Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 393/17 o zawieszeniu postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi K. Z. na uchwałę Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 393/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zawiesił postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie ze skargi K. Z. na uchwałę Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy.

Sąd uznał, że rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego a zatem zachodzi przesłanka do zawieszenia postępowania wywołanego skargą K. Z. na uchwałę Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] na zasadzie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718; zwanej dalej P.p.s.a.).

W ocenie Sądu wynik niniejszego postępowania zależy od rozstrzygnięcia postępowania wszczętego skargą K. Z. na uchwałę Rady m.st. Warszawy nr [...] prowadzonego pod sygn. akt II SA/Wa 1815/15. Sąd podkreślił, iż w wymienionej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1815/15 oddalił skargę K. Z.. Z akt tej sprawy, wypożyczonych z Naczelnego Sądu Administracyjnego, wynikało, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. w punkcie 1 uchylił wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1815/15 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi.

Sąd zaznaczył, że postępowanie sądowoadministracyjne toczące się pod sygnaturą akt II SA/Wa 1815/15 nie zostało prawomocnie zakończone, a przedmiotem zaskarżenia w tym postępowaniu jest uchwała wydana w trybie nadzoru przez Radę m.st. Warszawy nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. stwierdzająca nieważność uchwał Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] stycznia 2015 r. Sąd stwierdził, że kwestia zgodności z prawem uchwały Rady m.st. Warszawy nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. ma znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy prowadzonej pod sygn. akt II SA/Wa 393/17. Stwierdzając powyższe Sąd wziął pod uwagę, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 2006/15 stwierdził nieważność uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia [...] września 2015 r. nr [...] uchylającej § 1 pkt 2 uchwały Rady m.st. Warszawy nr [...]. Z akt sprawy o sygn. II SA/Wa 2006/15, wypożyczonych przez NSA, wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 1503/16 oddalił skargi kasacyjne od wymienionego wyroku.

W dalszej części postanowienia Sąd dokonał oceny dopuszczalności wniesionej w niniejszej sprawie skargi stwierdzając, że nie było podstaw do jej odrzucenia tak z powodu naruszenia trybu jej wniesienia jak i z powodu niewykazania naruszenia interesu prawnego zaskarżoną uchwałą. Sąd podkreślił, że okoliczności tej sprawy, tj. podjęcie przez Radę Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy uchwały z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w sprawie wyboru K. Z. na Burmistrza Dzielnicy Bemowo, podjęcie następnie przez Radę Dzielnicy Bemowo uchwał w dniu [...] stycznia 2015 r. w sprawie odwołania K. Z. z funkcji Burmistrza Dzielnicy (nr [...]) i uchwały o powołaniu K. Z. na Burmistrza (nr [...]), a w dalszej kolejności stwierdzenie przez Radę m.st. Warszawy w trybie nadzoru nieważności właśnie tych uchwał Rady Dzielnicy Bemowo z dnia [...] stycznia 2015 r. (uchwała Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...]) powodują, że – wobec kwestionowania przez K. Z. przed sądem administracyjnym uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] – skarżący ma interes prawny do wniesienia skargi na uchwałę Rady Dzielnicy Bemowo z dnia [...] czerwca 2016 r. w sprawie wyboru M. G. na Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy. Postępowanie w sprawie ze skargi K. Z. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] wszczęte zostało w dniu [...] września 2015 r., tym samym nie można twierdzić, że interes prawny skarżącego nie został naruszony zaskarżoną w niniejszej sprawie uchwałą z dnia [...] czerwca 2016 r.

Skarżący w zażaleniu zaskarżył powyższe postanowienie w całości i wniósł o jego uchylenie w całości, rozpoznanie sprawy i orzeczenie o odmowie zawieszenia postępowania. Wystąpił także o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych. Sądowi I instancji zarzucił naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. poprzez zawieszenie postępowania mimo iż rozstrzygnięcie przedmiotowej sporawy nie zależy od wyniku postępowania sądowoadministracyjnego toczącego się dotychczas pod sygn. akt II SA/Wa 1815/15 (II OSK 1536/16).

Skarżący podkreśla, że zasadniczym zarzutem skargi był fakt, że rada Dzielnicy Bemowo ponownie obsadziła już zajęte przez inną osobę stanowisko, naruszając w oczywisty sposób przepisy ustawy o ustroju m.st. Warszawy.

Potwierdza to prawomocne - wyrok sygn. akt II SA/Wa 2006/15 (II OSK 1503/16) - stwierdzenie nieważności uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia [...] września 2015 r. Zaznacza, ze tym samym w dniu [...] czerwca 2016 r. a więc w dacie podejmowania skarżonej uchwały Rady Dzielnicy, funkcjonował Zarząd Dzielnicy Bemnowo w składzie K. Z.- Burmistrz oraz J. G. i R. K. - Zastępcy Burmistrza. Bezspornym jest, że przed wyborem osoby M. G. Rada Dzielnicy nie odwołała burmistrza K. Z..

W ocenie skarżącego rozstrzygnięcie sprawy sygn. akt II SA/Wa 1815/15 (II OSK 1536/16), będące powodem zawieszenia postępowania w niniejszej sprawie, przesądzi jedynie, czy Zarząd burmistrza K. Z. [...] czerwca 2016 r. działał na podstawie pierwszego w kadencji wyboru z dnia [...] grudnia 2014 r.(w razie oddalenia skargi na uchwałę nadzorczą Rady m.st. Warszawy) czy też powtórnego wyboru z dnia [...] stycznia 2015 r. (w razie uwzględnienia skargi na uchwałę nadzorczą Rady m.st. Warszawy). Zauważa, że uchwała nadzorcza Rady m.st. Warszawy nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwał Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy dotyczyła wszystkich uchwał podjętych po rozszerzeniu porządku obrad na sesji w dniu [...] stycznia 2015 r. tj. zarówno uchwały Rady Dzielnicy Bemowo nr [...] w sprawie odwołania Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy oraz podjętej bezpośrednio po niej uchwały Rady Dzielnicy Bemowo nr [...] w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy. Finalnie więc, po prawomocnym orzeczeniu Sądu w sprawie sygn. akt II SA/Wa 1815/15 (II OSK 1536/16) albo obie te uchwały okażą się nieważne albo obie pozostaną w obrocie prawnym, przy czym efekt co do składu - nigdy nie odwołanego Zarządu - na dzień [...] czerwca 2016 r. pozostanie zawsze taki sam.

Skarżący uważa, że wobec tak postawionej alternatywy, jednoznacznie wynika, że rozpoznanie sprawy nie zależy od wyniku żadnego innego postępowania a zatem w skarżonym postanowieniu wadliwie zastosowano przepis art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Kluczowe dla zrozumienia tego przepisu słowo "zależy" nie oznacza jakiegokolwiek wpływu, ale wpływ przewidziany prawem. Chodzi więc w nim o sytuację, w której sąd nie jest władny samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienia wstępnego, które powstało lub wyłoniło się w toku postępowania sądowego. Tylko wówczas zawieszenie postępowania może okazać się konieczne (zob. B. Dauter, Zarys metodyki pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2008, s. 206).

Zagadnienie wstępne (prejudycjalne) występuje w sytuacji, w której uprzednie rozstrzygnięcie określonego zagadnienia, które występuje w sprawie, może wpływać na wynik toczącego się postępowania, co w rezultacie uzasadnia celowość wstrzymania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym do czasu rozstrzygnięcia tej istotnej kwestii (tak w wyroku NSA z 14 czerwca 2016 r. sygn. akt II OSK 2465/14, dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Przez zagadnienie wstępne (kwestię prejudycjalną) należy rozumieć przeszkodę powstającą lub ujawniającą się w toku postępowania sądowego, której usunięcie jest istotne z punktu widzenia możliwości prawidłowej realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego i ma bezpośredni wpływ na jego wynik.

` Należy zatem wziąć pod uwagę czy wynik toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego tj. ocena legalności zaskarżonej uchwały Rady Dzielnicy Bemowo z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo zależy od prawomocnego rozstrzygnięcia skargi K. Z. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy nr [...] z [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m. st. Warszawy.

Czy zatem potwierdzenie legalności lub stwierdzenie niezgodności z prawem uchwały nadzorczej Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy nr [...] z [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m. st. Warszawy wpływa na ocenę legalności uchwały Rady Dzielnicy Bemowo z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo?

W wyroku WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1815/15 Sąd oddalił skargę K. Z. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] uznając, że zaskarżona uchwała odpowiada prawu. Jednak powodem tego nie były argumenty przedstawione przez Radę Miasta w zaskarżonej uchwale a okoliczność wskazana w odpowiedzi na skargę, iż zgoda na zmianę porządku obrad nadzwyczajnej sesji Rady Dzielnicy Bemowo musi zostać wyraźnie wyartykułowana i odnotowana w protokole. Sąd zwrócił uwagę, że zgoda ta musi być udzielona przez wszystkich radnych, którzy jako grupa wystąpili o zwołanie nadzwyczajnej sesji. Skoro w protokole z sesji z dnia [...] stycznia 2015 r. brak potwierdzenia przez wnioskodawców zwołania sesji, iż wyrazili oni zgodę na rozszerzenie porządku obrad, to uzasadnia to przyjęcie, że doszło do naruszenia przepisów Statutu Dzielnicy Bemowo regulujących procedurę podejmowania uchwał (§ 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo (Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego z 2016 r., poz. 420). Sąd uznał, że w tej sytuacji zaskarżona uchwała Rady m.st. Warszawy mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.

W wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej K. Z. od powyższego wyroku NSA wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 1537/16 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

NSA zauważył, że Sąd pierwszej instancji nadał szczególne znaczenie dowodowe protokołowi z sesji rady dzielnicy, polegające na tym, że brak protokołu z sesji sporządzonego zgodnie z wymogami prawa wyklucza możliwość wykazania przy pomocy innych dowodów, że na tej sesji radni złożyli oświadczenia dotyczące zgody na zmianę porządku obrad. NSA stwierdził, że to stanowisko Sądu pierwszej instancji nie jest trafne, gdyż nie znajduje oparcia w przepisach prawa, w szczególności w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.), w ustawie z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. z 2015 r., poz. 1438), w Statucie Dzielnicy Bemowo oraz w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jednolity tekst ustawy - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

W ocenie NSA skoro w § 33 ust. 2 Statutu Dzielnicy Bemowo wskazuje się, jakie dokumenty powinny stanowić załączniki do protokołu z sesji rady dzielnicy, to w razie niepodpisania protokołu i niepoddania go procedurze określonej w § 33 ust. 3, 4, 5 i 6 powołanego Statutu, te dokumenty mogą być wykorzystane w celu ustalenia istotnych faktów, mających miejsce na sesji rady dzielnicy. W tym celu może być wykorzystany także zapis obrad na nośniku elektronicznym wymieniony w § 33 ust. 2 pkt 1 Statutu Dzielnicy Bemowo, gdyż z treści tego przepisu wynika, że został on zrównany ze stenogramem obrad. Wskazane dokumenty i nośnik elektroniczny powinny być uznane za część akt sprawy, na podstawie których orzeka sąd administracyjny oraz dokumenty, z których ten sąd może przeprowadzić niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości dowody uzupełniające w rozumieniu art. 106 § 3 P.p.s.a. Zdaniem NSA, skoro w rozpoznawanej sprawie istotne było, czy grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji, i kwestia ta była pomiędzy stronami przedmiotem sporu, to wszystkie dokumenty oraz nośnik elektroniczny zawierający zapis obrad, mogące wyjaśnić, czy taka zgoda została wyrażona powinny być przez Sąd pierwszej instancji dopuszczone jako dowód. Dowody te powinny być przeprowadzone na rozprawie przed Sądem pierwszej instancji z zapewnieniem stronom postępowania możliwości odniesienia się do nich i ocenione przez Sąd pierwszej instancji z uwzględnieniem wszystkich okoliczności.

Ponadto NSA wskazał, że przy ocenie przeprowadzonych dowodów w celu ustalenia, czy grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu, wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji Sąd pierwszej instancji powinien też uwzględnić stanowisko Rady m.st. Warszawy i Prezydenta m.st. Warszawy w sprawach dotyczących innych uchwał podjętych na tej samej sesji (uchwał nr [...] i nr [...]), w których nie podnoszono zarzutu, że zostały one podjęte na sesji, której porządek obrad został ustalony z naruszeniem § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, jak też fakt, iż w rozpoznawanej sprawie taki zarzut podniesiono dopiero w odpowiedzi na skargę, a nie w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały.

Zdaniem NSA, okoliczność, iż grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, nie wyraziła zgody na zmianę porządku obrad tej sesji, została podniesiona dopiero w odpowiedzi na skargę sam w sobie nie przesądza o wadliwości zaskarżonej uchwały. Podjęcie uchwały, mimo braku zgody grupy radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, na zmianę porządku obrad stanowi naruszenie § 23 ust. 4 tego Statutu, uzasadniające podjęcie zaskarżonej uchwały. W związku z tym, skoro w odpowiedzi na skargę podniesiono, że takiej zgody nie było, to dopuszczalne było w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji, z zachowaniem praw wszystkich stron, wyjaśnienie jedynie okoliczności faktycznej, czyli tego, czy twierdzenie co do faktów zawarte w odpowiedzi na skargę jest zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. W ocenie NSA, nie stanowi to wykroczenia poza granice sprawy i zastępowania przez sąd administracyjny organu administracji. Uwzględnić bowiem należy, że w rozpoznawanej sprawie w istocie chodzi o ocenę zgodności z prawem uchwały Rady Dzielnicy Bemowo, przy czym przez pryzmat uchwały Rady m.st. Warszawy. Uchwała Rady Dzielnicy Bemowo mogłaby być jednakże zaskarżona do sądu administracyjnego także bezpośrednio przez uprawnione do tego podmioty i wówczas sąd administracyjny niewątpliwie byłby nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do samodzielnego ustalania, czy została ona podjęta po zmianie porządku obrad za zgodą grupy radnych, którzy wnieśli o jej zwołanie w trybie § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo.

W związku z powyższym NSA uznał, że zasadne są te podstawy kasacyjne, w których zarzuca się naruszenie przepisów postępowania związanych z ustaleniem, że grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, nie wyraziła zgody na zmianę porządku obrad tej sesji (art. 106 § 3 i art. 133 § 1 p.p.s.a.). W konsekwencji zasadne są także podstawy kasacyjne, w których zarzuca się naruszenie § 62 ust. 1 i § 64 ust. 1 i 3 w zw. z § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo. Przepisy te zostały bowiem naruszone przez zaakceptowanie przez Sąd pierwszej instancji ich niewłaściwego zastosowania. Zostały one bowiem zastosowane w sytuacji, w której brak było prawidłowo ustalonych okoliczności faktycznych uzasadniających ich zastosowanie.

NSA w wyroku z dnia 24 maja 2017 r. podkreślił, że istota rozpoznawanej sprawy sprowadza się do wyjaśnienia na podstawie wszystkich dostępnych dokumentów, czy grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy Bemowo w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy Bemowo, wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji. NSA uznał, że nie zostało to przez Sąd pierwszej instancji wyjaśnione. a tym samym uzasadnione było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. W zaleceniach dla Sądu pierwszej instancji NSA wskazał, że Sąd ten powinien także wyjaśnić, w przypadku, gdy uzna, że skarga podlega uwzględnieniu, okoliczności związane z treścią rozstrzygnięcia, mianowicie tego, czy powinno się stwierdzić nieważność zaskarżonej uchwały, czy też, że została ona wydana z naruszeniem prawa.

NSA podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały powody jej podjęcia to jest nadzwyczajny charakter sesji nie powoduje ograniczeń w możliwości zmiany jej porządku obrad. Zmiana porządku obrad żadnej sesji nie jest więc uzależniona od tego, w jakim celu została ona zwołana.

Z powyższego wynika, że Sąd pierwszej instancji rozpoznając ponownie sprawę zgodności z prawem uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. będzie zobowiązany rozstrzygnąć w oparciu o materiał dowodowy w postaci dokumentów stanowiących załącznik do protokołu sesji z dnia [...] stycznia 2015 r. oraz zapis na nośniku elektronicznym przebiegu obrad sesji z tego dnia czy grupa radnych wnioskujących o zwołanie tej nadzwyczajnej sesji wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad sesji.

Ustalenie, że zgody takiej nie było spowoduje uznanie zaskarżonej uchwały nadzorczej za zgodną z prawem i stwierdzenie nieważności uchwały z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy a także ewentualnie uchwały o nr [...] w sprawie odwołania Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy. W przeciwnym zaś wypadku zaskarżona uchwała Rady m.st. Warszawy będzie niezgodna z prawem i zostanie uchylona poprzez stwierdzenie jej nieważności na zasadzie art. 147 § 1 P.p.s.a.

W ocenie NSA rozpoznającego zażalenie jakiekolwiek z powyższych rozstrzygnięć nie będzie miało wpływu na dokonanie oceny legalności zaskarżonej w niniejszej sprawie uchwały Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo w osobie M. G.. Wyrok zapadły w postępowaniu sądowoadministracyjnym o dotychczasowej sygn. akt II SA/Wa 1815/15 nie ma znaczenia dla stwierdzenia czy nadal w obrocie prawnym pozostaje i w dniu [...] czerwca 2016 r. obowiązywała pierwotna uchwała Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] grudnia 2014 r. w sprawie wyboru Burmistrza Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy, którą wybrano K. Z..

Tym samym uznać należało, że zaskarżone postanowienie z dnia 22 czerwca 2017 r. o zawieszeniu postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie II SA/Wa 393/17 było bezpodstawne bowiem w istocie nie istniała zależność pomiędzy rozpatrzeniem skargi na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] a kontrolą legalności uchwały Rady Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...]. Nie wystąpiła zatem przesłanka z art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 188 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. i art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Odnośnie do wniosku zawartego w zażaleniu o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego stwierdzić należy, że nie znajduje on w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uzasadnienia prawnego. Przepisy art. 203 i 204 P.p.s.a., które regulują kwestię zawrotu kosztów postępowania kasacyjnego, nie mają bowiem zastosowania do postępowania toczącego się na skutek zażalenia od postanowienia, co wprost wynika z ich treści. Sprawia to tym samym, że zgłoszony wniosek w przedstawionym zakresie jest nieuzasadniony. Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o zwrocie kosztów sądowych od organu na rzecz strony, która wniosła zażalenie mimo uchylenia zaskarżonego postanowienia.