Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Andrzej Góraj (spr.) Protokolant asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi B. P. na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie wniosku z dnia [...] maja 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej 1) oddala skargę, 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz pełnomocnika z urzędu adw. G. D. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) wraz z kwotą 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku od towarów i usług – tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Pismem z dnia [...] maja 2010 r. B. P. wystąpił do Prokuratora Generalnego, w trybie ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), z wnioskiem o udostępnienie, w formie papierowej, wszystkich informacji publikowanych na stronach internetowego publikatora Biuletynu Informacji Publicznej (BIP) Prokuratury Generalnej.

W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku wymieniony podniósł, iż jako osoba pozbawiona wolności, nie ma dostępu do komputera podłączonego do Internetu, w związku z czym nie może uzyskać informacji, o którą wnosi, a z którą ma prawo się zapoznać.

W odpowiedzi na przedmiotowy wniosek Zastępca Dyrektora Biura Prokuratora Generalnego, pismem z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], poinformował wnioskodawcę, że zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, na wniosek udostępniane są informacje, które nie zostały udostępnione w Biuletynie Informacji Publicznej. Ponadto poinformowano ww., że informacja, o której udostępnienie zwrócił się we wniosku, jest powszechnie dostępna na stronie internetowej Prokuratury Generalnej (www.pg.gov.pl), w związku z czym organ w takiej sytuacji nie ma obowiązku wykonywania wydruków i doręczania ich wnioskodawcy.

Pismem z dnia 24 czerwca 2010 r. B. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] maja 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, wnosząc o udostępnienie wnioskowanej informacji oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Skarżący zarzucił organowi naruszenie przepisów art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W odpowiedzi na przedmiotową skargę organ wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że na wniosek skarżącego udzielił odpowiedzi, w drodze czynności materialno-technicznej.

Pismem z dnia 28 listopada 2011 r. strona skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła o zawieszenie postępowania w rozpoznawanej sprawie i zwrócenie się przez Sąd do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym następującej treści: "Czy art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w zakresie, w jakim ogranicza dostęp do informacji publicznej osób pozbawionych dostępu do Internetu, w tym w szczególności osób pozbawionych wolności, jest zgodny z art. 61 ust. 1 Konstytucji" oraz o przyznanie pełnomocnikowi z urzędu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skargę uznać należy za niezasadną.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, sprawowaną pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy.

Istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do oceny tego, czy informacja publiczna udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej może równocześnie być udostępniana na wniosek.

Powyższa problematyka znalazła uregulowanie w art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej, stanowiącym, iż "informacja publiczna, która nie została udostępniona w BIP, jest udostępniana na wniosek". Zgodnie z brzmieniem wyżej przytoczonej normy prawnej, odczytując ją a contrario, informacja publiczna, która została udostępniona w BIP, nie jest udostępniana na wniosek. Innymi słowy, ujawnienie w BIP jest jedyną, dopuszczalną przez prawo, formą udostępnienia danej informacji publicznej, podlegającej udostępnieniu w BIP.

Powyższa wykładnia omawianego przepisu pozostaje w zgodzie z intencją ustawodawcy, którą było zapewnienie możliwie szerokiego i nieskrępowanego dostępu do informacji publicznej, przy jednoczesnej dbałości o niedublowanie sposobów pozyskiwania przez obywateli danej informacji.

W świetle powyższego uznać należało, iż organ nie popadł w bezczynność odnośnie rozpoznania wniosku strony. Żądanej informacji nie mógł bowiem udostępnić na wniosek i poinformował o tym stronę.

Na marginesie podnieść należy, że z powyższą wykładnią przepisu art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zgadza się sam skarżący, skoro zmierza do kwestionowania konstytucyjności omawianego przepisu, jako pozbawiającego go dostępu do informacji publicznej.

Analizując argumenty skargi tutejszy Sąd nie znalazł też przesłanek uzasadniających zawieszenie niniejszego postępowania i zwrócenie się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym. Nie dopatrzył się bowiem tego, aby przepis art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej, był niezgodny z Konstytucją RP. Wbrew twierdzeniom skargi, w realiach niniejszej sprawy nie mamy do czynienia z utratą przez skarżącego prawa do konkretnej informacji publicznej. Skarżący, z uwagi na miejsce swojego pobytu, ma jedynie utrudniony dostęp do informacji publicznej udostępnianej w BIP. Tym samym, brak jest podstaw ku temu, aby w sposób skuteczny zarzucać omawianemu przepisowi niezgodność z art. 61 Konstytucji RP.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, nie stwierdzając bezczynności organu, działając w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzekł, jak w sentencji wyroku.

-----------------------

4