Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2014 r. o sygn. akt IV SA/Wr 335/14 o oddaleniu wniosku M.W. o zwrot kosztów postępowania w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 marca 2014 r. A.46/32/14 w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 335/14, Wojewódzki Sad Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek M.W. o zwrot kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 marca 2014 r. [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 16 października 2014 r. oddalił skargę M. W. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w W. z dnia 3 marca 2014 r. [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.

Skarżący w dniu 20 października 2014 r. przesłał drogą elektroniczną trzy wnioski, w tym wniosek z dnia 20 października 2014 r., o zwrot kosztów przejazdu i zwrot przelewów bankowych.

We wniosku tym wskazał, że w związku z koniecznością powrotu do pracy z rozprawy dnia 16 października 2014 r. taksówką wniósł o zwrot opłaty w wysokości 16,50 zł za ten środek transportu, którą poniósł dlatego, że pracuje od poniedziałku do piątku w godz. od 7.30 do 15.30, zaś osoba ustalająca godzinę rozprawy nie uwzględniała tego faktu i wyznaczyła posiedzenie Sądu na godz. 9.00 zł. Dodał, że jego obecność nie była obowiązkowa, lecz z powodu nieotrzymania z Sądu zarządzenia o skompletowaniu akt konieczne okazało się jego stawiennictwo z dokumentami z Archiwum Państwowego. Zdaniem skarżącego, jest on dyskryminowany, ponieważ osoby niepracujące i pracujące na różne zmiany mogą się stawić na rozprawie w miejscowym sądzie bez konieczności natychmiastowego powrotu z niej do pracy. Skoro kasy i biuro podawcze sądów rejonowych są otwarte do godz. 18, to również w wojewódzkim sądzie administracyjnym powinny być otwarte w tych godzinach.

Dodał, że kwotę 16, 50 należy zwiększyć o koszty listu poleconego, jeżeli zostanie wezwany do usunięcia braków formalnych, a także o koszty ewentualnych opłat za przelewy bankowe, gdy kasa Sądu będzie zamknięta przed godz. 18.

Sąd I instancji zauważył w uzasadnieniu, że zgodnie z art. 200 P.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Z treści art. 201 § 1 P.p.s.a. wynika także, że zwrot kosztów przysługuje również skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3.

Sąd I instancji podkreślił, iż z powołanego wyżej przepisu art. 200 P.p.s.a. wynika jednoznacznie, że zwrot kosztów postępowania przysługuje skarżącemu od organu wyłącznie w razie uwzględnienia skargi przez sąd. Sytuacja taka nie miała miejsca w rozpoznawanej sprawie, ponieważ skarga skarżącego została oddalona wyrokiem Sądu z dnia 16 października 2014 r. W niniejszej sprawie nie zachodził również przypadek wskazany w art. 201 § 1 P.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Marian Wadowski, domagając się jego uchylenia podniósł, iż nie było podstaw do podejmowania zaskarżonego postanowienia, bowiem nie składał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosku o zwrot kosztów postępowania sądowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, iż zupełnie niezrozumiałe jest twierdzenie skarżącego, który podnosi w zażaleniu, iż nie było podstaw do rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wniosku skarżącego o zwrot kosztów postępowania, bowiem takiego skarżący nie składał. Wskazać trzeba, iż z akt sprawy jednoznacznie wynika, że M. W. w piśmie z dnia 20 października 2014 r. zatytułowanym "zwrot kosztów przejazdu i przelewów bankowych" domagał się zwrotu opłaty przejazdu taksówką z rozprawy do miejsca pracy w wysokości 16,50 zł. Zatem Sąd I instancji prawidłowo zakwalifikował pismo skarżącego jako wniosek o zwrot kosztów postępowania i rozpoznał go na posiedzeniu niejawnym.

Odnosząc się natomiast do prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu I instancji wskazać należy, zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j..: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej P.p.s.a.), koszty postępowania obciążają stronę w zakresie, w jakim są związane z jej udziałem w postępowaniu sądowoadministracyjnym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Wyrokiem z dnia 16 października 2014 r. o sygn. akt IV SA/Wr 335/14 Sąd oddalił skargę M. W.

Stosownie do art. 200 P.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

Skoro zatem skarga M.W. nie została uwzględniona przez WSA we Wrocławiu, to zwrot kosztów postępowania się skarżącemu nie należał. A zatem prawidłowo Sąd I instancji rozpoznał wniosek skarżącego z dnia 20 października 2014 r.

Ponadto należy wyjaśnić, iż niesporne w sprawie jest, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu pouczył skarżącego o konsekwencjach niezłożenia przez niego wniosku o zwrot kosztów postępowania sądowego do czasu zamknięcia rozprawy poprzedzającej wydanie orzeczenia. Stosowne pouczenie zawarte zostało w zawiadomieniu o rozprawie wyznaczonej na dzień 16 października 2014 r., które doręczone zostało skarżącemu w dniu 25 września 2014 r. W tej sytuacji również powyższa okoliczność powodowała by odmowę uwzględnienia wniosku skarżącego w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania, bowiem stosowny wniosek został przez skarżącego złożony w dniu 20 października 2014 r., a z uwagi na fakt, że nastąpiło to już po zamknięciu rozprawy, jego uwzględnienie nie byłoby możliwe również z tej przyczyny.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.