Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie : WSA Mirosław Bator (spr.) WSA Mariusz Kotulski Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2012 r. sprawy ze skargi K.G. na bezczynność Burmistrza Miasta R. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta R. do wydania aktu lub podjęcia czynności w zakresie wniosku skarżącego K.G. z dnia 21 grudnia 2010 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w terminie do 14 dni; II. nie stwierdza, że bezczynność postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Burmistrza Miasta R. na rzecz skarżącego K.G. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

II SAB/Kr 35/12

Uzasadnienie

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011 r. skargę na bezczynność Burmistrza Miasta R. w przedmiocie udzielania informacji publicznej wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie K. G.. Wniósł on o zobowiązane Burmistrza do podjęcia czynności zmierzających do załatwienia jego wniosku z dnia 21 grudnia 2010 r. dotyczącego udostępnienia mu kopii mapy cyfrowej w wersji wektorowej lub rastrowej "Kierunki rozwoju przestrzennego" Studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta R. opracowanej w formie cyfrowej przez Pracownię Projektową Architektury i Urbanistyki J. B. w K. i pozostającej w posiadaniu Burmistrza Miasta R.. W uzasadnieniu wskazał on, iż pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. (wnioskiem) wystąpił on w oparciu o art. 2 ust 1 art. 10 ust.1 u.d.i.p. do Burmistrza Miasta R. o udostępnienie informacji publicznej kopii map cyfrowych w wersji wektorowej lub rastrowej "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego" poprzez nagranie na nośniku CD-R zgodnie z postanowieniem art. 12 ust 2 pkt 2 u.d.i.p plików informatycznych zawierających te mapy w wersji cyfrowej. Pismem z dnia 4 stycznia 2011 roku Burmistrz Miasta R. poinformował go, że udostępnienie żądanej informacji publicznej "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego" mogło nastąpić jedynie poprzez zlecenie wykonania skanowania map analogowych wchodzących w skład studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta R. firmie posiadającej odpowiednie urządzenia techniczne, oraz, że pobierze od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej kosztom wykonania skanowania i zapisu na płycie CD map wchodzących w skład studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego. Pismem z dnia 17 stycznia 2011 roku skarżący wyjaśnił, że we wniosku z dnia 21 grudnia 2010 roku żądał udostępnienia map "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego" opracowanych już w wersji cyfrowej przez Pracownię Projektową Architektury i Urbanistyki J. B. w K. i przekazanych przez tą pracownię projektową już w formie cyfrowej w posiadanie Burmistrzowi Miasta R., które to mapy w wersji cyfrowej pozostają w posiadaniu organu. Wyjaśnił przy tym, że żądane zgodnie z wnioskiem z dnia 21 grudnia 2010 roku mapy w wersji cyfrowej nie zostały opracowane w ramach pierwotnej umowy o opracowanie studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta i Gminy R. z dnia 7 stycznia 1999 roku, ale zostały opracowane już po uchwaleniu przez Radę Miasta R. studium, w ramach umowy o dzieło z dnia 14 czerwca 2007 roku, zawartej przez Gminę R. z Pracownią Projektową Architektury i Urbanistyki J. B. w K.. Wyjaśnia również, że nie zgadza się na zaproponowane przez Burmistrza Miasta R. udostępnienie żądanej informacji na drodze wykonania skanu z map analogowych "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego", opracowanych w formie wydruków barwnych wraz ze studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta i Gminy R. w ramach umowy z dnia 7 stycznia 1999 roku, ale że żąda udostępnienia map "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego" opracowanych już w formie cyfrowej przez Pracownię Projektową Architektury i Urbanistyki J. B. w K., które pozostają w posiadaniu Burmistrza Miasta R.. W dniu 31 stycznia 2011 roku Burmistrz Miasta R. pismem wezwał go do wyjaśnienia, czy pismo z dnia 17.01.2011 roku stanowi nowy wniosek z określeniem aktualnego żądania udostępnienia informacji publicznej, a wniosek z dnia 21.12.2010 roku należy traktować jako wycofany, czy też organ ma rozpatrywać obydwa pisma. Z kolei pismem z dnia 4 lutego 2011 roku skarżący wyjaśnił, że podtrzymuje swoje żądanie wyrażone w piśmie z dnia 17.01.2011 roku, które jest jedynym jego wnioskiem w sprawie, Wyjaśnił, że w piśmie z dnia 21 grudnia 2010 roku, żądał udostępnienia mu map opracowanych w formie elektronicznej, a w takiej to formie znajdują się również mapy o które wnioskował w piśmie z dnia 17.01. 2011 roku. Pismem z dnia 16.02.2012 skarżący wezwał Burmistrza Miasta R. do ostatecznego rozpoznania jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 21 grudnia 2010 roku, doprecyzowanego pismem z dnia 17 stycznia 2011 roku, i do udostępnienia mu w tym terminie żądanej informacji publicznej albo do wydania w tym terminie decyzji administracyjnej o odmowie udostępnienia żądanej informacji publicznej. Pismem z dnia 18.02.2011 Burmistrz Miasta R. poinformował skarżącego, że nie dysponuje żądaną przez skarżącego mapą cyfrową "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego", oraz, że mapa ta nie podlegała udostępnieniu w oparciu przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej z uwagi na ochronę praw autorskich przysługujących Pracowni Projektowej Architektury i Urbanistyki J. B. w K. do tej mapy jako do utworu w rozumieniu art.l ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych : "Ponadto Burmistrz R. informuje, iż Posiadany materiał powstał w oparciu o twórczą pracę grafików za pomocą licencjonowanych narzędzi informatycznych, która polegała na tworzeniu nowego rastra w oparciu o skan mapy oraz wpasowaniu i kalibrowaniu go w układ współrzędnych poprzez powiązanie punktów rzeczywistych w terenie z punktami na rastrze. Jest to bardzo ważny i trudny ciup, gdzie duże znaczenie ma doświadczenie grafika przy doborze właściwych punktów, tak aby otrzymać nie zdeformowany materiał, który jak najwierniej odwzoruje rzeczywistość. Jest to żmudna praca wymagająca czasem wielu powtórzeń. W związku z powyższym forma cyfrowa mapy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego "Kierunki zagospodarowania przestrzennego" będąca w posiadaniu tut. Urzędu nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. W ocenie skarżącego Burmistrz potwierdza, że pozostaje w posiadaniu żądanej informacji publicznej – mapy cyfrowej, nie udostępnia tej informacji, nie wydając przy tym decyzji administracyjnej o odmowie jej udostępnienia. Świadczy to wyłącznie o celowym pozbawianiu skarżącego dostępu do informacji publicznej, której udostępnienie jest niewygodne dla organu. Zdaniem skarżącego prawo autorskie nie stwarza przeszkód dla udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej. Pomimo bowiem, że wersja cyfrowa mapy "Kierunki rozwoju przestrzennego" nie była zawarta w pierwotnie opracowanym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy R., sama mapa "Kierunki rozwoju przestrzennego" stanowi dokument urzędowy w rozumieniu art.4 pkt 2 p.a.. i to niezależnie od jej formy - czy mapa ta będzie wydrukiem barwnym, skanem cyfrowym z tego wydruku, zdjęciem cyfrowym tego wydruku, czy dowolną inną reprodukcją cyfrowa mapy wchodzącej w skład studium, w tym również formą powstałą przy znacznym nakładzie pracy i użyciu licencjonowanych narzędzi informatycznych ze strony zewnętrznego projektanta. Mapa "Kierunki rozwoju przestrzennego" weszła bowiem w skład uchwalonego studium, a zatem od momentu uchwalenia studium nie pozostaje już projektem, do którego prawa autorskie mogłyby przysługiwać projektantowi, i stała się dokumentem urzędowym, do którego znajduje zastosowanie wyłączenie zawarte w art.4 pkt 2 p.a.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta R. wniósł w pierwszej kolejności o odrzucenie skargi a ewentualnie w razie nieuwzględnienia tego żądania przez sąd, o oddalenie skargi. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi organ podniósł, iż zaskarżenie bezczynności organu administracji publicznej dopuszczalne jest w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest zaskarżenie decyzji, postanowień oraz innych aktów i czynności. Pismo informacyjne nie jest bowiem aktem ani czynnością o jakich mowa w art. 3 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Uzasadniając wniosek o oddalenie skargi organ wskazał z kolei, iż, nie nabył od wykonawcy Pracowni Projektowej Architektury i Urbanistyki w K. autorskich praw majątkowych do mapy objętej wnioskiem skarżącego, "Kierunki rozwoju przestrzennego" to nie mógł tej mapy rozpowszechnić. Stwierdził również że mapa ta wykonana została według ustaleń organu po uchwaleniu przez Radę Miasta studium, stąd nie była integralną częścią uchwały w sprawie przyjęcia studium uwarunkowań i kierunków rozwoju przestrzennego Miasta i Gminy R. i w konsekwencji nie znajduje do niej zastosowania przepis art. 4 prawa autorskiego. Jako drugą przyczynę oddalenia skargi Burmistrz wskazał, że wbrew twierdzeniom skarżącego, nie pozostaje w bezczynności, bowiem wniosek skarżącego z dnia 21 grudnia 2010 r. załatwił przesyłając mu pisma znajdujące się w aktach sprawy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej jedynie pod względem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach - art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.".

Stwierdzić przede wszystkim należy, iż żądnie odrzucenia skargi było bezpodstawne. Niniejsze postępowanie nie dotyczy bowiem odwołania od pisma jakie organ doręczył skarżącemu a informujące go o przyczynach dla których nie może udostępnić żądanej informacji (nie było to przedmiotem zaskarżenia), ale dotyczy bezczynności organu. Sytuacji w której wbrew obowiązkowi nałożonego na ten organ ustawą z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.2001 Nr 112 poz.1198) organ nie wydaje aktu lub nie podejmuje czynności.

Bezczynność organu administracji ma miejsce wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub prowadził postępowanie w sprawie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu, albo nie podjął stosownej czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność wskazująca na powody, dla których określony akt nie został podjęty lub czynność nie została dokonana a w szczególności, czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu, czy też wiąże się z jego przeświadczeniem, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana.

W niniejszej sprawie spełnione zostały warunki formalne do wystąpienia ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu. Zgodnie z orzecznictwem skarga w przedmiocie bezczynności organu w udostępnieniu informacji publicznej nie musi zostać poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Postępowanie w przedmiocie skargi na bezczynności nie jest prowadzone na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym a ponadto w takiej jak ta sprawa sąd administracyjny jest sądem właściwym do jej rozpoznania. Nie zachodzą przesłanki odrzucenia skargi.

Przechodząc do uzasadnienia merytorycznego sprawy należy wskazać, że skarga jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim należy wskazać, że w sprawie dostępu do informacji publicznej należy przede wszystkim ocenić treść wniosku w sprawie udostępnienia takiej informacji. To bowiem we wniosku wnioskodawca formułuje żądanie, które później jest przedmiotem postępowania. Wniosek skarżącej zawierał zaś żądanie udostępnienia kopii map cyfrowych w wersji wektorowej lub rastrowej "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" oraz "Kierunki rozwoju przestrzennego" poprzez nagranie na nośniku CD-R (pismo precyzujące wniosek z 17. 01.2011 r.). Był to więc wniosek sformułowany alternatywnie, zakładający możliwość udzielenia wnioskowanej informacji w różny sposób (różnymi mapami).

Mapa cyfrowa to mapa w postaci przystosowanej do komputerowego przetwarzania zawartych na niej danych geograficznych. Mapa ta tworzona jest poprzez komputerowe (cyfrowe) nakładanie warstw tematycznych z obiektami i elementami graficznymi. Mapa wektorowa w postaci cyfrowej to mapa, której elementy treści opisywane są za pomocą zbiorów punktów o znanych współrzędnych. Treść mapy wektorowej nie odbiega od treści analogicznej jej mapy rastrowej (kreskowej). Mapa rastrowa to mapa w formie cyfrowej otrzymywana najczęściej poprzez skanowanie mapy analogowej. Mapa analogowa to z kolei mapa papierowa (drukowana). Różnica między mapą rastrową a wektorową pojawia się w sposobie ich przetwarzania, gromadzenia i udostępniania. Mapy wektorowe powstają w ramach pomiarów bezpośrednich, w procesie digitalizacji. Mapa rastrowa to bitmapa będąca cyfrową reprezentacją mapy wykonanej w konkretnej skali i odwzorowaniu kartograficznym.

Załączniki graficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania mają z reguły postać map analogowych. Nie było więc żadnych przeszkód żeby żądanie skarżącej wynikające z jego wniosku z dnia 23 lipca 2010 r. zostało spełnione chociażby poprzez nagranie na nośnik CD-R wersji rastrowej wnioskowanych map. Z odpowiedzi Burmistrza Miasta R. wynika, że organ ten dysponował każdym z rodzajów ww. map, również mapami cyfrowymi ww. obszarów, które pomimo sporządzenia ich na potrzeby organów gminy celem uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – nie mogły zostać "udostępnione" z powodu dalszego posiadania praw autorskich po stronie pracownik projektowej, która mapy te sporządziła.

Jak wyżej podniesiono, bezczynność organu polega na nieudzielaniu wnioskowanej informacji publicznej lub nie wydaniu decyzji w terminie przewidzianym przepisami prawa (14 dni) - art. 13 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), zwanej dalej "u.d.i.p.". Zgodnie zaś z ust. 2 art. 13 u.d.i.p jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

W niniejszej sprawie organ doszedł do wniosku, że żądana informacja nie może zostać udostępniona więc w ustawowym terminie poinformował o tym wnioskodawcę w piśmie, na które nie służy żaden środek zaskarżenia. Powołał się przy tym na orzecznictwo z którego wynika, że w sytuacji, gdy żądana informacja nie jest informacją publiczną w rozumieniu powołanej ustawy lub nie jest w posiadaniu organu - załatwieniem sprawy jest poinformowanie o tym wnioskodawcy.

Należy wyjaśnić że organ, do którego wpłynął wniosek o udostępnieni informacji publicznej bada w pierwszej kolejności czy żądana informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu u.d.i.p., a jeśli tak czy nie istnieją przepisy szczególne regulujące jej udostępnianie.

W ocenie Sądu organ błędnie przyjął, że żądana przez skarżącego informacja publiczna jest objęta ochroną prawa autorskiego w zakresie uniemożliwiającym (wykluczającym) udostępnienie jej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Jednakże w art. 4 powołanej ustawy ustawodawca przewidział wyłączenia spod ochrony prawa autorskiego postanawiając, że nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego: 1) akty normatywne lub ich urzędowe projekty; 2) urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole; 3) opublikowane opisy patentowe lub ochronne; 4) proste informacje prasowe. Mapy "Kierunki rozwoju przestrzennego" oraz "Uwarunkowania rozwoju przestrzennego" w formie barwnego wydruku stanowią załączniki do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, a zatem są integralną częścią dokumentu urzędowego. Skoro tak, to zgodnie z powołanym wyżej przepisem nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego. W wyroku z dnia 17 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie o sygn. akt II SA/Op 20/07, opub. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych stwierdził, że "Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów w jakikolwiek sposób dotyczących organu, bez względu na to, co jest ich przedmiotem, przy czym nie chodzi tylko o dokumenty wytworzone przez organ, ale i takie, których organ używa przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części dotyczą organu), nawet gdy nie pochodzą wprost od niego". Zatem również opracowania, mapy, ekspertyzy dołączone do dokumentów i sporządzone na zlecenie organu administracji nie są chronione prawem autorskim w zakresie uniemożliwiającym ich udostępnienie w drodze dostępu do informacji publicznej.

Jak podano powyżej bez znaczenia dla stwierdzenia bezczynności organu pozostaje czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu, czy też wiąże się z jego przeświadczeniem, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana. Organ był w posiadaniu żądanej informacji publicznej i powinien w ustawowym terminie ją udostępnić wnioskodawcy zgodnie z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku (art. 14 ust. 1 u.d.i.p.).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej w art. 12 nakłada na podmiot dysponujący informacją publiczną obowiązek umożliwienia: kopiowania informacji publicznej albo jej wydruk lub przesłania informacji publicznej albo przeniesienia jej na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji. Zatem żądanie zgłoszone we wniosku skarżącego mieściło się w regulacji powołanej ustawy. Zgodnie z art. 14 ust. 2 u.d.i.p. jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się.

Jeśli zatem organ nie dysponowałby wersją cyfrową mapy, a jedynie barwnym wydrukiem, to powinien był stronę o tym poinformować i umożliwić jej przeniesienie wydruku na nośnik CD-R. Powinien był wyznaczyć termin, w którym możliwe będzie udostępnienie żądanej informacji, nie dłuższy niż 2 miesiące i podać w jaki sposób informacja może zostać udzielona.

Sąd nie podziela zapatrywania Burmistrza Miasta R. również co do zakresu wyłączenia z regulacji ustawy o dostępie do informacji publicznej w odniesieniu do treści art. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustawa o dostępie do informacji publicznej odsyła wprawdzie w zakresie w niej nie uregulowanym do innych ustaw, ale też zawiera bardzo szeroki zakres przedmiotowy – co do zasady każda informacja o sprawach publicznych jest informacją publiczną. Przepis art. 6 u.d.i.p. zawiera przykładowy katalog takich informacji wprost wskazując, że udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o zamierzeniach działań władzy ustawodawczej oraz wykonawczej i projektowaniu aktów normatywnych (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a i b u.d.i.p.). Jeżeli organ administracji publicznej w ramach wykonywania zadań publicznych zleca wykonanie jakichkolwiek dokumentów służących, czy też znajdujących zastosowanie w zakresie wykonywania danego zadania publicznego – tym samym stanowi to informację publiczną. Jeżeli w ramach przygotowywania projektu uchwały w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego danej gminy organowi (organom) gminy potrzebne były mapy w różnych wersjach (np. wektorowej, cyfrowej, analogowej), to znaczy, że z chwilą otrzymania tych map przez organ samorządu terytorialnego, były one lub mogły być pomocne przy wykonywania danego zadania publicznego (uchwalenia studium). Dla uznania, czy mapy te stanowią informację publiczne nie ma znaczenia, czy zostały one przygotowywane przez sam organ (aparat pomocniczy organu administracji), czy też zlecone do przygotowania przez podmiot spoza administracji. Podnoszona kwestia zastrzeżenia praw autorskich do niektórych postaci map przez pracownię projektową (autora tych map) nie jest skuteczna przed uznaniem takich map za przedmiot informacji publicznej. Może zaś być przedmiotem odrębnego postępowania między autorem mapy a jednostką samorządu, na rzecz której mapę sporządzoną co do skuteczności dokonania takiego zastrzeżenia bądź jego rozumienia. Sprawy te nie podlegają rozstrzyganiu w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Zbieżne z prezentowanym wyżej stanowiskiem w analogicznych sprawach zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawach II SAB 113/10 oraz II SAB114/10 a także Naczelny Sąd Administracyjny w sprawach I OSK 667/11 oraz I OSK 1048/11.

Podsumowując należy stwierdzić, że Burmistrz Miasta R. pozostaje w bezczynności w przedmiocie załatwienia wniosku Z. N. z dnia 23 lipca 2010 r. w sprawie udostępnienia informacji publicznej. Sąd orzekający podziela stanowisko zawarte w tezie nr 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. akt II SAB/Łd 29/0, w której uznano, że skoro podmiot zobowiązany nie udostępnia informacji, do której każdemu służy prawo z mocy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej nie wydaje decyzji odmownej (bo twierdzi, że w świetle ustawy nie ma do tego uprawnień), to pozostaje w bezczynności. Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. osobie, która nie uzyskała informacji służy więc skarga na bezczynność. Zapewnia ona ochronę w sytuacji, gdy zainteresowany nie uzyskuje ani dostępu do informacji, który winien mieć zapewniony ex lege, ani decyzji odmownej.

W oparciu o powyższe Sąd na podstawie art. 149 P.p.s.a. orzekł jak w pkt I wyroku. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a.