Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tadeusz Cysek po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia C. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 14 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Op 555/07 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi C. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przekroczenie terminu zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w O. do ponownego rozpoznania

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 grudnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w O., orzekając w sprawie sygn. akt II SA/Op 555/07 - ze skargi C. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie kary za przekroczenie terminu zajęcia pasa drogowego - odmówił uwzględnienia wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Sąd I instancji podniósł, iż w przedmiotowym wniosku skarżący wskazał, że w ostatnich dwóch miesiącach nie osiągnął dochodu, a stratę w kwocie 252 złotych. Koszty utrzymania jego rodziny wynoszą 2500 zł, a opłata za zajmowanie chodnika pod działalność gospodarczą 400 zł.

W efekcie nie ma zdolności finansowej do zapłacenia kwoty wynikającej z zaskarżonej decyzji, co grozi powstaniem znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.

Oddalając wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a.

W szczególności podniesienie przez skarżącego, iż nie ma on wolnych środków na zapłacenie należności wynikającej z zaskarżonej decyzji, nie jest tego rodzaju okolicznością (niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody).

Wprawdzie - jak zauważył - Sąd I instancji rozpoznając konkretny wniosek miał on obowiązek uwzględnić wszystkie istotne dla jego rozpoznania okoliczności, o ile są możliwe do wyinterpretowania na podstawie akt sprawy, ale takich okoliczności z urzędu nie dostrzegł - także w aspekcie niebezpieczeństwa powstania trudnych do odwrócenia skutków.

Zaskarżona decyzja dotyczy należności pieniężnych, a te wywołują wprawdzie uszczerbek finansowy - szkodę, jednakże o odwracalnym charakterze. Skutki fizyczne i prawne nie są zaś tego rodzaju, że mogłyby wywołać trwałą zmianę rzeczywistości.

W złożonym zażaleniu C. K. zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. oraz art. art. 141 § 1, 166, 106 § 3 i 5 w zw. z art. 233 § 1 k.p.c. i wniósł o jego zmianę poprzez wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W ocenie składającego zażalenie, Sąd I instancji nie rozpatrzył wystarczająco starannie jego wniosku, biorąc pod uwagę zwłaszcza niekorzystne rokowania co do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Twierdził, iż nie jest w stanie wygospodarować środków niezbędnych do wykonania zaskarżonej decyzji bez narażenia go na niepowetowane straty.

Sugerował też zagrożenie w zakresie zaspokojenia minimum socjalnego jego rodzinie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest o tyle zasadne, że powoduje uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie przedmiotowego wniosku do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd I instancji w celu prawidłowego rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji winien pogłębić przeprowadzone dotąd rozważania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. winien zwłaszcza - na bazie szczegółowej analizy przedstawionych (i ewentualnie uzupełnionych) konkretnych danych co do sytuacji skarżącego - zbadać czy uiszczenie znacznej kwoty kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia ([...] zł), jaka wynika z zaskarżonej decyzji, nie spowoduje zagrożenia dla bytu firmy, w ramach której wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (dającą środki na utrzymanie jego rodziny), łączącego się z niebezpieczeństwem powstania trudnych do odwrócenia skutków w rozumieniu art. 61 § 3 p.p.s.a.

Dotychczasowe ogólne wywody zawarte w uzasadnieniu postanowienia Sądu I instancji nie stanowiły wystarczającego rozważenia zasadności wniosku złożonego przez skarżącego w tym kontekście, co oczywiście nie przesądza w żadnym razie ostatecznego wyniku jego rozpoznania.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji z mocy art. 185 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.