Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. S.A. z siedzibą w B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 443/09 w sprawie ze skargi R. S.A. z siedzibą w B. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 443/09 odrzucił skargę R. S.A. z siedzibą w B. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

W uzasadnieniu postanowienia WSA wskazał, że R. S.A. z siedzibą w B. pismem z dnia 29 stycznia 2009 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. skargę na powołaną wyżej decyzję. Skarga została podpisana przez rzecznika patentowego B. J., zaś przy załączonym do niej pełnomocnictwie nie złożono dokumentu wskazującego na sposób oraz osoby upoważnione do reprezentowania Spółki.

Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 13 marca 2009 r. pełnomocnik Spółki został wezwany do usunięcia braku formalnego skargi poprzez złożenie dokumentu wskazującego sposób i osoby upoważnione do reprezentowania skarżącej, tj. pełnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego - w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.

Zdaniem Sądu I instancji, powyższe wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 4 marca 2009 r., a co za tym idzie termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upłynął w dniu 11 marca 2009 r. Pełnomocnik Spółki wykonał wezwanie Sądu dopiero w dniu 26 marca 2009 r. czyli, w ocenie WSA, po upływie terminu. Z tego powodu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.).

R. S.A. wniosła skargę kasacyjną od powyższego postanowienia zaskarżając je w całości i domagając się jego uchylenia oraz zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego. Skarżąca zarzuciła, że Sąd I instancji błędnie uznał, iż skarżąca nie uzupełniła w terminie braków formalnych skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest zasadna.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego jest oparte na zasadzie skargowości, zatem może ono być wszczęte jedynie na podstawie skargi wniesionej przez legitymowany podmiot (art. 50 p.p.s.a.). Z kolei z art. 28 § 1 p.p.s.a. wynika, że osoby prawne dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Umocowanie do działania musi być wykazane przy pierwszej czynności w postępowaniu sądowoadmministracyjnym i musi mieć formę dokumentu (art. 29 p.p.s.a.). Niezłożenie takiego dokumentu stanowi brak formalny skargi, którego usunięcie w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. w odniesieniu do spółek kapitałowych polega na przedstawieniu aktualnego odpisu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Niewykonanie w terminie nałożonego przez sąd obowiązku przedstawienia dokumentu powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (por. wyrok NSA z dnia 9 lutego 2005 r., sygn. akt GSK 1337/04, ONSAiWSA 2005, nr 5, poz. 91).

Jak wynika z akt sprawy, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 13 marca 2009 r. pełnomocnik R. S.A. z siedzibą w B. - Rzecznik Patentowy B. J. - pismem z dnia 16 marca 2009 r. został wezwany do złożenia dokumentu wskazującego na sposób oraz osoby umocowane do reprezentacji Spółki, tj. pełnego odpisu z KRS w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie doręczono pełnomocnikowi Spółki w dniu 23 marca 2009 r. (nie zaś 4 marca 2009 r. jak wskazał WSA w zaskarżonym postanowieniu), o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy (karta 34 akt). Z kolei ze stempla pocztowego znajdującego się na kopercie (karta 41 akt), w której przesłano do Sądu odpis KRS wynika, iż pełnomocnik Spółki wykonał wezwanie Sądu w dniu 26 marca 2009 r., a więc z zachowaniem wymaganego terminu.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie zaistniała podstawa odrzucenia skargi określona w art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., a zatem zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem powołanego przepisu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 182 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Odnosząc się do wniosku o zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów sporządzenia skargi kasacyjnej, wskazać należy, iż w uchwale z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. akt I OPS 4/07, Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że przepisy art. 203 i 204 p.p.s.a. nie mają zastosowania, gdy przedmiotem skargi kasacyjnej jest postanowienie Sądu I instancji kończące postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak w dalszym toku postępowania Sąd I instancji uwzględni skargę, to nie ma przeszkód, aby na podstawie art. 200 p.p.s.a. zasądzić na rzecz skarżącego wszystkie koszty postępowania, w tym koszty postępowania kasacyjnego związane ze skargą kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi, zaliczających się do poniesionych kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

Podzielając w pełni przedstawione stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw uwzględnienia wniosku skarżącej o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.