Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński(sprawozdawca) Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Protokolant Robert Hubacz po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 1 lipca 2008 r. sprawy ze skargi L. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]r. [...] po rozpatrzeniu odwołania L. F., od decyzji Nr [...] Prezydenta W. z dnia [...]r. ([...]), odmawiającej udostępnienia informacji publicznej na podstawie art. 138§1 kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.) utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

W motywach uzasadnienia tego rozstrzygnięcia stwierdzono, że wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2007 r. L. F., zwrócił się do Wydziału Lokali Mieszkalnych i Użytkowych Urzędu Miejskiego o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wykazu lokali mieszkalnych I w rejestrze Wydziału stanowiących pustostany, za okres od 2000 roku do I 2007 roku.

Pismem z dnia 1 października 2221 r. Dyrektor Wydziału Organizacyjnego. Prawnego i Kadr Urzędu Miejskiego W., do którego przekazano wniosek L. F., poinformował Wnioskodawcę że żądane przez niego informacje mają charakter informacji przetworzonej, a w takim przypadku, zgodnie z art. 3 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), uzyskanie informacji publicznej uzależnione jest od wykazania przez Wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego.

W nadesłanym w dniu 10 października 2007 r. piśmie L. F. podtrzymał argumentację przedstawioną we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007 r. oraz podał powody, dla których żąda udostępnienia informacji tj.: 1) w celu wykazania, że rejestry prowadzone przez Wydział Lokali Mieszkalnych i Użytkowych lub przez Zarząd Zasobu Komunalnego zgadzają się z innymi danymi źródłowymi, 2) w celu porównania ze swoimi danymi, gdzie pustostany nie dotyczą już pojedynczych lokali mieszkalnych ale także całych budynków mieszkalnych, 3) w związku z pozwem "o wypłatę znaleźnego" (nagrody) za wskazanie siedmiu pustostanów.

Oznaczoną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji odmówił udzielenia przetworzonej informacji publicznej tj. wykazu pustostanów za okres od 2000 roku do I półrocza 2007 r. ze względu na niewykazanie interesu publicznego.

W odwołaniu od tej decyzji L. F. stwierdził, że nie przekonują go poglądy wyrażone w decyzji organu pierwszej instancji. Zdaniem Odwołującego się gmina, jako jednostka korporacyjna jest dobrem wspólnym obywateli (mieszkańców). Troska o dobro wspólne polega na działaniach podejmowanych przez obywatela na rzecz państwa (gminy) oraz współobywateli. "Gminny zasób nieruchomości (w tym wypadku lokali mieszkalnych), nad którym ma pieczę w myśl art 25 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 2603; Nr 281, poz. 2782 - wójt, burmistrz albo prezydent miasta, jest majątkiem Gminy czyli dobrem wspólnym". Prawo do informacji wynika z art. 61 oraz z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. W decyzji natomiast nie wykazano, iż wyłączenie tego typu informacji może nastąpić ze względu na ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego lub ważnego interesu gospodarczego państwa. Ponadto zaznaczył, że prawo do pozyskania informacji wynika także z ,,a) art. 19 ust. 2 i ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz. U. 1977, Nr 38, poz. 167); b) art. 10 ust. 1 i ust. 2 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka (Dz. U. 1993, Nr 61, poz. 284)".

Samorządowe Kolegium Odwoławcze zważyło, co następuje:

Istotą żądania udostępnienia informacji publicznej, zgłoszonego przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007 r., jest udostępnienie informacji przetworzonej, tj. takiej, która co do zasady wymaga dokonania stosownych obliczeń, zestawień informacji, samodzielnego ich zredagowania związanego z koniecznością przeprowadzenia przez podmiot zobowiązany czynności analitycznych, ekspertyz połączonych z zaangażowaniem w ich pozyskanie określonych środków osobowych i finansowych. W myśl przepisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) uzyskanie tego typu informacji możliwe jest w zakresie, w jakim jest to szczególnie uzasadnione ze względu na interes publiczny.

Pojęcie "interesu publicznego" jest pojęciem niedookreślonym, nieposiadającym zwartej, zapisanej formuły na gruncie obowiązującego prawa. Jego ustalenie następuje w kontekście różnego rodzaju zdarzeń społecznych, politycznych, gospodarczych. Za sprawę szczególnie istotną dla interesu publicznego należy uznać taką, która – ze względu na rodzaj, czas, miejsce, sposób, okoliczności rozstrzygania i późniejszej realizacji - w istotnym zakresie wpływa lub może wpływać na wykonywanie przez podmioty władzy publicznej (w tym także inne osoby i jednostki organizacyjne w zakresie, w jakim współuczestniczą w procesie wykonywania władzy publicznej gospodarują majątkiem Skarbu Państwa) ich uprawnień i obowiązków. W zakresie prawa dostępu do informacji oznacza to, że interes publiczny istnieje wówczas, gdy uzyskanie określonych informacji mogłoby mieć znaczenie z punktu widzenia funkcjonowania państwa np. w konsekwencji usprawniałoby działanie jego organów.

Podstawowym elementem pozwalającym na właściwe uzasadnienie szczególnego interesu publicznego jest więc wykazanie, że działanie organów i innych podmiotów realizujących zadania publiczne wywołało lub będzie wywoływać skutki potencjalnie dużego kręgu adresatów. Wnioskodawca musi więc wykazać, że informacje, które zamierza uzyskać, nie dotyczą wyłącznie jego interesu, jak również nakreślenia okoliczności i faktów, które zostaną uznane za wystarczające dla przyjęcia, że działa on w interesie publicznym, a sprawa, o której chce zostać poinformowany, ma szczególne znaczenie.

W niniejszej sprawie L. F. nie wskazał - zdaniem Kolegium - powodów, dla których spełnienie jego żądania byłoby szczególnie istotne dla interesu publicznego. Nie wykazał również, w jaki sposób zamierza wykorzystać uzyskane informacje zgodnie z wymaganym dla ich udostępnienia interesem publicznym. Powoływanie się jedynie na chęć dokonania bliżej nieokreślonych porównań, czy sprawdzenia posiadanych przez organ danych ze stanem faktycznym (jak należy się domyślać ustalonym przez siebie), jest stanowczo niewystarczające.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego L. F. wniósł o uchylenie decyzji Kolegium i zobowiązanie organu do udzielenia informacji w żądanym zakresie. Podtrzymał swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007r., w piśmie z dnia 21 października 2007r. i w odwołaniu od decyzji pierwszej instancji . Zwrócił uwagę na jego zdaniem błędne stanowisko organów stwierdzające, iż żądana przez niego informacja jest informacją przetworzoną. Zdaniem skarżącego informacje, o które się ubiega, powinny być zawarte w rejestrach. Sięgnięcie do rejestrów - nawet archiwalnych - nie jest informacją przetworzoną. Na poparcie swojego twierdzenia wskazał na wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 września 2005 r. (II SA/Kr 984/05, niepublikowany). Ponadto powołał na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia 1 kwietnia 2004 r. w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy W. w latach 2004 - 2008, określającą kwotę (125796 zł) przeznaczoną na eksploatację pustostanów. Uważa, że kwota ta musiała zostać w jakiś sposób policzona. W opinii Skarżącego niewykazanie przez wnioskodawcę szczególnie istotnego interesu publicznego nie wyklucza udostępnienia informacji publicznej w ogóle, organ może jedynie odmówić udostępnienia informacji w żądanej formie.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując swoją wcześniejszą argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej, i to w dniu jej wydania. Innymi słowy, sąd administracyjny kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami procedury.

W niniejszej sprawie skarżący wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2007r. zwrócił się do Dyrektora Wydziału Lokali Mieszkalnych i Użytkowych Urzędu Miejskiego W. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wykazu lokali mieszkalnych będących w rejestrze Wydziału, stanowiących pustostany, za okres od 2000r. do I półrocza 2007r. W opinii Sądu organy administracyjne prawidłowo zakwalifikowały zgłoszone żądanie jako żądanie udostępnienia informacji publicznej przetworzonej. Z treści żądania oraz dalszych pism wnioskodawcy nie wynika, że przedmiotem żądania jest jedynie podanie przez organ ogólnej liczby budynków, lokali mieszkalnych, będących pustostanami . Jest to żądanie sporządzenia wykazu takich mieszkań, budynków a więc również podanie ich adresów. Zaspokojenie żądania wymaga podjęcia przez organ dodatkowych czynności, polegających na sięgnięciu np. do dokumentacji źródłowej, sporządzenia zestawień, analiz z wyciągów oraz zaangażowania środków osobowych i finansowych . Takie zabiegi czynią informację informacją przetworzoną. Powyższe rozumienie koresponduje ze stanowiskiem orzecznictwa sądowego. W wyroku NSA z dnia 17 października 2006r. I OSK 1347/05 ( Lex nr 281369) przyjęto , że informacja publiczna przetworzona to taka informacja , na którą składa się pewna suma tak zwanej informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazywania przesłanki interesu publicznego . Za względu jednak na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem . Takie zabiegi czynią zatem takie informacje proste , informacją przetworzoną, której udzielenie skorelowane jest potrzebą wykazania przesłanki interesu publicznego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie o informacji publicznej prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego . Z powyższego unormowania wynika, że dla udzielenia informacji nie wystarczy samo istnienie przesłanki interesu publicznego lecz należy wykazać, że czynność ta jest " szczególnie istotna" dla interesu publicznego.

Podkreślić należy, iż wnioskodawca występujący o udostępnienie informacji publicznej przetworzonej nie musi wskazywać powodów, dla których spełnienie jego żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. To podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej muszą wykazać brak istnienia tej przesłanki ustawowej, w przypadku wydania decyzji odmownej.

Organ odwoławczy , w ślad za powołanym wyżej wyrokiem NSA z dna 17 października 2006r. prawidłowo ustalił , że " interes publiczny" jest pojęciem niedokreślonym, nieposiadającym zwartej zapisanej formuły na gruncie obowiązującego prawa . Interes publiczny odnosi się w swej istocie do spraw związanych z funkcjonowaniem państwa oraz innych ciał publicznych jako pewnej całości, szczególnie z funkcjonowaniem podstawowej struktury państwa. Skuteczne działanie w granicach interesu publicznego wiąże się z możliwością realnego wpływania na funkcjonowanie określonych instytucji państwa w szerokim tego słowa znaczeniu. W konsekwencji należy skonstatować, że informacja publiczna przetworzona powinna być udostępniona jedynie wtedy, gdy jest to szczególnie istotne z punktu widzenia obiektywnie rozumianego interesu wielu niezindywidualizowanych podmiotów, traktowanych wspólnie jako jeden podmiot. Podmiotem tym może być na przykład wspólnota samorządowa gminna powiatowa, a także państwo traktowane jako korporacja, którą tworzą jej obywatele i inne osoby zamieszkałe na jej terytorium (por. A. Piskorz – Ryń w glosie do wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 lutego 2006r. , II Sa/Wa 1721/05, ST 2007, nr 3, s. 72). Z drugiej strony udostępnienie informacji nie powinno nastąpić wyłącznie w interesie prywatnym. Bez znaczenia jest tu deklaracja wnioskodawcy. Ocena " charakteru interesu" leżącego u podstaw wniosku powinna abstrahować od deklarowanych intencji wnioskodawcy , a być dokonywana według kryteriów obiektywnych ( A. Piskorz – Ryń. j.w.) .

W niniejszej sprawie organ odwoławczy prowadząc postępowanie badał z urzędu czy występuje interes publiczny uzasadniający przetworzenie informacji publicznej i udzielenie jej skarżącemu.

Zdaniem składu orzekającego w sprawie organ ten prawidłowo uznał, że powoływanie się jedynie na chęć dokonania bliżej nieokreślonych porównań czy sprawdzenia posiadanych przez organ danych ze stanem faktycznym ( jak należy się domyślać, ustalonym przez skarżącego) jest stanowczo niewystarczające do wykazania przesłanki interesu publicznego. Powyższe oznacza, że skarżący nie zamierzał wykorzystać żadnych informacji publicznych zgodnie z wymaganym dla ich udostępniania interesem publicznym, tj. w sposób szczególnie istotny z punktu widzenia obiektywnie rozumianego interesu wielu niezindywidualizowanych podmiotów, traktowanych wspólnie jako zbiorowość , lecz w interesie indywidualnym.

Uwzględniając powyższe, na podstawie art. 151 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.