Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.) Sędziowie NSA Hanna Kamińska Joanna Sieńczyło-Chlabicz Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 617/11 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [..] maja 2010 r. nr Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 617/11 oddalił skargę A. T. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] maja 2010 r., Nr Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.

Decyzją z dnia [...] października 2007 r. Urząd Patentowy udzielił D. C. (dalej: uprawniony) prawo ochronne na znak towarowy słowny AUTO-DAP zgłoszony [... sierpnia 2005 r. dla usług ubezpieczenia, doradztwo w sprawach ubezpieczeniowych, doradztwo w sprawach finansowych (kl. 36 wg klasyfikacji nicejskiej); obsługa i naprawa samochodów, usługi stacji obsługi samochodów, mycie samochodów (kl. 37); wynajem powierzchni pod salony samochodowe (kl. 39). Udzielenie prawa ochronnego opublikowano w Wiadomościach Urzędu Patentowego nr [...] z 2008 r.

Od decyzji udzielającej prawo ochronne na przedmiotowy znak A. T. (dalej: skarżący) złożył sprzeciw zarzucając zgłaszającemu działanie w złej wierze. Przed zgłoszeniem znak był w P. powszechnie znany i kojarzony z zakładem motoryzacyjnym skarżącego "Auto-Serwis DAP" zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu uprawnionego ze znaku. Firma DAP została założona w 1984 r., a jej oznaczenie stanowi skrót imion D., A. i P. Znakiem DAP firma posługiwała się w kontraktach handlowych, na pismach do urzędów, fakturach, reklamach i otrzymanych certyfikatach. Do znaku dodano elementy graficzne i kolory oznaczając nim budynki firmy. W 2000 r. wraz z żoną D. oraz E. i D. C. założyli spółkę w celu sprzedaży i obsługi serwisowej samochodów produkowanych przez Fiat Auto Poland. Przedsiębiorstwo oznaczono znakiem AUTO-DAP za zgodą skarżącego. W 2005 r. skarżący wraz z żoną wystąpił ze spółki, a przedsiębiorstwo motoryzacyjne, obecnie prowadzone przez D. C., bezprawnie używa znaku AUTO-DAP. Natomiast skarżący nadal używa dla swojego przedsiębiorstwa znaku DAP, przy czym nigdy nie przekazał znaku AUTO-DAP D. C., ponieważ znaku DAP używał od 16 lat, a znak uprawnionego zawiera w sobie oznaczenie DAP, które niewątpliwie kojarzy się z oznaczeniem skarżącego. Zgłoszenia znaku AUTO-DAP dokonano w złej wierze w celu wykorzystania oznaczenia DAP i osłabienia znaczenia firmy Auto-Serwis DAP z naruszeniem także praw osobistych i majątkowych skarżącego.

W odpowiedzi na sprzeciw D. C. wnosił o jego oddalenie jako bezzasadny. Podnosząc brak podstaw do zarzutu naruszenia art. 131 p.w.p. wskazał, że spółkę w dniu [...] maja 1999 r. zakładał m.in. A. T. pod firmą AUTO-DAP. W 2005 r. A. i D. T. sprzedali swoje udziały w spółce D. i M. Ch. przestając być jej wspólnikami. Natomiast nieprawdą jest jakoby skarżący zawarł ze spółką umowę o użyczeniu jej znaku AUTO-DAP. D. C. jest udziałowcem spółki i obecnie członkiem jej zarządu będąc uprawnionym do zgłoszenia znaku na swoją rzecz.

Do akt sprawy załączono wypis z KRS z 29 grudnia 2008 r. i z 8 lutego 2010 r. Załączono również warunkowa umowę sprzedaży udziałów z [...] sierpnia 2005 r. przez A. i D. T. na rzecz M. i D. C. pod warunkiem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości; umowę spółki z [...] maja 1999 r. zawartą przez E. i A. C. z D. i A. T. określającą firmę spółki jako AUTO-DAP oraz umowę sprzedaży nieruchomości.

W piśmie z dnia [...] lutego 2010 r. skarżący podnosił, że pomimo sprzedaży nieruchomości, co było warunkiem zawarcia umowy przeniesienia udziałów, nie doszło do zawarcia umowy o ich zbycie, chociaż w KRS z [...] lutego 2006 r. D. i A. T. zostali wykreśleni jako wspólnicy spółki. Natomiast upoważnienie A. C. (prezesa spółki) dla D. C. do zgłoszenia i rejestracji na rzecz D. Ch. przedmiotowego znaku było nieważne, jako udzielonego bez zgody zgromadzenia spółki. W związku z tym to zgłoszenie i rejestracja było dokonane przez osobę nieupoważnioną, a sama rejestracja jest nieważna.

W związku z uznaniem przez uprawnionego z prawa ochronnego sprzeciwu za bezzasadny sprawa została przekazana do rozpatrzenia w postępowaniu spornym.

Decyzją z dnia [...] maja 2010 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej oddalił sprzeciw A. T., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "Auto-Serwis DAP", o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy słowny Auto-Dap R-[...] udzielonego na rzecz D. C.

W uzasadnieniu uznał za nieudowodnione twierdzenie skarżącego o naruszeniu jego praw osobistych poprzez zgłoszenie do ochrony znaku DAP, który został przez niego utworzony z pierwszych liter imion D., A. i P. Omawiając ten zarzut w aspekcie przepisów prawa cywilnego stwierdził, że skrót DAP, jako określenie abstrakcyjne, nie może być przypisany konkretnym osobom, jako ich dobra osobiste ze względu na kolejność liter w tym wyrażeniu. Litery te mogą mieć różne znaczenia dla przeciętnego odbiorcy w odbiorze tego oznaczenia.

Urząd Patentowy nie uznał złej wiary w zgłoszeniu spornego znaku przez uprawnionego. Zwrócił uwagę, że sprzeciwiający, jako jeden z założycieli spółki AUTO-DAP wyraził zgodę (nie sprzeciwiał się) określenia firmy spółki w taki właśnie sposób. Używał także równolegle oznaczenia DAP w swojej działalności indywidualnej, jak i w spółce, której swoje udziały zbył na rzecz uprawnionego ze znaku. Uprawniony zgłosił znak zgodnie z udzielonym mu upoważnieniem zobowiązując się jednocześnie do przeniesienia spornego znaku na spółkę, na każde jej żądanie. Było to zatem działanie w dobrej wierze – znak był używany przez spółkę przez blisko 6 lat – a upoważnienie do jego rejestracji przez uprawnionego nie naruszało postanowień statutu spółki (§ 11.2 pkt d) dotyczących ograniczonych praw rzeczowych wymienionych jako katalog zamknięty w art. 244 § 1 k.c.

A. T. nie zgodził się z takim rozstrzygnięciem i zaskarżył je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który skargę oddalił, uznając za nietrafny zarzut naruszenia praw osobistych i majątkowych (art. 131 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej: p.w.p.) w zgłoszeniu spornego znaku towarowego przez uprawnionego. Skarżący odwołując się w tym zakresie do postanowień umowy spółki (§ 2 pkt 2.1 i pkt 2.2.) błędnie stwierdzał o udzieleniu spółce (wspólnikom) zgody na wprowadzenie w jej firmie oznaczenia DAP. Nie zauważył bowiem, że do umowy spółki przystąpiły poza nim także trzy osoby: E. C., A. C. i D. T. Wszyscy ci wspólnicy, łącznie ze skarżącym ustalili postanowieniami § 2 umowy spółki jaką spółka będzie miała firmę, siedzibę i jaki czas trwania. Zatem wszyscy wspólnicy ustalili, że spółka będzie nosiła nazwę (firmę) AUTO-DAP Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z możliwością posługiwania się skrótem AUTO-DAP sp. z o.o. W zapisach § 2 umowy spółki, jak i w jej postanowieniach końcowych (§ 18) nie ma żadnego oświadczenia A. T. o wyrażeniu przez tego wspólnika zgody na to, by spółka mogła wprowadzić do swojej firmy oznaczenie DAP. W tych okolicznościach twierdzenie skarżącego o użyczeniu spółce jego praw osobistych lub majątkowych do oznaczenia DAP nie zostało wykazane żadnymi dowodami, co w świetle art. 131 ust. 1 pkt 1 p.w.p. czyni zarzut skarżącego w tym zakresie nieuzasadnionym. Przystępując do spółki nie sprzeciwiał się na wprowadzenie w jej firmie oznaczenia DAP nie uznając, by fakt ten naruszał jakiekolwiek jego prawa.

Z chwilą zawarcia umowy spółki to spółce zaczęło przysługiwać prawo do nazwy AUTO-DAP. Mogła zatem nazwą tą dysponować. Zgodnie z art. 43(5) § 1 k.c. firmą osoby prawnej jest jej nazwa. Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dowolnie obrane (§ 2) i takie określenia zawiera firma spółki ustalona przez wspólników – AUTO-DAP Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – nie podając innych określeń.

Sąd I instancji podniósł, że firma osoby prawnej może zawierać nazwisko lub pseudonim osoby fizycznej, jeżeli służy to ukazaniu związków tej osoby z powstaniem lub działalnością przedsiębiorcy. Umieszczenie w firmie nazwiska albo pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w razie jej śmierci - zgody jej małżonka i dzieci (art. 43/5/ § 3 k.c.). Firma spółki ustalona przez jej wspólników nie zawiera żadnych z tych określeń, gdyż oznaczeni DAP nie jest ani nazwiskiem skarżącego, ani jego pseudonimem, co jest w sprawie bezsporne. Z tych względów wspólnicy ustalając firmę spółki nie musieli uzyskać zgody i to sporządzonej na piśmie przez A. T. do umieszczenia w nazwie spółki oznaczenia DAP.

Z kolei art. 43(4) k.c. określa firmę osoby fizycznej, jako jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsca jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Cytowany przepis jednoznacznie wskazuje, że firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko, a nie sam dodatek (por. także wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2007 r. wydany w sprawie II GSK 268/06). Zatem twierdzenie skarżącego, że samo oznaczenie DAP jest jego firmą było nietrafne, co również wynika z ustaleń organu administracji – wskazując na zaświadczenie skarżącego o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, w którym podmiot gospodarczy został oznaczony jako A. T., natomiast przedmiot działalności gospodarczej określono jako autoryzowana stacja obsługi samochodów "DAP". W zaświadczeniu REGON podano pełną nazwę A.-S. "D." A. s. O. T. A.

Sąd I instancji podtrzymał stanowisko organu, że oznaczenie DAP, jak zasadnie motywował to Urząd Patentowy w zaskarżonej decyzji, może kojarzyć się z różnymi powodami, dla których w taki, a nie inny sposób zostało skonfigurowane. Zdaniem skarżącego wywodzi się ono od imion D., A. i P., co nie uchybia możliwości zestawienia innych pierwszych liter imion. Ma ono zatem, jak ustalił organ administracji, charakter abstrakcyjny, którego znaczenie dla przeciętnego odbiorcy może być bardzo różne. Uprawniony ze spornego znaku przed zgłoszeniem go do rejestracji uzyskał upoważnienie spółki z jej zgodą na rejestrację na swoją rzecz spornego znaku towarowego. Jednocześnie uprawniony ze znaku towarowego zobowiązał się do przeniesienia uzyskanego prawa ochronnego na spółkę na każde jej żądanie. Zatem sama spółka uprawniona do używania określonego oznaczenia jako swojej firmy nie tylko nie sprzeciwiała się rejestracji znaku towarowego lecz nawet upoważniła D. C. do tej rejestracji na jego rzecz. Mając zatem na uwadze to, czym w istocie była firma skarżącego (nie było to samo oznaczenie DAP) oraz owo upoważnienie i zgoda spółki, Sąd I instancji uznał za nietrafny zarzut skarżącego o zgłoszeniu do rejestracji spornego znaku towarowego w złej wierze. Jako zgłoszenia dokonano całej nazwy spółki – AUTO – DAP – a nie wyłącznie wyrażenia DAP, którym posługuje się skarżący z dodatkami wskazującymi na to, jakie w szczególności usługi świadczy jego zakład samochodowy.

Skarżący nietrafnie, w ocenie Sądu, powoływał się na naruszenie § 11.2 lit. d) umowy spółki przy wyrażeniu zgody dla D. C. na rejestrację jako znaku towarowego nazwy AUTO-DAP. Przepis ten wymagał zgody Zgromadzenia Wspólników m.in. w przypadku ustanowienia, zmiany i zrzeczenia się ograniczonych praw rzeczowych. Zgodnie z art. 244 § 1 k.c. ograniczonymi prawami rzeczowymi są: użytkowanie, służebność, zastaw, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka. Nazwa spółki AUTOP-DAP do praw tych nie należała. Zatem zgoda na rejestrację jako znaku towarowego oznaczenia AUTO-DAP nie wymagała uchwały Zgromadzenia Wspólników.

Oznaczenie DAP nie było znakiem towarowym zarejestrowanym przez skarżącego natomiast powszechna znajomość tego oznaczenia nie została wykazana w postępowaniu administracyjnym.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. T., zaskarżając je w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1. art. 131 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej: p.w.p.) w zw. z art. 439 § 1 i 2 k.c. polegającą na niewłaściwym zastosowaniu powołanych przepisów i przyjęciu przez Sąd I instancji, iż udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy AUTO-DAP na rzecz D. C. nie narusza praw skarżącego wobec faktu, iż z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to spółce zaczęło przysługiwać prawo do nazwy AUTO-DAP, w sytuacji gdy z uwagi na niezbywalny charakter firmy skarżący nie mógł przenieść na rzecz spółki prawa do części obranej przez siebie firmy, w konsekwencji czego Spółka AUTO-DAP bez zgody skarżącego nie mogła skutecznie upoważnić D. C. do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy, zwłaszcza jeśli uwzględnić fakt, iż analizowane oznaczenie było używane przez A. T. w indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej począwszy od 1982 r., tj. na długo przed zawiązaniem AUTO-DAP sp. z o.o.,

2. art. 131 ust. 1 pkt 1 p.w.p. w zw. z art. 434 § 1 k.c. i art. 23 k.c. polegającą na niewłaściwym zastosowaniu oraz błędnej wykładni powołanych przepisów wobec przyjęcia przez Sąd I instancji, iż udzielenie uprawnionemu prawa ochronnego na znak towarowy "AUTO-DAP" nie narusza praw skarżącego z uwagi na to, iż oznaczenie "DAP" nie stanowi firmy skarżącego, gdyż jest nią wyłącznie imię i nazwisko przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, w sytuacji gdy w świetle przepisu art. 434 § 1 k.c. oznaczenie "DAP" należało uznać za integralną część firmy skarżącego, mającą jednoznacznie na celu wyróżnia jego przedsiębiorstwa spośród innych podmiotów świadczących usługi z zakresu motoryzacji na rynku lokalny w P., w konsekwencji czego w wyniku udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy AUTO-DAP doszło do naruszenia dóbr osobistych (prawa do firmy) skarżącego.

W związku z powyższym wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej skarżący zwrócił uwagę, że wprawdzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie trafnie zauważył, iż samo oznaczenie "DAP" nie może stanowić firmy przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Jednak w swoich rozważaniach całkowicie jednak pominął zdanie 2 powołanego wyżej przepisu art. 434 k.c, zgodnie z którym do firmy przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną może zostać dodatkowo włączone określenie dowolnie obrane. Nie budzi zatem wątpliwości, iż dodatek dobrany przez przedsiębiorcę do swojego imię i nazwiska, wespół z nimi stanowi jako całość firmę danego przedsiębiorcy.

Podkreślił, że prowadzona przez niego od 1982 r. działalność gospodarcza posiadała oznaczenie "DAP". Powołane oznaczenie na skutek wieloletniej działalności skarżącego na rynku lokalnym w Pabianicach stało się znakiem rozpoznawalnym, elementem wyróżniającym przedsiębiorstwa, którego przedmiotem było świadczenie usług motoryzacyjnych. W tym kontekście nie może budzić wątpliwości, iż zamieszczenie w firmie Spółki AUTO-DAP oznaczenia "DAP" było możliwe wyłącznie z uwagi na fakt, iż jej wspólnikiem został skarżący, który w ten sposób konkludentnie wyraził zgodę na posługiwanie się przez Spółkę przedmiotowym oznaczeniem. W przeciwnym razie powołana spółka nie miałaby jakiejkolwiek legitymacji do posługiwania się oznaczeniem "DAP", zwłaszcza jeśli uwzględnić tożsamy przedmiot działalności przedsiębiorstwa skarżącego i spółki AUTO-DAP oraz miejsce i zakres terytorialnym świadczenia usług motoryzacyjnych przez w/w przedsiębiorców. Zatem w opisany wyżej sposób skarżący upoważnił innego przedsiębiorcę do korzystania ze swojej firmy, stosownie do treści art. 439 g 2 k.c.

Analizując opisany stan rzeczy Sąd I instancji błędnie jednak przyjął, iż z chwilą zawarcia umowy spółki to spółce zaczęło przysługiwać prawo do nazwy AUTO-DAP, w tym do oznaczenia "DAP". Przy takim stanowisku należałoby bowiem przyjąć - z naruszeniem przepisu art. 439 § 1 k.c. - iż z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością skarżący zbył na rzecz Spółki swoją firmę, tj. dodatek fakultatywny - oznaczenie "DAP". Z tego względu nie można uznać by z chwilą założenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskała ona prawo do swobodnego dysponowania oznaczeniem "DAP" (bez zgody skarżącego) i miała legitymację do dalszego upoważnienia osób trzecich do korzystania z tego oznaczenia. W tym kontekście udzielenia prawa ochronnego D. C. na znak towarowy słowny "AUTO-DAP" - bez wykazania, iż legitymuje się on zgodą skarżącego na rejestrację takiego znaku- naruszało dobra osobiste A. T.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną uczestnik postępowania wniósł o jej oddalenie jako niezasadnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach: 1) naruszeniu prawa materialnego przez jego błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie; 2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny jest związany podstawami skargi kasacyjnej, bowiem stosownie do treści art. 183 § 1 p.p.s.a, rozpoznając sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania, która zachodzi w przypadkach przewidzianych w § 2 tego artykułu. W niniejszej sprawie nie występują jednak żadne z wad wymienionych we wspomnianym przepisie, które powodowałyby nieważność postępowania prowadzonego przez Sąd I instancji.

W rozpoznawanej sprawie skarga kasacyjna wniesiona przez A. T. zawiera jedynie zarzut naruszenia prawa materialnego, t.j. art. 131 ust. 1 pkt 1 p.w.p. w związku z art. 439 § 1 i 2 k.c. Autor skargi kasacyjnej upatruje naruszenie tego przepisu przez Sąd I instancji poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy AUTO-DAP na rzecz uprawnionego nie narusza praw skarżącego, ponieważ Sąd ten przyjął, że z chwilą zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to tej spółce zaczęło przysługiwać prawo do tej nazwy. Tymczasem, zdaniem skarżącego, nie mógł on przenieść na rzecz spółki prawa do części swojej firmy w postaci oznaczenia DAP, z uwagi nie niezbywalny charakter tej firmy. Ponadto Sąd I instancji niezasadnie przyjął, że udzielenie prawa ochronnego na sporne oznaczenie nie narusza prawa skarżącego z uwagi na to, że oznaczenie DAP nie stanowi firmy skarżącego, gdyż jest nią wyłącznie imię i nazwisko przedsiębiorcy, będącego osoba fizyczną. Zdaniem skarżącego oznaczenie DAP należało uznać za integralną część jego firmy, w myśl art. 434 § 1 k.c.

Wskazany w skardze kasacyjnej art. 131 ustawy Prawo własności przemysłowej przesądza o niedopuszczalności rejestracji wskazanych w nim oznaczeń jako znaków towarowych i ustanawia tzw. bezwzględne przeszkody rejestracji, t.j. takie, które uniemożliwiają rejestrację oznaczenia, co do zasady, dla wszystkich klas towarów czy usług.

Zgodnie z art. 131 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, których używanie narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich. W doktrynie przyjmuje się, że przepis ten ma niewielkie znaczenie w postępowaniu zgłoszeniowym danego oznaczenia, ponieważ na etapie jego rejestracji Urząd Patentowy RP nie wymaga od zgłaszającego przedstawienia tytułu prawnego do niego. Przy rozpatrywaniu zgłoszenia przyjmuje się dobrą wiarę zgłaszającego, co oznacza, że zgłaszającemu przysługują wszystkie prawa do tego znaku w kształcie przez niego zgłoszonym (tak: Marcin Andrzejewski i Piotr Kostański w: Prawo własności przemysłowej. Komentarz pod red. dr. P. Rostańskiego, Wydawnictwo C.H. Beck , Warszawa 2010, s. 675).

Istotne znaczenie przepis ten odgrywa w postępowaniu o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy, gdyż osoba trzecia, której prawa osobiste lub majątkowe zostały naruszone, ma interes prawny w wykazaniu, że na etapie rejestracji oznaczenia nie zostały spełnione warunki wymagane do uzyskania prawa ochronnego.

W doktrynie podkreślono też, że to Urząd Patentowy RP musi dojść do wniosku, że oznaczenie narusza prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich. Samo subiektywne przekonanie osoby trzeciej o naruszeniu jej praw jest bez znaczenia, chyba że osoba ta dysponuje prawomocnym wyrokiem potwierdzającym, że dane oznaczenie narusza jej prawa osobiste i majątkowe, ponieważ prawomocne orzeczenie wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również organy państwowe i organy administracji publicznej (tamże, s. 675).

W świetle powyższych, teoretycznych wywodów, zawarty w skardze zarzut naruszenia wskazanych przepisów prawa materialnego należało uznać za niezasadny, a stanowisko Sądu I instancji w tej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że – jak słusznie wskazał Sąd I instancji – do umowy spółki przystąpiły cztery osoby, w tym skarżący, którzy wspólnie ustalili niezbędne dane spółki, t.j. nazwę firmy, siedzibę i czas jej trwania. W zapisach umowy spółki brak jakichkolwiek zapisów wskazujących, że skarżący wyraża zgodę na korzystanie przez tę spółka z oznaczenia DAP. Przy zawieraniu więc tej umowy skarżący nie sprzeciwiał się wprowadzeniu do firmy oznaczenia DAP, nie uznał więc, że określenie nazwy spółki jako AUTO-DAP naruszało jakiekolwiek jego prawa. Skarżący w żaden sposób nie udowodnił, że nie udzielił zgody na wprowadzenie nazwy DAP do nazwy spółki, czy też wnosił jakikolwiek sprzeciw w tej materii. Z chwilą więc zawarcia umowy spółki, spółce tej zaczęło przysługiwać prawo do spornej nazwy, którą mogła dysponować.

Ponadto nieprawdą jest, jak twierdzi skarżący, że Sąd I instancji pominął art. 434 zdanie 2 k.c. i uznał, że samo oznaczenie DAP nie stanowi firmy skarżącego, gdyż jest nią wyłącznie imię i nazwisko przedsiębiorcy, będącego osobą fizyczną.

Wbrew stanowisku skarżącego, Sąd I instancji ocenił oznaczenie DAP w kontekście całej nazwy firmy, jaką skarżący się posługuje wskazując, że posługiwał się on tą nazwą łącznie ze swoim imieniem i nazwiskiem (np. z zaświadczenia REGON wynika pełna nazwa: A.-S. "D." A. S. O. T. A.). Słusznie więc Sąd I instancji stwierdził, że sam dodatek (tj. nazwa DAP), nie może być firmą osoby fizycznej bez jej imienia i nazwiska. Nie twierdził zaś, że firmą osoby fizycznej jest wyłącznie jej imię i nazwisko.

Z uwagi na to, że skarżący nie usprawiedliwił naruszenia wskazanych w petitum skargi kasacyjnej przepisów prawa materialnego skargę kasacyjną należało oddalić jako niezasadną.

Z tych powodów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.