGGW zarzucając, iż doszło do naruszenia art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący w skardze podał m. in., że:

1) pochodzący z wyboru Dziekan Wydziału Technologii Drewna jest organem władzy publicznej, zaś dokumenty przewodu habilitacyjnego są dokumentami urzędowymi w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej (art. 6 ust. 2), jak również stanowią informację mającą charakter publiczny w rozumieniu art. 1 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 2, tj. zawierającą aktualną wiedzę o sprawach publicznych;

2) adresatem żądania udzielenia informacji na zasadach ustawy jest Dziekan – organ jednoosobowy państwowej szkoły wyższej, który jest częścią zakładu administracyjnego i jest podmiotem obowiązanym do jej udzielenia;

3) żądana informacja znajduje się w posiadaniu Dziekana (podmiotu), do którego zwrócono się o jej udzielenie;

4) dokumenty przewodu habilitacyjnego dr inż. P. W. dotyczą monografii naukowej, która została publicznie udostępniona i została napisana przez osobę publiczną – adiunkta szkoły wyższej, wykonującego zawód nauczyciela akademickiego. Nie mają tu zastosowania przepisy o ochronie danych osobowych dotyczące przestrzegania zakresu i trybu przetwarzania danych osobowych i przepisy dotyczące prywatności.

Skarżący wniósł o zobowiązanie dziekana Wydziału Technologii Drewna SGGW w Warszawie do wydania decyzji w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się wyroku i o zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę dziekan Wydziału Technologii Drewna SGGW w Warszawie podniósł, iż skarżący nie wniósł do JM Rektora SGGW zażalenia na bezczynność dziekana, a zatem nie spełnił wymogu określonego w art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Dalej podał, iż art. 7, 10 i 11 ustawy o dostępie do informacji publicznej określają sposób udostępnienia informacji publicznej. W myśl art. 12 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy, podmiot udostępniający informację publiczną jest zobligowany zapewnić możliwość jej kopiowania. Dokumenty związane z kolokwium habilitacyjnym nie stanowią informacji publicznej i są udostępniane, najczęściej poprzez wyłożenie do wglądu jedynie członkom Rady Wydziału. Dzieje się tak, gdyż stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 15 stycznia 2004 r. w sprawie szczegółowego trybu przeprowadzania czynności w przewodach doktorskim i habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora, jedynie rozprawa doktorska ma charakter publicznej obrony, a zatem dokumenty z nią związane stanowią informację publiczną i nakłada to konieczność ich wydania w postaci kserokopii. Natomiast kolokwium habilitacyjne ma charakter niepubliczny, stąd informacje udostępniane są jedynie członkom Rady Wydziału, nie są informacjami publicznymi i nie ma obowiązku ich udostępnienia. Przedstawiając powyższe stanowisko, Dziekan Wydziału Technologii Drewna SGGW wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i art. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

W świetle powyżej określonych przepisów sądy administracyjne orzekają, w zakresie swojej właściwości, m. in. w zakresie skarg na bezczynność organów, w przypadkach określonych w pkt 1 – 4 (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późń. zm.), oceniając postępowanie organów z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego. Właściwość Sądu dotyczy zatem niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych.

W przypadku skargi na bezczynność organu, przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.

Zdaniem Sądu, skarga M. W. na bezczynność Dziekana Wydziału Technologii Drewna SGGW w Warszawie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podać, iż zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (ust. 1). Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3). Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy (ust. 4).

Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), stanowi, że każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej (...).

Informacja publiczna może zostać udostępniona w drodze:

1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8,

2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 (na wniosek w formie ustnej lub pisemnej w przypadku nieudostępnienia informacji w Biuletynie) i 11 (w drodze wyłożenia lub wywieszenia w miejscach ogólnie dostępnych albo też przez zainstalowanie w miejscach ogólnie dostępnych urządzenia umożliwiającego zapoznanie się z tą informacją),

3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia (art. 7 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej).

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjęte jest stanowisko, że udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialno – techniczną. Żaden przepis prawa nie nakłada bowiem na dysponenta takiej informacji obowiązku nadawania tej czynności szczególnej formy. Natomiast w przypadku uznania, iż żądana informacja nie posiada przymiotu publicznej, organ powinien jedynie zawiadomić wnoszącego, iż żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym przedmiotową ustawą.

Stanowisko takie wyrażono m.in. w wyrokach NSA z 27 września 2002 r. II SAB 180/02 i z 27 września 2002r. II SAB 289/02 (niepubl.) i NSA z 19 grudnia 2002 r. II SA 3301/02 ("Monitor Prawniczy" 2003, nr 3, s. 196).

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W świetle tych przepisów informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 powołanej ustawy. Z treści tych przepisów wynika, iż informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa.

Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty nie będące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego.

W powyższym rozumieniu żądane przez skarżącego informacje dotyczące przewodu habilitacyjnego spełniają warunki informacji publicznej, dotyczą bowiem działania organu wykonującego funkcje publiczne tzn. Dziekana Wydziału Technologii Drewna SGGW. Należy podkreślić, że działający w tej sprawie dziekan wydziału nie jest organem administracji publicznej, o którym mowa w art. 1 Kpa, jednakże art. 60 ust. 6 ustawy z 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), stanowi, że organami jednoosobowymi uczelni są rektor i kierownicy podstawowych jednostek organizacyjnych. Kierownikiem wydziału jest dziekan. Nie może budzić zatem wątpliwości fakt, że dziekan będący kierownikiem podstawowej jednostki organizacyjnej, jest organem, który wykonuje funkcje publiczne.

Natomiast warunku informacji publicznej nie spełnia żądanie skarżącego udostępnienia autoreferatu i wykazu osiągnięć z dnia 6 lutego 2009 r. przesłanego przez dziekana Wydziału Technologii Drewna, gdyż dokument ten nie został przez organ (dziekana) wytworzony. Jego autorem jest bowiem dr inż. P. W., który wbrew twierdzeniu skarżącego nie jest osobą publiczną, wykonuje on co prawda funkcję publiczną, ale wytworzony przez niego dokument nie posiada cech informacji publicznej, gdyż jest jedynie wykonaniem obowiązku związanego z prowadzonym przewodem habilitacyjnym. Dziekan Wydziału Technologii Drewna SGGW nie był uprawniony do jego udostępnienia, chyba że uzyskałby zgodę na jego udostępnienie.

Podkreślić należy, że w każdym przypadku podmiot, do którego wpłynął wniosek o udostępnienie informacji publicznej, zobowiązany jest do ustalenia czy żądana przez wnioskodawcę informacja jest informacją publiczną, czy została już w jakikolwiek sposób udostępniona, czy możliwe jest jej udostępnienie i w jakiej formie. W zależności od wyniku dokonanych ustaleń podmiot taki powinien podjąć odpowiednie działania, by uniknąć zarzutu pozostawania w bezczynności w rozpatrzeniu wniosku.

Ustosunkowując się do stanowiska Dziekana zawartego w odpowiedzi na skargę, iż skarżący nie wyczerpał służących mu środków zaskarżenia (art. 52 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), należy stwierdzić, iż jest ono błędne. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, przed wniesieniem skargi na bezczynność w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, nie jest wymagane wezwanie do usunięcia naruszenia prawa przewidziane przed sądami administracyjnymi.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 149 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

Orzekając o kosztach Sąd działał na podstawie art. 200 w zw. z art. 209 powyżej określonej ustawy.



Powered by SoftProdukt