drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Oddalono skargę, II SAB/Wa 275/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-11-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 275/10 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-11-26 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2010-09-02
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Eugeniusz Wasilewski
Janusz Walawski /przewodniczący sprawozdawca/
Stanisław Marek Pietras
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 490/11 - Wyrok NSA z 2011-06-17
Skarżony organ
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 16 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Stanisław Marek Pietras, Protokolant Sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Delegatura UOKiK w G. w przedmiocie wniosku z dnia [...] czerwca 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę

Uzasadnienie

A. K., powołując się na ustawę o dostępie do informacji publicznej, w dniu [...] czerwca 2010 r. skierował do Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w G., w formie elektronicznej, wniosek o udostępnienie informacji w następującym zakresie:

1) kopii projektów nowoopracowanych umów przedwstępnych i ostatecznych określających zasady przejmowania przez spółkę od inwestorów zewnętrznych (osób fizycznych i prawnych) urządzeń wodociągowych i/lub kanalizacyjnych budowanych z ich środków finansowych, o których mowa w art. II pkt 1 decyzji nr [...] Prezesa UOKiK Delegatura w G. z dnia [...] marca 2010 r. wydanej w związku z prowadzonym postępowaniem antymonopolowym wobec G. Sp. z o.o. z siedzibą w G., do przekazania których spółka została zobowiązana do dnia [...] maja 2010 r.,

2) zgromadzonego w aktach prowadzonego postępowania kontrolnego, wzoru/przykładu druku warunków technicznych przyłączenia do sieci wodociągowej i/lub kanalizacji sanitarnej, stosowanego przez ww. firmę i inne firmy, do których organ występował w toku prowadzonego postępowania.

Reakcją organu na powyższy wniosek była udzielona w formie elektronicznej w dniu [...] lipca 2010 r. odpowiedź, iż nie jest możliwe udostępnienie żądanych dokumentów, gdyż nie stanowią one informacji publicznej.

W dniu [...] lipca 2010 r. wnioskodawca ponowił swój wniosek i jednocześnie wezwał organ do usunięcia prawa, poprzez udzielenie żądanej informacji, a w przypadku podtrzymania odmowy, wnioskodawca zażądał wydania decyzji na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zdaniem wnioskodawcy żądane dokumenty, wbrew twierdzeniu organu, stanowią informację publiczną.

Organ w dniu [...] lipca 2010 r. poinformował wnioskodawcę, iż ze względu na konieczność dokonania ponownej analizy jego wniosku odpowiedź zostanie udzielona w dniu [...] lipca 2010 r.

Wnioskodawca reagując na powyższą informację, w dniu [...] lipca 2010 r. poprosił o uzasadnienie powodu opóźnienia, gdyż jego zdaniem sprawa jest bardzo prosta, a sam przedmiot informacji nie stanowi nawet tajemnicy przedsiębiorstwa.

Organ w dniu [...] lipca 2010 r. udzielił wnioskodawcy odpowiedzi, podając m.in., że na organie ciąży jedynie obowiązek udostępnienia dokumentów sporządzonych i podpisanych przez niego w ramach jego ustawowych kompetencji, przy czym dokumenty te mają dotyczyć spraw publicznych. Żądane dokumenty zostały wytworzone przez przedsiębiorcę, na żądanie organu, on jest ich autorem i dysponentem, dlatego może nimi rozporządzać. Informacją o sprawach publicznych jest natomiast informacja, że organ otrzymał od przedsiębiorcy żądaną informację (dokument) oraz czego ona dotyczyła (z zastrzeżeniem tajemnic ustawowo chronionych). Kwestia jawności akt postępowania administracyjnego dotyczy prawa wglądu stron do tych akt na etapie jego prowadzenia, nie zaś możliwości udostępniania ich każdemu zainteresowanemu. Organ ponownie podał, iż przedmiot żądania wnioskodawcy nie stanowi informacji publicznej, co oznacza, że nie ma potrzeby wydania decyzji o odmowie udzielenia informacji publicznej, o co wnosi wnioskodawca.

A. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Delegatura w G.

Skarżący wniósł o:

1) stwierdzenie naruszenia prawa przez Prezesa UOKiK i nakazanie mu zgodnie z prawem rozpatrzenia wniosku, poprzez przesłanie w terminie 7 dni informacji jak we wniosku,

2) stwierdzenie, iż podane we wniosku informacje stanowią informację publiczną,

3) zasądzenie od Prezesa UOKiK kosztów postępowania, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżący powtórzył argumentację przedstawioną w pismach kierowanych do organu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał stanowisko prezentowane w pismach, będących odpowiedzią na wniosek skarżącego z dnia [...] czerwca 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

W świetle powyżej określonych przepisów sądy administracyjne orzekają w zakresie swojej właściwości, m.in. w zakresie skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 – 4a (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), oceniając postępowanie organów z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego. Właściwość Sądu dotyczy zatem niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych. Stąd też w przypadku skargi na bezczynność organu, przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.

Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (ust. 1). Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3). Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy (ust. 4).

Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) stanowi, że każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej (...).

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W świetle tych przepisów informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 powołanej ustawy. Z treść tych przepisów wynika, iż informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa.

Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim, bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także te, które tylko w części go dotyczą) nawet, gdy nie pochodzą wprost od niego.

Z akt sprawy wynika, że żądane przez skarżącego informacje określone w jego wniosku z dnia [...] czerwca 2010 r. nie mogły mu zostać udostępnione, gdyż organ uznał, iż nie stanowią one informacji publicznej.

Sąd podziela tę ocenę. Okoliczność ta przesądza o tym, że na adresacie żądania nie ciążył, bo nie mógł ciążyć, obowiązek ich udostępnienia. Skoro żądane informacje nie są informacjami publicznymi to organ wbrew twierdzeniu skarżącego nie był również zobowiązany do wydania na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej decyzji o odmowie ich udostępnienia.

Na podkreślenie zasługuje fakt, iż skoro skarżący chciał wykorzystać dokumenty (informacje) określone w przedmiotowym wniosku w związku z prowadzonymi badaniami studialnymi, to mógł o ich udostępnienie wystąpić bezpośrednio do przedsiębiorcy G. Sp. z o.o. z siedzibą w G., gdyż tylko ten podmiot mógł spełnić żądanie skarżącego, jako ich autor.

Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt