drukuj    zapisz    Powrót do listy

6139 Inne o symbolu podstawowym 613, Ochrona środowiska Administracyjne postępowanie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę kasacyjną, III OSK 579/21 - Wyrok NSA z 2021-09-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III OSK 579/21 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2021-09-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2021-01-04
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Ireneusz Dukiel
Jerzy Stelmasiak /przewodniczący sprawozdawca/
Teresa Zyglewska
Symbol z opisem
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Hasła tematyczne
Ochrona środowiska
Administracyjne postępowanie
Sygn. powiązane
II SA/Ol 310/18 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2018-08-28
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2021 poz 735 art. 97 § 1 pkt 4
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jedn.
Dz.U. 2017 poz 1405 art. 80 ust. 2
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Teresa Zyglewska sędzia del. WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 21 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 sierpnia 2018 r. sygn. akt II SA/Ol 310/18 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Stowarzyszenia A. (dalej: stowarzyszenie) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z [...] marca 2018 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że 20 lipca 2017 r. do Wójta Gminy Giżycko wpłynął wniosek A.G. (dalej: inwestor) o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia (dalej: decyzja środowiskowa), polegającego na budowie sześciu budynków inwentarskich - kurników o łącznej maksymalnej obsadzie 1320 DJP wraz z infrastrukturą towarzyszącą na działkach nr. ewid. [...].

Postanowieniem z [...] stycznia 2018 r. Wójt Gminy Giżycko zawiesił postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej. Organ I instancji wskazał, że 21 grudnia 2017 r. Rada Gminy Giżycko podjęła uchwałę nr XLI/426/2017 w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu geodezyjnego Upłaty, gm. Giżycko, obejmującego działki wskazane we wniosku inwestora. Natomiast 11 stycznia 2018 r. do organu I instancji wpłynął wniosek stowarzyszenia o zawieszenie postępowania z uwagi na przystąpienie przez Radę Gminy Giżycko do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W ocenie organu I instancji, podjęcie przez Radę Gminy Giżycko uchwały z 21 grudnia 2017 r. stanowi zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł inwestor.

Postanowieniem z [...] marca 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie uchyliło zaskarżone postanowienie organu I instancji.

W ocenie organu odwoławczego, ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2017 r. poz. 1405 ze zm. – dalej: ustawa środowiskowa) nie zawiera regulacji uzależniających wydanie decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia od uprzedniego zakończenia procedury sporządzenia i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 80 ust. 2 ustawy środowiskowej uzależnia jedynie wydanie decyzji środowiskowej od stwierdzenia przez właściwy organ zgodności planowanego przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o ile plan ten został uchwalony.

Skargę na powyższe postanowienie wniosło stowarzyszenie.

Oddalając skargę Sąd I instancji podzielił stanowisko Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie, że przystąpienie do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić przesłanki określonej w art. 97 §1 pkt 4 k.p.a. Ponadto uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie stanowi rozstrzygnięcia, o którym stanowi art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Jest to bowiem akt prawodawczy zmieniający powszechnie obowiązujący stan prawny na obszarze danej jednostki podziału terytorialnego państwa.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosło stowarzyszenie.

Stowarzyszenie zarzuciło naruszenie przepisów postępowania przez niewłaściwe zastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Polegało to na błędnym uznaniu, że podjęcie uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren zamierzonego przedsięwzięcia nie stanowi zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.

Stowarzyszenie wniosło o zmianę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 28 sierpnia 2018 r. w całości oraz zmianę poprzedzającej go decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] marca 2018 r. w całości przez utrzymanie w mocy postanowienia Wójta Gminy Giżycko z [...] stycznia 2018 r., ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu do ponownego rozpoznania. Ponadto stowarzyszenie wniosło o zasądzenie kosztów postępowania oraz rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie niezbędnych kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w tej sprawie pomimo wniosku o rozpoznanie sprawy na rozprawie, sprawa została skierowania do rozpoznania na posiedzeniu niejawnym, ponieważ Sąd uznał rozpoznanie sprawy za konieczne, na podstawie art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. 2020, poz. 1842 ze zm. – dalej: ustawa COVID-19).

W świetle art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:

1) naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,

2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Podkreślić przy tym trzeba, że Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej, ponieważ w świetle art. 183 § 1 p.p.s.a. rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę jedynie nieważność postępowania. Jeżeli zatem nie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania wymienione w art. 183 § 2 p.p.s.a. (a w rozpoznawanej sprawie przesłanek tych brak), to Sąd związany jest granicami skargi kasacyjnej. Oznacza to, że Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Zarzuty skargi kasacyjnej nie zasługują na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Przesłanki z art. 97 § 1 k.p.a., w tym z art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., są obligatoryjnymi przesłankami zawieszenia postępowania administracyjnego. Nie zależą zatem od uznania organu, ale od zaistnienia konkretnych okoliczności faktycznych lub prawnych. Jak prawidłowo orzekł Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, żaden z przepisów ustawy środowiskowej, jak również żaden przepis szczególny, nie uzależniają ustalenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia od uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jedyna zależność między decyzją środowiskową a miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wynika z art. 80 ust. 2 ustawy środowiskowej, który nakazuje organowi zbadanie zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale tylko jeżeli plan ten został uchwalony. W konsekwencji brak jest podstaw do uznania, że wydanie decyzji środowiskowej uzależnione jest od uprzedniego uchwalenia (i wejścia w życie) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Oznacza to, że uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest zagadnieniem wstępnym (w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.), którego rozstrzygnięcie jest konieczne do wydania decyzji środowiskowej.

W skardze kasacyjnej stowarzyszenie nie kwestionuje, że żaden przepis ustawy środowiskowej nie uzależnia wydania decyzji środowiskowej od uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Stowarzyszenie wskazuje natomiast na celowość wcześniejszego uchwalenia planu, co umożliwi między innymi zgłaszanie przez lokalną społeczność uwag do konkretnych regulacji planu. Tego rodzaju pozaprawny argument nie uzasadnia zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Ponadto, przepisy ustawy środowiskowej zapewniają udział społeczeństwa w postępowaniu, w którym przeprowadzana jest ocena oddziaływania danego przedsięwzięcia na środowisko. Natomiast nie jest dopuszczalna sytuacja, w której organ wykonawczy gminy, będący jednocześnie organem właściwym do wydania decyzji środowiskowej, na skutek złożenia wniosku o wydanie tego rodzaju decyzji, zawiesza postępowanie administracyjne umożliwiając organowi stanowiącemu tej gminy przyjęcie aktu prawa miejscowego mającego uregulować stan prawny nieruchomości objętej wnioskiem o wydanie decyzji środowiskowej w zakresie dopuszczonym władztwem planistycznym gminy.

Z tych względów i na podstawie art. 184 w związku z art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy COVID-19 Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 204 pkt 1 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt