drukuj    zapisz    Powrót do listy

6463 Wzory przemysłowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę kasacyjną, II GSK 76/11 - Wyrok NSA z 2012-02-29, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GSK 76/11 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2012-02-29 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-01-17
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Hanna Kamińska /przewodniczący/
Janusz Zajda
Joanna Sieńczyło - Chlabicz /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6463 Wzory przemysłowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 2026/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-05-19
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 102, art. 103,
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 7, art. 77
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Tezy

1. Brak nowości stanowi podstawę unieważnienia prawa z rejestracji spornego wzoru przemysłowego pod warunkiem kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

a) przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, został publicznie udostępniony identyczny wzór przemysłowy,

b) wcześniejsze publiczne udostępnienie wzoru nastąpiło przez jego stosowanie, wystawienie lub w innych sposób,

c) publiczne udostępnienie wzoru mogło dotrzeć do wiadomości osób zajmujących się zawodowo dziedziną, której wzór dotyczy.

2. W sprawach o unieważnienie prawa z rejestracji spornego wzoru przemysłowego na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania przesłanek stanowiących podstawę unieważnienia prawa wyłącznego.

3. Dowodami publicznego udostępnienia wzoru przez wprowadzenie go do obrotu mogą być m. in. oznaczone datą faktury sprzedaży produktów, w których zastosowano identyczny wzór w porównaniu ze spornym wzorem.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz (spr.) Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Spółki z o.o. w E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 maja 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 2026/09 w sprawie ze skargi W. Spółki z o.o. w E. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 [...] r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 2026/09, oddalił skargę W. Spółki z o.o. z siedzibą w E. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 [...] r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Sąd pierwszej instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

I

Decyzją z dnia 24 [...] r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej oddalił wniosek W. Spółki z o.o. (dalej: Skarżąca lub spółka) o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego "panel perforowany" nr [...] udzielonego w dniu 11 [...] r. z pierwszeństwem od dnia 22 [...] r. na rzecz J. J.

Spornemu rozwiązaniu spółka na podstawie art. 102 i 103 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2000 r., Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.; dalej: p.w.p.) zarzucała brak nowości. Na dowód powyższego przedstawiła dowody w postaci rysunków listwy wentylacyjnej typ [...], faktury na wykonanie oprzyrządowania do produkcji listew i faktury sprzedaży listew.

W dniu 8 maja 2008 r. Skarżąca dodatkowo przedłożyła pisemne oświadczenia swoich kontrahentów handlowych, zawierające zapewnienia zakupu w kwietniu i maju 2003 r. listwy wentylacyjnej typu [...].

Urząd Patentowy podał w decyzji, iż Skarżąca, mimo zobowiązania organu do przedłożenia faktur, które świadczyłyby o zakupie przez kontrahentów listwy typu [...] przed datą pierwszeństwa spornego wzoru przemysłowego, tj. przed dniem 22 [...] r. oświadczyła, że nie jest w stanie przedstawić faktur, w których byłyby wymienione listwy typu [...].

Interes prawny strona wnioskująca prawidłowo wywiodła z treści pozwu do Sądu Okręgowego w O., w którym powód – J. J., uprawniony do spornego prawa, domaga się zakazania wnioskodawcy naruszania tego prawa i żąda od wnioskodawcy odszkodowania. Urząd Patentowy wskazał istotną cechę spornego wzoru przemysłowego, jakim jest perforacja w postaci szczelin umieszczonych na ściankach panelu. Podniósł, że wskazane przesz spółkę oprzyrządowanie do produkcji listwy nawet gdyby służyło produkcji listwy typu [...], nie stanowi dowodu na okoliczność wprowadzenia jej do obrotu przed datą pierwszeństwa spornego wzoru. Natomiast w przedłożonych przez Spółkę fakturach nigdzie nie widnieje wymieniona listwa wentylacyjna typu [...], a więc faktury te nie świadczą o jej sprzedaży. Ponadto ze złożonych oświadczeniach o zakupie listew typu [...] powołano faktury o nr.: FV 438, FV 506 i FV 558, wynika jedynie, że wnioskodawca sprzedawał listwy wentylacyjne typu: [...]. Urząd Patentowy wskazał również, iż w piśmie z dnia 20 sierpnia 2009 r. złożonym w dniu 24 sierpnia 2009 r. uprawniony z rejestracji spornego wzoru stwierdził m.in., że Sąd Okręgowy w O. badający sprawę naruszenia spornego prawa napisał m.in., że "pozwany nie wykazał, aby stworzony przez niego wzór w postaci listwy wentylacyjnej typu [...] został udostępniony publicznie, zanim powód dokonał rejestracji prawa z wzoru przemysłowego: "Panel perforowany".

W. Sp. z o.o., złożyła skargę na powyższą decyzję wnosząc o jej uchylenie. W jej uzasadnieniu wskazała, że materiał dowodowy w postaci faktur dotyczących wykonania oprzyrządowania do produkcji profili wentylacyjnych nie świadczy o wprowadzeniu do obrotu listew wentylacyjnych, świadczy, że spółka była przygotowana do ich produkcji, co potwierdzają złożone oświadczenia kupujących. Organ błędnie przyjął, że przeciwstawieniem dla spornego wzoru przemysłowego nr [...] musi być "listwa wentylacyjna typu [...]". Skarżąca zarzuciła, że w treści jej wniosku o unieważnienie spornego wzoru nigdzie nie podano "typu" listwy. W fakturach i załączonych oświadczeniach kontrahentów funkcjonuje nazwa "listwa wentylacyjna". W fakturach wskazana jest "listwa wentylacyjna" z numerem katalogowym, a to nie jest to samo co "typ listwy". Wyjaśniła, że w latach 2003 – 2006 w firmie numery katalogowe były nadawane przez program komputerowy, co potwierdzają w załączonych oświadczeniach pracownicy spółki. Nazwa "typ [...]" funkcjonuje w firmie W. od końca 2006 r., dlatego też Skarżąca nie może dostarczyć faktur z taką nazwą listwy wentylacyjnej z roku 2003, skąd pochodzą materiały dowodowe w postaci faktur i oświadczeń. W oświadczeniach kontrahenci wyraźnie piszą, "jak na powyższym rysunku", a nie jak powyższa listwa "typ [...]" Organ błędnie przyjął dowód w postaci pisma z dnia 24 sierpnia 2009 r. bez dowodu w postaci wyroku Sądu Okręgowego w O. Pismo to bezpodstawnie sugerowało, że Sąd Okręgowy uwzględnił pozew skierowany przeciwko Skarżącemu o naruszenie praw z rejestracji spornego wzoru, tymczasem Sąd Okręgowy oddalił powództwo przeciwko Skarżącej spółce, apelacja zaś została oddalona przez Sąd Apelacyjny.

Uzasadniając oddalenie skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny podkreślił, że organ prawidłowo zebrał i ocenił materiał dowodowy w sprawie. Materiał przedstawiony przez Skarżącą nie świadczy w żaden sposób o braku nowości wzoru nr [...].

Zdaniem Sądu z przedłożonych faktury dotyczących wykonania oprzyrządowania do produkcji paneli, nie sposób wywieść tezy, że za ich pośrednictwem doszło do ujawnienia szkodzącego nowości spornego wzoru. Z dowodów tych wynika jedynie, że w maju i czerwcu 2002 r. spółka dokonała zakupu przyrządów mających służyć do produkcji bliżej niesprecyzowanych profili wentylacyjnych. Fakt, że Skarżąca była w 2002 r. gotowa do produkcji bliżej nieokreślonych profili, nie może dowodzić faktu ujawnienia szkodzącego nowości. Urząd Patentowy również zasadnie przyjął, że przedstawione przez Skarżącą oświadczenia partnerów handlowych z 2008 r. odnoszące się do rzekomego zakupu w 2003 r. listew widniejących na rysunku w tych oświadczeniach, nie stanowią wiarygodnego dowodu na okoliczność ujawnionego szkodzącego nowości spornego wzoru przemysłowego. Dla celów oceny mocy dowodowej dokumentu należy zbadać wiarygodność i prawdziwość zawartych w nim informacji, w szczególności pochodzenie dokumentu, okoliczności jego sporządzenia, jego adresata. W niniejszej sprawie oświadczenia przedłożone do akt sprawy wydają się być podyktowane przez Skarżącą spółkę, ponieważ mają identyczną treść. W istocie oświadczenia te zawierają wcześniej przygotowany tekst, w którym puste, wykropkowane miejsca zostały następnie wypełnione przez kontrahentów. Mając powyższe na uwadze trudno uznać, iż oświadczenie to jest obiektywne, tym samym nie można zaakceptować poglądu, że spółka za pomocą owych oświadczeń, zawierających gotowe formułki podsunięte do podpisania kontrahentom handlowym wykazała, że doszło przed datą pierwszeństwa spornego wzoru przemysłowego do ujawnienia rozwiązania (wzoru) przeciwstawionego we wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji.

Sąd podkreślił, że określenie " listwa wentylacyjna typ [...]" widnieje tak we wniosku z dnia 9 kwietnia 2008 r., jak i w załączonych oświadczeniach kontrahentów handlowych. Zatem ani oświadczenia osób trzecich o treści przygotowanej przez Skarżącą i rysunkiem listwy typu [...] zeskanowanej z bieżącej oferty 2008, ani też oświadczenia pracowników spółki o tożsamości kształtu listew o nr. katalogowych 580, 346, 345, z kształtem listwy typu [...] - nie stanowią o ujawnieniu w 2003 r. listew o kształcie takim jak listwa typu [...], a więc o cechach istotnych dla spornego wzoru przemysłowego.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., istota sporu nie dotyczy nazwy listwy lub jej symbolu katalogowego, lecz cech postaciowych i odpowiedniego ujawnienia przeciwstawionego rozwiązania przemysłowego. Zatem Skarżąca, powinna jednoznacznie wykazać, że listwa o kształcie wskazanym na rysunku (typ [...]), była wprowadzona do obrotu lub w inny odpowiedni sposób ujawniona przez spółkę przed datą zgłoszenia spornego wzoru do rejestracji, a więc przed dniem 22 [...]r. W tej sytuacji nie wystarczają pisemne oświadczenia przygotowane przez Skarżącą, czy też faktury nieodnoszące się do konkretnego wzoru przemysłowego.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że organ odniósł się zarówno do zarzutów Skarżącej, dotyczących braku przesłanki nowości, jak również dokonał analizy materiału dowodowego powołanego przez stronę uprawnioną z rejestracji spornego wzoru.

WSA w W. wskazał, że jeśli istotnie Skarżąca produkowała i wprowadzała do obrotu w 2003 r. listwy o kształcie takim, jak listwa typ [...], to - będąc reprezentowana przez rzecznika patentowego, powinna przedstawić w postępowaniu spornym przed Urzędem Patentowym RP stosowną dokumentację, w tym np. rysunek techniczny listwy z określoną datą, czy też inne dokumenty, pozwalające przypisać numery katalogowe listew do określonego kształtu, które to dowody w sposób bezsporny świadczyłyby o stosownym ujawnieniu szkodzącym nowości spornego wzoru.

II

W. Sp. z o.o. z siedzibą w E. zaskarżyła powyższy wyrok w całości, domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. oraz zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

W uzasadnieniu wskazała, że Sąd pierwszej instancji nie przeanalizował należycie podniesionych w skardze zarzutów naruszenia prawa materialnego oraz przepisów postępowania. Formułując ocenę w wyroku popełnił wiele błędów: nie ustosunkował się do wszystkich zarzutów zawartych w skardze, niejednolicie ocenił materiały dowodowe, pomylił znaczenia pojęć, przez co naruszył przepisy art. 7, 75 § 2, 77§ 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) i art. 174 pkt. 1 i pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) a także :

1. Sąd Administracyjny nie ustosunkował się do wszystkich zarzutów podjętych w skardze z dnia 12.11.2009 r., a mianowicie, nie ustosunkował się do zarzutu naruszenia przepisu art. 2553 ust. 1 p.w.p., a mianowicie nie dosłania dla wnioskodawcy odpowiedzi na wniosek (zarzut naruszenie art. "174.2" p.p.s.a).

2. Sąd Administracyjny w swym rozpatrywaniu naruszył przepisy art. 174 pkt 1 p.p.s.a., przez co przychylił się do Decyzji Urzędu Patentowego i oddalił skargę.

Autor skargi kasacyjnej podkreślił, że organ oraz WSA błędnie utożsamił pojęcie "typ" z "numerem katalogowym". Faktury nr 558, 506 i 438 odnoszą się do oświadczeń z rysunkiem, a tym samym do konkretnego wzoru. Sąd niejednolicie ustosunkował się do materiału dowodowego, gdyż oświadczenia jako dowód raz przyjął na niekorzyść Skarżącego, zaś dla dokumentacji, która ma charakter oświadczeń wewnętrznych – na korzyść Skarżącego. Zarzucił, także, iż Sąd pierwszej instancji mówi o istocie wzoru przemysłowego jako "kształcie listwy" a nie o "otworach w listwie".

III

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw.

Stosownie do art.183 §1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje konkretną sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc z urzędu pod rozwagę wyłącznie nieważność postępowania, która w niniejszej sprawie - w ocenie składu orzekającego - nie zachodzi. Powyższa zasada oznacza związanie Sądu m. in. podstawami zaskarżenia wskazanymi w skardze kasacyjnej. Zatem, to podstawy skargi kasacyjnej decydują o zakresie dokonanej kontroli wyroku Sądu pierwszej instancji.

W rozpatrywanej sprawie skarga kasacyjna oparta została na obu podstawach przewidzianych w art. 174 p.p.s.a., tj. zarówno na naruszeniu prawa materialnego, jak i przepisów postępowania.

Związanie NSA podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym - zdaniem Skarżącego - uchybił sąd, uzasadnienia zarzutu ich naruszenia, a w razie zgłoszenia zarzutu naruszenia prawa procesowego - wykazania dodatkowo, że to wytknięte uchybienie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (np. wyrok SN z 11 stycznia 2001r., IV CKN 1594/00, Lex nr 53119). Kasacja nie odpowiadająca tym wymaganiom, pozbawiona konstytuujących ją elementów treściowych uniemożliwia sądowi ocenę jej zasadności.

Ze względu na wymagania stawiane skardze kasacyjnej, usprawiedliwione zasadą związania Naczelnego Sądu Administracyjnego jej podstawami sporządzenie skargi kasacyjnej jest obwarowane przymusem adwokacko - radcowskim (art. 175 § 1 - 3 p.p.s.a). Opiera się on na założeniu, że powierzenie tej czynności wykwalifikowanym prawnikom zapewni skardze odpowiedni poziom merytoryczny i formalny.

Skarga kasacyjna wniesiona w tej sprawie przez pełnomocnika Skarżącej, nie w pełni odpowiada tym wymogom.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy przedstawione przez Skarżącą dowody były wystarczające dla wykazania, że przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji spornego wzoru, tj. przed dniem 22 [...]r., nastąpiło publiczne udostępnienie wzoru listy typu [...], a zatem sporny wzór pozbawiony jest nowości, która to przesłanka stanowi podstawę unieważnienia prawa z rejestracji.

Skarżąca zarzuciła Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 7, 75 § 2 oraz art. 77 § 1 k.p.a. przez ich niezastosowanie. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mają generalnie zastosowanie w postępowaniu przed organami administracji publicznej i nie zostały powiązane z odpowiednimi przepisami procedury sądowoadministracyjnej naruszonymi przez Sąd pierwszej instancji. Ponieważ postępowanie przed sądami administracyjnymi reguluje wyłącznie ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w związku z tym podnoszonym w skardze kasacyjnej zarzutom powinno nieodłącznie towarzyszyć wskazanie naruszonych przez Sąd pierwszej instancji przepisów tej ustawy. Jednakże stosownie do postanowień uchwały NSA z dnia 26 października 2010 r. (sygn. akt I OPS 10/09), wskazanie przepisów, które zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający ten środek odwoławczy obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów przytoczonych podstawach kasacyjnych.

Sprawy sporne, w tym sprawy o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego rozpatrywane przez Urząd Patentowy w granicach wniosku o unieważnienie. Zatem Urząd jest związany granicami wniosku i podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę. Oznacza to, że z jednej strony to wnioskodawca określa zakres wniosku, a więc wskazuje przedmiot swego żądania, którego zasadność jest rozpatrywana w toku postępowania spornego. Zakres ten jest wiążący dla UP, przy czym, nie zwalnia to organu z obowiązku wszechstronnego wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy (Prawo własności intelektualnej. Komentarz, pod red. P. Kostańskiego, Warszawa 2010, s. 1064).

Nieuprawniony jest zarzut naruszenia art. 7 i 77 § 1 k.p.a. przez Sąd pierwszej instancji. Z zasady prawdy obiektywnej, wyrażonej w art. 7 k.p.a., uzupełnionej w przepisie art. 77 § 1 k.p.a. - wynika, iż co do zasady to organ administracji zobowiązany jest do podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, poprzez zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego. Organ winien jednocześnie dopuścić jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia istoty danej sprawy, z zastrzeżeniem, że nie jest to sprzeczne z obowiązującym prawem. Jednakże podkreślenia wymaga, iż w postępowaniu spornym przed Urzędem Patentowym RP, m.in. w sprawach o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, zasadniczy ciężar dowodu spoczywa przede wszystkim na podmiocie wnioskującym o unieważnienie takiego prawa. W konsekwencji, to na wnioskodawcy spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania przesłanek stanowiących w świetle powołanych przepisów podstawę do unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Wprawdzie z zasady prawdy obiektywnej (wyrażonej w art. 7 k.p.a., uzupełnionej w przepisie art. 77 § 1 k.p.a.) wynika, że to organ administracji zobowiązany jest do podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, poprzez zebranie i rozpatrzenie całego materiału dowodowego, niemniej – w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie orzekającym w rozpoznawanej sprawie – w postępowaniu przez Urzędem Patentowym przyjąć należy, że obowiązek poszukiwania dowodów ciąży przede wszystkim na stronie postępowania, która w swym dobrze rozumianym interesie powinna wykazywać dbałość o przedstawienie środków dowodowych. Oznacza to, iż w postępowaniu o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego wymagać należy od wnioskodawcy czynnego udziału w postępowaniu dowodowym.

Sąd pierwszej instancji trafnie stwierdził, że postępowanie sporne o unieważnienie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego było prowadzone przez Urząd Patentowy prawidłowo, zgodnie z przepisami obowiązującego prawa.

Podkreślenia wymaga, że brak nowości stanowi podstawę unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, pod warunkiem kumulatywnego spełnienia następujących przesłanek:

a) przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa z rejestracji, został publicznie udostępniony identyczny wzór przemysłowy,

b) wcześniejsze publiczne udostępnienie wzoru nastąpiło przez jego stosowanie, wystawienie lub w innych sposób,

c) publiczne udostępnienie wzoru mogło dotrzeć do wiadomości osób zajmujących się zawodowo dziedziną, której wzór dotyczy.

W rozpoznawanej sprawie konieczne było spełnienie wszystkich wyżej cytowanych przesłanek dla zasadności żądania unieważnienia spornego wzoru przemysłowego pt. "Panel perforowany" o nr [...] zarejestrowanego na rzecz J. J. Spornemu wzorowi Skarżąca przeciwstawiła wzór listwy wentylacyjnej typu [...].

Dla uwzględnienia żądania unieważnienia prawa z rejestracji spornego wzoru niezbędne było wykazanie przez Skarżącą:

1) identyczności przeciwstawionego wzoru listy wentylacyjnej typu [...] ze spornym wzorem, przy założeniu, że zgodnie z art. 103 zd. 2 p.w.p. wzór uważa się za identyczny z udostępnionym publicznie, gdy różni się od niego jedynie nieistotnymi szczegółami oraz

2) rzeczywistego, wcześniejszego publicznego ujawnienia wzoru przed dniem 22 [...] r., w taki sposób, by możliwe było zapoznanie się z przeciwstawionym wzorem przez osoby zawodowo zajmujące się dziedziną, której wzór dotyczy.

Skarżąca nie wykazała identyczności wzoru spornego z przeciwstawionym wzorem listew wentylacyjnych typu [...], a więc pierwszej przesłanki wymaganej do unieważnienia prawa wyłącznego. Ocena nowości wzoru przemysłowego polega na przeprowadzeniu analizy porównawczej poszczególnych elementów rozwiązania przeciwstawionego w stosunku do spornego wzoru. Koniecznym elementem porównania jest wskazanie istniejących różnic i rozstrzygnięcie, jaki charakter mają te różnice, a mianowicie istotny czy nieistotny. Zarówno Sąd pierwszej instancji, jak i Urząd Patentowy zasadnie stwierdzili, że cechą istotną spornego wzoru przemysłowego jest perforacja w postaci szczelin umieszczonych na ściankach panelu. Z załączonych do akt sprawy przez Skarżącą rysunków wzoru przeciwstawionego i rysunków wzoru spornego dołączonych do dokumentacji związanej z jego rejestracją wynika, że pomiędzy wzorami występują znaczące różnice. Różnice te dotyczą m. in. sposobu rozmieszczenia szczelin, ich kształtu, czy ich rozmiarów. A zatem nie była spełniona pierwsza przesłanka unieważnienia prawa wyłącznego dotycząca wykazania identyczności wzoru przeciwstawionego i spornego.

Jak słusznie stwierdził Sąd pierwszej instancji oraz Urząd Patentowy istota sporu rzeczywiście nie dotyczy nazwy listwy czy jej symbolu katalogowego, lecz cech postaciowych, jak również rzeczywistego publicznego ujawnienia przeciwstawionego wzoru listwy przed dniem 22 [...]r., tzn. przed datą zgłoszenia do rejestracji spornego wzoru.

Skarżąca nie przedstawiła odpowiednich dowodów - jak zasadnie stwierdził Sąd pierwszej instancji - na wykazanie wcześniejszego publicznego udostępnienia wzoru listwy typu [...] przed datą pierwszeństwa spornego wzoru, tj. przed dniem 22 [...] r.

Udostępnienie publiczne wzoru przemysłowego - w świetle art. 103 ust. 1 p.w.p. - następuje poprzez: a) stosowanie wzoru, jego wystawienie lub ujawnienie w innych sposób.

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że dowodami wcześniejszego publicznego udostępnienia przeciwstawionego wzoru przez Skarżącą poprzez jego wprowadzenie do obrotu mogą być faktury oznaczone datą sprzedaży produktów, w których zastosowano identyczny wzór w porównaniu ze spornym wzorem (m. in. wyrok NSA z 3 listopada 2003 r., sygn. akt II S.A. 2492/02).

Podobnie z orzecznictwa Wydziału Unieważnień OHIM oraz Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji ds. Rynku Wewnętrznego (OHIM) wynika, że dowodami potwierdzającymi sprzedaż wzoru mogą być również faktury (zob. m. in. decyzja OHIM z 31 marca 2008 r., nr ICD 000003200, w sprawie THD Acoustics Limited przeciwko Harron S.A., http://oami.europa.eu/pdf/design/invaldec/ICD%203200%20(EN).pdf; decyzja OHIM z 12 grudnia 2007 r., nr ICD 0000003010, w sprawie Holey Soles Holdings Ltd. Przeciwko Crocs,Inc.,http://oami.europa.eu/pdf/design/invaldec/ICD%20000003010%20decision%20(EN).pdf).

Należy podzielić zarówno stanowisko Sądu pierwszej instancji, jak i organu, że jeśli chodzi o przedłożone przez Skarżącą faktury dotyczące wykonania oprzyrządowania do produkcji paneli, nie sposób wywieść tezy, że za ich pośrednictwem doszło do ujawnienia szkodzącego nowości spornego wzoru. Z dowodów tych wynika jedynie, że w maju i w czerwcu 2002 r. Skarżąca dokonała zakupu przyrządów mających służyć do produkcji bliżej niesprecyzowanych profili wentylacyjnych. Sam fakt, że Skarżąca była w 2002 r. gotowa do produkcji bliżej nieokreślonych profili, nie może dowodzić faktu ujawnienia wzoru szkodzącego nowości spornego wzoru przemysłowego.

Natomiast, jeśli chodzi o przedłożone faktury VAT: nr 558 z dnia 21 maja 2003 r., nr 506 z dnia 13 maja 2003 r., czy też nr 438 z dnia 25 kwietnia 2003 r., należy również zgodzić się z Sądem pierwszej instancji i organem, że z dokumentów tych nie sposób wywieść jednoznacznej tezy, że listwy (profile) wentylacyjne widniejące na owych fakturach VAT, stanowią produkty o wyglądzie (wzorze) jak na rysunku wzoru przeciwstawionego przez Skarżącą we wniosku o unieważnienie spornego wzoru przemysłowego z dnia 9 kwietnia 2008 r.

Zatem przedstawione przez Skarżącą faktury dotyczące zarówno faktu przygotowania do produkcji listew, jak i faktury VAT – nie stanowią dowodu wcześniejszego publicznego udostępnienia poprzez wprowadzenie do obrotu wzoru listew wentylacyjnych typu [...].

Niezasadny jest zarzut naruszenia art. 75 § 2 k.p.a. Z przepisu tego wynika, że jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia właściwego organu administracji, organ administracji publicznej odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania.

Przedłożone przez Skarżącą do akt sprawy pisemne oświadczenia jej kontrahentów handlowych: W. sp. z o.o. z siedzibą w S., J. J., M. i W. R. sp. jawna z siedzibą w B. oraz W. i P. K. spółka C. w W., zawierające zapewnienia przedsiębiorców dotyczące zakupu w kwietniu i maju 2003 r. listew wentylacyjnych typu [...], jak na rysunku wskazanym w owych oświadczeniach, z jednoczesnym powołaniem się na numery stosownych faktur VAT (k. 29-31 akt administracyjnych) – nie są wystarczające do uznania, aby wzór listy wentylacyjnej typu [...] został wprowadzony do obrotu przed datą pierwszeństwa spornego wzoru, a więc przed dniem 22 [...] r.

Podkreślenia wymaga, że dla celów oceny mocy dowodowej dokumentu w pierwszej kolejności należy zbadać wiarygodność i prawdziwość zawartych w nim informacji. W tym zakresie należy wziąć pod uwagę zwłaszcza pochodzenie dokumentu, okoliczności jego sporządzenia, jego adresata, a następnie zadać sobie pytanie, czy z uwagi na jego treść wydaje się on sensowny i wiarygodny (podobnie: wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 grudnia 2005 r., w sprawie T-262/04, BIC SA przeciwko OHIM, pkt 78 i cyt. tam orzecznictwo).

Odnosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy zauważyć, że oświadczenia przedłożone do akt sprawy wydają się być podyktowane przez Skarżącą, ponieważ mają identyczną treść. W istocie oświadczenia te zawierają wcześniej przygotowany tekst, w którym puste, wykropkowane miejsca zostały następnie wypełnione przez kontrahentów spółki. W tej sytuacji trudno uznać, iż – jak zasadnie przyjął Sąd pierwszej instancji – oświadczenia te są obiektywne. Nie można zatem zaakceptować poglądu, że Skarżąca za pomocą owych oświadczeń, zawierających gotowe formuły podsunięte do podpisania kontrahentom handlowym - wykazała, że doszło przed datą pierwszeństwa spornego wzoru przemysłowego do ujawnienia wzoru przeciwstawionego we wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji.

Z powyższego wynika, że dowodami publicznego udostępnienia wzoru przez wprowadzenie go do obrotu mogą być m. in. faktury sprzedaży produktów oznaczone datą, w których zastosowano identyczny wzór. Nie stanowią dowodu publicznego udostępnienia identycznego wzoru jedynie oświadczenia nabywców produktów, w których zastosowano wzór, które nie znajdują potwierdzenia w fakturach sprzedaży produktów.

Skarżąca zarzuciła Sądowi pierwszej instancji, że nie ustosunkował się do wszystkich zarzutów sformułowanych przez nią w skardze z dnia 12 [...]r., przy czym Skarżąca nie powołała się na żaden z przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W takim wypadku zasadnym byłoby powołanie się przez Skarżącą na zarzut naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a., jednakże Skarżąca tego nie uczyniła.

Niezasadny jest zarzut Skarżącej nieustosunkowania się przez Sąd pierwszej instancji naruszenia art. 2553 p.w.p., gdyż w skardze do WSA w W. nie został on wymieniony wśród zarzutów naruszenia prawa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym w rozpoznawanej sprawie nie może się odnieść do zarzutów naruszenia prawa materialnego wskutek ich niesformułowania przez Skarżącą. Wskazała ona jedynie art. 174 pkt 1 p.p.s.a., przy czym nie podała żadnych przepisów prawa materialnego, których naruszenie zarzuca Sądowi pierwszej instancji. Zarzuty naruszenia prawa materialnego mogą polegać albo na zarzucie wadliwej wykładni przepisu prawa albo na uchybieniach polegających na wadliwym zastosowaniu przepisów prawa materialnego. Z uwagi na niesformułowanie przez autora skargi kasacyjnej zarzutów konkretnych przepisów prawa materialnego, Sąd nie może się do nich ustosunkować.

Z powyższych względów skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych postaw i dlatego Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.w.p. orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt