drukuj    zapisz    Powrót do listy

6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami, Drogi publiczne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 73/20 - Wyrok NSA z 2020-08-11, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 73/20 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2020-08-11 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2020-01-13
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Elżbieta Kremer
Ewa Kręcichwost - Durchowska /sprawozdawca/
Zbigniew Ślusarczyk /przewodniczący/
Symbol z opisem
6031 Uprawnienia do kierowania pojazdami
Hasła tematyczne
Drogi publiczne
Sygn. powiązane
II SA/Sz 390/19 - Wyrok WSA w Szczecinie z 2019-09-12
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2011 nr 30 poz 151 art. 12 ust. 1 pkt 2
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 września 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 390/19 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 12 września 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 390/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z [...] lutego 2019 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przywrócenia cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, oddalił skargę.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] listopada 2018 r., nr [...], Starosta P., na podstawie art. 12 ust. 2 oraz art. 50 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2017 r., poz. 978 ze zm.- dalej jako "u.k.p.") w zw. z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 – dalej jako "k.p.a."), po rozpoznaniu wniosku G. K. z [...] listopada 2018 r., odmówił przywrócenia cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B oraz odmówił zwrotu prawa jazdy nr [...] wydanego przez Starostę P. [...] marca 2004 r.

Organ pierwszej instancji wskazał, że [...] kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy [...] w S. w sprawie o sygn. [...] wydał wyrok skazujący skarżącego za czyn z art. 86 § 1 Kodeksu wykroczeń. W punkcie II wyroku Sąd orzekł wobec obwinionego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zobowiązując go do zwrotu posiadanego prawa jazdy. Orzeczenie uprawomocniło się [...] września 2016 r.

W dniu [...] października 2016 r. wystosowano do skarżącego żądanie zwrotu prawa jazdy nr [...]. Dokument nie został przez stronę zwrócony. W dniu [...] listopada 2016 r. Starosta wydał decyzję o cofnięciu skarżącemu uprawnień kat. B, wskazując, że środek karny zostanie naliczony dopiero z chwilą zwrotu dokumentu prawa jazdy. Natomiast [...] listopada 2016 r. skarżący złożył w [...] urzędzie wniosek o wymianę [...] prawa jazdy na [...] odpowiednik. Dokument został wymieniony [...] listopada 2016 r., a blankiet [...] prawa jazdy został odesłany z [...] urzędu do Starostwa Powiatowego w P. Dokument wpłynął do urzędu [...] maja 2017 r., zaś [...] czerwca 2017 r. wydano zawiadomienie o wykonaniu środka karnego na okres 24 miesięcy, licząc od [...] maja 2017 r. W dniu [...] listopada 2018 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem o zmianę okresu obowiązywania środka karnego, wnosząc o uznanie jako początkowej daty biegu tego środka [...] listopada 2016 r., tj. dnia złożenia blankietu [...] prawa jazdy w [...] urzędzie. Dnia [...] listopada 2018 r. dokonano korekty zawiadomienia o wykonaniu środka karnego wskazując, że orzeczony zakaz obowiązuje od [...] września 2017 r. do dnia [...] września 2019 r.

Organ wyjaśnił, że podstawową zasadą dotyczącą środka karnego określonego w art. 29 § 3 Kodeksu wykroczeń i ustalenia początkowego dnia, w którym zaczął biec termin określony w wyroku skazującym, jest dzień zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu. Co prawda skarżący złożył w [...] urzędzie blankiet [...] prawa jazdy, jednak nie w celu jego zatrzymania przez ten urząd i przekazania polskim organom, lecz uczynił to wyłącznie w celu wymiany na prawo jazdy [...] z racji zmiany swojego miejsca pobytu. Nie można zatem mówić, że dokument prawa jazdy został "zwrócony", ale "wymieniony" zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wydając [...] listopada 2016 r. decyzję o cofnięciu uprawnień, organ nie miał świadomości, że strona jest w trakcie wymiany [...] dokumentu, ale po otrzymaniu z [...] urzędu [...] prawa jazdy (po jego wymianie), Starosta niezwłocznie poinformował [...] urząd o cofnięciu uprawnień skarżącemu, co skutkowało zatrzymaniem [...] prawa jazdy [...] września 2017 r.

Zdaniem organu w tej sytuacji, za pierwszy dzień biegu terminu zakazu prowadzenia pojazdów nie może być uznany [...] listopada 2016 r. jako data zwrotu [...] dokumentu do urzędu [...], gdyż w tym samym dniu kierowca otrzymał [...] prawo jazdy, które od tej daty potwierdzało jego uprawnienia do kierowania pojazdami. Również takiego dnia nie stanowi [...] maja 2016 r., tj. data wpływu do starostwa [...] prawa jazdy, ponieważ otrzymany dokument nie uprawniał już obwinionego do kierowania pojazdami z uwagi na fakt posiadania przez niego innego ważnego prawa jazdy, wydanego przez kraj, w którym przebywał (N.). W związku z powyższym, za pierwszy dzień obowiązywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w wyroku Sądu Rejonowego z [...] kwietnia 2016 r. przyjęto dzień zatrzymania [...] prawa jazdy (nr blankietu [...]) przez [...] urząd, pomimo tego, że w decyzji o cofnięciu uprawnień wskazany został konkretny blankiet prawa jazdy nr [...].

Organ I instancji wskazał, że gdyby uznano za początek biegu środka karnego dzień wymiany [...] dokumentu prawa jazdy na [...] prawo jazdy, umożliwiłoby to poruszanie się na wymienionym dokumencie przez okres prawie 10 z 24 miesięcy obowiązywania zakazu. Przyjęcie takiej interpretacji stanowiłoby więc zaprzeczenie naczelnej wartości bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Wobec powyższego organ pierwszej instancji ustalił, że zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych obowiązuje od [...] września 2017 r. do [...] września 2019 r., a zatem skoro o zwrot prawa jazdy określonej kategorii zwróciła się osoba z orzeczonym zakazem prowadzenia pojazdów w zakresie tej kategorii, to będąc związany art. 12 ust. 1 pkt 2 u.k.p. organ I instancji, zobowiązany był wydać decyzję odmowną.

Po rozpatrzeniu odwołania G. K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z [...] lutego 2019 r., nr [...], działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 12 ust. 2 oraz art. 50 ust. 2 pkt 2 u.k.p., utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Organ odwoławczy powtórzył poczynione w sprawie ustalenia faktyczne dodatkowo wskazując, że urząd [...] [...] sierpnia 2017 r. wydał decyzję, w której cofnął decyzję o wydaniu stronie [...] prawa jazdy i zobowiązał go do jego zwrotu, w wyniku czego [...] września 2017 r. [...] prawo jazdy zostało stronie zatrzymane. Organ odwoławczy podzielił także stanowisko organu pierwszej instancji, że za pierwszy dzień obowiązywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, orzeczonego w wyroku Sąd Rejonowego z [...] kwietnia 2016 r. przyjąć należało [...] września 2017 r.

Dodatkowo, organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 29 § 3 Kodeksu wykroczeń zakaz prowadzenia pojazdów obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia, zaś orzekając zakaz nakłada się obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, jeżeli dokument ten nie został zatrzymany. Do chwili wykonania tego obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie. Przy czym kierowca może posiadać tylko jedno ważne prawo jazdy (art. 4 ust. 2 u.k.p.), a prawo jazdy "krajowe" nie oznacza tylko wydanego w P. i przez [...] organy, ale również krajowe prawo jazdy wydane w innym państwie, gdyż są to dokumenty uważane za równorzędne.

Mając powyższe na uwadze, organ odwoławczy stwierdził, że nie ma podstaw, aby uznać, że [...] listopada 2016 r., kiedy to skarżący w urzędzie [...] złożył prawo jazdy wydane w P., nastąpiło wykonanie nałożonego na skarżącego

obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu. W tej dacie bowiem skarżący nadal był w posiadaniu dokumentu uprawniającego go do prowadzenia pojazdu. Skarżący dokonał więc wymiany prawa jazdy otrzymanego w P. na równoważne prawo jazdy w N., nie dokonał jednak wymaganego zwrotu dokumentu uprawniającego go do prowadzenia pojazdów. Stąd datą początkową, od której należało liczyć bieg okresu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, jest data zatrzymania dokumentu prawa jazdy wydanego przez [...] organ, gdyż to w tej dacie utracił on władztwo nad dokumentem uprawniającym go do powadzenia pojazdów. Oznacza to, że skarżący nadal pozostaje w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a tym samym zwrot prawa jazdy, jak i przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B, nie jest możliwe, zwłaszcza że nie ustały też przyczyny zatrzymania prawa jazdy oraz cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kategorii B (art. 102 ust 2 i ust. 3 u.k.p.).

Skargę na ww. decyzję wniósł G. K., wnosząc o jej uchylenie i zarzucając jej naruszenie art. 29 § 3 ustawy Kodeks wykroczeń oraz art. 7 k.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego polegające na przyjęciu, że [...] listopada 2016 r. skarżącemu został wydany ważny blankiet prawa jazdy, skutkujące błędnym określeniem dnia zwrotu blankietu prawa jazdy na [...] maja 2017 r., podczas gdy rzeczywiście skarżący zwrócił dokument [...] listopada 2016 r.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, oddalając skargę, stwierdził, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami zarówno przywrócenie cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, jak i zwrot prawa jazdy nie jest możliwy w okresie, na jaki sąd orzekł w stosunku do kierowcy zakaz prowadzenia pojazdów i gdy nie ustały przyczyny zatrzymania prawa jazdy oraz cofnięcia uprawnień.

Sąd wojewódzki wyjaśnił, że zdarzenie, od którego należy liczyć okres zatrzymania prawa jazdy zostało wskazane w art. 29 § 3 k.w. Przepis ten stanowi, że zakaz prowadzenia pojazdów obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia. Orzekając zakaz nakłada się obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, jeżeli dokument ten nie został zatrzymany. Do chwili wykonania tego obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie. W orzecznictwie na gruncie powyższego przepisu podnosi się, że w sytuacji, kiedy prawo jazdy lub inny dokument uprawniający do kierowania pojazdami objęty zakazem nie został zatrzymany, bieg terminu zakazu biegnie od momentu faktycznego zdeponowania dokumentu właściwemu organowi. Podkreśla się także, że ustawodawca odróżnia dwa pojęcia – obwiązywania zakazu prowadzenia pojazdów i terminu obowiązywania tego zakazu. Przy czym, jeżeli osoba, wobec której orzeczono zakaz, nie odda dokumentu, to automatycznie wydłuża się w stosunku do niej faktyczny okres niemożności prowadzenia pojazdów poprzez wstrzymanie biegu okresu takiego zakazu, dopóki nie zdeponuje ona owego dokumentu. Innymi słowy, to data zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, otwiera bieg okresu orzeczonego w wyroku środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

Analiza akt administracyjnych doprowadziła sąd wojewódzki do wniosku, że wbrew twierdzeniom skarżącego, to [...] września 2017 r., a nie [...] listopada 2016 r., stanowił pierwszy dzień obowiązywania środka karnego. Wprawdzie [...] listopada 2016 r. skarżący złożył w [...] urzędzie polski blankiet prawa jazdy, jednak w celu jego wymiany na odpowiednik [...], co nie może być w realiach niniejszej sprawy traktowane jako wykonanie obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu – wymiana prawa jazdy skutkuje zastąpieniem jednego dokumentu drugim, wobec czego pierwszy z nich traci ważność, tak więc oddanie dokumentu dotychczasowego, należy traktować wyłącznie jako element procedury wymiany. W wyniku wymiany [...] prawa jazdy skarżący uzyskał bowiem odpowiednik [...], który uprawniał go do kierowania pojazdami nie tylko na terenie N., ale także i P. Oznacza to zatem, że [...] listopada 2016 r. nie wykonał ciążącego na nim obowiązku zwrotu stosownego dokumentu.

Skoro [...] prawo jazdy traktowane jest jako równorzędne [...] dokumentowi, zatem okres orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów, nie mógł rozpocząć biegu [...] listopada 2016 r., w sytuacji, gdy od tego dnia skarżący legitymował się już zagranicznym dokumentem, który tak jak polski uprawniał do prowadzenia pojazdów kategorii B aż do dnia jego zatrzymania przez urząd [...], co nastąpiło [...] września 2017 r. w wyniku zwrotu tego dokumentu. Oznacza to zatem, że zasadnie organ odwoławczy stwierdził, że dopiero ta data otworzyła bieg dwuletniego terminu wykonania orzeczonego środka karnego, co oznacza, że wniosek skarżącego został złożony w okresie obowiązywania zakazu.

Celem wprowadzenia instytucji zakazu prowadzenia pojazdów jest zwalczanie i zapobieganie wykroczeniom przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, zaś obowiązek zwrotu przez sprawcę wykroczenia dokumentu prawa jazdy ma urzeczywistnić ten zakaz. Wobec czego jedynie okres niemożności prowadzenia pojazdów z uwagi na zdeponowanie dokumentu prawa jazdy jest równoznaczny z okresem wykonania zakazu.

Sąd wojewódzki podkreślił też, że bez znaczenia pozostaje okoliczność, że w dniu uzyskania zagranicznego dokumentu, obowiązywała decyzja Starosty o cofnięciu skarżącemu uprawnień kategorii B. Również argumentacja o opieszałości urzędu [...] jest prawnie irrelewantna. To skarżący, będąc osobą, której zakaz dotyczył, był zobligowany wywiązać się z nałożonych na niego powinności, tymczasem zamiast dokonać zwrotu [...] prawa jazdy do starostwa, doprowadził do wymiany prawa jazdy na [...], obchodząc w ten sposób prawo. W tej sytuacji próba przerzucenia na organ [...] odpowiedzialności za przedłużenie okresu obowiązywania środka karnego nie mogła odnieść zamierzonego skutku.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł G. K., zarzucając mu naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, tj. naruszenie art. 29 § 2 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (z uzasadnienia skargi kasacyjnej w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że skarżący zarzuca naruszenie przepisu art. 29 § 3 Kodeksu wykroczeń), przez błędne przyjęcie, że zwrot dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu został dokonany [...] września 2017 r., kiedy to skarżący zwrócił dokument rzeczywiście uprawniający go do prowadzenia pojazdu [...] listopada 2016 r., oraz wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 - dalej jako "p.p.s.a".), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują, enumeratywnie wyliczone w art. 183 § 2 p.p.s.a., przesłanki nieważności postępowania sądowoadministracyjnego. Z tego względu, przy rozpoznaniu sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Granice skargi kasacyjnej wyznaczają wskazane w niej podstawy. Oznacza to, że przytoczone w skardze kasacyjnej przyczyny wadliwości prawnej zaskarżonego wyroku determinują zakres kontroli dokonywanej przez sąd drugiej instancji, który w odróżnieniu od sądu pierwszej instancji nie bada całokształtu sprawy, lecz tylko weryfikuje zasadność zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej.

Na wstępie należy wskazać, że w skardze kasacyjnej nie postawiono zarzutów wytykających błędy w ustaleniach faktycznych. A skoro tak, to Naczelny Sąd Administracyjny związany był stanem faktycznym ustalonym w toku postępowania administracyjnego, który następnie przyjął za podstawę wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie.

Podnosząc zarzut naruszenia art. 29 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U z 2019 r.. poz. 821 ze zm. – dalej jako "k.w."), skarżący kasacyjnie prezentuje stanowisko, że dokument uprawniający go do prowadzenia pojazdu zwrócił 22 listopada 2016 r., a nie tak jak przyjął Sąd pierwszej instancji, [...] września 2017 r.

Odnosząc się do tak sformułowanego zarzutu wskazać należy, że [...] kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy [...] w S. w sprawie o sygn. [...] wydał wyrok skazujący skarżącego za czyn z art. 86 § 1 k.w. W punkcie II wyroku Sąd orzekł wobec obwinionego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zobowiązując go do zwrotu posiadanego prawa jazdy. Orzeczenie uprawomocniło się [...] września 2016 r. W dniu [...] października 2016 r. wystosowano do skarżącego żądanie zwrotu prawa jazdy nr [...]. Dokument nie został przez stronę zwrócony. W dniu [...] listopada 2016 r. Starosta P. wydał decyzję o cofnięciu skarżącemu uprawnień kat. B, wskazując, że środek karny zostanie naliczony dopiero z chwilą zwrotu dokumentu prawa jazdy. Natomiast [...] listopada 2016 r. skarżący złożył w [...] urzędzie wniosek o wymianę [...] prawa jazdy na [...]odpowiednik. Dokument został wymieniony [...] listopada 2016 r., a blankiet [...] prawa jazdy został odesłany z [...] urzędu do Starostwa Powiatowego w P. Dokument wpłynął do urzędu [...] maja 2017 r. Po otrzymaniu z [...] urzędu [...] prawa jazdy, Starosta P. poinformował [...] urząd o cofnięciu G. K. uprawnień do prowadzenia pojazdów. W konsekwencji [...] września 2017 r. [...] prawo jazdy zostało stronie zatrzymane.

Zgodnie z treścią art. 29 § 3 k.w. zakaz prowadzenia pojazdów obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia. Orzekając zakaz nakłada się obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, jeżeli dokument ten nie został zatrzymany. Do chwili wykonania tego obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie.

Biorąc pod uwagę ustalony w sprawie stan faktyczny słusznie stwierdził Sąd pierwszej instancji, że za pierwszy dzień obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych należy uznać [...] września 2017 r., to jest dzień zatrzymania [...] prawa jazdy ( nr blankietu [...]).

Trafnie Sąd pierwszej instancji przywołał w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Dyrektywę Parlamentu Europejskiego 2006/126/WE. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 11 ust. 1 Dyrektywy 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy (Dz.U.UE.L.2006.403.18 z dnia 2006.12.30), posiadacz ważnego krajowego prawa jazdy wydanego przez jedno państwo członkowskie, który ma miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim, może złożyć wniosek z prośbą o wymianę jego prawa jazdy na prawo jazdy równoważne. Z kolei, w myśl art. 4 ust. 2 zd. pierwsze ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2020 r., poz. 1268), kierowca może posiadać tylko jedno ważne prawo jazdy (identycznie w art. 7 ust 5 lit a ww. Dyrektywy).

Biorąc pod uwagę jednoznaczną treść powyższych przepisów nie można zgodzić się z poglądem skarżącego kasacyjnie, że w art. 29 § 3 k.w. chodzi tylko o zwrot prawa jazdy wydanego w P. Po pierwsze, środek karny jakim jest zakaz prowadzenia pojazdów orzekany na podstawie art. 39 pkt 3 Kodeksu karnego ma pozbawić obwinionego możliwości posługiwania się prawem jazdy w okresie obowiązywania zakazu. Po drugie, nie jest możliwe może by osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów w dalszym ciągu była uczestnikiem ruchu drogowego i jednocześnie wykonywała orzeczony wobec niej zakaz prowadzenia pojazdów.

Słusznie zatem zaaprobował Sąd pierwszej instancji stanowisko organów, że dopiero zatrzymanie prawa jazdy przez urząd [...] [...] września 2017 r. otworzyło bieg dwuletniego terminu wykonania orzeczonego wobec skarżącego kasacyjnie środka karnego. Brak jest bowiem podstaw, aby uznać, że tą datą był [...] listopada 2016 r. skoro w tym czasie strona dysponowała [...] odpowiednikiem dokumentu uprawniającym ją do prowadzenia pojazdów. Przyjęcie innej wykładni wskazanego wyżej przepisu doprowadziłoby do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że skarga kasacyjna jest niezasadna i dlatego na podstawie art. 184 p.p.s.a została oddalona.



Powered by SoftProdukt