Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 lutego 2021 r. sygn. akt III SA/Po 798/20 w zakresie odrzucenia zażalenia i zwrotu wpisu w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia: oddalić zażalenie.

Zaskarżonym postanowieniem z 18 lutego 2021 r., sygn. akt III SA/Po Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odrzucił zażalenie R. K. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III tegoż sądu z dnia 12 stycznia 2021 r. o skierowaniu sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym w składzie trzech sędziów.

W uzasadnieniu wskazał, że żaden przepis ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ani ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm., dalej: "ustawa COVID-19") nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na zarządzenie przewodniczącego o skierowaniu sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym, w tym zwłaszcza na zarządzenie – jak ma to miejsce w rozpatrywanym przypadku – wydane w oparciu o art. 15zzs4 ust. 3 ustawy COVID-19. Zażalenie na to zarządzenie uznać należało za niedopuszczalne.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący, zaskarżając je w całości, zarzucając mu:

1. obrazę przepisów prawa procesowego – art. 90 § 1 p.p.s.a., polegające na niesłusznym skierowaniu sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym, skoro z naruszonego przepisu wynika, że zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest jawność posiedzeń, co doprowadzi to tego, że skarżący zostanie pozbawiony możliwości zabrania głosu w posiedzeniu i podania informacji mogących mieć istotne znaczenie w sprawie,

2. obrazę przepisów prawa procesowego – art. 119 pkt 1 – 5 p.p.s.a., polegające na niesłusznym skierowaniu sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym skoro naruszony przepis nie stanowi podstawy prawnej do skierowania sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z przyczyny intensyfikacji rozwoju epidemii i wprowadzenie ograniczeń związanych z objęciem miasta Poznania obszarem zaliczanym do strefy czerwonej,

3. naruszenie art. 15zzs3 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. 2020, poz. 875), poprzez błędną jego wykładnię polegającą na niesłusznym skierowaniu sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym, skoro naruszony przepis odnosi się wyłącznie do postępowań toczących się według zasad określonych przez Kodeks postępowania cywilnego, a nadto przepis ten nie zawiera jednostki redakcyjnej oznaczonej jako "ust. 3".

W związku z powyższym wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia i skierowanie sprawy do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak słusznie zauważył Sąd I instancji, przepisy działu dotyczącego zażaleń na postanowienia stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia. Zarządzenia przewodniczącego, analogicznie jak postanowienia sądu I instancji, są więc zaskarżalne jedynie wówczas, gdy przepis ustawy wyraźnie tak stanowi.

W tej sprawie, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarządzenie przewodniczącego o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne jest niezaskarżalne. Ustawodawca w ustawie COVID, odmiennie niż w przypadku postępowania cywilnego, gdzie umożliwił stronom złożenie w terminie 7 dni sprzeciwu od zarządzenia przewodniczącego o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne (por. art. 15zzs1 pkt 2 ustawy), w postępowaniu sądowoadministracyjnym takiej możliwości nie przewidział. W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi także brak jest podstawy prawnej umożliwiającej zaskarżenie zarządzenia przewodniczącego o skierowaniu sprawy na posiedzenie niejawne. Środek zaskarżenia w postaci sprzeciwu przewidziany jest wyłącznie od zarządzeń i postanowień wydanych przez referendarza sądowego (por. art. 167a § 2, art. 259 § 1 p.p.s.a.). Sąd I instancji błędnie w zaskarżonym zarządzeniu podał art. 15zzs3 ust. 3, a nie art. 15zzs4 ustawy COVID, jednak powyższe uchybienie nie wpłynęło na wynik sprawy, gdyż zaskarżone zarządzenie odpowiada prawu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.