Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Andrzej Kołodziej (spr.), Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie wniosku z dnia 13 czerwca 2011 r. o udostępnienia informacji publicznej zarejestrowanego pod poz. 3009/2011 1) zobowiązuje Wójta Gminy [...] do rozpatrzenia wniosku W. S. z dnia 13 czerwca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie pkt 1 oraz pkt 2 w części dotyczącej faktur dokumentujących poniesienie kosztów opublikowania artykułów prasowych przez gminę w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania; 2) w pozostałej części oddala skargę; 3) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego B. S. kwotę 240 zł ( słownie: dwieście czterdzieści) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć 20/100) podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Wnioskiem z dnia 13 czerwca 2011 r. W. S. zwrócił się do Urzędu Gminy [...] o udostępnienie informacji publicznej w postaci:

1. odpisu audytu teleinformatycznego oraz odpisu opracowania analizy finansowej dla projektu "Rozwój dostępu do Internetu w Gminie [...] dla mieszkańców zagrożonych wykluczeniem cyfrowym",

2. odpisu artykułów prasowych opublikowanych na zlecenie gminy dla promocji ww. projektu, ze wskazaniem miejsca (tytułu prasowego) i daty publikacji oraz odpisu faktury dokumentacji poniesienie kosztów przez gminę.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Wójt Gminy [...] pismem z dnia 27 czerwca 2011 r. podał, że informacje dotyczące wskazanego projektu zostały przekazane wnioskodawcy we wcześniejszych pismach oraz iż zostały one umieszczone na stronie internetowej Urzędu Gminy.

Organ wskazał też, że ze względu na charakter dokumentów i zakres żądanych informacji, dokumenty mogą być udostępnione do wglądu w Urzędzie Gminy. Poniósł jednocześnie, iż zgodnie z wyrokiem WSA w Lublinie, II SAB/Lu 78/10, prawo do otrzymania informacji publicznej nie jest równoznaczne z prawem do otrzymania kopii dokumentów, prawo to obejmuje przede wszystkim uprawnienie do wglądu do dokumentów urzędowych.

Ponadto w piśmie z dnia 11 lipca 2011 r., skierowanym do wnioskodawcy, Wójt Gminy [...] stwierdził, że pomimo wielokrotnego przebywania w Urzędzie Gminy, nie skorzystał on z zaproponowanej formy dostępu do informacji. Poinformował również, że żądane informacje w najbliższym czasie zostaną umieszczone na platformie internetowej stworzonej na potrzeby obsługi wskazanych projektów, która dostępna będzie poprzez stronę BIP Urzędu Gminy [...].

W skardze na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie nieudzielenia informacji publicznej, żądanej wnioskiem z dnia 13 czerwca 2011 r., W. S. wniósł o zobowiązanie organu do niezwłocznego udzielenia wnioskowanej informacji oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że organ notorycznie i celowo gra na zwłokę, odpowiada wymijająco, wprowadza w błąd, uchyla się od udzielenia informacji publicznej bądź odsyła do innego organu, pozostając w bezczynności. Skarżący wniósł o rozważenie skorzystania przez Sąd z uprawnienia wynikającego z art. 155 § 1 p.p.s.a. i poinformowania o fakcie powtarzających się naruszeń prawa właściwe organy zwierzchnie, z wyłączeniem Rady Gminy.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy [...] wniósł o jej oddalenie, ewentualnie odrzucenie na podstawie art. 58 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wskazał, że pismami z dnia 27 czerwca 2011 r. oraz 11 lipca 2011 r. poinformowano skarżącego o sposobie udostępnienia żądanych informacji. Ponadto podniósł, że jego żądania są bezprecedensowe i załączył kopię dokumentu Rady Gminy [...], przedstawiającego wyjątkowość tej sprawy oraz podał, że od chwili jego przyjęcia ilość wniosków, skarg i zażaleń wzrosła z 250 do ponad 300.

W piśmie procesowym z dnia 21 listopada 2011 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu wniósł uwzględnienie skargi w całości, gdyż wniosek dotyczy informacji publicznej, a organ nie udzielił dotychczas przedmiotowej informacji.

W uzasadnieniu podniósł w szczególności, że strona internetowa urzędu nie jest tożsama z Biuletynem Informacji Publicznej, a nadto, iż wskazanie BIP jest skuteczne o tyle, o ile informacje tam zamieszczone dotyczą wprost informacji, o które wystąpił wnioskujący.

Powołując się na treść art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej stwierdził, że udostępnienie informacji publicznej następuje w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem, a odstępstwo jest możliwe, jeżeli środki techniczne, którymi dysponuje organ, uniemożliwiają mu takie udostępnienie. Organ nie informował zaś, by taka sytuacja miała miejsce.

Pełnomocnik stwierdził ponadto, że argumentacja zmierzająca do wykazania bezzasadności skargi poprzez odwołanie się do Oświadczenia, Opinii i Deklaracji nr I/2011 Rady Gminy [...] z dnia 19 maja 2011 r. w sprawie znieważania organów i funkcjonariuszy publicznych Gminy [...], nie ma wpływu na obowiązek rzetelnego rozpatrzenia konkretnego wniosku obywatela o udostępnienie informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Skarga oceniana w świetle powyższych kryteriów w przeważającej części zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych oraz poglądami doktryny, informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona bądź odnoszona do szeroko rozumianych władz publicznych oraz osób pełniących funkcje publiczne, a także innych podmiotów, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie ich kompetencji. Informację publiczną stanowi więc m.in. treść i postać dokumentów urzędowych, w tym wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą, jak stanowi przepis art. 6 ust. 1 pkt 4a lit. c ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Jednocześnie bliższa analiza art. 6 powołanej ustawy, poparta również orzecznictwem i stanowiskiem doktryny, wskazuje, iż wnioskiem o udostępnienie mogą być objęte jedynie informacje o określonych faktach, danych lub stanach zjawisk na dzień ich udostępnienia.

Ponadto w orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że wniosek zainteresowanego rodzi po stronie dysponenta informacji obowiązek jej udostępnienia wtedy, gdy informacja ta nie została wcześniej udostępniona i nie funkcjonuje w obiegu publicznym. Przy czym, jedynie udostępnienie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej zwalnia jej dysponenta od udostępnienia jej na wniosek, jak wynika z art. 10 ust. 1 ustawy (por. wyrok NSA z dnia 20 listopada 2003 r., II SAB 372/03, Lex Polonica, "Wokanda" 2004, nr 5, s. 33, wyrok WSA w Gliwicach z 22 stycznia 2004 r., II SA/Ka 2633/03, niepubl.).

Oceniając pod tym względem wniosek skarżącego, należy przyjąć, że żądanie zawarte w pkt 1 niewątpliwie dotyczy informacji publicznej, gdyż zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. c, udostępnieniu podlega informacja publiczna o danych publicznych, w tym treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej. Zgodnie zaś z orzecznictwem, za informację publiczną uznaje się również dane publiczne, w tym treść wystąpień i ocen odnoszących się do organów władzy publicznej. Bez wątpienia audyt systemu teleinformatycznego oraz opracowanie analizy finansowej przedmiotowego projektu, spełnia powyższe wymogi. Z kolei faktury dokumentujące poniesienie przez gminę kosztów związanych z promocją projektu obrazują sposób gospodarowania środkami publicznymi i są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy.

Natomiast artykuły prasowe opublikowane na zlecenie gminy w związku z promocją projektu, ze wskazaniem daty i miejsca publikacji, przymiotu informacji publicznej nie posiadają. Nie są to bowiem informacje o danych publicznych wskazanych w przepisie art. 6 ust. 1 pkt 4, stąd też skarga w tej części nie jest zasadna.

Bez wątpienia Wójt Gminy [...] jako organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, którą jest gmina, jest organem władzy publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a więc podmiotem obowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.

Zasadne jest uznanie, że w odniesieniu do żądania zawartego w pkt 1 oraz w pkt 2 w zakresie faktury dokumentującej poniesione przez gminę koszty na promocję projektu, ma zastosowanie ustawa o dostępie do informacji publicznej ze względu na jej zakres przedmiotowy i podmiotowy.

Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy, udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku.

Tymczasem w rozpoznawanej sprawie organ poinformował wnioskodawcę z jednej strony o umieszczeniu informacji dotyczących projektu na stronie internetowej urzędu gminy, z drugiej zaś wskazał, że ze względu na charakter dokumentów i zakres żądanych informacji, dokumenty mogą być udostępniane w siedzibie Urzędu Gminy.

Nie powiadomił przy tym, że środki techniczne, którymi dysponuje, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku.

Odnosząc się do pierwszej kwestii, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jedynie udostępnienie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej, nie zaś na stronie internetowej organu, zwalnia od obowiązku udostępnienia jej na wniosek. Natomiast odnośnie drugiego zagadnienia należy wskazać, że działanie organu nie daje podstaw do uznania, iż spełnione zostały wymogi niezbędne do zastosowania trybu przewidzianego w art. 14 ust. 2 ustawy.

W tej sytuacji zasadne jest przyjęcie, że Wójt Gminy [...] pozostaje w bezczynności nie udostępniając informacji publicznej we wskazanym przez Sąd zakresie.

Z bezczynnością organu mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub też nie podjął stosownej czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma przy tym znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty, a czynność dokonana, w szczególności, czy jest to wynikiem zawinionej bądź niezawinionej opieszałości organu, czy też wiąże się z przeświadczeniem organu, że stosowny akt w ogóle nie powinien zostać podjęty, a czynność dokonana.

Z tego względu żadnego znaczenia przy badaniu zasadności skargi na bezczynność nie ma załączona przez organ do odpowiedzi na skargę kopia "Oświadczenia, Opinii i Deklaracji" z dnia 19 maja 2011 r.

Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 149 § 1 i § 2 oraz art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku. O przyznaniu wynagrodzenia pełnomocnikowi z urzędu Sąd orzekł na podstawie art. 250 powołanej ustawy w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynność radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).