Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. Z. i S. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 382/20 w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi R. Z. i S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 26 lutego 2016 r., nr KOC/7533/Fi/14 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. postanawia oddalić zażalenie.

Postanowieniem z 17 kwietnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 382/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") odrzucił zażalenie R. Z. i S. Z. (dalej: "Skarżący") na zarządzenie Zastępcy Przewodniczącej Wydziału III WSA z dnia 1 marca 2022 r. jako wniesione po upływie terminu.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy WSA podał, że zarządzeniem z 1 marca 2022 r. zarządzono ściągniecie solidarnie od Skarżących kwoty 100 zł tytułem nieuiszczonej opłaty kancelaryjnej. Odpis zarządzenia doręczono pełnomocnikowi Skarżących 22 marca 2022 r. Pismem z 30 marca 2022 r., wniesionym w tej samej dacie, Skarżący wnieśli zażalenie na powyższe zarządzenie. W ocenie WSA, termin do wniesienia zażalenia upłynął 29 marca 2022 r. Z kolei jak wynika z akt sprawy, zażalenie na powyższe postanowienie zostało wniesione w dniu 30 marca 2022 r. (UPP – k. 288 akt sądowych), a więc po terminie przewidzianym do dokonania tej czynności, który upływał 29 marca 2022 r.

Skarżący wnieśli zażalenie na powyższe postanowienie zaskarżając je w całości. Podniesiono ponadto, że w zażaleniu z dnia 30 marca 2022 r. został także złożony wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia ze względu na wskazany i opisany w zażaleniu powód.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 z późn. zm.; dalej jako: "p.p.s.a."), w zw. z art. 194 § 2 i art. 197 § 2 p.p.s.a., sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

W rozpoznawanej sprawie, Skarżący wnieśli zażalenie na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału III WSA, po upływie siedmiodniowego terminu na dokonanie tej czynności procesowej, dlatego Sąd ten zobowiązany był zastosować instytucję przewidzianą w art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 194 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. i zażalenie odrzucić. Z materiału dowodowego, znajdującego się w aktach sądowych, jednoznacznie wynika, że odpis zarządzenia z dnia 1 marca 2022 r. został doręczony pełnomocnikowi Skarżących w dniu 22 marca 2022 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - karta 288 akt sądowych). Termin na wniesienie zażalenia przez Skarżących upłynął dnia 29 marca 2022 r. Tymczasem Skarżący wnieśli zażalenie dnia 30 marca 2022 r., a więc jeden dzień po upływie ustawowego terminu na wniesienie zażalenia, o którym stanowi przepis art. 194 § 2 p.p.s.a. Dlatego WSA prawidłowo zastosował przepisy procedury sądowoadministracyjnej i zażalenie odrzucił.

Odnosząc się natomiast do argumentów podniesionych w zażaleniu wskazać należy, że sprowadzają się one do stwierdzenia braku winy w uchybieniu terminowi do wniesienia zażalenia. Jest to kwestia, która podlega ocenie przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu, a nie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu zażalenia. Ocena przesłanek braku winy w uchybieniu terminowi nie mieści się zatem w granicach rozpoznania niniejszego zażalenia. Trzeba bowiem zauważyć, że Skarżący pismem z dnia 30 marca 2022 r. złożyli wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia, zaś zarządzeniem z 8 lipca 2022 r. Przewodnicząca Wydziału III WSA zarządziła jego rozpatrzenie po zakończeniu postępowania wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji