drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Inne, Urząd Patentowy RP, Oddalono zażalenie, II GZ 34/08 - Postanowienie NSA z 2008-02-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GZ 34/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-02-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-01-29
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Tadeusz Cysek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 1708/07 - Wyrok WSA w Warszawie z 2007-12-13
II GSK 642/08 - Wyrok NSA z 2009-01-20
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 212 par. 1; art. 234 par. 2
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Tadeusz Cysek po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia T. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 grudnia 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1708/07 w zakresie wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 13 grudnia 2007 r. wydanym w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1708/07 Przewodniczący Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. nakazał (w pkt 2 zarządzenia) wezwanie T. B. jako skarżącego, w związku ze złożeniem przez niego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku zapadłego w Sądzie I instancji w dniu 13 grudnia 2007 r., do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w kwocie 100 złotych w terminie 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem ściągnięcia.

W złożonym na to zarządzenie zażaleniu T. B. zakwestionował zażądanie od niego wskazanej opłaty kancelaryjnej. Składający zażalenie podniósł, iż uiścił już "ogromną opłatę (1000 zł) za skargę i domaganie się opłaty za sporządzenie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem jest rozbojem w biały dzień".

Wniosek zażalenia zmierzał do "sporządzenia orzeczenia z uzasadnieniem bez dodatkowych opłat w ramach wpisowego za skargę".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 212 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. − Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna. Ustalane one zostały przez ustawodawcę niezależnie, w odrębnych przepisach. Wpis uiszczany jest od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji − w szczególności od skargi (art. 230 § 1 i 2 p.p.s.a.). Natomiast art. 234 § 2 p.p.s.a. stanowi odrębną podstawę prawną opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, którą pobiera się przy złożeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie.

W takiej sytuacji kwestionowanie przez składającego zażalenie konieczności uiszczenia konkretnej opłaty kancelaryjnej jest tylko niedopuszczalną polemiką z wolą ustawodawcy. Sprawia to, iż wniosek w zażaleniu nie mógł być uwzględniony.

Podkreślić należy, iż zapisy ustawowe nie wskazują, aby uiszczenie wpisu od skargi było okolicznością zwalniającą od obowiązku uiszczenia opłaty kancelaryjnej należnej w myśl art. 234 § 2 p.p.s.a.

Zawarte w art. 234 § 2 p.p.s.a. sformułowanie "pobiera się" mieści w sobie dokonanie czynności osób uprawnionych do działania w imieniu sądu administracyjnego zmierzających do pobrania przedmiotowej opłaty. W ramach tych czynności mieściło się wydanie przez Przewodniczącego Wydziału VI Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. zaskarżonego zarządzenia i jego wykonanie poprzez sporządzenie stosownego pisma skierowanego do skarżącego przez sekretariat.

Z całą pewnością czynności te nie pogarszały sytuacji skarżącego zobowiązanego już z woli ustawodawcy do uiszczenia konkretnej opłaty kancelaryjnej, biorąc pod uwagę, iż w myśl art. 234 § 2 p.p.s.a. zd. III do zarządzenia ściągnięcia należnej opłaty mogło dojść formalnie bez udzielenia skarżącemu 7-dniowego terminu na jej uiszczenie.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji z mocy art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. i art. 198 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt