Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Wiesław Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Pawła L. na rozkaz personalny Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego w B. z dnia [...] 2005 r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej postanawia odrzucić skargę.

Decyzją nr [...] z dnia [...] 2003 r. Dowódca [...] Okręgu Wojskowego w B. na podstawie art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ( Dz. U. z 1997r., Nr 10, poz. 55 z późn. zm. ) oraz § 137 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych ( Dz. U. z 1997 r., Nr 7, poz. 38 z późn. zm.) w związku z przeformowaniem Wojskowej Komisji Uzupełnień W. i likwidacją wskutek tego, zajmowanego przez skarżącego stanowiska oraz dwukrotną odmową przez Pawła L. przyjęcia równorzędnego lub wyższego stanowiska służbowego, dokonał wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.

Na powyższą decyzję nie zostało wniesiono odwołania wobec czego decyzja ta stała się ostateczna.

Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] 2004 r. Stołeczna Wojskowa Komisja Lekarska w W. po przeprowadzonym badaniu zaliczyła skarżącego do III grupy inwalidztwa, orzekając jednocześnie jego niezdolność do zawodowej służby wojskowej.

W dniu [...] 2005 r. Paweł L. reprezentowany przez radcę prawnego Andrzeja R. wystąpił do Dowódcy Wojsk Lądowych z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego w B. z dnia [...] 2003 r., nr [...] wskazując, iż w ww. decyzji za podstawę prawną wypowiedzenia stosunku służbowego skarżącemu przyjęto art. 78 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. natomiast w uzasadnieniu podano jako przyczynę wypowiedzenia likwidację zajmowanego przez żołnierza stanowiska i odmowę przyjęcia przez skarżącego dwóch innych, oferowanych stanowisk.

W wyniku rozpoznania wniosku Dowódca Wojsk Lądowych wydał decyzję nr [...] z dnia [...] 2005 r., którą stwierdził nieważność decyzji Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego w B. Nr [...] z dnia [...] 2003 r. wskazując, iż z treści ww. decyzji trudno jest określić faktyczny powód stanowiący podstawę dokonanego wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej a tym samym nie spełnia ona wymogów art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W wyniku ujawnienia się nowego dowodu tj. orzeczenia Stołecznej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. nr [...] z dnia [...] 2004 r., istniejącego w dniu wydania decyzji i nieznanego organowi rozpatrującemu sprawę oraz mającego istotne znaczenie w sprawie, Dowódca Wojsk Lądowych postanowieniem nr [...] z dnia [...] 2005 r. wznowił postępowanie w sprawie rozstrzygniętej decyzją własną nr [...] z dnia [...] 2005 r.

Po przeprowadzeniu wznowionego postępowania Dowódca Wojsk Lądowych decyzją nr [...] z dnia [...] 2005 r. utrzymał w mocy decyzję własną nr [...] z dnia [...] 2005 r. uznając, iż nowy dowód nie ma wpływu na ww. decyzję.

Rozkazem personalnym nr [...] z dnia [..] 2005 r. Dowódca [...] Okręgu Wojskowego w B. zwolnił Pawła L. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł go do rezerwy wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarska niezdolności do służby wojskowej wskazując jednocześnie, iż zwolnienie nastąpi z dniem uprawomocnienia się orzeczenia.

Pismem z dnia [...] 2005 r. Paweł L. reprezentowany przez radcę prawnego Andrzeja R. wezwał organ do zaprzestania naruszenia prawa wnosząc o uchylenie ww. rozkazu personalnego, podjęcia wypłaty uposażenia należnego ww. żołnierzowi oraz skierowanie skarżącego do wojskowej komisji lekarskiej w celu ustalenia jego aktualnego stanu zdrowia i zdolności do zawodowej służby wojskowej.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia [...] 2006 r. Dowódca [...] Okręgu Wojskowego w B. poinformował skarżącego, iż przeprowadzone postępowanie jak i stwierdzenie rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] 2005 r. zwolnienia ww. z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia go do rezerwy było prawidłowe i zgodne z obowiązującym prawem. W związku z powyższym organ uznał, iż wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie zasługuje na uwzględnienie.

Pismem z dnia [...] 2006 r. skarżący działając przez pełnomocnika wniósł, na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.)- zwanej dalej p.p.s.a., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na opisany w sentencji postanowienia rozkaz personalny Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego w B. wskazując, iż zaskarżonym rozkazem organ rozstrzygnął, że wymienionego zwalnia z zawodowej służby wojskowej i przenosi go do rezerwy, pomimo że Dowódca Wojsk Lądowych decyzją z dnia [...] z dnia [...] 2005 r. stwierdził nieważność wypowiedzenia stosunku służbowego. Skarżący wniósł o ustalenie, że kwestionowana czynność organu, nie mająca oparcia w art. 111 ust. 3 z zw. z art. 115 ust 2 i 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ( Dz. U. Nr 179, poz. 1750 z późn. zm.) nie jest zgodna z prawem i nie wywołuje przypisywanych jej przez organ skutków prawnych.

W odpowiedzi na skargę Dowódca [...] Okręgu Wojskowego w B. reprezentowany przez radcę prawnego Mirosława H. wniósł o odrzucenie skargi wskazując, iż rozkaz personalny nie mieści się w kategorii czynności , o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., ponieważ stosownie do art. 115 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wydaje się go dla celów ewidencyjnych i stanowi to czynność o charakterze porządkowo-technicznym. W związku z tym organ wskazał, iż zaskarżony rozkaz ma charakter wtórny, deklaratoryjny do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej stwierdzającej niezdolność do służby wojskowej i potwierdza jedynie to co nastąpiło z mocy prawa. Organ wskazał ponadto, iż jeżeli skarżący zamierzał kwestionować ustanie stosunku służbowego w związku ze stanem zdrowia powinien uczynić to poprzez wniesienie odwołania od orzeczenia komisji lekarskiej o czym został poinformowany. Skoro więc nie kwestionował orzeczenia komisji stosownie do art. 115 ust 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się orzeczenia nastąpiło zwolnienie z zawodowej służby wojskowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.

Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Stosownie do art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., na który powołał się skarżący, sąd administracyjny jest właściwy w sprawach skarg na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

W związku z powyższym należy ustalić czy zaskarżony rozkaz jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącym uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem akt lub czynność o którym mowa w cytowanym przepisie powinien ustalać, stwierdzać, potwierdzać uprawnienia lub obowiązki określone przepisami prawa administracyjnego. Ponadto musi istnieć ścisły związek między ustaleniem, stwierdzeniem lub potwierdzeniem a możliwością realizacji uprawnienia wynikającego z przepisu prawa. Skarga z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. nie może dotyczyć sytuacji, kiedy określone obowiązki lub prawa wynikają wprost z przepisów prawa a wydane rozstrzygnięcie ma wyłącznie charakter deklaratoryjny tj. potwierdzający istnienie lub nieistnienia prawa lub obowiązku. W tym miejscu należy się zastanowić jaki charakter ma rozkaz personalny wydany na podstawie art. 115 ust 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Zgodnie z art. 115 ust 2 ww. ustawy zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadku ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do służby następuje z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się orzeczenia. Ponadto zgodnie z 115 ust 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych rozkaz personalny wydaje się wyłącznie do celów ewidencyjnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż rozkaz personalny jedynie stwierdza istnienie określonej sytuacji prawnej, ale jej nie tworzy ani nie kształtuje oraz że ma on charakter wyłącznie deklaratoryjny i jest wydany w celu usunięcia niepewności prawnej i jedynie na użytek wewnętrzny, do celów ewidencyjnych, porządkowych. Należy zauważyć, iż w sytuacji gdyby zaskarżony rozkaz personalny nie zostałby wydany to sytuacja prawna skarżącego nie uległaby zmianie, ponieważ zwolnienie nastąpiło z dniem uprawomocnienia się orzeczenia niezależnie od późniejszych czynności organu.

Na marginesie wskazać należy, iż w wezwaniu z dnia [...] 2005 r. pełnomocnik skarżącego sam uznał, iż decyzja ( rozkaz personalny) nr [...] Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego została wytworzona do celów ewidencyjnych i stanowi czynność o charakterze porządkowo-technicznym.

W świetle powyższego i w świetle regulacji zawartej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd uznał, iż rozkaz personalny wydany na podstawie art. 115 ust 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie może być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.

W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę, jako niedopuszczalną odrzucił.